Semua Bab จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด: Bab 1 - Bab 10

ในงานแต่งของข้าราชการทหารเรือ.."สวัสดีครับ" คนที่เอ่ยทักทายก็คือนายอิทธิพลหรือเรียกอีกอย่างว่าพ่อเลี้ยงอิทธิพลบิดาของเจ้าบ่าวในคืนนี้"สวัสดี" บุญนำคือพ่อของเจ้าสาว"ผมเป็นพ่อเจ้าบ่าว" พ่อเลี้ยงอิทธิพลเห็นท่าทางอีกฝ่ายไม่อยากคุยด้วยก็เลยแนะนำตัว เพราะทั้งสองเพิ่งเคยเจอกันครั้งแรก"อ้าวเหรอครับสวัสดีครับท่าน" ดวงตาที่แข็งกร้าวเมื่อสักครู่เปลี่ยนไป สองมือของบุญนำพนมขึ้นมากราบไหว้อย่างสวยงาม "กระผมไม่รู้ว่าท่านเป็นบิดาของลูกเขยกระผม""เราพูดกันปกติเถอะครับ""มิได้หรอกครับท่านกระผมเป็นแค่ผู้น้อย""พ่อคะ!" วันจันทร์พยายามปรามพ่อไม่ให้ทำพฤติกรรมแบบนี้ วันจันทร์ก็คือน้องสาวของเจ้าสาว พี่สาวของเธอคือนาวาโทคะน้า"เงียบ!!" ศรีไพรตะคอกบุตรสาว"คนนี้ก็ลูกสาวของพวกคุณหรือครับ" พ่อเลี้ยงอิทธิพลมองดูสาวสวยที่นั่งเคียงข้างอยู่กับแม่เจ้าสาว"ใช่แล้วเจ้าค่ะ"วันจันทร์รู้สึกอายเวลาพ่อกับแม่เจอคนรวยมีฐานะก็ชอบเป็นแบบนี้ ไปเอาคำศัพท์พวกนี้มาจากไหนก็ไม่รู้ตอนที่กำลังคิดเรื่องพ่อกับแม่อยู่ วันจันทร์แอบมองดูพ่อสามีของพี่สาว สายตาท่านมองเธอแปลกๆรูปร่างหน้าตาของวันจันทร์ก็ไม่ได้ด้อยไปจากคะน้าคนเป็นพี่สาว แล

แกร็ก! ถ้าห้องนี้เธอไม่ได้อยู่คนเดียวคนที่รอเข้าห้องน้ำคงต้องบ่นแน่ เพราะเข้าเป็นชั่วโมงเลย ออกมาหญิงสาวก็ใช้ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวกับที่ถือเข้าไปในห้องน้ำเช็ดผมออกมาด้วย แถมเธอยังฮัมเพลงแบบมีความสุข ห้องสวยขนาดนี้ใครจะไม่มีความสุขล่ะ "ใคร?" วันจันทร์เหมือนว่าเธอไม่ได้อยู่ในห้องนี้คนเดียว แต่จะมีใครเข้ามาได้ เพราะห้องนี้พี่เขยเปิดไว้ให้เอง "เราคงคิดมากไป"หญิงสาวหันกลับมามองตัวเองในกระจก ด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่า เธอขยับซ้ายทีขวาที เพื่อสำรวจรูปร่างของตัวเอง "เชอะ! ไม่ได้กินฉันหรอกไอ้เสี่ยบ้ากาม""??" คนที่ยื่นหน้าออกมาแอบมอง รีบขยับตัวเข้าไปในซอกมุมของห้องนั้นอย่างไวเพราะคิดว่าเธอเห็นแล้ววันจันทร์เดินมาเปิดกระเป๋าเสื้อผ้าที่เธอนำติดตัวมาด้วยเพื่อจะเอาชุดออกมาใส่"หือ?" ห้องนี้มีผีหรือเปล่า ทำไมเหมือนมีสายตามองเรา เธอเคยได้ยินเรื่องเล่าของแขกที่มาพักโรงแรมหรู ก็นึกกลัวขึ้นมา "คงไม่ใช่หรอกมั้ง ป่านนี้คงไปผุดไปเกิดหมดแล้ว"หญิงสาวนำชุดนอนตัวบางออกมาสวมใส่โดยไม่ใส่ชุดชั้นใน เธอคิดว่านอนคนเดียวจะใส่ไปเพื่ออะไรอึดอัดเปล่าๆ"เอือก" เสียงกลืนน้ำลายของคนที่ซ่อนอยู่ในห้องนั้นก่อนที่จะนอนวันจันท

