"พ่อแม่คุณไม่เคยสั่งไม่เคยสอนหรือไง ว่าไม่ให้ทำกับผู้หญิงแบบนี้" รู้ดีว่าถ้าเขาจะเอาเธอคงไม่พ้นเงื้อมือของเขาแน่ ต้องลองพูดก่อนเผื่อเขาจะมีมนุษยธรรมบ้าง
แต่คำพูดของเธอมันยิ่งไปกระตุ้นต่อมความเป็นเจ้าพ่อในตัวเขา "ปากดี เธอคิดว่าฉันจะไม่มีปัญญาจ่ายให้เท่ากับผัวแก่ของเธอหรือไง" ผัวแก่งั้นเหรอ? ตกลงเขาเป็นลูกชายของพ่อเลี้ยงคนนั้นไหมเนี่ย เธอยังคงสับสนกับคำพูด รู้แบบนี้ขอดูรูปลูกชายคนโตท่านหน่อยก็ดี แต่ถ้าเป้าหมายไม่ใช่คนนี้พ่อเลี้ยงคงตามหาตัวเราแล้วมั้ง "แล้วคุณมีปัญญาจ่ายไหมล่ะ" เธอต้องลองหยั่งเชิงดูก่อน "ได้สิถ้าเธอรับความรุนแรงจากฉันได้" "?" เขาเป็นคนซาดิสม์ด้วยเหรอ "ถอยไปนะ!" เธอยังไม่ทันตั้งตัว คนที่ยืนคุยอยู่เมื่อสักครู่ก็กระโจมเข้ามาหา "ถ้าไม่กลัวกระดูกจะหักก็อย่าดิ้น" มือหนาจับไหล่เล็กกดลงเตียง "โอ๊ย คนเลวปล่อยนะฉันเจ็บ" "แค่นี้บอกเจ็บเหรอยังไม่ได้เริ่มเลย ถ้าคิดว่าฉันจะทะนุถนอมเธอเหมือนพ่อ เธอฝันไปเถอะ" เขาเป็นพ่อลูกกันจริงๆ จากที่กำลังดิ้นอยู่เมื่อสักครู่วันจันทร์หยุดเล็กน้อยเพื่อคิดหาวิธีใหม่ แต่มันก็เป็นจังหวะให้ คนตัวโตที่ทับร่างเธออยู่ได้จู่โจมต่อ โดยการโน้มใบหน้าลงมาซุกที่ร่องหน้าอก "หยุด!" อยู่ดีๆ ก็เอาใบหน้ามาซุกลงตรงที่หวงแหน ถ้าไม่ห้ามก็คงไม่ใช่เธอแล้วล่ะ แต่คิดเหรอว่าจะหยุดคนแบบพ่อเลี้ยงพันฤทธิ์ได้ มือเรียวที่ผลักใบหน้าเขาออกถูกจับกดลงเตียง และใบหน้านั้นก็ฝังจูบลงหนักหน่วงกว่าเดิม "อือ นี่คุณเราสองคนไม่รู้จักกันเลยคุณจะทำแบบนี้กับฉัน อืมม?" เขาไม่ปล่อยให้เธอได้พูดยาวเหยียดไปกว่านี้ ชายหนุ่มขยับริมฝีปากขึ้นมาแนบจูบ ปลายลิ้นดันเข้าไปแต่อีกฝ่ายก็กัดฟันไว้ไม่ให้เขาล่วงล้ำเข้ามาได้ จากที่พยายามดันลิ้นเข้าไป พอเธอไม่ยอมเขาก็เปลี่ยนเป็นดูด "อืมม!" ริมฝีปากบิดเบี้ยวไปตามแรงดูด อึบ! เข่าเล็กยกขึ้นมาหวังจะเจาะตรงกล่องดวงใจ แต่ยังไม่ถึงเลยก็ถูกเขาหนีบขาไว้แน่น ร่างของเธอถูกเขาพันธนาการไว้ทุกส่วน ยิ่งดิ้นก็ยิ่งถูกรัดแรงขึ้น "ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก ถ้างั้นเราจะมาเล่นกัน" "เล่นบ้าเล่นบออะไรของมึง ปล่อยกูไปนะ!" วันจันทร์เริ่มจะไม่ทนแล้ว ชื่อยังไม่รู้จักเลยด้วยซ้ำ กล้าทำแบบนี้กับเธอได้ยังไง "กูชอบแบบนี้ว่ะ" พันฤทธิ์ลุกขึ้นมาแล้วหยิบเชือกที่อยู่ปลายเตียง "ไอ้คนเลวมึงจะทำอะไร!" วันจันทร์มองหาทางหนี แต่จะหนีไปไหนได้ข้างนอกก็มีแต่คนของเขา นอกจากจะเจ้าชู้แล้วมันยังซาดิสม์อีกเหรอ แล้วนี่เธอจะเอาชีวิตรอดไปจากที่นี่ได้ยังไง "จะถึงตายไหมวะ" ลูกน้องที่เอาหูแนบฟังอยู่ด้านนอกต่างก็ลุ้นกัน "เราต้องหาที่ฝังไหมเนี่ย" "ปากมึงไม่ดีนะไอ้ขวด!" "พี่พาผมพูดก่อนทำไมล่ะ" "กรี๊ดดดด!" วันจันทร์กรีดร้องเมื่อถูกอีกฝ่ายจับแขนมัดไว้กับหัวเตียง ขาเรียวถีบแบบไม่ยั้งแต่เขาก็หลบได้ทุกดอก "เก็บแรงไว้ตอนถูกกระแทกหน่อยก็ดีนะเดี๋ยวมันหมดแรงก่อน" เสียงทุ้มพูดออกมาแบบนุ่มนวล "ไอ้คนเลว คอยดูนะถ้าฉันหลุดออกไปได้ ฉันจะเอาตำรวจมาจับแก" "อย่าพูดเรื่องตำรวจสิวะ คนยิ่งเสียวสันหลังอยู่" กว่าจะจับเธอมัดขึงกับเตียงไว้แทบจะหมดเรี่ยวแรง ชายหนุ่มก็เลยถอยออกมายืนมองความสำเร็จของตัวเองก่อน "ปล่อยกูนะไอ้ลูกหมา" ประเภทด่าวันจันทร์ก็ไม่น้อยหน้าใคร "ลูกหมาเลยเหรอ!" "ถอยไปนะไอ้โรคจิต" ร่างกายของเธอเริ่มสั่นกลัว "คนเก่งเขาไม่กลัวหรอก