เธอเป็นเด็กเสี่ย ?

“…คะ คุณพ่อ” ตากลมกระพริบถี่ขึ้นเสมือนกำลังประมวลภาพตรงหน้า ครั้นพอแน่ใจว่าคนที่ยืนรออยู่คือใครก็ไม่ลังเลที่จะก้าวเข้าไปหา

แขนเรียวสอดเข้าไปโอบกอดร่างหนาของคนที่อ้าแขนรอ สายตาของคนเป็นพ่อไม่ลืมที่จะมองไปยังรถคันหรูที่จอดห่างออกไป เห็นพอดีตอนที่บุตรสาวลงมาจากรถของใครบางคน

“ดื่มมาเหรอลูก”

“นิดหน่อยค่ะพ่อ”

“พ่อโทรหาไม่ติดเลย”

“อ๋อ แบตหมดน่ะค่ะ ขึ้นด้านบนดีกว่านะคะ” ใบหน้าที่ยังคงความหล่อเหลาแม้จะมีอายุมากแล้วผุดรอยยิ้มบางๆ ก่อนจะพยักหน้ารับ

แม้จะอยากรู้ว่าทำไมถึงมีคนอื่นมาส่งบุตรสาวทั้งที่ควรเป็นนายแพทย์อลันที่คนเป็นพ่อหมายมั่นให้บุตรสาวลงเอย แต่ก็ไม่อยากคาดคั้นให้ลูกรักต้องคิดมากขึ้นมา

“…ใครวะ” ฉลามหรี่ตามองภาพตรงหน้าด้วยสายตาที่ยากเกินจะคาดเดา

“อย่าบอกนะว่าเด็กเสี่ย กูกำลังล่อเมียคนอื่นอยู่ไหมวะ” ภาพตรงหน้าอธิบายอะไรมากกว่านี้ไม่ได้เลย

ขนมกอดคนตรงหน้าแน่นมาก ในขณะที่อีกฝ่ายก็โอบกอดร่างบางกลับอย่างหวงแหน ไม่นานคนทั้งคู่ก็หายเข้าไปในคอนโดมิเนียมหรูพร้อมกัน

ฉลามยกมือขึ้นยีผมตัวเองอย่างหงุดหงิด คิ้วดกเข้มขมวดเข้าหากัน เพราะแบบนี้หรือเปล่าเธอเลยไม่มีท่าทีสนใจเขาเลยแม้แต่น้อย เพราะมีเจ้าของ มีคนเลี้ยงดูให้สุขสบาย เธอพูดคำว่าไม่มีใครได้เต็มปากเพราะมีคนคอยเลี้ยงดูแบบลับๆ อยู่สินะ

ถึงจะรู้แบบนั้นแต่ลึกๆ ฉลามกลับรู้สึกเสียดาย ขนมสวยดับจิต ผู้ชายหน้าไหนจะไม่อยากได้ หากถามตรงๆ ว่าอยากได้มาอยู่บนเตียงด้วยกันสักครั้งไหม เขาก็คงไม่ปฏิเสธเหมือนกัน!

ภายในห้องเพนท์เฮาส์ชั้นสูงชุด เครื่องปรับอากาศเริ่มทำงานในขณะที่ ปรินทร์ เริ่มกวาดสายตามองไปรอบๆ ห้องของบุตรสาว

ลูกสาวของเขาในวัยยี่สิบเอ็ดปีเต็มสวยหาตัวจับได้ยาก คนมีลูกสาวเพียงคนเดียวห่วงไม่น้อย กลัวเหลือเกินว่าลูกสาวจะเจอคนที่ไม่ดี

“น้ำค่ะพ่อ ว่าแต่ทำไมถึงมาหาหนูเวลานี้ได้ล่ะคะ คิดถึงใช่ไหมคะ~” ลูกสาวเอียงคอมองส่วนคนเป็นพ่อยิ้มเก๋

“คิดถึงอยู่แล้ว พ่อมีคุยงานกับลูกค้าด้วยเลยแวะมา ว่าแต่วันนี้ลูกสาวพ่อลงมาจากรถหนุ่มที่ไหนเอ่ย” คนถูกย้อนถามยิ้มแห้ง คิดแล้วว่าพ่อต้องเห็นแน่ๆ

“เป็นรุ่นพี่ที่มหาลัยน่ะค่ะพ่อ พอดีว่าไปกินข้าวกันและพี่เขาแวะมาส่ง”

“วันนี้ขนมมีนัดกับพี่อลันไม่ใช่เหรอลูก หรือลูกสาวพ่อเทแขกของพ่ออีกแล้ว”

“หนูว่าหนูต้องบอกความจริงกับพ่อแล้วแหละ”

“ความจริง?” ปรินทร์เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย แต่ถึงอย่างนั้นก็ยอมเป็นผู้ฟังที่ดี

“คนที่มาส่งหนูวันนี้ไม่ได้เป็นแค่รุ่นพี่ที่มหาลัยหรอกค่ะ แต่เรา…กำลังคุยๆ กันอยู่”

“งั้นเหรอ…”

