บทที่ 291

ฉะนั้น เมื่อต้องเผชิญหน้ากับความเย็นชาของหนานจื้อจือ หลินอู๋ก็ไม่ได้เก็บมาใส่ใจมากนัก

หลังทักทายหนานจื้อจือเป็นที่เรียบร้อย หลินอู๋จึงเป็นฝ่ายกล่าวทักทายพวกหรงหงขึ้นก่อนอย่างมีมารยาท “สวัสดีค่ะผู้อาวุโสทุกท่าน”

เธอพูดว่า ‘ผู้อาวุโสทุกท่าน’ ซึ่งไม่ได้เป็นการเจาะจงกล่าวทักทายทีละคน นับว่าค่อนข้างเหมาะสมจริง ๆ

เพราะถึงอย่างไร พวกหรงหงก็ไม่ได้บอกว่าอยากรู้จักเธอ หากเธอกล่าวทักทายเจาะจงทีละคนละก็ สำหรับพวกหรงหงแล้ว กลับเป็นการรบกวนอย่างหนึ่งเสียมากกว่า

ความสนใจของฉีเกิงและหรงหงล้วนอยู่ที่ตัวหรงฉือ

พวกเขาเหมือนจี้ซิงเยว่ ที่สังเกตเห็นว่าหรงฉือดูไม่ชอบหลินลี่ไห่กับหลินอู๋

ยิ่งกว่านั้นคือฉีเกิงมีข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับหรงฉือค่อนข้างละเอียด

ตอนที่หลินอู๋กับหลินลี่ไห่เพิ่งปรากฏตัวนั้น เขาก็จำทั้งสองคนได้ทันที

ได้ยินหลินอู๋เป็นฝ่ายกล่าวทักทายพวกเขาก่อน ฉีเกิงจึงได้แต่พยักหน้าให้ส่ง ๆ แล้วมองไปทางพวกหนานจื้อจือกับหรงฉือ พลางกล่าวว่า “อย่ามัวยืนกันอยู่ตรงนี้เลย พวกเราเข้าไปกันดีกว่า”

หนานจื้อจือพยักหน้า

พวกเขาทั้งกลุ่มจึงหมุนตัว แล้วเดินเข้าไปในภัตตาคาร

เหรินอี้อันกำชับกับเหรินจี่เฟิงว่า