เก่งให้ได้ตลอดแล้วกัน" ชายหนุ่มถอดเข็มขัดกางเกงออกแบบช้าๆ แล้วก็ใช้เข็มขัดนั้นฟาดลงที่เตียง "กรี๊ดดด" วันจันทร์สะดุ้งสุดตัวเพราะคิดว่ามันถูกร่างของเธอแล้ว "สนุกไหมคนสวย ตื่นเต้นเร้าใจดีไหม" "ไอ้โรคจิต ไอ้ลามก! มึงไม่มีวันตายดีแน่ไอ้ใหญ่!" "ฮ่าาา รู้จักชื่อกูด้วย" ที่วันจันทร์รู้ชื่อเพราะได้ยินพะเพื่อนเรียก แต่ตอนนั้นมันก็ยืนยันไม่ได้ว่าผู้ชายคนนี้คือลูกชายคนโตของพ่อเลี้ยงอิทธิพลไหม "มึงจะทำอะไรอีก" สะโพกงามค่อยๆ ขยับหนี เมื่อเห็นอีกฝ่ายหยิบกรรไกรมา แต่เธอก็ขยับไปไหนไกลไม่ได้เพราะถูกจับมัดไว้หัวเตียง พันฤทธิ์ไม่พูดแต่เขา เอากรรไกรนั้นค่อยๆ ตัดกางเกงที่เธอสวมใส่อยู่ออก "กรี๊ดด" "ถ้าไม่อยากให้มันถูกเนื้อก็อย่าดิ้น" "แกไม่กลัวว่าถ้ามีลูกสาวจะมีผู้ชายทำแบบนี้กับลูกสาวของแกเหรอ" "อะไรนะ ถึงขนาดอยากมีลูกกับฉันเลยเหรอ ใจเย็นก่อนสาว" "หูหนวกหรือไงวะ ถอยไปนะไอ้โรคจิต" เพียงไม่นานกางเกงของเธอก็ถูกตัดขาด แต่ก็ยังคงมีกางเกงชั้นในตัวบางอีกตัวหนึ่งเหลืออยู่ "กรี๊ด คนเลว!" "จุ๊จุ๊ อยู่เฉยๆ" มือหนาเอื้อมไปลูบเนินอวบนูนที่มันพ้นกางเกงชั้นในออกมาเล็กน้อย "ขนาดกางเกงในยังปิดไม่มิดเลย" "ไอ้!" "พูดดีๆ นะถ้าพูดไม่ดี จะไม่ตัดแค่ผ้าจะตัดปากเธอด้วย" ชายหนุ่มจับกรรไกรมาทำท่าตัดให้เธอเห็น "เรามาพูดกันดีๆ ก่อนได้ไหม" "พูดอะไรดีๆ แบบเธอพูดดีๆ ได้ด้วยเหรอ" "ปล่อยฉันก่อนสิคะ" "มีคะด้วย?" "ถ้าคุณทำดีกับฉัน ฉันก็จะพูดดีๆ กับคุณ" "คิดดูก่อนแล้วกัน มันไม่ใช่แนวของฉันด้วย" "ไอ้!" "นี่ไง..แบบนี้แหละ ที่ฉันชอบ" "โรคจิตหรือไงวะ ชอบให้คนด่า" "แม่งโคตรโดนใจเลยว่ะ" เพี๊ยะ! "กรี๊ดด" วันจันทร์กรีดร้องออกมาเสียงดังแล้วก็เงียบไป "อะไรวะ?" พันฤทธิ์ตกใจไม่ต่างกันคิดว่าตัวเองฟาดถูกร่างของเธอแล้ว แต่พอดูดีๆ มันก็ไม่ได้ใกล้เลยนี่ เพราะเขาจงใจเอาเข็มขัดนั้นฟาดลงที่เตียง "ตกใจจนหมดสติเลยเหรอ?" "ตายไหมครับพ่อเลี้ยง" เสียงลูกน้องที่ลุ้นอยู่หน้าประตูตะโกนเข้ามาถาม "หาคุกหาตารางให้กูนะมึงไอ้เชี่ยว!" ก่อนที่พันฤทธิ์จะออกจากห้องเขาก็ได้แก้เชือกออกให้เธอข้างหนึ่ง แล้วหาผ้ามาคลุมร่างไว้ให้ พอวันจันทร์ได้ยินเสียงปิดประตูดวงตาที่หลับอยู่ก็ค่อยๆ หรี่ขึ้นมอง "เปลี่ยนใจเลือกพ่อยังทันไหมเนี่ย ไอ้โรคจิตเอ้ย" เธอคิดว่าถ้าเลือกพ่อก็คงจะไม่ต้องมาอยู่ในสภาพแบบนี้ มือข้างที่เป็นอิสระเอื้อมมาแก้เชือกอีกข้าง ก่อนที่จะแก้เชือกที่ขาออก "มึงได้ข่าวที่บ้านกูไหมวะ" "ไม่มีข่าวอะไรเลยครับพ่อเลี้ยง" "มึงว่ามันดูแปลกไหมวะ ทำไมพ่อกูเงียบแปลกๆ" คนแบบพ่อของเขาน่ะเหรอ จะไม่รู้ว่าผู้หญิงของตัวเองถูกลูกลักพาตัวมา..นอกเสียจากว่ามันจะเป็น..?"ไอ้คนเลว ไอ้คนชั่ว" มือเรียวจับกางเกงที่ถูกตัดขาดขึ้นมาดูว่าพอจะใส่ได้ไหม แต่มันขาดออกจากกันเลยเธอจะใส่ยังไง เข็มด้ายหรืออะไรที่ใช้ซ่อมกางเกงก็ไม่มีด้วยหญิงสาวรีบดึงผ้าห่มมาปิดคลุมร่างกายตัวเองไว้ก่อนเผื่อมีใครเปิดประตูเข้ามา คงเห็นเธอโป๊แน่ที่หน้าประตูเวลาไล่เลี่ยกัน.."ทำไมพ่อเลี้ยงไม่เอาเข้าไปเองล่ะครับ" เชี่ยวชาญมองดูถุงผ้าที่พ่อเลี้ยงให้นำเข้าไปให้เธอคนนั้น "แล้วกูจะมีพวกมึงไว้ทำไม" ที่จริงผ้าถุงนี้เขาเตรียมไว้ตั้งแต่ขับรถออกไปแล้วเพราะเห็นว่าเธอไม่มีเสื้อผ้ามาด้วย"แน่ใจนะครับว่าแค่นี้""อ้าวไอ้นี่เดี๋ยวก็ถูกตีนกูหรอก""เจอฤทธิ์เดชของเธอเข้าแล้วใช่ไหมล่ะครับ""ไอ้เชี่ยวชาญถ้ามึงยังพูดมากอยู่เดี๋ยวมึงได้ไปนอนคุยกับรากมะม่วง"เชี่ยวชาญรีบนำถุงผ้านั้นไปให้กับเธอที่อยู่ในห้องแกร็ก! แอดดดตุ๊บ!"