วันต่อมา
ขายาวภายใต้กางเกงยีนส์แบรนด์ดังหยุดการเคลื่อนไหวในยามที่ดวงตาคมกริบประสานเข้ากับร่างเล็กของคนบางคนที่ออกมาจากห้องน้ำหญิงพร้อมเพื่อนอีกคน วันนี้ขนมน่ารักเข้าตาในแบบที่หาที่ติไม่ได้ เกาะอกสีดำรัดส่วนบนปกปิดหน้าอกขนาดพอดีตัวที่มองแว๊บเดียวก็รู้ว่าเป็นของแท้แม้ให้แม่แน่ๆ ด้านล่างเป็นกางเกงยีนส์สีซีดขากระดิ่งเข้ารูปจนเห็นหุ่นที่โคตรจะตรงสเปค ใบหน้าจิ้มลิ้มถูกแต้มด้วยเครื่องสำอางจนเวลาที่ถูกเติมเต็มด้วยรอยยิ้มก็ยิ่งทำให้ละสายตาแทบไม่ไหว คนปลอมๆ ที่ควงกันแบบเล่นๆ นี่ก็เข้าตาฉิบหายเลย! “ไอ้หลาม!” เสียงลีโอร้องขึ้นในจังหวะที่จบเพลงพอดี และเป็นจังหวะที่ขนมมองมาที่คนตัวสูงเพราะคิดว่าน่าจะได้ยินชื่อที่คุ้นหูพอดีเช่นกัน ฉลามยิ้มให้คนตัวเล็กที่วันนี้แทบจะเป็นตัวตึงที่สวยที่สุดในผับ ถึงภาพวันนั้นที่เธอควงผู้ชายขึ้นคอนโดด้วยกันมันจะยังติดตาแต่มันก็ไม่ได้ลดความตื่นเต้นเล็กๆ ที่อยากลองเอาชนะนั่นได้ เอาจริงๆ มันอาจจะมากขึ้นด้วยซ้ำไป ไหนๆ เธอก็มีคนที่แอบกินกันอยู่ แบ่งกูสักคนจะเป็นไรไป! “ไปรอที่โต๊ะก่อนเดี๋ยวฉันตามไป” ขนมบอกเพื่อนที่ยืนอยู่ข้างๆ เพื่อนเธอหันมามองที่เขาเล็กน้อยแต่ก็ยอมเดินออกไปรอดีๆ “วันนี้วันดีนะเนี่ย ได้เจออีกแล้ว” “หนูเจอพี่ออกบ่อยไหม เดี๋ยวนะ เมื่อกี้หนูเห็นมีผู้หญิงเดินออกมาจากห้องน้ำชาย อย่าบอกนะว่า…” ขนมอยากจะปล่อยผ่าน เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเห็นผู้หญิงเดินออกมาจากห้องน้ำชาย แต่ที่ต้องตั้งประเด็นขึ้นเพราะเสือผู้หญิงที่ยืนตรงหน้าเธอตอนนี้นี่แหละ เรื่องของเขาดังใช่เล่น ถามเพราะมันก็อาจจะเป็นไปได้ “อือ แก้เบื่ออ่ะ” คนตัวโตไหวไหล่และเผลอมองสำรวจคนตรงหน้าอย่างไม่ได้ตั้งใจ ต้องให้พูดไหมว่าอยากตั้งแต่เมื่อวาน วันนี้เพิ่งจะปล่อยน้ำ อึดอัดมาทั้งคืนเพราะเธอเลย “ทำไปได้ นี่มันไม่ใช่พื้นที่ส่วนตัวนะ” “จะบอกว่าเราไม่เคย?” คนถูกถามมองค้อนก่อนตั้งท่าจะเดินหนี ฉลามขำเบาๆ ก่อนจะคว้ามือเรียวเอาไว้ก่อน “โทษทีๆ พี่ก็แค่เห็นว่าใครๆ ก็ทำกัน” “ตัวเองทำ ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นเขาจะทำด้วยไง” “เขาเสนอ พี่ก็เลยสนอง พี่ไม่ชอบขัดใจใคร ไม่อยากทำให้ใครเสียใจด้วยอ่ะดิ” ขนมกรอกตาไปมาตอบรับคำตอบที่โคตรเข้าข้างตัวเองจากนั้นก็แกะมือหนาออกห่างจากมือของตัวเอง “มากับใครอ่ะ” “เพื่อนค่ะ ว่าจะแยกย้ายแล้วแหละไม่อยากอยู่ดึกมาก” “วันนี้ให้พี่ไปส่งไหม” “ไม่ดีกว่า หนูว่าหนูกลับเองดีกว่าเยอะเลย” “อะไรเนี่ย กลัวพี่?” ฉลามโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้เมื่อถาม และคนที่ถูกรุกล้ำก็ถอยหลังทันทีเลยเช่นกัน “เจอกันเวลาจำเป็นอย่างเดียวดีกว่า หนูขอตัวนะเดี๋ยวเพื่อนรอนาน” คนไม่หลงกลผู้ชายง่ายๆ ยิ้มให้อย่างเป็นมิตร จากนั้นก็รีบผละออกมาจากคนตัวสูงทันที “…อะไรกันครับเพื่อน กูเห็นนะว่ามึงวอแวน้องคนนั้นและมองตามตาเป็นประกายเลย นี่ยังไม่มีวี่แววว่าจะเบื่ออีกเหรอวะ” ลีโอถามออกมาตรงๆ เพราะแอบเห็นอยู่บ่อยๆ ว่าไอ้เสือที่ชอบมีเหยื่อวิ่งเข้ามาหามองสาวคนหนึ่งที่คุ้นๆ ว่าเป็นเด็กของมันเอง ขนมคือหนึ่งในบรรดาผู้หญิงที่อยู่ในสต็อกของฉลาม มันก็เคยควงมาให้เห็นแหละ มันทำสำเร็จที่จีบตัวตึงมาควงได้ แต่ที่แปลกไปคือทำไมมันถึงไม่มีวี่แววว่าจะทิ้งเด็กคนนี้สักที “มึงก็รู้ว่ากูไม่ชอบทำร้ายความรู้สึกของใคร” “ขี้โม้ฉิบหาย คนไหนที่มึงเบื่อมึงก็เทแหละ อย่ามาทำเป็นปากดี” “กูเห็นด้วยกับลีโอ มึงน่ะมันร้ายลึก จะมาโกหกพวกกูมอมเหล้ากูก่อนกูถึงจะเชื่อมึง” ติณห์สมทบพร้อมกับส่ายหน้าอย่างเอือมระอา ใครไม่รู้แต่พวกเขารู้ ฉลามน่ะร้ายแค่ไหนอย่าให้ต้องบรรยาย ภายนอกอาจจะดูใจดีขี้สงสาร คนอย่างมันถ้าไม่เอาแล้วอะไรจะรั้งให้มันใจดีได้อีก อย่าให้มันได้เบื่อ แค่หางตามันก็ยังไม่มอง “เด็กนั่นแค่ยังไม่ทำให้กูอารมณ์เสีย” “อ้อ น้องยังเป็นเด็กดีของพี่หลามว่างั้น?” เด็กดีของไอ้หลามที่ไหน ของไอ้เสี่ยเมื่อวานนั่นต่างหากล่ะ! เหอะ! แก่กว่ากูแต่เสือกได้ของดีๆ ไปแดก เสียระบบฉิบหายเลย! “ก็เอาเป็นว่าถ้ากูยังไม่เบื่อกูก็จะยังเก็บไว้ใกล้ตัวถูกปะ” “หึ! แต่กูว่าน้องไม่ค่อยสนใจมึงนะ ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นก็จะเอาแต่ทอดสะพาน อยากมานั่งตักจนมึงต้องลากกลับไปสังหารโหดที่เตียง แต่ขนมไม่เห็นสนใจมึงเลย น้องไม่มองมาทางมึงด้วยซ้ำ” “เออจริง เท่าที่เห็น มีแต่มึงอ่ะที่มอง ขนาดน้องนั่งหันหลังให้มึงยังมองเลย สงสัยคนนี้จะนานกว่าคนที่ผ่านๆ มา” “หึ! แต่กูว่าไม่นะ คนอย่างกูติดใจใครไม่นานหรอก คนนี้ก็คงเหมือนๆ กัน” ————————- อมพระมาพูดยังไม่อยากจะเชื่อเล๊ยยยยวันต่อมา “คอมเมนต์เป็นเอกฉันท์ คนกลางโสดไหม~” ไข่มุกอ่านคอมเมนต์ก่อนจะกระแทกไหล่เข้ากับสาวฮอตที่มีหนุ่มๆ ตามขายขนมจีบทั้งในชีวิตจริงและโลกออนไลน์ แค่มีภาพสวยๆ โพสต์ลงสักภาพ การเคลื่อนไหวบนโซเชียลมีเดียของขนมก็วิ่งละลิ่ว ทั้งไลก์ คอมเมนต์ แชร์ แม้กระทั่งช่องแช็ตก็ไม่ว่างเลยเช่นกัน “โสดไง โสดสนิท พร้อมคุยพร้อมคบใครพร้อมจบเข้ามาเลย” เจนแซวยิ้มๆ แค่เห็นเพื่อนกลับมาสดใสและสวยเหมือนเดิมก็สบายใจแล้ว“ว่าไป~” “คนนี้หล่อมาก รับไปคุยเล่นๆ ไหมคะ” ไข่มุกอวดโปรไฟล์ผู้ชายในโทรศัพท์ ใบหน้าของคนถูกถามผุดรอยยิ้มเล็กๆ ก่อนจะส่ายหน้าทันที “ไม่เอา” “ไม่หล่อเหรอ? นี่คัดคนให้เลยนะ” “ไม่เอา ไม่อยากคุยกับใคร~” ขนมละสายตาจากหน้าจอโทรศัพท์เพื่อนพร้อมกับหันมาโฟกัสที่โทรศัพท์ของตัวเองพิมพ์ข้อความในโทรศัพท์ พิมพ์ไปยิ้มไปจนคนที่กำลังสงสัยมองหน้ากัน“คุยกับใครอ่ะ” “พี่ฉลาม” “หืม? จะควงแกไปอวดเพื่อนอีกแล้วเหรอ” “ไม่ๆ ก็คุยปกติ” เจนมองไปที่ไข่มุก คิ้วสวยเลิกขึ้นเสมือนกำลังส่งสัญญาณให้กัน“คุยปกตินี่คือ?” เจนถามต่อพร้อมชะโงกหน้าไปมอง“ดะ เดี๋ยว คิดถึง! เขาบอกคิดถึงแกด้วยเหรอ” ตากลมสวยเสมองไปทางเพื่อน ยิ้มแห้
“อื้ออ~” กายหนาพุ่งเข้ามาประชิดร่างบอบบาง อีกทั้งออกแรงรั้งเอวคอด ริมฝีปากหยักได้รูปตะโบมดูดดุนลงบนเรียวปากเอิบอิ่มทันทีที่ประตูห้องชุดถูกเปิดจากคนด้านในรสแอลกอฮอล์ยังติดที่ปลายลิ้น สัมผัสได้ถึงกลิ่นน้ำหอมและกลิ่นบุหรี่ที่ตีกันรวนจากร่างกายของคนตัวโต ฝ่ามือทั้งสองข้างยกขึ้นมาประคองสองแก้ม ถอนจูบออกอย่างอ้อยอิ่ง ทิ้งสายตามองใบหน้าสวยสดของคนในวงแขนแทน“คิดถึงจัง” “ลงทุนมาก~ แค่อยากมาเห็นหน้า?”“ทำมากกว่านั้นได้ไหมล่ะ?” ฉลามสบตานัยน์ตาสวยแกมเศร้า ก็หงุดหงิดแหละที่เห็นเธอตาแดง ร้องไห้โคตรบ่อย มันจะอะไรนักหนา รักมันมากมั้งอาลัยอาวรณ์สุดๆ ไปเลย หรือชอบมากที่ต้องเป็นของเล่นของผู้ชาย“เข้ามานั่งด้านในก่อนไหม” “อยู่ตรงไหนก็ได้ แค่ได้มาอยู่ใกล้ๆ ก็พอ” ขนมอมยิ้มก่อนจะเปิดทางให้อีกฝ่ายเข้ามาในห้อง ไม่รู้เหมือนกันว่าจะมาไม้ไหน ก็ยังงงอยู่ว่าจากที่แค่เล่นละครตบตาใครต่อใครทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้เขาเป็นคนแบบไหน นอกจากจะเสน่ห์แรงในสายตาของคนทั่วไป ลีลาบนเตียงร้อนแรงจนเคยทำเธอหลงมัวเมาไปชั่วขณะ เขาเป็นคนแบบไหนอีก ชอบเอาชนะมากเลยเหรอ ถ้าแพ้แล้วอายเพื่อนนั่นคือรับไม่ได้เลยใช่ไหม “ตอนที่โทรหาทำอะไรอยู
