ชายหนุ่มเลียลำคอระหง จนจบเนินอก เลียวนหน้าอกทั้งสองข้างจนหนำใจ ก่อนจะเลื่อนลงมาที่หน้าท้อง
ปลายลิ้นอุ่นแสนซนทำให้เธอสยิวตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า โดยเฉพาะเมื่อเขาแหย่ลงสะดือและไรขนอ่อนที่นำไปสู่เนินสวาท
“อู๊ว...อ่า...นาเคนทร์...อื้ม...ทำไมมันดีอย่างนี้ ข้ามีความสุขเหลือเกิน ครวญครางพร้อมกับแอ่นกายช่วงกลางลำตัวขึ้นเบียดแผ่นอกกำยำของเขา
ขณะทั้งคู่กำลังเสพสวาทกันอย่างเมามันส์ นรคีที่แอบมองทั้งคู่ก็แทบจะเสร็จเสียวเสียเดี๋ยวนั้น
เธอรู้สึกเร่าร้อนไปทั้งตัวแล้ว จนแทบจะระงับอารมณ์ไว้ไม่อยู่ สายตาของเธอเอาแต่จ้องก้นแน่นและแข็งแรงของชายหนุ่ม ที่กำลังเคลื่อนไหวอยู่บนเรือนร่างของพี่สาว
เธอเฝ้ารอคอยให้ทั้งคู่เสร็จสม และเมื่อถึงคราวของเธอบ้าง เธอจะทำทุกอย่างเพื่อให้เขาไม่อาจลืมเธอได้
“นาเคนทร์...ใส่ข้าเร็วเข้า ทำให้น้ำข้าออกเร็ว ๆ”
เธอสั่งให้เขาสอดใส แต่เขากลับก้มลงไปในซอกขาของเธอ แบะขาเธอออกจนกว้าง จนทำให้กลีบสาวแยกออก เผยเม็ดเกสรแดงเรื่อ
“อื้อ...ไม่ไหวแล้วนาเคนทร์ ข้าจะตายอยู่แล้ว”
“ก่อนจะยัดใส่ ขอเตรียมความพร้อมอีกหน่อยนะ ของคุณฟิตจะตาย”
แล้วเขาก็จัดการเนินจนฉ่ำ ด้วยปลายลิ้นสว่านที่ฉกไชร่องสาวถี่ยิบ ก่อนจะลากไล้ขึ้นลงจนหนำใจ แล้วปั้นลิ้นจนแข็งแหย่ยัดเข้าไปในรูหวาน
“อ๊า...นาเคนทร์ โอวข้าจะตายอยู่แล้ว เนินข้าจะฉีกขาดอยู่แล้ว เสียวเหลือเกิน” หล่อนคร่ำครวญร้องร่ำไปทั้งถ้ำ แต่ไม่ช่วยให้เขาลดราวาศอก
เขาตวัดลิ้นเลียไปจนทั่วเนินสาวและรูสวาท จนน้ำทิพย์เหนียวข้นหลั่งรินอาบเนินเนืองนอง เธอกระตุกเกร็งซ้ำๆ อย่างสาแกใจ
นิรคากรีดเสียงแหลมยาว ก่อนจะเด้งกายขึ้นอย่างแรงแล้วปล่อยตัวลงนอนราบกับแผ่นหินที่เย็นฉ่ำ
แต่ชายหนุ่มยังไม่สาแก่ใจเท่านั้น เขาใช้นิ้วชี้สอดเข้าสู่รูสวรรค์ แล้วหมุนคว้างภายในเนื้ออุ่นราวกับไขควง จนกายสาวสะดุ้งสยิวสุดตัว
เธอยกร่างท่อนบนขึ้นเพื่อมองการกระทำของเขาให้ชัดตา...
คว้าจับหัวไหล่ทั้งสองข้างของเขาไว้เพื่อตรึงร่างตัวเองไว้ไม่ให้สั่นคลอนจนหล่นตกจากแผ่นหิน
“โอว...นาเคนทร์...ซี๊ดส์...ข้าทั้งเจ็บทั้งเสียว แต่ข้าก็ชอบ ชอบจริง ๆ สัมผัสของท่านร้อนแรงจนข้าทนไม่ไหวแล้ว น้ำทิพย์ของข้าคงหมดไม่เหลือแน่คืนนี้”เขายิ้มให้เธออย่างพึงพอใจ ก่อนก้มลงตวัดเลียน้ำคาวที่หลั่งออกจากรูสวาทของเธอ“โอย...อืม...ดีจังนาเคนทร์” ปากดูดน้ำคาวของเธออย่างกระหาย ส่วนนิ้วชี้ก็ยังละเล็งในรูเสียวอย่างขยันขันแข็งนางงูสาวขนลุกขนชัน เสียวสะอ้านหวิวไปทั้งกาย ภายในปั่นป่วน หัวใจแทบระเบิด“อ๊า...” เธอเด้งเนินขึ้นบดสู้ริมฝีปากของชายหนุ่มอย่างไม่ลดละ เขาก็บรรณาการเธออย่างเต็มที่ สูบซดคราบคาว ฉกดูดเกสรจนแทบหลุดจากดอกเธอไหวกายสั่นระริกด้วยความเสียว ก่อนเขาจะผละออกจากเนินฉ่ำ และถอนนิ้วชี้ออกจากรูเสียวที่ลื่นชื้น“ได้ที่ละ”“เข้ามาเลยนาเคนทร์ ข้าพร้อมแล้ว”เขาตะปบมือลงไปบนเนินแล้วบีบคลึงนวดเฟ้นอีกหน ก่อนจะใช้ปลายนิ้วแหวกร่องออกจนกว้าง“แดงฉ่ำไปหมดเลย ผมอยากจะใส่เข้าไปแล้ว” พูดจบก็จับดุ้นเนื้อขนาดเขื่องของตัวเองไว้แน่นนิรคาอ้าขาจนกว้างสุด เพื่อให้ชายหนุ่มได้สอดใส่ดุ้นเนื้อที่เธอโหยหาเข้ามาได้อย่างคล่องตัว“เข้ามาเลย กระแทกแรง ๆ อย่าได้หยุด”พร้อมครางเสียงกระเส่า“หึ...แน่นอน ผมจ