เฮ้ย..ผมเองครับผมแค่เอาเสื้อผ้ามาให้" ถ้าหลบไม่ทันมีหวังหัวแตกแน่"โดนมันไหมวะ" พันฤทธิ์ชะโงกหน้ามองไปดู "ทีหลังพวกมึงเก็บอาวุธออกมาให้หมดนะ""แต่นั่นมันเป็นกล่องกระดาษทิชชูนี่ครับมันไม่ใช่อาวุธ""อะไรก็ช่างเอาออกมาให้หมด""เอาวางไว้ตรงนั้นเดี๋ยวฉันไปหยิบเอง" หญิงสาวใช้ผ้าห่มที่คลุมตัวอย
"โอ๊ย..ซี๊ดด" จะร้องเจ็บแรงกว่านี้ก็ไม่กล้าเดี๋ยวลูกน้องรู้ว่าจอด ชายร่างสูงค่อยๆ ขยับตัวลงจากเตียง สองมือกุมน้องชายที่ถูกเธอเล่นงานเมื่อสักครู่ไว้ นิ้วชี้ยกขึ้นมาชี้หน้าเธอก่อนที่จะค่อยๆ ถอยออกจากห้องไป"สมน้ำหน้า" หญิงสาวลุกขึ้นแล้วรีบไปปิดประตูห้องไว้ เธอมองหาอะไรก็ได้ที่สามารถดันประตูได้ แต่ในนี้ก็มีแค่ตู้กับเตียง "ทำไมออกมาเร็วจังครับพ่อเลี้ยง""เรื่องของกู พวกมึงสองคนเฝ้าอยู่ที่นี่ ส่วนมึงตามกูมา" พ่อเลี้ยงพันฤทธิ์สั่งให้เชี่ยวชาญตามมาขับรถให้"เราจะไปไหนกันครับ""ไปหาไอ้หมอ""ใครเป็นอะไรครับพ่อเลี้ยง""มึงไม่ต้องถามมากได้ไหม ขับรถเบาๆ ด้วยล่ะ"เชี่ยวชาญมองผ่านกระจกดูใบหน้าของพ่อเลี้ยงที่นั่งอยู่ด้านหลัง แต่ก็ดูไม่มีอะไรผิดปกติ[คลินิกในตัวอำเภอ]"มีอะไรทำไมโทร ให้ออกมาหาดึกๆ ดื่นๆ แบบนี้วะ" นายแพทย์กฤษณะเป็นเจ้าของคลินิกแห่งนี้ และเป็นเพื่อนรักของพ่อเลี้ยงพันฤทธิ์"มึงช่วยดูกล่องดวงใจให้กูหน่อยสิวะ" เจ็บนะไม่ใช่ไม่เจ็บ แต่ก็ยังทนมาจนถึงมือหมอ"หึหึ ไปโดนอะไรมาวะ" "มึงจะขำกูอีกนานไหม ดูให้หน่อยว่ากูจะยังใช้งานได้ไหมเนี่ย""มึงแค่บอกมาว่าถูกอะไร เดี๋ยวกูจะจัดยาให้ไม่ต้องดูหรอก
"นึกว่าพ่อเลี้ยงจะไม่มา" ลูกน้องที่เฝ้าบ้านหลังนี้อยู่รีบออกมาเมื่อได้ยินเสียงรถ"วันนี้เป็นยังไงบ้างวะ""อะไรเป็นยังไงครับ" ประสิทธิ์ถามแบบไม่เข้าใจ"ไอ้ขวดมึงตอบซิ!" พันฤทธิ์หันมาเอาคำตอบจากไอ้ขวดแทน"วันนี้ดูเรียบร้อยมากครับ ทำอาหารก็อร่อย ไม่โวยวาย""จริงเหรอวะ""พ่อเลี้ยงกลัวหรือครับ""ปากเหรอที่พูด คนแบบกูเนี่ยนะจะกลัว มึงเคยเห็นกูกลัวอะไรไหม""พูดมากนะมึง เดี๋ยวก็ได้ไปคุยกับรากมะม่วงหรอก" เชี่ยวชาญตำหนิลูกน้องทั้งสองชายหนุ่มร่างหนาเดินตรงเข้ามาในบ้าน แล้วก็ทิ้งตัวลงนั่งโซฟาที่ห้องโถง"พ่อเลี้ยงไม่เข้าไปเหรอครับ""ใจเย็นก่อน พวกมึงมีอะไรทำก็ไปทำ""แล้วพวกผมจะทำอะไรล่ะครับดึกขนาดนี้แล้ว" พอพูดจบสายตาของผู้เป็นเจ้านายก็หันมา "ไปก็ได้ครับ" ทั้งสามรีบไปจากตรงนั้นอย่างเร็วแกร็ก..ประตูห้องนอนถูกเปิดเข้ามา ชายหนุ่มเจ้าของเรือนร่างสูงโปร่งแต่ทว่าดูสมส่วนมาก ยืนกอดอกหลังพิงข้างประตู มองเข้าไปดูผู้หญิงที่หลับอยู่บนเตียง"หึ..สงสัยกูจะโรคจิตเหมือนที่เธอพูด" นี่ขนาดถูกเธอด่าไม่มีชิ้นดี เขายังอยากมาหา จะไม่เรียกโรคจิตหรือไงไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำกิริยาแบบนี้กับลูกชายพ่อเลี้ยงอิทธิพลที่ชื่
