ไม่เสร็จสักที

พริมายังคงปล่อยให้ขั้นตอนในการพิสูจน์เหล่านั้นดำเนินต่อไปเรื่อยๆ จากทีแรกที่เจ็บแสนเจ็บ เวลานี้กลับกลายเป็นความหฤหรรษ์หรรษาเข้ามาแทนที่ เสียงครางระงมผลัดเปลี่ยนกันดังขึ้นอย่างเป็นช่วงจังหวะ บวกกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อนั้นดังลั่นสนั่นกระท่อม

"อ๊ะ อ๊า ฉันเสียวจะตายอยู่แล้ว เมื่อไหร่นายถึงจะพิสูจน์เสร็จซักที"

"ก็จนกว่าฉันจะแน่ใจไงว่าที่ผ่านมา เธอเคย หรือ ยังไม่เคย"

"แต่นี่นายก็พิสูจน์มาจนจะเป็นชั่วโมงสองชั่วโมงแล้วนะ ยังไม่แน่ใจอีกเหรอไอ้คนบ้า"

"แน่ใจแล้ว แต่แค่ ยังไม่เสร็จ"

"ไม่เสร็จก็เรื่องของนาย ออกไปจากตัวฉันได้แล้ว ฉันจะกลับบ้าน"

"เห็นแก่ตัวไม่เบาเลยนี่ อย่านึกนะว่าฉันไม่รู้ว่าเธอเสร็จไปแล้วตั้งกี่รอบ หันหลังมา"

จากนั้นพริมาก็ถูกจับให้ก้มคลานสี่ขาหันหลัง โดยที่มือยังคงมีเชือกเส้นยาวผูกเอาไว้อย่างเดิม ก่อนที่สองเรียวขาจะถูกจับถ่างให้เปิดอ้ากว้างขึ้น แล้วดอกไม้งามก็ถูกสัดส่วนที่เป็นส่วนหัวหยักบานนั้นกดแทรกเข้ามาอีกรวดเดียวจนเสียวสะท้าน 

"อ๊า"

"ซี้ด แอ่นก้นขึ้นอีกนิดสิ ฉันจะได้จับเธอกระแทกถนัดๆหน่อย"

พอเธอนิ่งเฉยไม่ยอมทำตาม แขนทั้งสองข้างก็ถูกจับแกะออกจากด้านหน้าแล้วเอามาผูกไว้ที่ด้านหลังแทน โดยเธอถูกจับให้ลุกขึ้นนั่งบนเข่าแล้วพิงตัวไว้กับผนังกระท่อม คนตัวใหญ่จับขาของเธอแยกออกจากกันอีกหน่อยแล้วก็ประกบชิดเข้ามาข้างหลังอีกครั้ง

คราวนี้มันทั้งแรงและเร็ว แต่สิ่งหนึ่งที่เธอรู้สึกได้ว่า ช่วงจังหวะที่เธอถูกจับให้หันหน้าเข้าผนัง เหมือนคล้ายกับว่าปราการป้องกันนั้นถูกดึงออก เธอพยายามจะหันมามอง แต่ก็ถูกจับใบหน้าให้หันกลับมารับจูบ เต้าสองเต้าถูกบีบขย้ำจากทางด้านหลัง และสะโพกงามก็ถูกกระแทกเข้าออกจนเสียวซ่านแทบขาดใจ

"อ๊ะๆ เสียว ฉันไม่ไหวแล้ว ได้โปรดๆ"

"อ่า ดี แอ่นรับแบบนั้นแหละ แอ่นอีก ฉันใกล้จะเสร็จแล้ว ซี้ด ใกล้แล้ว"

ต่างฝ่ายต่างเร่งจังหวะ ต่างฝ่ายต่างก็ให้ความร่วมมือ ข้างหลังตอกกระแทกเข้ามา พริมาก็แอ่นก้นเข้าหารอรับ จนกระทั่งถึงจุดมุ่งหมาย แก่นกายที่กำลังถูกตอดรัดแน่นอยู่ภายในก็ถูกดึงออก ผู้ชายคนนั้นกดมันลงกับสะโพกของเธอ จากนั้นเธอจึงรับรู้ถึงความเปียกแฉะที่ถูกฉีดพ่นจนเต็มสะโพกพร้อมกับลำตัวใหญ่กอดฟุบลงมาบนไหล่เล็ก 

"อ่า shit! เเม่งเสียวชิบหาย เธอนี่มัน.."