"คุณพ่อกับคุณแม่ล่ะคะ" วันจันทร์เดินตามพ่อเลี้ยงอิทธิพลกลับมาก็ไม่เห็นพ่อกับแม่แล้ว"นั่งก่อนสิหนู""ฉันถามว่าพ่อกับแม่ฉันไปไหน" นอกจากจะไม่นั่งแล้วเธอยังเดินออกมาหน้าบ้าน เพื่อมองหาพ่อกับแม่"หนูไม่ต้องหาแล้ว""คุณหมายความว่ายังไง?""ฉันว่าหนูขึ้นไปพักห้องที่เตรียมไว้ให้ดีกว่า""ฉันถามว่าพ่อกับแม่ไปไหน!"แปะ แปะ แปะ เสียงปรบมือดังขึ้นมาจากทางด้านหลัง จนทั้งสองหันมองไปพร้อมกัน"ตีบทแตกดีนี่""ลงมาทำไม""หึ!" ผู้หญิงคนที่ปรบมืออยู่เมื่อสักครู่ มองด้วยหางตาแล้วก็เดินผ่านหน้าไปวันจันทร์ไม่ถามอะไรอีกแล้ว เธอรีบออกมาจุดที่รถตู้มาส่ง"พ่อคะ แม่คะ" หญิงสาวตะโกนเสียงดังเรียกพ่อกับแม่ แต่เสียงที่สะท้อนกลับมาก็มีแค่เสียงสัตว์ป่า"นั่นหนูจะไปไหน" พ่อเลี้ยงอิทธิพลเห็นว่าวันจันทร์เดินออกไปทางถนน "ไปตามกลับมา" พอเธอไม่ตอบพ่อเลี้ยงก็เลยสั่งลูกน้องให้ตามไปพาตัวเธอกลับมา"ถอยไปนะ" หญิงสาวถูกดักหน้าดักหลังไว้"เชิญคุณกลับเข้าบ้านดีกว่าครับ""ฉันบอกให้พวกแกถอยไปไง ไอ้พ่อเลี้ยงหื่นกามนั่นซื้อตัวฉันใช่ไหม!""เรื่องนั้นพวกผมคิดว่าคุณกลับไปถามพ่อเลี้ยงเองดีกว่านะครับ" ลูกน้องคนที่พูดขยับชายเสื้อออก เพื่อให