และภาพนั้นก็ยิ่งเร้าอารมณ์ให้ชายหนุ่มพลุ่งพล่าน เลือดในกายของเขาราวกับเดือดปุด ๆ ราคาะที่ร้องแรงส่งให้เขาเดินทางไปยังจุดสูงสุดของความคลั่ง“อ๊า...” เขากรีดเสียงแห่งชัยชนะออกมาราวกับรบชนะศึก น้ำคาวสวาทฉีดพุ่งกระทุ้งผนังถ้ำของเธอจนท่วมท้น ข้นขลั่กน้ำอุ่นซ่านสุดเสียวจากกายเขา ผสมผสานกับน้ำคาวสวาทของงูสาวจนเอ่อนอง พุ่งพรวดออกสู่ภายนอก ไหล่รินผ่านรอยแยกของเนินสาวและรู้กนจนเฉอะแฉะแล้วกายของเขาก็แสดงสัญชาติญาณและเผ่าพันธ์ออกมาอย่างที่เคยเป็น ร่างของเขาขึ้นเป็นเกล็ดเช่นเดียวกับงูจงอางนาเคนทร์ควบคุมตัวเองไม่ให้กลายร่างเป็นงูเต็มตัวได้ เขาเก่งกว่าผู้เป็นบิดา แต่เขาก็ยังไม่อาจควบคุมผิวหนังและเลือดเนื้อของตัวเองได้ดวงตาดุดันเลือดเย็นดั่งเช่นงูพิษ และเกล็ดสีเงินตามเนื้อตัวราวกับรอยสักที่สำคัญ...ดุ้นเนื้อของเขาที่เต็มไปด้วยเกล็ด พองตัวใหญ่และยาวขึ้นอีกสองเท่า“เจ้าอยู่กับข้าที่นี่เถอะนาเคนทร์”“ไม่ได้ ผมเป็นมนุษย์ จะอยู่ร่วมกับสัตว์อย่างคุณได้ยังไง”“ท่านแน่ใจเหรอ ว่าท่านคือมนุษย์”“ผมแน่ใจ” สิ่งเดียวที่เขาเกลียด เวลาตัวเองถึงจุดสุดยอดเมื่อเสพสมกับงูสาว หรือแม้แต่การช่วยตัวเอง ความเป็นจริงเร
เธอมีสีหน้าหวาดกลัวเล็กน้อย แต่แววตาอยากรู้อยากเห็นนั้นแจ่มชัดกว่า“อย่าบอกนะว่าไม่เคย”เจ้าหล่อนพยักหน้า“ท่านเป็นครั้งแรกของข้า”“โอ...งั้นก็คง” เขาย่อตัวลงนั่งเผชิญหน้ากับเจ้าหล่อน จ้องสายตาคู่น้อยอย่างพออกพอใจ เขาเชยคางเธอขึ้นมาเพื่อจะได้มองหน้าได้ตรง ๆ “ต้องทะนุถนอมสักหน่อย”“ไม่” เจ้าหล่อนส่ายหน้า “ข้าอยากให้ท่านปฏิบัติกับข้าเฉกเช่นพี่สาวของข้า”เขาอึ้งก่อนจะหัวเราะออกมา “เอางั้นก็ได้ แต่คุณอย่าร้องดังจนพี่สาวคุณได้ยินล่ะ ผมไม่อยากมีปัญหา”“ข้าทนไม่ไหวแล้ว ท่านอย่ามัวแต่ชักช้า จูบเลียข้าให้ทั่วตัวเลยจะได้มั้ย”“โอ...” สงสัยคงเก็บกด หลังจากแอบดูเขาเล่นเซ็กส์กับพี่สาวมาหลายครั้ง “งั้น...อ้าขากว้าง ๆ นะ”เจ้าหล่อนก็ทำตามคำสั่งอย่างไม่เคอะเขิน สายตาเชิญชวนให้เขาจัดการเธอฉายชัดเขาก้มลงประกบริมฝีปากอิ่มแล้วบดคลึงอย่างรุนแรง เร่าร้อน ขณะมือก็จัดการรูดซิบ ดึงกางเกงลงไปคาไว้ที่หัวเข่า“อืม...อ่า...” เขาสอดใส่ลิ้นเข้าไปในโพรงปากของเธอ แล้วตวัดเลื้อยราวกับอสูรร้ายเธอครวญครางออกมาแผ่วเบา ก่อนจะสะดุ้งสุดตัวเมื่อฝ่ามืออุ่นจับหมับบนเนินสวาทสดสวย“อูว...” เพียงเท่านี้เธอก็รู้สึกหวาดกลัวแล้ว ห
