บทที่ 10

"มึงว่าพ่อเลี้ยงจะเจออะไรวะ" เชี่ยวชาญและไอ้ขวดพอรู้นิสัยผู้หญิงคนที่อยู่ในห้องนี้ ดูท่าแล้วเธอไม่ใช่คนที่ยอมใครง่ายๆ เลย

"ต้องคอยดูกันไปก่อน ว่าพ่อเลี้ยงจะปราบพยศได้ไหม" ทั้งสองขยับเข้ามาตรงประตูแล้วเอาหูแนบฟัง ว่าพ่อเลี้ยงเข้าไปแล้วจะมีเสียงอะไรไหม แต่ก็เงียบมาก

"หรือเราคิดมากไปเองวะ ผู้หญิงที่ไหนจะไม่ชอบคนแบบพ่อเลี้ยงพันฤทธิ์บ้าง" เพราะทุกคนรู้ดีว่าสมบัติของพ่อเลี้ยงอิทธิพลต้องอยู่ในกำมือของลูกชายคนโตแน่

"ก็แค่ของเล่น มึงว่าคนนี้พ่อเลี้ยงจะเก็บไว้กี่วัน"

"กูให้เต็มที่หนึ่งอาทิตย์"

"มึงให้นานขนาดนั้นเลยเหรอวะ" เพราะผู้หญิงบางคนแค่ครั้งเดียวก็เกินพอแล้ว

ในห้องนอนที่กำลังเป็นที่พูดคุยของลูกน้องอยู่..

"ผู้หญิงอะไรจะนอนขี้เซาขนาดนี้" พันฤทธิ์คิดว่าถ้าเธอกระดุกกระดิก หรือโวยวายเขาก็จะจัดการรวบรัด แต่นี่ทำไมเธอถึงนอนอยู่นิ่งๆ ไม่รู้หรือไงว่าข้างๆ ตอนนี้มีผู้ชายที่หล่อเหลานอนอยู่ด้วย

นอนรอดูสถานการณ์ครู่หนึ่งด้วยเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ และตอนนี้ก็ดึกมากแล้วก็เลยทำให้พันฤทธิ์นอนหลับไป

เช้าวันต่อมา..

"กรี๊ดดด!!" วันจันทร์ตื่นขึ้นเพราะนอนเต็มอิ่มแล้ว แต่รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างทับร่างเธออยู่ "แกเป็นใครออกไปนะ!" ทีแรกเธอคิดว่าเป็นลูกน้องของพ่อเลี้ยงแอบเข้ามานอนด้วย

ตุ๊บ!! ขาเรียวขยับขึ้นมาถีบคนที่กอดเธออยู่ให้ออก ด้วยแรงถีบของเธอก็เลยทำให้คนตัวโตกลิ้งตกเตียง

"โอ๊ยย" พันฤทธิ์ค่อยๆ ดันตัวลุกขึ้นจากพื้น "ใครผลักกูตกเตียงวะ"

ก๊อก ก๊อก

"พ่อเลี้ยงครับมีอะไรหรือเปล่าครับ"

"พ่อเลี้ยงเหรอ?" วันจันทร์หันมองดูผู้ชายที่กำลังลุกขึ้นจากพื้น ผู้ชายคนนี้เหรอคือลูกชายคนโตของพ่อเลี้ยงอิทธิพล

"เธอ?" พันฤทธิ์มองหน้าผู้หญิงคนนี้ดูคุ้นๆ ยังไงไม่รู้ ด้วยเพราะห้องนี้ไม่ได้เปิดหน้าต่างและก็ยังเช้าอยู่เขาก็เลยเดินไปเปิดไฟดูให้แน่ใจ "เป็นเธอจริงด้วย?"

"คุณรู้จักฉันเหรอ" เพราะเขาพูดเหมือนรู้จักเธอ แต่ทำไมเธอไม่เคยเห็นหน้าเขาเลย วันงานแต่งคนเยอะมากและพันฤทธิ์ก็ไม่ได้อยู่ในงานตลอด แถมเขาไม่ได้ส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวด้วยก็เลยไม่เห็นน้องของเจ้าสาว

"หึ!" มุมปากแสยะขำขึ้น คงติดใจกันล่ะสิถึงได้หอบหิ้วกันกลับมาที่บ้านด้วย เขาจำได้แล้วว่าผู้หญิงคนนี้คือผู้หญิงคนที่แก้ผ้าเดินในห้องโรงแรมคืนนั้น

สายตาคมมองต่ำลงมาดูจุดที่ในคืนนั้นเขาถึงกับไม่ลืมเลือน ตัวแค่นี้นูนเป็นบ้า

"คุณมองอะไรออกไปนะ"

"เมื่อกี้เธอใช้ส่วนไหนทำฉันตกเตียง"

วันจันทร์มองต่ำลงไปดูที่ปลายเท้าของเธอ

"อย่าบอกนะว่าเธอถีบฉัน?"

"มันยังน้อยไป แล้วคุณมานอนกอดฉันทำไม"

"ไม่ให้ผัวนอนกอดเมียแล้วจะให้ผัวนอนกอดใครล่ะ"

"ผัว?" วันจันทร์ดึงคอเสื้อออกมาแล้วมองเข้าไปด้านในว่าชุดชั้นในของเธอยังอยู่ดีไหม

"มันคงจะหลวมมากเลยสินะถึงไม่รู้ตัว แต่ไม่เป็นไรของพี่ใหญ่ หลวมแค่ไหนพี่ก็รับได้"

"นายพูดอะไร?"

"อินโนเซ้นท์"

ก๊อก ก๊อก

"พ่อเลี้ยงครับข้างในโอเคไหม"

"มึงหาอะไรมาไว้ให้กูบำรุงร่างกายเลย" ขณะที่ตะโกนออกไปบอกลูกน้อง สายตานั้นหันกลับมามองสำรวจร่างกายของคนที่นั่งอยู่บนเตียงอีกครั้ง

วันจันทร์รีบถอยไปจนชิดหัวเตียง ถึงแม้จะรับปากพ่อเลี้ยงแก่นั่นแล้ว แต่พอได้เจอกับลูกชายแล้วเธอกลับรู้สึกประหม่า

"ชอบแบบสดหรือใส่ถุง" ขณะที่พูดมือหนาก็ได้แกะกระดุมเสื้อ ออกทีละเม็ด สายตาคมยังมองจ้องมาที่เธอ