เช้าวันต่อมา.."พ่อเลี้ยงครับ""ถ้ามึงพูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว มึงได้ไปนอนคุยกับรากมะม่วงแน่""ต้นมะม่วงแถวนี้ไม่มีหรอกครับ ถ้ามีผมคงตัดมันทิ้ง ไม่ปล่อยให้มันโตมาให้ผมคุยกับรากมันหรอกครับ""ไอ้เชี่ยว!""ฝีมือเธอใช่ไหมครับพ่อเลี้ยง" เชี่ยวชาญอยากรู้ แต่ก็กลัวว่าจะถูกบาทาก็เลยขยับออกไปถามห่างๆหน่อย"พวกมึงขำอะไรวะ" พันฤทธิ์มองไปที่ลูกน้องอีกสองคน ตอนนี้ทั้งสองกำลังขำกันอยู่"ผมว่าพ่อเลี้ยงต้องตัดแว่นตาดำอีกอันแล้วล่ะครับ""ไอ้!" พันฤทธิ์ลุกขึ้นหวังจะกระทืบลูกน้อง แต่ทั้งสามไหวตัวทัน รีบออกจากบ้านไปก่อนพอลูกน้องออกไปแล้วสายตาที่เขียวช้ำ มองเข้าไปในห้องนอนที่มีเธออยู่ในนั้น"ร้ายนักนะแม่คุณ" พันฤทธิ์คิดหาวิธีเล่นงานเธอใหม่ ยังไงก็ต้องจับทำเป็นเมียให้ได้ ฤทธิ์เดชเยอะแบบนี้แหละชอบสายๆ วันเดียวกัน.."หิวจังเลย" จะเรียกข้างนอกให้เปิดประตูก็ไม่กล้า เพราะเล่นงานเจ้านายพวกมันไว้เยอะทีแรกก็ทำใจแล้วแหละว่ายังไงก็ต้องเป็นของมันอยู่ดี แต่พอถูกเลียหน้าอกเท่านั้นแหละก็รู้สึกขยะแขยง จนกำปั้นเล็กๆ ชกเข้าที่เบ้าตา ถ้าตอนนั้นมันใส่แว่นมีหวังตาบอดแน่ใกล้เที่ยงวันเดียวกัน.."ป่านนี้เธอไม่หิวแย่แล้วเหรอ
ทนไว้ก่อนนะไอ้ใหญ่ ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลา ชายหนุ่มหายใจเข้าลึกๆ บอกน้องชายให้สงบก่อน ไอ้นี่ก็เหมือนกันกระตุ้นนิดกระตุ้นหน่อยทำเป็นโงหัวขึ้นมาเลยนะมึงมือเธอที่ควานหาผ้าห่มอยู่เมื่อสักครู่ตอนนี้ขยับขึ้นมาแล้ว แต่ก็ยังคงพาดทับร่างหนาของเขาอยู่ 04 : 50 น.อาการของวันจันทร์เริ่มดีขึ้นบ้างแล้ว และตอนนี้เธอก็รู้สึกปวดปัสสาวะมาก ดวงตาที่หลับอยู่ค่อยๆ ลืมขึ้นมาช้าๆพอรู้ว่าเป็นใครที่นอนอยู่ข้างๆ หญิงสาวก็รีบลุกขึ้นมาสำรวจร่างกายดู "?" นี่มันอะไร? สายตาของคนที่เพิ่งจะฟื้นจากไข้ มองสิ่งที่อยู่ข้อมือ แล้วมองขึ้นไปตามสาย ก็เห็นว่ามันเป็นสายน้ำเกลือ "คุณทำอะไรกับฉัน" หญิงสาวอยู่เฉยไม่ได้แล้ว ก็รู้อยู่ว่าเป็นสายน้ำเกลือ แต่ใครล่ะเป็นคนที่ให้น้ำเกลือเธอถ้าไม่ใช่เขาพันฤทธิ์ค่อยๆ ดันตัวลุกขึ้น ที่จริงเขารู้สึกตัวตั้งแต่ตอนเธอเช็คร่างกายแล้ว แต่ขี้เกียจตื่นมาทะเลาะด้วย"ใครเป็นคนเจาะน้ำเกลือให้ฉัน""แล้วเธอเห็นใครล่ะอยู่ในห้องนี้""คุณใหญ่มันใช่เรื่องเล่นๆ ไหมเนี่ย คุณเคยเรียนมาเหรอ ถึงได้เอาเข็มมาทิ่มตัวฉัน"ก๊อก ก๊อก "พ่อเลี้ยงครับคุณหมอมาแล้ว""มาทำไมแต่เช้าวะ""หมองั้นเหรอ" แสดงว่าเมื่อคืนนี้เขาให
"เมื่อกี้คุณพูดอะไรนะ" วันจันทร์คิดว่าตัวเองฟังผิด"ฉันถามว่าเธออยากเป็นแฟนกับฉันไหม""เป็นแฟนกับคุณเนี่ยนะ?""ใช่"หญิงสาวใช้เวลาคิดอยู่ครู่หนึ่ง ถ้าผู้ชายคนนี้มาขอเป็นแฟนในเหตุการณ์ปกติ เธอคงไล่ตะเพิดไปแล้ว"ทำไมต้องใช้เวลาคิดด้วย เป็นแฟนกับฉันมันไม่ดีตรงไหน""ก็ได้" ยังไงเธอก็ตกลงไปก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากันทีหลัง "ดี..ถ้าใครถามว่าเธอมากับฉันทำไม ก็บอกว่าเรารักกัน""คะ?" "ไม่ต้องอยากรู้หรอก พูดไปตามนี้แล้วกัน""ค่ะ" อะไรวะคนเป็นแฟนกันเขาขอกันแบบนี้เหรอ ขณะที่เธอกำลังคิดอะไรอยู่ คนที่ขอเธอเป็นแฟนก็ทิ้งตัวนอนลงที่เตียง "คุณทำอะไร" "ไม่เห็นหรือไงว่ามันดึกแล้วก็จะนอนไง หรือจะให้ทำอย่างอื่น""บ้านหลังนี้ฉันเห็นมีหลายห้อง คุณก็ไปนอนห้องอื่นสิ""ว่าแล้วทำไมมันถึงร้อนๆ ทำไมเธอไม่เปิดแอร์ ไม่เห็นหรือไงว่าห้องนี้มีเครื่องปรับอากาศ" แทนที่จะตอบคำถามเธอ เขากลับเอื้อมมือไปหยิบรีโมทที่จริงวันจันทร์ก็เห็นอยู่ว่ามันมีเครื่องปรับอากาศในห้อง แต่บ้านเธอไม่เคยมีของพวกนี้ ไม่ใช่ว่าใช้ไม่เป็นหรอก แต่ถ้าเปิดมันแล้วกลัวว่าจะติดใจ"ถ้าคุณจะนอนห้องนี้ฉันจะไปนอนห้องอื่นก็ได้"หมับ!"โอ๊ยปล่อยนะคุณ" ขณะที่ห