กายสาวสั่นระริก ยามถูกดุ้นยักษ์กระแทกอย่างไร้ความปราณี เลือดสาวหลั่งรินผสมกับน้ำสวาท อาบท่วมดุ้นงามสุดแข็งแกร่งที่เธอโหยหามาตลอดเธอตกเป็นของเขาแล้ว ทั้งร่างกายและวิญญาณ“ข้าเป็นเมียท่านแล้ว อ่า...”“คุณรักผมมานานแล้วใช่มั้ย”“ใช่ ตั้งแต่แรกพบ”“วันที่ผมหลงเข้ามาในถ้ำนี้นะเหรอ”“อืม...ท่านงดงามเหลือเกินนาเคนทร์ หากไม่ใช่เพราะพี่สาวของข้า...”เธอพูดไม่ทันจบก็หลับตาลง อิ่มเอมกับบทสวาทที่เขายังละเล็งไม่หยุดหย่อนยอดดุ้นสุดดุดันที่กระทุ้งกระแทกถี่ยิบ ทำให้เนื้อเนินของเธอแทบจะปลิ้นออกมาแล้ว“โอย...คุณรัดผมซะแน่นเลย” เขาก้มลงไปดูตรงจุดเชื่อมต่อ ก็ได้เห็นคราบเลือดที่อาบท่อนเนื้อของเขาอยู่ “เฮ๊ย ของคุณฉีกเหรอ...เจ็บมั้ย”“เจ็บสิ...แต่ข้ามีความสุขมาก ท่านทำต่อได้เลย ปล่อยน้ำอุ่น ๆ ของท่านใส่ในกายข้า ทำให้ข้าเป็นของท่านอย่างเต็มตัวเถอะ”เมื่อเธอเชิญชวนเสียขนาดนี้ เขาก็คงไม่รั้งรออีก กดบั้นท้ายอย่างแรงเพื่อให้ดุ้นฝังตัวเต็มลำ“อ๊า...” จากนั้นก็ปั่นถี่ยิบ ชักเข้าชักออกจนน้ำจากภายในกระฉอกออกมาจนแฉะ“โอ๊ว...ไม่ไหวแล้ว...อ่า...ผมจะ...อึ๊บ...” ในที่สุด เขาก็เสร็จในกายเธอ“ผมเสร็จแล้ว...” เขาหน้าบิดเบ
“ก็...” เธออ้าปากหวอ “นายก็รู้ว่าฉันมีใจให้นาย”“แล้วไง”“แล้วไงเหรอ...ไม่มีผู้ชายคนไหนในเมืองนี้ปฏิเสธฉัน”เพราะผกาแก้วเป็นหญิงสาวที่สวยที่สุดในเมืองนี้ แถมยังรวยที่สุดเลยก็ว่าได้เธอเป็นบุตรสาวคนเดียวของวันวิสาและชาญวุฒิ ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของมารดาและบิดาของเขานั่นเอง “และฉันรู้ว่านายเองก็สนใจฉันเหมือนกัน”“เธอเข้าใจผิดแล้ว เราไม่เคยคิดกับเธอเกินน้องสาว ไม่เคยคิดที่จะจีบเธอเลยสักครั้ง”“นี่นาย!!!”“เราต้องขอโทษด้วยนะ ถ้าเผลอทำอะไรให้เธอเข้าใจผิด แต่แน่ใจไว้เถอะ ว่าเรื่องระหว่างเราไม่มีทางเป็นไปได้แน่”“มันจะมากไปแล้วนะ คอยดูนะฉันจะฟ้อง...”“น้าผึ้ง...” ชื่อมารดาของเขาเอง...แพรทองหรือผึ้ง หญิงสาวผู้กุมหัวใจนาคินทร์ พญางูผู้อยู่เหนืองูทั้งปวงในหุบเขาแถบนี้ “ฟ้องว่าไง ฟ้องเรื่องที่ฉันไม่เอาเธอเป็นเมียน่ะเหรอ”ผกาแก้วเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน โกรธก็โกรธ อายก็อาย อารมณ์นี้อยากจะมุดหายลงดินไปเลย แต่เพราะเธอเป็นแค่มนุษย์ธรรมดา ๆ ที่ยังพอมียางอายอยู่บ้าง จึงใช้วิธีวิ่งหนีไปราวกับนางเอกหนังอินเดียแต่มันต่างกันก็ตรงที่...พระเอกไม่ได้วิ่งตามไปน่ะสิ “เฮ้อ...หมดจากงูหื่นพวกนั้น ก็เป็นยัยนี่ หมด
เขาไม่เคยได้ข่าวคราวของเธออีกเลยนับแต่นั้น...“เฮ่อ...เธอหายไปอยู่ที่ไหนนะ...เราคิดถึงเธอเหลือเกิน ไม่รู้ว่าอีกกี่ปี เราถึงจะลืมเธอได้”เขาไม่เคยลืมเธอได้เลย ไม่เคยลืม ทุกค่ำคืนก็ยังคงฝันถึงเธอเสมอ...วารี...สายน้ำที่ไม่เคยไหลกลับ หญิงสาวตื่นขึ้นมาในตอนดึกเพราะความฝันบ้าบอคอแตกที่เคยฝันซ้ำแล้วซ้ำเล่า เธอมักจะฝันเรื่องเดิมนี้ในคืนพระจันทร์เต็มดวง ฝันมาตลอดหลายปี และนี่ก็เป็นอีกคืนที่เธอต้องผจญกับมัน“เอาอีกแล้ว...”เธอเหงื่อแตกซิก สั่นสะท้านไปทั้งตัวด้วยหวาดกลัวกับภาพอันน่าพรั่นพรึงเหล่านั้น“ฝันทุเรศอีกแล้วเหรอเรา”เธออกสั่นขวัญแขวน ก่อนก้าวลงจากเตียงแล้วเดินไปเปิดตู้เย็น หยิบขวดน้ำเปล่ามาเปิดดื่มอั่ก ๆ ราวกับกระหายจัด“เฮ้อ...ทำไมเรายังไม่ลืมไอ้บ้านั่นไปสักทีนะ” ผู้ชายที่เธอแอบรักมาตั้งแต่เด็ก และเคยหน้าด้านไปสารภาพรักกับเขา ตอนวันวาเลนไทน์ปีที่เรียนอยู่ ม.6เธอมอบดอกกุหลาบให้เขา แต่เขากลับปฏิเสธด้วยถ้อยคำรุนแรง‘ตัวแค่นี้หัดแรดซะแล้ว พ่อแม่ส่งมาเรียน ไม่ใช่ให้มาหาผู้ชาย...ตัดใจซะเถอะ มันเป็นไปไม่ได้หรอกวารี’‘ทำไมล่ะ’‘บอกว่าไม่ได้ก็ไม่ได้สิ เธอนี่น่ารำคาญจริง’‘อืม ฉันเข้าใจแล
เธอคงโง่มาก ที่ไม่ยอมตัดใจจากชายหนุ่มผู้เย็นชาไร้หัวใจคนนั้น ซึ่งเธอเองก็ไม่รู้ว่ามันเวรกรรมอะไรกันนักหนา“ป่านนี้เขาจะเป็นยังไงบ้างนะ แต่งงานไปกับใครแล้วหรือยัง มีลูกไปกี่คนแล้ว แล้ว...ยังจำฉันได้รึเปล่า”เธอเองก็ไม่เคยได้ยินข่าวคราวของเขาเลย เพราะตั้งใจปิดตัวเองจากสังคมเดิม ๆ เธออยากเริ่มต้นชีวิตใหม่อย่างจริงจัง จึงไม่เล่นโซเชี่ยลใด ๆ ทั้งสิ้น“เขาทำอะไรอยู่นะ และตอนนี้จะเปลี่ยนไปมากแค่ไหน ยังหล่อและสง่างามเหมือนเดิมรึเปล่า”ความจริง เธออดตื่นเต้นไม่ได้เหมือนกัน เมื่อคิดว่าจะได้เห็นหน้าเขาอีกครั้ง “ใช่...เราไม่ควรหนีอีกแล้ว เราต้องสู้กับความจริงสิ ไม่แน่ การได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง อาจจะทำให้ทุกอย่างจบลงแบบถาวรก็ได้”วารีขับรถเก๋งคันใหญ่ ซึ่งซื้อด้วยน้ำพักน้ำแรงของเธอเอง มุ่งสู่จังหวัดหนึ่งซึ่งตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำโขงทางตอนเหนือที่แห่งนั้นเต็มไปด้วยภูเขาลูกเล็กใหญ่และป่าทึนทึบน่าเกรงขาม แต่กระนั้นก็เต็มไปด้วยเสน่ของผู้คน วัฒนธรรม และวิถีชีวิตบ้านเก่าของเธอตั้งอยู่ในเมือง อยู่ในเขตที่ไม่พลุกพล่านมากนัก เธอตั้งใจจะเปิดคลินิกรักษาสัตว์ที่บ้านของเธอเอง โดยจะใช้พื้นที่ชั้นล่างทั้งหมด
“เอา ๆ ...มาช่วยแล้วไง...คราวหลังก็ระวังตัวหน่อยสิ”เขาฟังงูตัวนั้นคำราม“อ้อ...ตกลงมาจากต้นไม้...”เขาว่าพลางก็อุ้มงูตัวใหญ่ เดินกลับมายังฝั่ง อย่างทุลักทุเล เมื่อถึงฝั่งก็วางงูตัวใหญ่ลงบนพื้นดินที่ฉ่ำแฉะ“จะไปไหนก็ไป...แต่อย่าไปในเขตที่มีคนอยู่นะ หาที่ซ่อนตามสุมทุมพุ่มไม้ไปก่อน แล้วพอน้ำลดก็ค่อยหาทางกลับเข้าป่า”งูสาวคำรามอีกครั้ง เขาถึงกับขมวดคิ้ว“ว่าไงนะ ได้รับบาดเจ็บ เดี๋ยวนะ” เขานั่งลงแล้วจับหางงูขึ้นมาดู ถึงได้เห็นบาดแผลใหญ่พอสมควร “โอ แผลยาวซะด้วยสิ สงสัยจะต้องเย็บ...”“งูเหลือมรึครับผู้กอง”พลทหารคมสัน...ลูกน้องคนสนิทของเขาเข้ามาถามไถ่“ใช่ ตกลงมาจากต้นไม้ที่แอ่งด้านบนโน่น แล้วถูกน้ำมันพัดมาถึงนี่ มีแผลใหญ่เลยนะ เดี๋ยวนายไปเตรียมเครื่องมือ...”“ผมว่าผู้กองพามันไปหาหมอที่คลินิกดีกว่าครับ มีคลินิกรักษาสัตว์เปิดใหม่ในเมือง ผมได้ข่าวมาว่าคุณหมอเจ้าของคลินิกสวยซะด้วย”“ที่ให้ไปหาหมอนี่ เพราะเก่ง หรือเพราะสวยวะ”“ก็ทั้งสองอย่างล่ะครับ”“ไม่เป็นไรหรอก เรื่องแค่นี้ผมจัดการเองได้”“โธ่ผู้กองครับ อาชีพใครอาชีพมันสิครับ นะครับ เราอยู่แต่ในป่าแบบนี้ ไม่ได้เจอสาว ๆ สวย ๆ เลยนะครับ เ