พริมายังคงถูกกอดเอาไว้อยู่อย่างนั้น ในขณะที่คนด้านหลังยังคงขยับมันถูไถที่กลางร่องก้น เสียงครางทุ้มต่ำและลมหายใจที่แสนเหนื่อยหอบค่อยๆเบาลง หากแต่ฝ่ามือที่ยังคงกอดเอื้อมมาจับหน้าอกเธอด้านหน้านั้นยังบีบคลึงไปเรื่อยๆ พริมายอมรับกับตัวเองว่าผู้ชายคนนี้ทำให้เธอได้เจอกับอะไรที่แปลกใหม่ ความน่าหฤหรรษ์รื่นรมของเซ็กส์ที่พึ่งได้สัมผัสมันทำให้ทั้งใจเต้นและรู้สึกดีอย่างนี้จนชวนให้ติดใจ หากแต่สิ่งที่น่าขุ่นเคืองก็คือของเหลวขุ่นข้นที่กำลังไหลเยิ้มเปื้อนลงไปตามง่ามขานั่นต่างหากที่ทำให้เธอได้สติ

"นี่เมื่อกี้นายไม่ได้ใส่ถุงยางอย่างงั้นเหรอ"

"ใช่ ฉันถอดมันออก"

"เลว"

พริมาหันหน้าสะบัดตัวหนีจากการถูกกอดรัดทันทีที่ได้ยินคำตอบของคนที่ยังคงกอดซ้อนเธอเอาไว้อยู่ด้านหลังอย่างหน้าตาเฉย งั้นก็แสดงว่าอย่างแรกผู้ชายคนนี้มั่นใจว่าเธอยังบริสุทธิ์จริงๆถึงได้ยอมถอดอุปกรณ์ป้องกัน หมายความว่าอย่างงั้นเธอก็จะได้กลับบ้าน แต่เพียงแค่ชั่ววินาทีเดียวเท่านั้นที่ดีใจได้ เมื่อตระหนักถึงความจริงข้อที่สองว่าเธอกำลังมีอะไรกับคนแปลกหน้าโดยปราศจากการป้องกัน พริมาก็แทบอยากกัดลิ้นตัวเองตาย 

"แต่เธอไม่ต้องกลัวไปหรอก เอ็นฉันน่ะสะอาดบริสุทธิ์ผุดผ่องแน่นอน เพราะว่าตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคย ยสตน กับใคร"

"นี่นายกำลังจะบอกว่านายเองก็บริสุทธิ์เหมือนกันกับฉันอย่างงั้นเหรอ เก็บคำพูดของนายเอาไว้หลอกเด็กเถอะ ฉันไม่มีทางเชื่อนายหรอก ไอ้คนบ้าคนสารเลว ทำไมแกถึงทำกับฉันแบบนี้ ถ้าเกิดว่าฉันติดโรคจากแกขึ้นมาจะทำยังไง ฮือๆๆ ฉันยังไม่อยากตายนะ งั้นตอนนี้ไหนๆนายก็รู้แล้วว่าฉันยังบริสุทธิ์อยู่จริงๆ ก็รีบพาฉันกลับไปส่งบ้านสิ จะมัวมาจับตัวฉันเอาไว้แบบนี้ทำไมอีก ฉันอยากกลับบ้าน"

พริมาพูดไปก็ร้องไห้ไปด้วยความเสียใจ

"ใครบอกว่าเธอมีสิทธิ์กลับบ้าน"

