บทที่ 523

สายตาของเฟิงถิงเซินหยุดอยู่ที่หรงฉือสองสามวินาทีก่อนจะละออกไป ดังนั้น เฟิงถิงเซินดูเหมือนกำลังคุยกับคนอื่นอย่างจริงจัง แต่ความจริงแล้วเหรินจี่เฟิงกลับพบว่าสายตาของเขากลับกำลังจ้องไปที่หรงฉือ

ขณะที่หรงฉือกับอวี้มั่วซวินคุยกับคนอื่นเสร็จ ตอนที่จะจากไป เฟิงถิงเซินยังคงมองหาเงาร่างของหรงฉืออยู่บ่อยครั้ง

แต่ด้านหรงฉือเอาแต่ต้อนรับแขกกับอวี้มั่วซวินอย่างตั้งใจ ไม่ได้สังเกตเห็นว่าเฟิงถิงเซินกำลังให้ความสนใจเธออยู่

พอเห็นแบบนี้ ในใจของเหรินจี่เฟิงก็พลุ่งพล่านไปด้วยความโกรธเกรี้ยว

ตอนที่เฟิงถิงเซินชักสายตากลับ ก็หันหน้ามาสบเข้ากับเขาพอดี เขาจึงยิ้มมาทางเหรินจี่เฟิงอย่างสุภาพเล็กน้อย

สีหน้าของเหรินจี่เฟิงอึมครึม คนที่อยู่รอบตัวเขาต่างก็สังเกตเห็น ถามขึ้นว่า “จี่เฟิง เป็นอะไรหรือเปล่า?”

เหรินจี่เฟิงสงบลงบ้างแล้ว แถมยังระงับความโกรธที่อยู่ในใจไว้ได้ พูดว่า “ไม่มีอะไร”

ส่วนทางด้านเฟิงถิงเซิน เขาก็พยักหน้ากลับเบา ๆ

เขาอยากเป็นเดือดเป็นร้อนแทนหลินอู๋ แต่เขาไม่มีสิทธิ์ทำแบบนั้น

ดังนั้น แม้เขาจะรู้สึกเศร้าแทนหลินอู๋ ตอนนี้เขาก็ทำได้เพียงรักษาความสงบนิ่งเหมือนอย่างตอนที่ก่อนหน้านี้เขาพบว่าเฟิ