ชายหนุ่มเร่งเร้า เหงื่อโทรมกาย อวัยวะภายในปั่นป่วนไปหมด เลือดลมสูบฉีกคุคลั่ง ท่อนลำกำแดงแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ“อ๊า...โอว...” เขาเกือบจะระเบิดน้ำคาวออกมาแล้ว หากกดกำหนัดได้ดีขึ้น จึงรีบถอนดุ้นเนื้อออกจากรูเสียว แล้วเปลี่ยนให้เธอนั่งในท่าสุนัขแทนก่อนจะสอดใส่อีกครั้ง เขาใช้นิ้วถูร่องและรูฉ่ำของเธอไปสองสามรอบ ถึงจะใช้สามนิ้วสอดเข้ารูแล้วละเล็งถี่ยิบจนแก้มก้นแดงเรื่อของเธอกระเพื่อมไหว“อ๊า...อ๊า...อ๊า...” เธอร้องครางเสียงหลง ตอนที่น้ำอีกชุดของเธอพุ่งออกมาพรมนิ้วของเขา“อึ๊บ...อ๊า” เขานำหัวแดงเข้าจ่อปากรูแล้วกะสะโพกแทงพรวดเข้าไปจมลึก ชิดผนังถ้ำ เธอสะดุ้งเล็ก ๆ แก้มก้นสั่นพร่ายามถูกฝ่ามือของเขาตบตีแรง ๆ“โอ๊ย...อะ...อะ...อะ” เขากระแทกซ้ำ ๆ กระทุ้งถี่ ๆ ย้ำซ้ายทีขวาทีไม่หยุดหย่อน เธอร้องครางเสียว ๆ ไม่หยุดปากเขาใช้ฝ่ามือจับก้นแน่นเธอไว้มือหนึ่ง ส่วนอีกมือล้วงไปบีบนมที่ห้องโตงเตงหวัดแกว่งเวลาผ่านไปครู่ใหญ่ ร่างกายของทั้งคู่ก็ถึงคราวปั่นป่วน ความสยิวซ่านเเล่นลามไปทั่วตัว ขนลุกขนชันในทุกอณูเนื้อ ก่อนราคะจะแผดเผามอดไหม้“อ๊า...โอ๊ะ!” เขาเร่งระรัวจนก้นส่ายระริก ก่อนจะหยุดนิ่งค้างคาแนบแน่น ทั้
“อ๊า...เสียวอูย...ตรงนั้นแหละ อ๋อย...ตรงนั้น อื้อ...น้ำจะมาแล้ว อ๊า...น้ำจะแตกแล้วที่รัก”เมื่อเธอส่งสัญญาณ เขาก็ยิ่งเร่งมือ ไม่นานนัก น้ำคาวหวานของเธอก็พุ่งพรวดออกมาจนเต็มนิ้วมือของเขา“โอ๊ะ...อ๊า...อูยยย...ทำไมมันดีอย่างนี้ คุณเก่งจังเลยที่รัก...ฉันรักคุณจัง”เขานั่งยองลงแล้วมุดหน้าเข้าไปหาซอกขาที่อ้าเปิดของเธอ แลบลิ้นออกมาแล้วกวาดเลียน้ำหวานบนเนินและรูเสียวจนเกลี้ยงเกลาเมื่อเขายืนขึ้น เธอคว้าใบหน้าเขามาดูดลิ้นอย่างดูดดื่มลืมตาย ก่อนจะผละออก แล้วเลียใบหน้าหล่อเหลาจนทั่วทั้งใบหน้า ก่อนจะเลื่อนลงมาตามต้นคอ“อือ...วา...วารี...โอว...” เขาครางกระเส่า ยามเจ้าหล่อนตวัดลิ้นเลียหัวนมของเขาอย่างเชื่องช้า เขาขนลุกขนชันไปหมด ไม่เคยรู้สึกเร้าใจเท่านี้มาก่อนเธอเลียและดูดหัวนมของเขาทั้งสองข้างจนหนำใจ ก่อนจะเลียผ่านซิกแพคงดงามของเขาลงมาระเรื่อย“โอว...วารี...อืม” เขาเลียริมฝีปากของตัวเอง เพื่อคลายกำหนัดที่กำลังพลุ่งพล่าน เขาลูบไล้เส้นผมดุจแพรไหมของหญิงสาวอย่างรักใคร่เอ็นดู“ง่ำ...ขอกัดนะที่รัก” เธอเลียไรขนรก ๆ เหนือเนินเหน่าของเขา เลียจนเปียกชุ่ม ก่อนคว้าจับลำยักษ์ที่กำลังชูชันคั่งเลือด มันคงอยาก