"คุณ?" วันจันทร์รีบกระชับผ้าเช็ดตัวเข้าให้แน่นกว่าเดิม เมื่อเปิดประตูห้องน้ำออกมาแล้วเห็นว่าเขายังคงอยู่ในนี้ "คุณจะทำอะไร" ขณะที่ถามขาเรียวก้าวถอยกลับเข้าไปในห้องน้ำ เมื่อเห็นว่าเขากำลังถอดเสื้อผ้า"ไม่ทำอะไรหรอกมานี่ก่อน" พอเธอไม่เชื่อฟังพันฤทธิ์ก็เลยเดินไปคว้าแขนเธอไว้"กรี๊ด อืมม" คนตัวเล็กกรีดร้องออกมาได้นิดหนึ่ง แต่ถูกเขาเอามือปิดปากไว้ก่อน"ก็บอกให้เงียบไว้ก่อนไง" ชายหนุ่มดึงหญิงสาวร่างระหงมากอดไว้บนเตียง"ปล่อยนะคุณใหญ่" "อยากกระดุกกระดิก แกล้งทำเป็นหลับไปได้ยิ่งดี""คุณจะบ้าหรือไง" ยิ่งเขาบอกห้ามกระดุกกระดิกเธอก็ยิ่งดิ้น เพราะตอนนี้ผ้าเช็ดตัวที่ห่อหุ้มร่างกายของเธออยู่มันได้หลุดลงไปมือหนาดึงผ้าเช็ดตัวขึ้นมาคลุมร่างเธอกับเขาไว้ "เดี๋ยวก่อนสิครับ" เสียงนี้ดังมาจากด้านนอก "ลากมันออกไป""?" วันจันทร์จำเสียงเมื่อสักครู่นี้ได้"หลับตา!" พ่อเป็นคนที่หวงผู้หญิงของท่านมาก ถ้าไม่งั้นท่านคงไม่เอาผู้หญิงพวกนั้นเข้ามาในบ้าน เขายังไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้ ก็เลยไม่รู้ว่าพ่อจะโมโหมากแค่ไหน"พ่อเลี้ยงครับ" เสียงสุดท้ายที่เชี่ยวชาญพูดได้ก่อนที่จะถูกลากตัวออกไป แกร็ก! ตึก!! เสียงเปิดประตูพ
"อะไรนะ?!" ได้ยินสามีพูดกนกจันทร์ถึงกับหันขวับไปมองลูกชาย"?" มันไม่ได้ทำให้พันฤทธิ์ตกใจเลย ทำไมพ่อถึงเอาประเด็นนี้ขึ้นมาพูดต่อหน้าแม่ เพราะคนที่ต้องเงียบให้มากที่สุดก็คือพ่อไม่ใช่เหรอ"แม่ถามว่าพ่อพูดเรื่องอะไร""คุณแม่ก็ถามคุณพ่อดูสิครับ ว่าท่านพูดเรื่องอะไร"กนกจันทร์หันกลับมามองสามี "เรื่องจริงเหรอคะที่คุณพูด""ถ้าไม่จริงผมจะเอาที่ไหนมาพูด""ลูกดูดีหรือยัง อย่าบอกนะว่าไปหาผู้หญิงตามผับตามบาร์มายัดเยียดเป็นลูกสะใภ้แม่""อันนี้คุณแม่ต้องถามคุณพ่อแล้วล่ะครับ ว่าได้ผู้หญิงคนนั้นมายังไง" เขาไม่แน่ใจแล้วว่าผู้หญิงคนนั้นเข้ามาในบ้าน ในฐานะเมียของพ่อหรือเป็นผู้หญิงที่พ่อหามาให้เขา เพราะพันฤทธิ์รู้สึกว่าตัวเองติดกับดักพ่อยังไงไม่รู้"แม่งงไปหมดแล้วนะ..คุณช่วยพูดให้ฉันเข้าใจหน่อยได้ไหมคะ" กนกจันทร์พูดกับลูกชายแล้วก็หันกลับมาพูดกับสามี ทำไมลูกชายถึงให้ถามพ่อดูว่าได้ผู้หญิงคนนี้มายังไงเวลาเดียวกันนั้นที่บ้านในตัวอำเภอ.."พ่อเลี้ยงยังไม่กลับมาอีกเหรอ" เพราะตอนนี้ก็มืดค่ำมากแล้ว "คืนนี้พ่อเลี้ยงจะค้างที่บ้านปางไม้" เชี่ยวชาญโทรมา บอกลูกน้องที่อยู่ทางนี้แล้ว"เขากลับปางไม้เหรอคะ""ใช่ครับ ถ้าค
พอเห็นว่าเป็นรถของลูกชาย กนกจันทร์ก็หันกลับมามองดูวันจันทร์ที่นั่งร่วมโต๊ะอยู่นางสังเกตว่าเธอเก่งมากจากสีหน้าที่เปลี่ยนไปเมื่อสักครู่กลับมาปกติได้เร็วมาก"มาทานข้าวด้วยกันก่อนสิลูก""แม่" ดวงตานั้นมองไปที่แม่เล็กน้อยก่อนที่จะมองไปหาผู้หญิงอีกคน"แม่รู้เรื่องหมดแล้วล่ะ""รู้เรื่องแล้วก็ดีครับผมจะพาเธอกลับไป""แม่ไม่ให้ไป" ขาแกร่งที่ก้าวเดินเข้ามาหวังจะพาเธอออกไปจากบ้านหลังนี้ก็ได้หยุดลง"แม่ห้ามผมไม่ได้หรอกครับ""ลูกจะพาเธอไปด้วยในฐานะอะไร""ผมไม่มีฐานะให้เธอหรอกครับ" ชายหนุ่มตอบแม่ไปในทันทีโดยไม่ต้องใช้เวลาคิดเลยแต่เขารู้ไหมว่าคำที่พูดนั้นมันทำร้ายจิตใจผู้หญิงคนหนึ่งมากแค่ไหน..ไม่มีสถานะให้เธองั้นเหรอ"ถ้างั้นแม่ก็คงอนุญาตให้หนูวันจันทร์ไปกับลูกไม่ได้""แม่จะไม่ถามเจ้าตัวหน่อยหรือครับว่าอยากไปกับผมไหม" สายตาคนที่พูดจับจ้องไปที่เธออีกครั้ง แต่ครั้งนี้มีสายตาแม่ของเขามองมาด้วย เหมือนอยากรู้ว่าเธอจะตามลูกชายของนางไปไหม"ไม่ค่ะ" ในเมื่อที่แห่งนี้มันไม่ใช่ที่ของเธอ แล้วจะอยู่ต่อไปเพื่อให้ตัวเองเจ็บปวดอีกทำไม เพราะวันจันทร์หวังจะพึ่งแม่เลี้ยงให้พาเธอออกจากที่นี่"ได้!" ชายหนุ่มกระแทกเสีย