"ทำไมฉันต้องเลือกด้วย..คุณให้เหตุผลมาก่อน" อยากจะโวยวาย แต่ที่นี่มันถิ่นของเขา แค่กระดิกตัวเธอก็คงเหลือแต่วิญญาณ"ถ้าหนูไม่เลือกงั้นแสดงว่าหนู.." "ฉันเลือกลูกชายของคุณ" ใช้น้ำเสียงและแววตาแบบนี้คงคิดว่าเธอจะเลือกคนแก่คราวพ่อแบบตัวเองล่ะสิ เอาวะหวังว่าลูกไม้คงหล่นไม่ไกลต้นนะ"โอเค.. งั้นเรามาคุยกันต่อ" ทีแรกก็แอบลุ้นเผื่อเด็กอยากกินของมีอายุหน่อย "เจ้าใหญ่ลูกชายคนโตของฉัน เป็นคนดื้อรั้น หัวแข็ง หนูสามารถจะเอามันอยู่ไหมล่ะ"วันจันทร์ไม่ได้ตอบทันที เพราะนึกขำอยู่ในใจ โตจะเป็นควายอยู่แล้วยังทำนิสัยเหมือนเด็กเหรอจนพ่อต้องหาพี่เลี้ยง "เอาอยู่""หนูรับปากแล้วนะ""ค่ะ" ตอนนี้ให้เป็นใครก็ได้ที่ไม่ใช่ตาแก่คนนี้"หนูอยากถามอะไรเกี่ยวกับลูกชายของฉันไหม" พ่อเลี้ยงอิทธิพลเห็นว่าเธอรับปากโดยไม่ถามเลย"ไม่ค่ะ""นิสัยหลักๆ ที่ฉันอยากให้หนูช่วยขัดเกลามันก็คือนิสัยเจ้าชู้""ห๊า?" วันจันทร์ถึงกับเสียงสูง ทีแรกคิดว่าลูกไม้จะหล่นไม่ไกลต้น แต่ที่ไหนได้.."ถ้าหนูช่วยหยุดมันเรื่องนี้ได้ หนูอยากได้อะไรฉันก็จะให้" พ่อเลี้ยงอิทธิพลคิดว่าถ้าเธอคนนี้เอาลูกชายอยู่เรื่องผู้หญิง เรื่องอื่นคงจะไม่ยากสำหรับเธอ เพราะถ้

"พวกมึงนี่ไม่ดูอะไรเลย" พันฤทธิ์นึกขำที่เปิดหน้าต่างเธอคงร้อน เพราะห้องนี้ไม่มีเครื่องปรับอากาศให้"เหรอครับ" เชี่ยวชาญถามเบาๆ เพราะเจ้านายนั่นแหละเป็นคนบอกให้พวกเขาแยกกันตามหา"เดี๋ยวมึงก็ถูกตีนกูหรอก ใครตั้งชื่อให้มึงเชี่ยวชาญวะ มึงเชี่ยวชาญตรงไหนวะเนี่ย""พ่อเลี้ยงจะไปไหนครับ""ก็กลับน่ะสิ ที่นี่ไม่มีแอร์สักตัวมึงว่ากูจะนอนได้เหรอ""แล้วพวกผมล่ะครับ" "มึงก็เฝ้าอยู่นี่แหละ" พูดจบพันฤทธิ์ก็เดินออกมาที่รถทีแรกเขาจะให้ช่างมาติดแอร์ที่นี่แล้ว เผื่อพาสาวๆ มาเปลี่ยนบรรยากาศ แต่พอคิดว่าจะเอาเธอมาซ่อนพ่อไว้ที่นี่ก่อน ก็เลยจะยังไม่ติดแอร์ดีกว่า ปล่อยให้อยู่ร้อนๆ แบบนี้ไปเลยถึงแม้ที่นี่จะเป็นป่ารกทึบ แต่ช่วงกลางวันถึงหัวค่ำอากาศอบอ้าว ส่วนตอนดึกๆ ถึงจะอากาศเย็นหน่อยชายหนุ่มขับรถออกมาก็เลยลองโทรกลับไปหาน้องสาวดู อยากจะรู้ว่าพ่อตามหาผู้หญิงคนนี้หรือยัง แต่พันฤทธิ์ก็ไม่ได้ถามตรงๆ เพราะพะเพื่อนยังไม่รู้ว่าตัวเองพาตัวผู้หญิงของพ่อออกมาจากบ้านหายออกมาสองชั่วโมง พ่อน่าจะรู้ได้แล้ว แต่ทำไมถึงไม่ตามหา พันฤทธิ์ก็รู้สึกแปลกใจ เพราะน้องสาวบอกว่าพ่อไม่เห็นพูดอะไรเลยครอบครัวของเขาทำธุรกิจปางไม้ มีที่