ไอติมอุ่น

"ขอแตกใส่ปากพิมได้ไหม พี่อยากให้พิมกลืนน้ำพี่"

เสียงแหบซ่ากระซิบแผ่วมาอยู่ข้างริมใบหู ทั้งที่มือก็ยังบีบนมของเธอไปด้วย หากแต่สะโพกและจังหวะการขยับซอยนั้นกลับผ่อนปรนลง

"ถึงพี่ไม่ขอ พิมก็อยากทำแบบนั้นอยู่แล้ว พิมอยากลองชิมรสชาติพี่ฉัตรค่ะ เอามาสิคะ"

หลังจากที่ฉัตราถอดถอนแก่นกายออกจากด้านหลัง พริมาก็นั่งคุกเข่าลงไปบนพื้นและหันหน้าอ้าปากรอ พอทันทีที่ฉัตรารูดส่งแก่นกายเข้าไป ริมฝีปากที่แดงบวมเจ่อจากการถูกจูบก็รีบดูดดึงและเลียตั้งแต่ส่วนหัว

"อ้า พิม เสียวมาก พี่เสียวมากๆเลย"

เสียงแหบทุ้มต่ำครางกระหึ่มออกมาไม่ขาดสาย ในขณะที่ท่อนลำกายถูกสาวน้อยแสนเซ็กซี่ทั้งดูดทั้งเลีย พริมาเลียมันตั้งแต่ส่วนหัวหยักบานนั้นช้าๆ แล้วอมรูดเข้าไปจนถึงโคน ลิ้นเล็กขยับเขี่ยรัวแล้วแหย่ละเลงรูตรงส่วนปลาย ส่วนมือข้างที่ว่างก็หยอกล้อกับเจ้าลูกบอลแฝดสลับกับเลีย พริมาทั้งดูดถี่บ้างช้าบ้าง สลับแรงและสลับเบา จนคนที่ยืนตัวเกร็งซี๊ดปากเงยหน้าหลับตาขึ้นฟ้านั้นต้องละมือที่ท้าวระเบียงด้านหลังเอาไว้ แล้วหันมาจับศรีษะทุยงามของเธอโยกเข้าโยกออกแล้วเด้งสะโพกสวนแทน

"พิม ไหนบอกว่าบริสุทธิ์ไม่เคยมีแฟนมาก่อนไง แล้วที่ดูดเก่งขนาดนี้จะให้พี่คิดยังไง อ้า พิม ไม่ไหว พี่ใกล้แตกแล้ว อ้า ๆ ๆ"

ร่างแกร่งเกร็งกระตุกในขณะที่น้ำรักทุกหยาดหยดนั้นพวยพุ่งทะลักเข้าไปในปาก พริมาดูดกลืนทุกหยาดหยดเข้าไปจนแก้มบุ๋ม แล้วยังดูดเลียวนที่รอบหัวส่วนปลายอีกช้าๆ ก่อนที่เธอจะกลืนกินมันลงไปด้วยความเต็มใจ

"พิมก็แค่ดูดแล้วก็เลียเหมือนพี่ฉัตรเป็นไอติมแท่งหนึ่งไงคะ เวลากินไอติมพิมดูดแล้วก็เลียยังไง พิมก็ทำแบบนั้น อ้า..รสชาติของพี่ฉัตรเป็นแบบนี้นี่เอง พิมชอบจังค่ะ ไอติมของพิม"

คนตัวเล็กแลบลิ้นกวาดเลียไปรอบๆปาก ก่อนจะยืนขึ้นแล้วแนบซบใบหน้าไปกับอกแกร่ง ในขณะที่มือยังคงลูบไล้แก่นกายของเขาไม่หยุด

"ก็เหมือนกับที่พี่เลียพิมไง น้ำพิมแม่งยังหวานติดปาก คิดแล้วยังอยากเลียอีกไม่หาย พี่ว่าเราไปต่อกันอีกสักน้ำสองน้ำข้างในดีกว่า"

"อ๊ะ พี่ฉัตร"

พริมาถูกฉัตราอุ้มขึ้นตัวลอยกลับไปว่างลงบนเตียง ก่อนจะจัดการแหวกอ้าขาของคนตัวเล็กแล้วจับแก่นกายของตัวเองสอดกลับเข้าไปอีกครั้ง

"พี่ฉัตร ทำไมพี่ถึงได้อึดจังคะ"

"ก็พิมเซ็กซี่น่าขยี้น่าเอา ให้พี่ทนอยู่ใกล้ๆแล้วไม่รู้สึกอะไรพี่ก็คงตายด้านไปแล้วล่ะ"

"แต่ไหนตอนแรกพี่บอกเองว่าต่อให้พิมนอนอ้าขาแก้ผ้าพี่ก็ไม่เอาไงคะ"

"แล้วพิมเชื่อที่พี่พูดแบบนั้นจริงๆเหรอ ไม่อยากจะสารภาพว่าพี่แข็งตั้งแต่ตอนที่ฉีกชุดพิมทิ้งแล้ว"

"เจ้าเล่ห์จังเลยนะคะ คนหื่นของพิม"

พริมายิ้มขำให้กับท่าทีอายๆเพียงเสี้ยววินาทีของคนที่พึ่งจะมาสารภาพความจริงกับเธอ แต่ก็เพียงแค่แปบเดียวเท่านั้นที่เธอได้เห็นเวลาที่เขาอาย เพราะหลังจากนั้นมาฉัตราก็มีแต่เพียงใบหน้าที่กำลังเสียวซ่านและหื่นกระหาย