พันฤทธิ์กลับเข้ามาในห้องอาหารก็ไม่เห็นผู้เป็นแม่อยู่ในนี้แล้ว แต่ก็ได้ความจากปทุมวันแม่ของม่านฟ้าว่าท่านออกไปเอาของที่รถ"ถ้าอยากพาน้องไปดื่มต่อก็ได้นะ" พ่อฝ่ายหญิงเป็นคนพูดเปิดทางอีกที จะเรียกว่าอยากดองกับพ่อเลี้ยงอิทธิพลจนเนื้อเต้นก็ได้ เป็นใครก็อยากจะดองกับพ่อเลี้ยงอิทธิพลกันทั้งนั้น ม่านฟ้ามองดูฝ่ายชายว่าจะชวนไปดื่มไหม เธอไม่ได้มีชายคนรักที่ไหน ถ้าพ่อกับแม่พึงพอใจในตัวผู้ชายคนนี้เธอก็ไม่ปฏิเสธ แต่อยากจะคบหาดูใจกันไปก่อนพอผู้ใหญ่เปิดทางให้พันฤทธิ์ก็ชวนฝ่ายหญิงออกมา เพราะขี้เกียจนั่งปั้นหน้าอยู่ในห้องนั้นแล้ว"พ่อเลี้ยงครับ" ไอ้ขวดเห็นพ่อเลี้ยงออกมาก็รีบเข้ามารายงาน ทีแรกอยากเข้าไปหาในห้องอาหารด้วยซ้ำ"มีอะไร" คนที่เดินเข้ามาหาไอ้ขวดก็คือเชี่ยวชาญ"เกิดเรื่องใหญ่แล้วครับพี่เชี่ยว""เรื่องอะไรวะ" เชี่ยวชาญหันมองไปดูพ่อเลี้ยงเล็กน้อยก่อนที่จะหันมาถามลูกน้อง"ก็คุณวันจันทร์น่ะสิครับ""ทำไม?""ตอนนี้ไปกับแม่เลี้ยงแล้ว""ไปกับแม่เลี้ยงไหนวะ""จะแม่เลี้ยงไหนล่ะครับ ก็แม่ของพ่อเลี้ยงใหญ่นั่นแหละ""อะไรนะ?""มีอะไรกัน" พันฤทธิ์เห็นลูกน้องกระซิบพูดกันก็เลยเดินเข้ามาหา ส่วนม่านฟ้ายังคงยืนอย
วันจันทร์นั่งรถมากับเขาแบบเงียบๆ เน้นมองบรรยากาศรอบข้าง ขนาดเธอมาอยู่ที่จังหวัดนี้แบบไม่เต็มใจ แต่พอเห็นความสวยงามที่ธรรมชาติสร้างขึ้นมามันก็ทำให้เธอผูกพันแปลกๆ ยังไงไม่รู้ กว่าจะมาถึงสถานที่ที่เจริญก็ใช้เวลาเกือบชั่วโมงได้ หญิงสาวมองดูป้ายใหญ่ที่ถูกตั้งไว้แบบโดดเด่น นี่หรือคือจังหวัดเชียงราย เธอไม่ได้ถามไม่ได้ชวนเขาคุยหรอกเพราะกลัวว่าเขาจะรำคาญ แค่ขอมาด้วยได้ก็ดีแล้วรถคันที่เธอนั่งอยู่วิ่งมาจอดหน้าโรงแรมหรู"เดี๋ยวจะให้ไอ้ขวดพาไปหาอะไรทาน" ก่อนลงจากรถชายหนุ่มหันมาพูดกับเธอที่นั่งอยู่ข้างๆ"ค่ะ" มือหนาล้วงกระเป๋าเงินออกมาแล้วควักใบที่ใหญ่ที่สุดวางใส่มือเธอ โดยไม่ได้นับว่าเอาออกมาให้กี่ใบ"อยากซื้ออะไรก็ซื้อ" พันฤทธิ์ไม่ลืมที่จะสั่งไอ้ขวดว่าห้ามพาเธอเข้าไปเพ่นพ่านในโรงแรมห้องอาหาร VIP ของโรงแรมพันฤทธิ์แปลกใจเล็กน้อยทีแรกไม่คิดว่าพ่อจะมาร่วมรับประทานอาหารด้วย"มานั่งกับน้องสิลูก" คนที่กล่าวพูดก็คือพ่อเลี้ยงอิทธิพลพันฤทธิ์ก็เลยเดินไปนั่งเก้าอี้ตัวที่ว่างอยู่ มันเหลือแค่ตัวเดียวเขาจะไปนั่งไหนล่ะพิทักษ์ก็เลยสั่งให้พนักงานนำอาหารที่เตรียมไว้แล้วออกมา"วันนั้นได้ยินน้องบอกว่าเรามาทานข
"โอ๊ย" เห็นแบบนี้แทนที่เขาจะหยุดแต่กลับกระแทกแก่นกายเข้ามาในตัวเธอหนักหน่วงกว่าเดิมมือเรียวยื่นขึ้นไปดันหัวเตียงไว้เพราะแรงกระแทกมันทำให้ร่างของเธอกระเด็นไปจนชิดหัวเตียง"เจ็บ" ไม่ได้เจ็บที่ศีรษะกระแทกกับหัวเตียงหรอก แต่เจ็บตรงหว่างขาที่เขากำลังใช้ความรุนแรงด้วย"ซี๊ดด อยากเจอมากไม่ใช่เหรอ รับมันให้ไหวสิ""?" เขาหมายความว่ายังไง "โอ๊ย พ่อเลี้ยงเบาก่อนได้ไหมคะ" มือเรียวเอื้อมลงมาดันลำตัวอีกฝ่ายให้เบาแรงลงหน่อย แต่มือนั้นก็ถูกเขาจับรวบกดลงกับเตียง"ซี๊ดด เบาสุดแล้ว" เสียงกัดปากกัดฟันพูดในขณะที่ยังซอยเอว และจังหวะนั้นร่างหนาก็โน้มตัวลงมาหวังจะจูบแต่เธอเบือนหน้าออก "แลกลิ้นกันหน่อย" "?" อะไรคือแลกลิ้นล่ะ หญิงสาวปรายหางตากลับมามองเล็กน้อย ใครจะไปกล้าให้เขาจูบ เมื่อสักครู่เพิ่งใช้มันกับส่วนนั้นอยู่เลย เธอไม่มั่นใจว่าปากเขาจะติดประจำเดือนมาด้วยหรือเปล่า แต่ที่รู้คือตอนนี้ผ้าปูเตียงคงดูไม่ได้แล้ว"แลบลิ้นออกมา" จังหวะที่เขาแนบปากลงไปเธอกัดริมฝีปากไว้แน่นวันจันทร์จำใจต้องเผยอปากออกเล็กน้อยเพื่อให้เขาจูบได้"แลกลิ้นกัน" เขายังคงกระซิบพูดตอนที่สะโพกขยับไม่หยุดไม่หย่อน"อะไรคือแลกลิ้นล่ะ" ลิ้
ตั้งแต่ออกจากร้านขายยาเธอก็นั่งเงียบมาตลอดทางจนถึงบ้านลงจากรถได้หญิงสาวก็เดินเข้าไปในห้อง ส่วนข้าวของคนของเขาจัดการเอาเข้าไปให้"นอนพักผ่อนให้มากๆ ตอนเย็นจะมาหา" ชายหนุ่มเดินตามเข้ามาพูดจบก็ออกไปโดยไม่รอเริ่มแล้วใช่ไหม เริ่มที่จะเป็นของตายเขาแล้วใช่ไหม หมากเกมนี้ไม่รู้ว่าใครจะเป็นคนเดิน เธอจะมีแรงมากพอที่จะเป็นคนขับเคลื่อนกระดานหมากนี้เองไหม แค่เริ่มก็เหมือนว่าเธอจะเป็นแค่ตัวเดินหมากของเขามือเรียวจับยาที่เขาเพิ่งซื้อให้ขึ้นมาดู ในแผงนั้นมันมีลูกศรชี้วนไปตั้งแต่เม็ดแรกจนถึงเม็ดสุดท้าย เขาคงกลัวว่าเราจะปล่อยท้องเพื่อจับเขามากเลยสินะ ..ใช่แล้วยาที่เธอได้มาก็คือยาคุมกำเนิด แถมเขาบอกเจ้าของร้านด้วยว่าขอยี่ห้อที่ดีที่สุด"เราจะไปไหนกันครับพ่อเลี้ยง""ไปโรงแรม""โรงแรม?" เชี่ยวชาญหันมองหน้าไอ้ขวด แค่พูดว่าไปโรงแรมก็รู้แล้วว่าไปทำไมใช้เวลาขับรถอยู่เกือบชั่วโมงได้กว่าจะมาถึงโรงแรมในตัวจังหวัด "ต้องเช็คให้ดีหน่อยสิว่าของขาดไหม ทำไมปล่อยให้ลูกค้าเป็นคนโทรลงมาแจ้ง" เสียงของผู้หญิงที่ดูจะมีอำนาจต่อว่าพนักงานอยู่"อยู่ตรงนั้นไงครับพ่อเลี้ยง""กูเห็นแล้ว""ผมว่าพ่อเลี้ยง ตาถึงมากเลยนะครับ" เชี่
ที่จริงวันจันทร์ได้ยินเสียงรถวิ่งเข้ามาจอดสักพักแล้ว เพราะเธอนอนไม่หลับ แต่ก็ไม่ได้เปิดประตูออกมาดู"พ่อเลี้ยงอยากดื่มอะไรไหมครับ""ไม่""แล้วทำไมพ่อเลี้ยงไม่เข้าไปนอนล่ะครับนี่ก็ดึกมากแล้ว""ถ้าพวกมึงง่วงก็ไปนอนเถอะ" เขากำลังคิดเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ ไม่สิ..ที่จริงมันเกิดขึ้นตั้งแต่วันที่แม่ชวนออกไปทานข้าวแล้ว พ่อทำแบบนี้ไปทำไม "พ่อเลี้ยงครับ" เชี่ยวชาญที่กำลังจะไปพักผ่อนก็รีบเดินเข้ามารายงาน เมื่อได้ยินเสียงรถของพ่อเลี้ยงอิทธิพล"ตามมาทำไม" ว่าแล้วชายหนุ่มก็เดินออกไป ดูว่าพ่อมาที่นี่ทำไมแต่ยังเดินไม่พ้นตัวบ้านคนเป็นพ่อก็เข้ามาก่อน"พ่อมาทำไม""มาคุยกับแกเรื่องหนูม่านฟ้า""ทำไมถึงอยากคุยกับผมล่ะครับ""แกเป็นลูกชายคนโต ถ้าฉันยกมรดกให้น้องๆ ไป เดี๋ยวแกก็สาปแช่งฉันอีก แกช่วยเอางานเอาการหน่อยได้ไหม""เอาเลยสิครับพ่ออยากยกให้ใครก็ยกให้เลย""แกมันก็เป็นเสียแบบนี้ แล้วฉันจะกล้าเอาทุกสิ่งทุกอย่างที่สร้างมันขึ้นมากับมือ ฝากแกดูแลรับช่วงต่อได้งั้นเหรอ""ใช่ครับผมมันไม่ดี งานการก็ไม่ทำ สมควรแล้วที่พ่อจะคิดแบบนี้""ไอ้ใหญ่!" พ่อเลี้ยงอิทธิพลพยายามระงับอารมณ์โกรธไว้ก่อน "เรามาคุยกันดีๆ หนูม่
