29.ทำไมทำแบบนี้

มือหนาบีบเคล้นหน้าอกอิ่มเอาไว้ไม่ห่าง สายตาที่มองกันเต็มไปด้วยความรักและความใคร่ที่เพิ่งได้พบเจอ

"เมียพี่สุดยอดขนาดนี้ถ้าห่างกันสักวันพี่ขาดใจตายพอดี "

เสียงนาฬกาปลุกตั้งแต่เช้ามืดเหมือนทุกวัน หญิงสาวขยับตัวเองเบาๆแล้วลืมตาขึ้นมา ร่างบางเปลือยเปล่ารู้สึกถึงมือหนาที่จับอยู่ที่หน้าอกอวบอิ่มของเธอ ส่วนมืออีกข้างสัมผัสอยู่ที่เนินเนื้อของเธออีกต่างหาก

"ยังเช้าอยู่เลยค่ะ อย่าเพิ่งลุกเลย " เวลานี้ยังเช้าอยู่มากจริงๆ เพราะตามปกติเธอจะต้องลุกมาแต่เช้าเพื่อดูแลอาหารเช้าของคุณท่านก่อนไปทำงาน มือใหญ่ที่กอบกุมหน้าอกเอาไว้ ค่อยๆจับปลายหัวเบาๆแล้วบีบเล่น มือข้างล่างก็ลูบไล้อย่างนุ่มนวล เธอจึงพลิกตัวหันไปดุเค้าทันที

"พอเลยค่ะ นุชเจ็บมากแล้ว " คุณหมอดุคนไข้บ้ากาม แล้วดันตัวออก คนไข้รั้งตัวคุณหมอเข้ามาแล้วกอดเอาไว้

"พี่ไม่ทำแล้วค่ะ เดี๋ยวเมียไปทำงานไม่ไหว " น้ำเสียงกลั้นหัวเราะทำให้เธอตีไปที่อกเค้าเบาๆอย่างหมั่นไส้

"วันนี้ไปทำงานนะคะ แล้วพี่จะโทรบอกว่าจะกลับบ้านใหญ่หรือกลับบ้านเรา " คำว่าบ้านเราที่ออกจากปากเค้าทำให้เธอรู้สึกถึงนกที่มีบ้านของตัวเองทันที ธีรนุชจึงกอดเค้าเอาไว้อย่างออดอ้อน ใบหน้าขาวใสซุกล