เหมือนทุกๆ ครั้งที่ทุกคนชอบมารวมตัวกันที่คอนโดของฉลาม วันนี้ก็เหมือนกัน เบียร์ในตู้อัดแน่นไม่เคยขาด ส่วนกับแกล้มไม่ได้อะไรมาก มีก็กินถ้าไม่มีก็เอาอันที่ง่ายที่สุดที่พอจะหาได้ในห้องนั่นแหละ “ขอยืมห้องนะ จะไปนอนดูซีรีย์” จีน่าบอกพร้อมกับกอดไอแพดแนบอก เกือบจะไปอยู่แล้วถ้าไอ้เซย์ไม่ดึงมือจนตัวของจีน่าลอยกลับมาที่เก่า แล้วก็ต้องมาทนเห็นภาพที่พวกมันจุ๊บกัน หอมกัน ทำเหมือนคิดถึงที่ต้องห่างกันทั้งที่อยู่ด้วยกันทุกวัน“มึงสองตัวนี่หนักเหมือนกันนะ ก่อนมาห้องกูเนี่ยพวกมึงก็อยู่ด้วยกันไหม ทีหลังล้วงกันให้เสร็จอย่ามาล้วงที่ห้องกูครับ”“กูรักเมียกู” เซย์ไหวไหล่อย่างไม่ใส่ใจ ส่วนเพื่อนผู้หญิงเพียงคนเดียวในกลุ่มที่ทำให้เสือบางตัวกลายเป็นแมวเชื่องๆ ได้ก็หันมามองแรงใส่ทันที“อย่าให้ถึงทีตัวเองนะฉลาม” “ไม่มีวันนั้น” คนตอบกลับคว้ากระป๋องแอลกอฮอล์มาเปิดจากนั้นก็กระดกดื่มต่อหน้าคนที่กำลังมอง“เห็นๆ กันอยู่ว่าแกพาสาวมาให้เพื่อนรู้จัก ยังจะมาปากหนัก”“ก็ไม่ได้จริงจัง” “เอาความจริงมาพูด ขอร้อง อย่ามาปากดี” เซย์มองแรงใส่คนที่บอกไม่จริงจัง อย่าให้พูดว่าสภาพมันหนักแค่ไหน เรื่องผู้หญิงสำหรับฉลามมันไม่ใช่เรื่อง
“บ้า เกินไปไหม” ไข่มุกอุทานออกมาด้วยความตกใจเมื่อเพื่อนกลับมาเล่าความจริงที่เจอให้ฟังหลังจากที่หายไปสองวันเต็ม “ถามพ่อก่อนไหม คุยกับพ่อก่อน” เจนน้ำตาคลอ ฝ่ามือกุมมือของขนมเอาไว้จนแน่น ว่าแล้วทำไมขนมหายไปเลย ปกติเพื่อนเธอไม่ใช่คนแบบนั้น ขนมไม่มีวันทำให้ใครเป็นห่วง ไม่เคยหายไปเงียบๆ แบบนี้ถ้าไม่มีเหตุผลจริงๆ “คุยแล้ว คำขอโทษมันตอบแทนทุกอย่างแล้ว ถ้าพ่อไม่มีเมียอีกคนพ่อจะขอโทษทำไม” “เมียใหม่พ่อแกตอแหลว่ะขนม ทำเป็นโทรกลับทั้งที่แกไม่ได้โทรหา อยากแสดงตัวมากกว่า” คนที่อารมณ์ร้อนมากที่สุดพาลโกรธแทนเพื่อน ผู้หญิงของพ่ออยากแสดงตัว ในขณะที่คนเป็นพ่อก็ปิดบังลูกมาโดยตลอด เข้าใจความรู้สึกเพื่อนเลย“อยากแสดงตัวเดี๋ยวจะปล่อยให้แสดงแบบเต็มที่” “แกคิดจะทำอะไรต่อไป” ไข่มุกเดินมาจับบ่า มืออีกข้างลูบเบาๆ เป็นเชิงปลอบ“แกยังมีพวกฉันสองคนนะขนม เราจะไม่ทิ้งกัน เราจะช่วยกันทุกเรื่อง อย่าทำอะไรคนเดียวโอเคไหม” “ขอบใจน้า~ พวกแกเนี่ยทำฉันซึ้งจนร้องไห้เนี่ย” หลังมือขาวผ่องยกขึ้นเช็ดน้ำตา รู้ว่ากำลังทำให้ทุกคนเป็นห่วงกันหมดเลย เจนสวมกอดร่างบางของเพื่อนเอาไว้แน่น ที่ผ่านมาขนมมีแค่คุณพ่อที่เป็นทุกอย่าง เพื่อนเ