“งั้นมาลองดูกันมั้ยล่ะ” ลมหายใจของทั้งคู่ที่ประสานร่วมกัน มันยิ่งกว่าฟีราโมนแห่งความสุข มันเต็มไปด้วยเสน่หา ความคลั่งไคล้และความลุ่มหลงสายตาของเขา กลิ่นกายของเขา ไรขนของเขา ผิวเนื้อของเขาที่เธอกำลังสัมผัส หรือแม้แต่กลิ่นคาวเลือดจากรอยแผลของเขาเธออยากจะมอบทั้งร่างกายและวิญญาณให้เขาเสียเดี๋ยวนี้ เธอลูบไล้ใบหน้าของเขาแผ่วเบา ไล้นิ้วชี้ตั้งแต่หน้าผาก สันจมูก จนลงมาถึงริมฝีปาก“อยากกัดฉันมั้ย”ใบหน้าหล่อแดงก่ำไปด้วยไฟราคะที่ลุกโชน เขาอยากจะขย้ำและกัดกลืนเธอเสียเดี๋ยวนี้เลย“อยากสิ...” เขาพูดจบก็ก้มเข้าหาริมฝีปากสวยซึ่งเผยอยื่นยั่วไม่ห่าง ริมฝีปากอุ่นประกบแน่น พร้อมกระแทกกระทั้นทันทีไม่ให้เสียเวลาเธอจูบตอบเขาอย่างดูดดื่ม ดึงเคล้นดูดลิ้นเขาอย่างกระหาย ถอดแจ๊กเก็ตยีนของตัวเองทิ้ง แล้วกลับมาจับใบหน้าของเขาไว้เพื่อให้เขาตรึงกับเธอทุกวินาที“อืม...” เธอมีความสุขเหลือเกิน มันสุขจนล้น สุขกว่าครั้งไหน ๆ และยิ่งรู้สึกดีเมื่อได้เป็นมนุษย์คนแรกที่รู้ความลับของเขา หากย้อนเวลากลับไปได้ เธอคงไม่หนีไปไหนเธอจะอยู่ที่นี่ เพื่อโอบกอดเขาไว้และรักเขาให้สุดหัวใจอย่างที่เขาเองก็รักเธอเท่าชีวิตลิ้นอุ่นของเขา
“ก็ยุ่งกับคู่หมั้นคนอื่นไง”วารีหัวเราะคิก เขาทำเหมือนหึง “แผลที่โดนงูกัดเป็นไงบ้างคะ”“หายแล้ว”“ขอดูหน่อยสิ”“อย่าเลย” แต่เธอไม่ฟัง ยังไงเธอจะต้องดูแผลที่ตัวเขาให้ได้ เธอกระโจนเข้าไปจับตัวเขาไว้ แล้วพยายามจะเปิดเสื้อเข้าออก “นี่คุณ!”ก่อนจะโดนเข้าด่า เธอจัดการจูบเขาซะ จูบดูดดื่มจนเขาเคลิ้มไปหลายอึดใจ มือไม้ของเธอก็อยู่ไม่สุก รุกเร้าไปตามแผงอกและแผ่นหลัง เลื้อยต่ำลงไปจนถึงก้นแน่น ๆ“อือ...” เธอกระตุ้นไฟราคะของเขาอย่างจงใจ เพื่อจะให้เขาลืมป้องกันตัวเอง“อูว...” จูบกันจนหนำใจ เขาก็ฉกลิ้นเธอมาดูดอย่างโหยหา หากไม่ติดว่ายังอยู่ตรงหน้าระเบียงบ้าน เขาคงล้วงเข้าไปหาเนินอิ่มที่แสนน่ารักนั่นแล้ว“อุ๊ย...” ในที่สุด มือของเธอก็คลำเจอแผลที่ข้างสะเอวของเขา เธอผละจากริมฝีปากร้อนแรง แล้วก้มมองที่มือตัวเองซึ่งมีเลือดติดมาด้วย “คุณมีแผลนี่คะ”เขาตกใจตาเหลือก ก่อนจะรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้“อ๋อ...ก็...พอดี”“คุณถูกยิงใช่มั้ยคะ”เขาหน้าชาเล็กน้อย “แค่ถลอกน่ะ ผมเพิ่งปะทะกับพวกโจรลักลอบตัดไม้ในป่า...”“ในป่าจริงๆ หรือคะ” เธอพยายามจ้องหน้าเขาเพื่อจับผิด เขาพยายามหลบตาอย่างคนร้ายที่ไม่ยอ
“ห๊า...เฮ๊ย...มึงอีกแล้วเหรอวะ มึงจะจองเวรจองกรรมกูไปถึงไหนห๊า” เขาตะโกนลั่น ดวงตาถลึงโปน ก่อนจะวิ่งไปหยิบปืนออกมาถือไว้“คราวนี้มึงไม่รอดแน่ กูยิงมึงไส้แตกแน่ ไป! ชิ่ว!”ขาดคำนั้น วารีลืมตาพรึ่บ เธอหันไปเห็นงูที่นอนชูคออยู่หน้าห้องน้ำ ก็ตกใจ“แทน...อย่ายิงนะ”“ไม่ได้ ผมจะเอามันให้ตายเลย” แล้วเขาก็กระหน่ำยิงไปหลายนัด...