“ทำไมต้องทำแบบนั้น ทำไมต้องกลัวคนพวกนั้นด้วย” ฉลามพยายามจะเดินหนี หวังคลายความหงิดหงิดที่กำลังมี ไม่ได้อยากอารมณ์เสียหรือมองเธอตอนที่อารมณ์กำลังร้อนแบบนี้ทว่ามือเล็กยังคงกุมมือของเขาแน่น พยายามรั้งให้เขาหันกลับไปเผชิญหน้ากับเธอตามเดิม “พี่หลาม…”“ไม่เอาแบบนี้ พี่ไม่เห็นด้วย พี่เกลียดหน้ามัน”“หนูมีเหตุผล” “เราไม่จำเป็นต้องเอาตัวเองไปยุ่งกับคนที่เราไม่ชอบนะขนม ใครมันจะเหี้ยก็ปล่อยให้มันเหี้ย เรื่องของมัน แค่ไม่ต้องไปยุ่งกับมันแค่นั้นก็พอ” “…โกรธเหรอ” จากที่อารมณ์กำลังร้อนๆ เจอเธออ้อนคิดว่าไอ้หลามจะกล้าโวยไหม ก็ทำได้เพียงสบตากับคนที่มองเขาตาใส มองจนกว่าเธอจะบอกว่าเหตุผลของเธอคืออะไร “รู้ว่าเป็นห่วง แต่เชื่อใจหนูได้ไหม” “ขอเหตุผล?” ข่มความใจอ่อนที่ต้องยอมเธออยู่ร่ำไปเพื่อเอาความจริงจากปากของเธอให้ได้ ใช้สองมือดันร่างเล็กไปที่โซฟา กดเธอนั่งก่อนที่เขาจะนั่งยองๆ ลงตรงหน้าของเธอ “พี่ขอเหตุผล” “ค่อยบอกทีหลังได้ไหมคะ” “ไม่ไว้ใจกัน?”“ไม่ใช่แบบนั้น แต่ไม่แน่ใจเลยยังไม่อยากพูด อยากรู้ความจริงก่อน” “รู้ใช่ไหมว่ามันไว้ใจไม่ได้”“รู้ รู้ด้วยว่ามีพี่คอยปกป้องอยู่” สองมือยกขึ้นลูบแก้มสาก แถ
หลายวันต่อมา (…ตั้งแต่มีแฟนเนี่ยเก็บตัวไม่ไหวเลยน้า~) คนที่หลับบนเตียงงัวเงียตื่นเพราะเสียงที่ดังมาตามสาย ใบหน้าหล่อเหลาแม้จะซีดเซียวมีรอยยิ้มทันที เพียงแค่ได้ยินเสียงหวานๆ มองเห็นแผ่นหลังของคนรักที่กำลังนั่งทำงาน“ก็มีบ้าง ควรดีใจนะที่เพื่อนขายออกแล้ว” (เวอร์ไป ระดับสาวฮอตอย่างขนม แค่ยิ้มให้ผู้ชายก็เดินตามแล้ว อย่าให้ได้พูดเดี๋ยวมันจะยาว)“ใครเดินตามก็ไม่เหมือนเขาหรอก เขาน่ารักมากเลยน้า~”(หืม ไม่ค่อยจะคลั่งรักเท่าไหร่เลยน้า~ พักนี้หายใจเข้าออกคงมีแต่พี่หลามๆ ล่ะมั้ง) “ก็อาจจะ…ประมาณนั้น” เสียงเธอที่คุยกับเพื่อนทำให้ฉลามยิ้มกว้าง เธอน่ารักนะ นิสัยน่ารัก เสียงก็น่ารัก น่ารักทุกอย่างเลย นอนฟังเธอคุยกับเพื่อนจนพอใจก่อนจะขยับตัวเข้าไปกอดจากทางด้านหลัง กอดแน่นๆ พร้อมกับหอมแก้มแรงๆ จนคนที่ไม่ทันได้ตั้งตัวถึงกับตกใจ“อ๊ะ! พี่หลาม~ ตื่นตอนไหน”“นานแล้ว เมื่อกี้ได้ยินเสียงคนนินทาด้วย” “หืม?” ขนมเอี้ยวใบหน้ากลับมามอง เลยเป็นการเปิดทางให้เขาหอมแก้มเธออีกครั้ง ไอความร้อนที่ยังแผ่มาถึงกันส่งผลให้ขนมอังหลังมือเข้ากับหน้าผากของอีกคนทันที “ปวดหัวไหมคะ ตัวยังร้อนอยู่เลย”“ปวดหัวจัง อยากให้แฟนเอ