"ก็นายไง นายบอกว่าถ้าฉันให้นายพิสูจน์ว่าฉันยังบริสุทธิ์อยู่จริงๆ แล้วนายจะปล่อยฉันกลับบ้าน อย่าบอกนะว่านายหลอกฉัน ไอ้คนบ้าคนสารเลว"

"ฉันไม่ได้หลอก"

"ไม่หลอกแล้วทำไมถึงไม่ยอมให้ฉันกลับ"

"ฉันบอกแล้วไงว่าเธอจะกลับได้ก็ต่อเมื่อเธอบริสุทธิ์ แต่ว่าเธอ ไม่ใช่ เธอไม่ใช่สาวบริสุทธิ์อย่างที่ปากว่า เธอแกล้งหลอกให้ฉันเอาเธอเพื่อพิสูจน์ แต่แค่ใส่เข้าไปแค่หัว ฉันก็รู้แล้วว่าเธอไม่ใช่ เพราะฉะนั้นเธอต้องอยู่ที่นี่ต่อ ฉันปล่อยให้เธอกลับไปไม่ได้"

"ไม่จริง นายหลอกฉัน ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยมีอะไรกับใครแม้เเต่คนเดียว ตอนที่นายใส่มันเข้าไปฉันเจ็บแค่ไหนนายก็เห็น"

พริมาส่ายหน้าร้องไห้น้ำตาเต็มแก้ม พอได้ยินว่าสิ่งที่เธอพูดมานั้นไม่ได้ทำให้ผู้ชายตรงหน้าเชื่อถือได้ก็ยิ่งเจ็บปวด หมายความว่าเธอโง่ถูกหลอกเสียตัวให้คนแปลกหน้าฟรีๆ แถมบ้านก็ไม่ได้กล้บ

"แอคติ้งว่ะ อย่ามาทำเป็นบีบน้ำตาร้องไห้เรียกร้องความยุติธรรมให้กับความบริสุทธิ์ของตัวเองหน่อยเลย ชีวิตฉันผ่านผู้หญิงมาตั้งเท่าไหร่ กับอีแค่เธอทำ..รีแพร์มาเสียจนแน่น แค่นี้ทำไมฉันถึงจะไม่รู้ คงกะจะเอาไว้หลอกไอ้แก่นั่นน่ะสิว่าตัวเองยังบริสุทธิ์อยู่ ถึงว่าทำไมมันถึงยอมผิดสัญญาพาเธอเข้าม่อยู่ในบ้านได้"

"หยุดพูดถึงคุณป๋าฉันในทางเสียหายแบบนี้สักทีไอ้คนเลว แกหลอกฉัน ฮือๆ"

"เลิกร้องไห้แล้วไปอาบน้ำล้างตัว ฉันจะกลับไปเอาเสื้อผ้ามาให้ใส่"

"ไม่! ฉันไม่ใส่ เสื้อผ้าของใครก็ไม่รู้ คงจะเป็นของบรรดาผู้หญิงของแกแน่ๆฉันขยะแขยง"

"รีบอาบน้ำซะ ถ้าเกิดว่าฉันกลับมาแล้วยังเห็นว่าเธอยังนั่งอยู่ที่เดิม จะโดนไม่ใช่น้อย"

พอพูดจบเชือกที่ข้อมือของเธอก็ถูกแกะออก ส่วนคนสารเลวนั่นยืนลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าแล้วก็เปิดประตูกลับออกไป ก่อนไปยังคงผูกมัดโซ่หน้าประตูเอาไว้อย่างแน่นหนา แล้วเสียงมอเตอไซค์วิบากก็ถูกขับออกไป พริมานั่งซุดตัวลงกับพื้นร้องไห้อย่างสะอึกสะอื้นที่ถูกกล่าวหาว่าเธอไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ หมายความว่าเธอจะไม่ได้กลับบ้าน เธอต้องถูกจับตัวขังไว้ที่นี่ต่อ