เมื่อพายุสวาทจบลง ฉัตราก็นอนกกกอดตัวเธอเอาไว้และยังคงใช้ทั้งปากและจมูกซุกซอกไปทั่วทั้งร่าง ดูเหมือนว่าทุกๆอย่างมันจะยังคงไม่ได้มีท่าทีว่าจะจบลงง่ายๆ พอถูกเขาลวนลามเข้ามากๆ จนเธอทนไม่ไหว เขาก็จับเธอกินต่ออีกได้อย่างไม่น่าเชื่อ

ตื่นเช้ามาพริมาก็มีอาการปวดขบไปทั่วทั้งร่าง หลังจากที่เมื่อคืนเธอถูกฉัตราจัดโยกเสียจนแทบหมดแรง แล้วยังถูกปลุกมาต่อตอนเช้า โดยฝ่ายนั้นบอกว่าอยากปลุกเธอให้ตื่นขึ้นมาดูพระอาทิตย์ขึ้นด้วยกัน แต่พอลุกขึ้นมาก็ถูกจับมาจัดการต่ออีกสองยก พริมาไม่รู้เลยว่าเหตุใดถึงได้ยอมปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเขาแบบนี้ จากตอนแรกที่กลัวแสนกลัว เกลียดแสนเกลียด แต่เวลานี้กลับเอาแต่อยากเข้าหา 

"พิม รอพี่อยู่ที่นี่ก่อนได้ไหม วันนี้ช่วงสายพี่มีธุระ เอาไว้เสร็จธุระแล้วพี่จะรับกลับมารับพิมไปบ้านพี่กัน"

"นี่พี่ฉัตร พูดจริงเหรอคะ"

พริมามองหน้าคนพูดเหมือนยังไม่ค่อยอยากจะเชื่อหูตัวเอง ฉัตราบอกว่าจะกลับมาพาเธอไปอยู่ที่บ้านกลับเขาด้วย นี่มันหมายความว่ายังไง ถึงแม้ว่าลึกๆจะแอบดีใจ แต่ก็ยังอยากจะฟังจากปากของเขาให้กระจ่างชัดมากกว่า

"พี่พูดจริงๆ แล้วพิมล่ะ อยากจะไปอยู่กับพี่ที่บ้านหรือเปล่า"

ฉัตราดึงคนตัวเล็กเข้ามากอดไว้แล้วจูบลงไปที่หน้าผากมน น้ำเสียงแววตาของเขานั้นมั่นคงและจริงจังจนเธอสัมผัสได้ว่าฉัตราไม่ได้กำลังพูดหลอกเธอเล่น

"อยากค่ะ พิมอยากไปอยู่กับพี่"

"ไปเป็นเมียพี่"

"คะ?"

พริมาสวนทวนคำถาม ในขณะที่ฉัตราพูดตามหลังเธอมาแทบจะทันทีที่เธอบอกว่าอยากจะไปอยู่กับเขา

"พี่อยากให้พิมไปอยู่กับพี่ ไปเป็นเมียพี่ ที่บ้านของพี่"

"แล้วพี่ฉัตรไม่รังเกียจพิมแล้วเหรอคะ"

"รังเกียจพิมเรื่องอะไร"

"ก็ที่พี่บอกว่า พี่ไม่เชื่อว่าพิมยังบริสุทธิ์บ้าง ตรงนั้นของพิมถูกรีแพร์มาบ้าง ผู้หญิงอย่างพิมคงน่าจะผ่านผู้ชายมาเป็นร้อยแล้วบ้าง"

ฉัตรายิ้มขำในสิ่งที่คนตัวเล็กนั้นจำได้หมดทุกๆถ้อยคำและทุกประโยคที่เขาได้พูดใส่เธอ แถมยังเผลอพูดสารภาพความจริงทุกอย่างไปแบบไหลลื่นลืมตัว

"แล้วพิมคิดว่าที่พี่ทั้งดูดทั้งเลียพิมไป ถุงยางก็ยังไม่ใส่ พิมคิดว่าเพราะอะไรถึงทำให้พี่ใจกล้าบ้าดีเดือดได้ถึงขนาดนั้นถ้าไม่ใช่เป็นเพราะว่าพี่รู้ตั้งแต่เอาพิมครั้งแรกแล้วว่าพิมยังบริสุทธิ์ พี่ไม่ใช่ผู้ชายสำส่อนสักหน่อยนะที่จะได้ไปเลียใครสุ่มสี่สุ่มห้า ที่พี่จำเป็นต้องแกล้งบอกว่าพี่ไม่เชื่อว่าพิมยังบริสุทธิ์ ก็เพราะว่าพี่แค่อยากใช้มันเป็นข้ออ้างในการรั้งพิมไว้ให้อยู่ต่อ"

"อะไรนะคะ เมื่อกี้พี่ฉัตรบอกว่ารู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าพิมยังบริสุทธิ์ นี่หมายความว่าพี่หลอกพิมมาตลอด"

พริมาไม่รู้ว่านาทีนี้ควรจะดีใจหรือว่าเสียใจ เธอควรจะดีใจที่ได้ว่าฉัตรารู้ว่าเธอยังบริสุทธิ์อยู่ หรือว่าควรจะเสียใจดีที่ถูกเขาหลอกให้อยู่ต่อที่นี่เสียนานจนทุกอย่างเลยเถิด

'เชี้ยเอ๊ย เผลอพูดทุกอย่างไปหมดเลย ซวยละกู'