ยิง ๆ ๆ ๆ จนกระสุนหมด“กรี๊ดดดดดด” เธอปิดหน้าอุดหูด้วยความกลัวและตกใจ หากคิดว่างูตัวนั้นคงตายเสียแล้ว“หา...นี่มึงยังไม่ยอมตายหรือวะ” แทนชัยตาเหลือก ทิ้งปืนลงบนพื้นวารีเงยหน้าขึ้นมาหายใจหายคอ หันไปมองงูที่ยังอยู่ในสภาพปกติ แม้มีเลือดไหลอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้ระคายผิวมัน มันขู่ฟ่อ ก่อนจะเลื้อยอย่างเร็วเข้าไปหาแทนชัย แล้วฉกเข้าที่ขาอย่างแรง“เฮ๊ย...อ๊ากกกกก” แทนชัยกรีดร้อง ก่อนสะบัดงูออกจากขา แล้ววิ่งโกยแน่บออกจากห้องไปนาทีต่อมา เธอได้ยินเสียงติดเครื่องรถยนต์ ก่อนจะเป็นเสียงรถที่ขับออกจากหน้าบ้านไปอย่างเร็ว“เอ่อ...อะไรกันเนี่ย” เธอตั้งสิได้ ก็ลงจากเตียง เธอไม่รู้ว่าสิ่งแรกที่ต้องทำคืออะไร แต่... “งู...แกถูกยิงใช่มั้ย”เธอรู้ในวินาทีต่อมาว่าควรจะช่วยงูตัวนั้นก่อน เธอเดิน
แววตาของเขากร้าวขึ้น นั่นเพราะเสียงเตือนของนรคีที่บอกว่ามนุษย์สาวไม่มีทางยอมรับได้ ขอให้เขากลับไปหาพวกเธอสองพี่น้องเสียดีกว่า“ใช่...เราอย่าเจอกันอีกเลยวารี” เขาขบกรามแน่น ตัดสินใจพูดในสิ่งที่ควรจะเป็นวารีนิ่วหน้าด้วยความตกใจ “หมายความว่าไง”“เรื่องเมื่อคืนมันเป็นเรื่องสุดวิสัย ผมขอโทษด้วยจริง ๆ ถ้ามันทำให้คุณคิดมาก แต่เราหยุดกันแค่นี้เถอะ”หญิงสาวได้แต่อึ้ง เพราะคิดว่าเขาเริ่มอ่อนลงแล้ว เขาอาจนึกชอบเธอจึงตามไปช่วยเธอ แต่ที่ไหนได้ เขาทำไปเพราะสังเวชอย่างนั้นหรือ“เรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้หรอก”แต่มันเป็นไปแล้ว...วารีมั่นใจว่าเขาไม่ได้เกลียดเธอสักนิด แววตาของเขาบอกว่ารักเธอด้วยซ้ำ แต่เขาไม่ยอมรับความจริง เขามีความลับบางอย่างที่บอกใครไม่ได้ซึ่งเธอแน่ใจว่ามันต้องเกี่ยวกับงูจงอางตัวนั้น!!!“เจ้างูนั่น...ฉันจะทำให้มันโผล่ออกมาอีกครั้ง”วารีกลับบ้านมาด้วยความช้ำใจ ในหัวของเธอยังคงคิดถึงแต่เรื่องนาเคนทร์“ความลับของเขาอยู่ที่งูตัวนั้นแน่”และเธอพอจะรู้วิธีพาเขาออกมา“แทนเหรอ...คืนนี้คุณมาหาฉันที่บ้านได้มั้ย” เธอยื่นขอเสนอไปแบบนั้น มีหรือที่ชายหนุ่มจะปฏิเสธแทนชัยเตรียมตัวมาอย่างดี เขามั่
“ไอ้นี่ มันน่านัก” เขาเกิดอาการแค้นอย่างเห็นได้ชัด หากย้อนเวลากลับไปได้ เขาคงจะกัดมันให้ตายคาปากไปเลย“แล้วเธอยังจะคบหากับมันอีกเหรอ”“ถามได้” เธอชักสีหน้าใส่เขา ก่อนจะเดินไปดูที่กรงงูเหลือม แล้วจ้องมองมันอย่างละเอียด “เมื่อคืนนี้ ถ้าฉันไม่ได้งูจงอางช่วยไว้ ฉันก็คงไม่รอดจากเงื้อมมือของแทนชัยหรอก”แววตาของชายหนุ่มเป็นประกาย ก่อนเดินเข้ามายืนมองงูเหลือมใกล้กับเธอ จนแก้มแทบจะแตะกัน“งูจงอางเนี่ยนะ พูดเล่นรึเปล่า”ใบหน้าสวยหันไปสบตาเขา เขาสบตาตอบ ทั้งคู่จ้องกันชั่วอึดใจหนึ่ง ก่อนเป็นหญิงสาวก็ผละไป“ใช่ ฉันแน่ใจ ฉันว่ามันต้องชอบฉันแน่ ๆ ”“หึ ชอบเนี่ยนะ คนกับสัตว์จะรักจะชอบกันได้ไง โดยเฉพาะสัตว์เลือดเย็น”“เจ้าเหลือมมันน่าจะโอเคแล้วล่ะ คุณจะปล่อยกลับป่าเมื่อไหร่”“สักสองสามวันมั้ง” แต่เหลือมสาวกลับส่งเสียงคำรามแผ่วเบาตัดพ้อชายหนุ่ม เธอยังอยากอยู่กับเขา ยังไม่อยากเข้าป่าเลยสักนิด“ฉันอยากไปปล่อยมันด้วยจัง”“ได้สิ เดี๋ยวผมไปรับเอง” หลังจากเมื่อคืน เธอรู้สึกได้เลยว่าเขาผ่อนคลายขึ้น โดยเฉพาะการแสดงออกทางแววตา“งั้น ฉันกลับก่อนนะ” เธออยากให้เขารั้งเธอไว้จัง แต่เขาก็แค่พยักหน้า เขาไม่คิดจะพูดถึ