ที่โรงแรมหรู..บ่ายคล้อยวันเดียวกันนั้นไม่สนใจเรางั้นเหรอ มาจากไหนวะ ไม่รู้จักเราเลยหรือไง ผู้หญิงที่เจออยู่หน้าโรงแรมเมื่อตอนสายๆ เป็นอีกคนที่ทำให้พ่อเลี้ยงพันฤทธิ์สนใจได้คิดว่าจะนอนเอาแรงสักหน่อย แต่ก็มีเรื่องทำให้นอนไม่หลับ ชายหนุ่มก็เลยลงมาหาอะไรทานที่ห้องอาหาร"?" พอลงมาถึงชั้นล่าง ก็เห็นผู้หญิงที่ทำให้เขากระวนกระวายใจเดินผ่านหน้าไป "จะไปไหน" เห็นว่าในมือของเธอมีกระเป๋า พันฤทธิ์ก็เลยแกล้งตีเนียนเดินตามหลังไปสระว่ายน้ำของโรงแรมมาถึงเธอคนนั้นก็เริ่มเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องที่ถูกจัดเตรียมไว้ให้ตู้ม.. ชายหนุ่มที่นอนอยู่เตียงที่มีไว้สำหรับแขกแถวริมสระว่ายน้ำ ค่อยๆ ขยับแว่นสายตาขึ้นมองผู้หญิงที่เพิ่งจะกระโดดน้ำลงไป"หุ่นนี่สุดยอดเลยนะครับพ่อเลี้ยง""มึงมาตั้งแต่เมื่อไรวะ" กำลังดูเพลินๆ ลูกน้องมายืนอยู่ข้างๆ ตั้งแต่เมื่อไรจนลืมสังเกต"ผมเห็นพ่อเลี้ยงเดินมาทางนี้ก็เลยเดินตามมาดูครับ"พันฤทธิ์ลุกขึ้นแล้วเดินกลับเข้าไปในโรงแรมแบบเสียอารมณ์ เย็นวันเดียวกัน.."เชิญด้านในเลยค่ะแม่เลี้ยง" ส่วนมากคนที่รู้จักกนกจันทร์จะเรียกนางว่าแม่เลี้ยง "คุณปทุมวันไม่น่าต้องลำบากมารอรับเลยค่ะ" กนกจันทร์ที่
ระหว่างที่นั่งรอเขาอาบน้ำให้เสร็จ หัวใจเธอเต้นแรงจนคิดว่ามันจะทะลุออกมาจากอกอยู่แล้ว จะสอนทำวิธีอื่นงั้นเหรอ เขาทำกันได้กี่วิธีเนี่ยชายหนุ่มใช้เวลาทำความสะอาดร่างกายในห้องน้ำอยู่ครู่หนึ่งก็ออกมา และก็พอใจมากที่เธอยอมทำตามคำสั่ง โดยการนั่งรออยู่บนเตียงพอออกมาผ้าเช็ดตัวที่มีอยู่ผืนเดียวเขาก็ใช้มันเช็ดน้ำที่เกาะตามตัวอยู่ สายตาคมมองมาดูหญิงสาวที่ไม่กล้าแม้จะหันมามองเขาเลยด้วยซ้ำที่เขาบอกจะสอนเธอ..ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงไม่ต้องสอน แต่สำหรับเธอมันคงต้องสอนกันหน่อย"ทำไมไม่มองฉันล่ะ""คือ.." ที่จริงหางตาเธอก็พอเห็นว่าเขาไม่มีอะไรปิดบังร่างกาย แล้วเธอจะกล้าหันไปมองได้ยังไงชายหนุ่มใช้ผ้าเช็ดตัวผืนนั้นพันรอบท่อนล่างไว้ก่อนที่จะเดินมาหาเธอ มือหนาเอื้อมไปเชยคางคนที่นั่งอยู่บนเตียงให้หันมาหาดวงตากลมมองสูงขึ้นไปดูคนที่ยืนอยู่เบื้องหน้า"พร้อมหรือยัง"ไม่พร้อมได้ไหม แต่ก็คงต้องพร้อมแหละ ถ้าเธอใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้เขาก็คงไม่เลี้ยงต่อ ญาติโกโหติกาก็ไม่ใช่ ใบหน้าเรียวสวยหวานนั้นพยักตอบไปเล็กน้อย"ถอดมันออกสิ"มือเรียวเอื้อมขึ้นมาจับตรงปมของผ้าเช็ดตัว แล้วก็ดึงมันออกจนผ้าเช็ดตัวผืนนั้นกองลงไปอยู่ท
"มีอะไรครับพ่อเลี้ยง" พอได้ยินเสียงพ่อเลี้ยงพันฤทธิ์เรียก เชี่ยวชาญและไอ้ขวดแถมประสิทธ์ที่อยู่ด้านนอกก็รีบวิ่งเข้ามาพร้อมกัน"อย่าเข้ามานะ" วันจันทร์ตะโกนบอกให้ทุกคนหยุดอยู่แค่นั้นเอี๊ยดดด....ทุกคนแทบจะหยุดพร้อมกัน แต่ไม่ได้หยุดด้วยเสียงที่วันจันทร์บอกนะ..ที่หยุดเพราะเห็นเลือดที่มันเลอะพื้นอยู่"ถึงกับเลือดสาดเลยเหรอครับพ่อเลี้ยง""เลือดสาดบ้านมึงน่ะสิ!" พันฤทธิ์หันไปตะคอกลูกน้อง"ออกไปให้หมดเลย" วันจันทร์ไล่ทุกคนออกไป เพราะจะก้าวเดินไปไหนก็ไม่ได้ถ้าก้าวขามีหวังประจำเดือนได้ไหลออกมาเลอะไปทั่วบ้านแน่"ไอ้เชี่ยวมึงกับไอ้ขวดไปซื้อไอ้นั่นให้เธอหน่อยสิ""อะไรครับไอ้นั่น" "ก็ไอ้ที่ผู้หญิงเอามารองไง""เขาเรียกผ้าอนามัยครับพ่อเลี้ยง""เออ! กูรู้ว่าเป็นผ้าอนามัย ออกไปซื้อมาหน่อยซิ""ให้พวกผมเนี่ยนะไปซื้อ" ทั้งสองถามขึ้นแทบจะพร้อมกัน"หรือมึงจะให้กูไปซื้อเอง""มันก็คงต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้วครับ นั่นผู้หญิงของพ่อเลี้ยงนี่ครับ""เอ้าไอ้นี่มึงจะไปดีๆ หรือไปด้วยน้ำตา""ผ้าอนามัยยังให้เราออกไปซื้อมาให้เลย" เชี่ยวชาญและขวดเดินบ่นไปที่รถ "เดี๋ยวผมขับรถให้นะ พี่ลงไปซื้อเอานะ" "แกนั่นแหละลงไปซื้อ เก