“หนูรู้นะคะว่าพ่อน่ะหวังดี กลัวหนูเจอคนไม่ดี แต่พ่อลองให้โอกาสหนูดูก่อนได้ไหมคะ หนูไม่พร้อมจะคบกับคนที่พ่อแนะนำให้ หนูยังอยากใช้ชีวิตแบบนี้ไปเรื่อยๆ ก่อน”

“แต่ทุกคนที่พ่อแนะนำให้ล้วนดีมีชาติตระกูลทั้งนั้น พ่อรู้ว่าเราจะมารู้สึกจริงจังอะไรเกินเบอร์มันก็ไม่ได้ พ่อแค่หวังว่าจะได้ศึกษาดูใจกัน เป็นโอกาสที่พ่อจะเห็นว่าเขาดูแลลูกสาวพ่อได้ดีจนพ่อจะกล้าวางใจหรือเปล่าแค่นั้นเอง”

“ต้องรีบขนาดนั้นเลยเหรอคะ”

“พ่อแก่ลงทุกวันเลยนะลูก” ปรินทร์ยกมือขึ้นลูบศีรษะบุตรสาว คนเป็นพ่อทนไม่ได้แน่หากวันหนึ่งลูกที่เป็นแก้วตาดวงใจเพียงหนึ่งเดียวถูกทำลายความรู้สึกทั้งทางกายและจิตใจ หากเป็นแบบนั้นคนเป็นพ่อใจสลายแน่ๆ

“ต้องเป็นแบบไหนเหรอคะพ่อถึงจะเลิกห่วงและกล้าวางใจ”

“พ่อต้องเห็นกับตาว่าลูกสาวของพ่อมีความสุข และคนคนนั้นต้องรักและจริงใจกับลูกสาวของพ่อจริงๆ”

ขนมคลี่ยิ้มบางๆ แทนคำตอบ ความห่วงใยของพ่อเธอเข้าใจดี แต่ความคิดตอนนี้มันกลับเป็นมุมมองที่แตกต่าง ใช่เพราะความรักเสมอไปที่จะทำให้คนเรามีความสุขได้ มีความสุขกับทางที่เราเลือกมากกว่ามันถึงจะเป็นความสุขจริงๆ

“พรุ่งนี้หนูมีเรียนถึงบ่ายโมง ตอนเย็นหนูกลับบ้านไปทานข้าวกับพ่อดีไหมคะ” ปรินทร์ชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะปฏิเสธด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน

“พ่อมีประชุมย่อยหลายรอบเลย คิดว่าน่าจะกลับดึก วันไหนพ่อว่างพ่อเป็นฝ่ายนัดลูกเองดีไหม”

“ทำงานหนักมากเลยเหรอคะ แต่ไม่เป็นไรค่ะ หนูแล้วแต่พ่อ” ความน่ารักของบุตรสาวคนเดียวยิ่งทำให้คนเป็นพ่อจุกอยู่ในอก

ลูกจะเสียใจแค่ไหนหากรู้ในสักวันว่าพ่อทำในสิ่งที่ลูกผิดหวังลงไปแล้ว

“พ่ออยากให้หนูเก็บบัตรนี้ไว้ใช้ อยากได้อะไรซื้อได้ทุกอย่างเลยนะลูก บัตรนี้ไม่จำกัดวงเงิน” ปรินทร์ยื่นบัตรเครดิตสีดำวาววับให้กับบุตรสาว ในขณะที่ขนมไม่ได้ตื่นเต้นเลยสักนิด

“พ่อให้หนูเยอะแล้วนะคะ มันเยอะมากเกินไปด้วยซ้ำ” ขนมมีบัญชีเงินฝากอยู่หลายบัญชี บัญชีหลักที่ใช้งานมีเงินโอนเข้าบัญชีในแต่ละเดือนประมาณสี่ครั้ง ยอดรวมที่เก็บไว้ไม่ใช่น้อยๆ ไม่รวมบัตรเครดิตที่มีและบัญชีย่อยที่มีเงินเข้าทุกเดือนนั่นอีก

“บัญชีไหนที่เป็นชื่อหนู หนูเก็บไว้แล้วเปลี่ยนมาใช้บัตรของพ่อแทนดีไหม”

“มันไม่เหมือนกันเหรอคะ”

“มันก็เหมือนกัน แต่พ่อทำงานเหนื่อย เวลาเห็นลูกมีความสุขพ่อก็มีความสุขด้วยไง” คนตัวเล็กยิ้มกว้าง ในเมื่อมันเป็นความสุขของคนเป็นพ่อเธอก็ไม่คิดที่จะขัดใจอีกต่อไป

“หนูรักพ่อนะคะ ถึงแม่จะไม่ได้อยู่กับเราแล้ว แต่ถ้าแม่อยู่บนฟ้าแล้วมองลงมาพอดี หนูก็อยากบอกแม่ว่าผู้ชายที่แม่รักและแม่เลือก ใจดีที่สุดในโลกเลย!”

———————-

คนหวังล่อ รู้ไหมว่าพ่อเขาหวงงง 55555