“เฮ่อ...” เขาเอาแต่ถอนหายใจ คิดไม่ตกเรื่องของวารี หญิงสาวจะเป็นเช่นไรบ้าง เมื่อต้องสูญเสียสิ่งสำคัญให้แก่ผู้ชายที่น่ารังเกียจแบบเขา“ผม...คิดถึง...คุณ” ทุกลมหายใจของเขาขณะนี้ มีเพียงหญิงสาวเท่านั้น“คิดถึงใครคะ” เจ้าหล่อนสวมกอดเขาจากด้านหลังจนแนบแน่น ซึ่งเขารู้ได้ทันทีว่าใคร“ผกาแก้ว...ปล่อยเร็ว...เดี๋ยวมีคนเห็น”“มีคนเห็นก็ดีสิ คนจะได้เอาไปลือกันแล้วเรื่องการหมั้นหมายจะได้จบลงซะที”เขาแกะมือเธอออกแล้วดันตัวเธอออกห่าง“ไปหาคู่หมั้นเธอแล้วคุยกับมันซะ”“ถ้าฉันไปคุยแล้ว นาคจะยอมแต่งกับแก้วมั้ยล่ะ”“นี่แก้ว...”ผกาแก้วไม่รอให้เขาพูดจบ แต่ตรงเข้าสวมกอดเขาอีกครั้งแล้วรัดกายเขาซะแน่น“อะ...”วารีเดินเข้ามาแล้วเห็นเข้าพอดี เธอตกใจหน้าซีด ก่อนจะรีบหันหลัง“เดี๋ยว...วา”ผกาแก้วปล่อยแขนจากนาเคนทร์แล้วหันไปมองเจ้าของชื่อ เธอตกใจเล็กน้อยที่ได้เห็นอดีตเพื่อนร่วมห้องที่นี่“ยัยวาเหรอ”วารีฝืนใจหยุดเดิน แล้วหันมายิ้มให้ทั้งสองคน ดวงตาผิดหวังของเธอสบกับดวงตาคู่ดุของนาเคนทร์ มันมีแววตาของความโกรธและน้อยใจแฝงอยู่“ขอโทษที่เข้ามาขัดจังหวะนะ พอดีจะมาดูอาการ...”“อ้อ...มาดูงูใช่มั้ย” เขาต่อให้เอง ก่อนจะเดิ
“ห๊า...อะไรกันเนี่ย” พอไฟสว่างโร่ เจ้างูจงอางตัวนั้นก็หายไปแล้ว เธอไม่เห็นมันแม้แต่เงา“เราตาฝาดอีกแล้วเหรอ” เธอตั้งสติสองสามวินาที ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่า... “นาเคนทร์...คุณหายไปไหน...นาเคนทร์”ประตูห้องน้ำเปิดออก ชายหนุ่มร่างกายเปลือยเปล่าเดินออกมา ท่วงท่าสบาย ๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น“คุณเข้าห้องน้ำไปตอนไหน”“ก็...ก่อนที่คุณจะเปิดไฟไง มีอะไร” เขาพูดพลางจ้องมองเรือนร่างเปลื่อยเปล่าแดงก่ำของหญิงสาว ด้วยสายตาหื่น“มองอะไร” เธอเขินไม่น้อย แต่ก็ทำหน้าดุกลบเกลื่อน รีบเดินไปหยิบผ้าห่มมาคลุมตัวไว้ “คุณเองก็น่าจะหาเสื้อผ้าใส่หน่อยนะ”เขาก้มลงมองเรือนร่างตัวเองด้วยความภูมิใจ ก่อนจะเดินไปทิ้งตัวลงบนเตียงนอน“เราได้กันแล้ว จะเอาไงต่อ”“ก็...ไม่รู้สิ...คงไม่เอาไงต่อมั้ง ก็คุณแค่ช่วยฉัน” แล้วเธอก็นึกได้ว่า... “คุณเข้ามาในห้องนี้ได้ยังไง แล้วคุณ...”“อ๋อ...ความจริงผมมาพักอยู่ที่ห้องข้าง ๆ เห็นไอ้แทนมันพาคุณมา ท่าทางคุณไม่ค่อยโอเค ก็เลย...”“อย่างนั้นเหรอ”“ใช่” เขาพยายามจะแสดงสีหน้าให้เป็นปกติที่สุด หลังจากตกใจสุดขีดที่ตัวเองเผลอกลายร่างเต็มตัวตอนเสร็จสมอารมณ์หมาย ทั้ง ๆที่เวลาร่วมสังวาสกับสองนางงู