เป็นผู้ชาย ไม่ซีเรียสกับเรื่องแบบนั้นกันเลยใช่ไหม ไม่ว่าอีกฝ่ายจะมีใคร หรือตัวเองจะมีใครอยู่ถ้ายังพอใจคนอื่นก็จะมีได้อีก ความรู้สึกไม่ต่างกัน ประมาณนั้นใช่ไหม?ขนมจัดการกับตัวเองและจัดการกับหลายความรู้สึกที่ก่อตัวขึ้นเงียบๆ จนกระทั่งเดินทางกลับ ตั้งแต่วันที่รู้เรื่องพ่อในวันนั้น เธอเปิดโทรศัพท์เป็นบางเวลา ทันทีที่มือถือพร้อมใช้งานมักจะมีข้อความของพ่อทุกครั้งคำขอโทษอีกกี่ร้อยพันครั้งบอกเลยว่ามันไม่ทำให้รู้สึกดีขึ้นมาจริงๆ ไม่คิดว่าจะมาเจออะไรแบบนั้น คุณพ่อที่แสนดี คนที่เป็นทุกอย่างของลูก วันที่เธอพร้อมเดี๋ยวได้เจอกัน“อื้อ~” เสียงท้วงในลำคอดังขึ้นพร้อมกับมือที่ดึงมือหนาออกจากแก้ม คนขับรถขมวดคิ้วยุ่ง เหมือนเขาคุยกับเธอแต่เธอไม่ได้สนใจฟัง“บีบแก้มอีกแล้ว ช้ำหมด~”“ก็เหม่อไป เรียกตั้งหลายรอบ” “ขอโทษค่ะ คิดอะไรเพลินๆ มีอะไรไหม” “หิวน้ำ” “ได้ๆ” ขนมหันไปหยิบขวดน้ำ แต่จำต้องชะงักแล้วมองหาขวดใหม่ “มันไม่มีขวดใหม่แล้วอ่ะ พี่จอดซื้อได้ไหม”“แล้วขวดที่อยู่ในมือ?”“หนูกินไปแล้ว”“ไม่ถือ” ตากลมสบตากับคนบอกเล็กน้อย แต่ก็ยอมพยักหน้าส่งๆ เปิดขวดน้ำแล้วจ่อที่ริมฝีปากตามใจเขาเลย “สรุปเพื่อนพี่สงสั
ร่างบอบบางดันตัวลุก ใช้ฝ่ามือทั้งสองข้างดันกับเตียงเมื่ออยู่ๆ ร่างสูงก็รูดตัวลงต่ำ ขาเรียวถูกดันให้แยกออกจากกันก่อนที่สายตาของเขาจะหยุดมองที่ตรงนั้น ก้อนเนื้อของอกทางด้านซ้ายพลันเต้นแรงขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง เผลอกลั้นหายใจในยามที่ใบหน้าคมคายซุกเข้ากับใจกลางความเป็นสาว ปากของเขา ลิ้นของเขา สมองมันขาวโพลนเมื่ออีกคนปรนเปรอช่วงล่าง ลิ้นเปียกชื้นแตะที่เนินสามเหลี่ยมอวบนูน ขบเม้มเบาๆ ก่อนจะลากปลายลิ้นลงต่ำ สะกิดจุดอ่อนไหวจนคนถูกปรนเปรอดิ้นพล่าน ความผ่อนคลายและความอึดอัดตีกันรวนจนใบหน้าสวยเชิดขึ้น เสียงครางหวิวหลุดออกมาอย่างไม่รู้ตัวฉลามยกยิ้มอย่างพอใจ ใช้ลิ้นแตะสะกิดจุดอ่อนของผู้หญิง จากนั้นก็ลงลิ้นลึกขึ้น ลากเข้ากับร่องคับแคบแล้วกระดกลิ้นเร็วขึ้น ลืมไปว่าจะไม่ทำแบบนี้ให้ใครเด็ดขาด ไม่ปรนเปรอใคร ไม่อะไรทั้งนั้น น้ำแตกแล้วแยกทาง ไม่ผูกพัน ไม่หลงใหล ลืมไปว่าการทำแบบนี้มันเท่ากับการเอาใจไปลงเล่น จะรู้สึกอะไรต่อจากนี้ไม่รู้ รู้แค่ว่าอยากให้เธอหลงกู คลั่งรัก เลิกกับมันแล้วหันมาสนใจเขาเหมือนผู้หญิงทุกคน “มะ ไม่ไหว อ๊าส์!” ขนมสอดมือเข้าไปรั้งใบหน้าคมให้ละออกมาจากตรงนั้น ใบหน้าจิ้มลิ้มแดงซ่าน เลือด