“ของ้อพี่หลามได้ไหม อยากขอโทษที่ทำให้แฟนน้อยใจ” ไม่อยากเป็นแค่แฟน แต่ขอเป็นผัวเลยได้ไหม แต่ก็ได้แค่คิดในใจ ไม่กล้าพูดหรอก ตอนนี้อยากโดนเธอง้อเร็วๆ“ได้ๆ เดี๋ยวพี่ถอดกางเกงให้” บริการทุกระดับประทับใจ ง้อแบบไหนยังไม่รู้ ตอนนี้กูต้องรีบถอดก่อน แข็งอีกแล้ว แข็งจนปวด งงเหมือนกัน ปกติไม่เคยเป็นหนักขนาดนี้เลย“ไปไหน” เธอถามเมื่อเขาตั้งท่าจะลากไปในที่ที่ถนัดๆ “ไปที่เตียงไง หรือชอบสไตล์ห้องน้ำแคบๆ?” เน้นกระแทกเร็วๆ แตกไวๆ แบบนั้นไหม? “ไม่ใช่ อยู่ตรงนี้แหละ” กำลังจะสงสัย แต่กระจ่างตอนที่เด็กมันคุกเข่า งานเข้าแล้วหลาม น้องเล่นใช้ปาก แล้วหน้าอย่างมึงจะไปไหนรอด ก็ไม่ใช่ว่าไม่เคย แต่กับคนนี้มันพิเศษทุกอย่าง อยากจดจำทุกขั้นตอนที่เธอทำเลย ตั้งแต่ตอนนั้นเลย ตอนที่เริ่มเงยหน้าขึ้นมามองสบตา อยากจับเธอไปกระแทกแรงๆ ว่ะหน้าแบบนี้นี่แหละที่โคตรอันตราย วันนั้นกูตั้งใจหลอกเอา วันนี้อยากได้เขาจริงๆ สภาพมาก กูเนี่ย! หมดสภาพเลย! มือเล็กเริ่มคว้าหมับที่แก่นกายร้อน รูดขึ้นลงอย่างหยอกล้อขณะที่ตากลมใสมองความใหญ่โตตาใสแป๋ว เด็กอย่างเธอมันน่ารัก ตกเป็นของไอ้หลามคนแรก แต่ตอนนี้เก่งแล้ว ก็อย่างว่า โค้ชสอนมาดี!“อย
“จัดต่อเลยไหม” ถามพร้อมกับเริ่มไล่ต้อน พวกข้างนอกจะกลับไม่กลับก็แล้วแต่ พอดีว่าห้องเก็บเสียง ประตูก็ล็อกเรียบร้อย ตอนนี้เป็นเวลาของเธอและเขา แค่สองคน“ไม่เห็นจะเหมือนคนเจ็บตัวเท่าไหร่เลย ปากก็ช้ำ ตอนเจอพี่ลีโอก็ไม่เห็นเหมือนคนทะเลาะกัน มีอะไรที่หนูควรรู้ไหม” “ก็ไม่มี” ฉลามหลบตา จากนั้นก็ทำทีเป็นรีบแก้เสื้อแก้ผ้า ลองๆ เอาความใหญ่ยาวมาเบี่ยงเบนความสนใจเธอดู เผื่อเธอจะเลิกถามเรื่องนี้ขึ้นมาไม่อยากพูด พอรู้ว่าทุ่มเทขนาดนี้เดี๋ยวได้ใจ! ทำไงได้ก็ไม่อยากถูกทิ้งเหมือนหมา เลยต้องยอมทำเรื่องบ้าๆ แบบนั้นไง ยอมให้เพื่อนสอยจนร่วง ต้องได้เมียคืนเท่านั้น ไม่งั้นไอ้หลามไม่ยอม! “สรุปดีกันแล้วใช่ไหม”“เราคุยกันแล้ว” “ช่วยบอกให้สบายใจหน่อยก็ไม่ได้เลยเหรอ ทำไมคนหล่อๆ ถึงใจร้าย” เอ่ยออกมาพร้อมมองตาใส สบตาเธอตอนนี้แล้วคิดว่าไอ้หลามใจจะอ่อนไหม แน่นอนดิ! เหลวหมดแล้วใจกู! “ทำขนาดนี้แล้วยังไม่รู้อีกเหรอ” “เหมือนจะรู้ แต่ก็อยากฟัง” คนตอบยิ้มกว้าง กระพริบตาปริบๆ เป็นเชิงออดอ้อน ไอ้หลามก็เลยใจอ่อนจนไปไม่เป็น “ถ้าโกรธคงไม่หน้าด้านจะเอาเธอคืนแบบนี้หรอก” “รู้ด้วยเหรอว่าตัวเองเป็นคนแบบนั้น”“รู้ดิ รู้ดีมากๆ
ภายในห้องน้ำ “ปากช้ำจัง” “ยังดูดปากดูดนมเธอได้เหมือนเดิม” พูดจบก็ก้มลงไปหอมข้างแก้มหนักๆ มือไม้วุ่นวายอยู่กับการถอดเสื้อผ้า ถอดของตัวเองก่อนเลยอันดับแรก ตรงนั้นมันแข็งจนปวด! “โกรธมากเหรอ” “อะไร? ถอดเสื้อด้วย” แยกสมองไวจัดเพราะนอกจากจะฟังเธอถาม มือยังมุ่งที่จะถอดทุกอย่างจนร่างกายของเราสองคนไม่เหลืออะไรทั้งนั้น “จะไปเอาคืนที่เข้าใจผิดคิดว่าหนูกับพี่อลันจูบกันจนพี่ลีโอต้องห้ามด้วยการต่อยปากไง เจ็บไหม~”“ใครบอก?” ดันใบหน้าสวยๆ ให้เชิดขึ้น จูบลงบนมุมปากขณะรอให้เธอตอบคำถาม“พี่ลีโอ พี่ลีโอขอโทษที่ต่อยพี่ เล่าให้ฟังด้วยว่ามีปากเสียงกันเรื่องอะไร พี่หลาม…” เรียกจบยกมือขึ้นมาลูบใบหน้า จากที่ตั้งท่าจะกระแทกอย่างเดียวจำต้องหยุดเพื่อมองสบตาเธอ“อย่าโกรธพี่ลีโอเลยนะ พี่ดื้อจนไม่ฟังเพื่อนเลย”“โดนมันเป่าหูอะไรมา”“ไม่ได้เป่า เราเปิดอกคุยกันดีๆ”“หึ! ทีกับคนอื่นเปิดอกคุยกันดีๆ ทีกับพี่เธอคุยไหม บอกเลิกทำไมวะ ใครมันจะมาใช้เป็นเครื่องมือได้ นี่คนนะไม่ใช่ประแจ” คนฟังทำหน้างอในขณะที่ขาขาวๆ โดนรั้งขึ้นมาเกี่ยวเอวสอบ คิดว่าเธอยอมไหม ยอมดิ ยอมให้ความร่วมมือ ยอมขยับจัดแจงท่า เปิดทางให้ของแข็งเสียบเข้
ไอ้เหี้ยเอ๊ย! ปากกู! จมูกกู! ฉลามเปล่งเสียงตะโกนในใจ ทั้งที่หลับตาอยู่แต่พยายามหลับซ้ำจนเปลือกตากระตุก ส่งผลให้คนสามสี่คนที่เฝ้ามองอยู่เตะขากันไปมาและอมยิ้ม โค้ชเหมือนจะร่วง แต่จริงๆ มันไม่ได้ร่วงหรอก มันกลัวหน้าเสียโฉม กลัวเมียไม่รัก ไอ้หน้าหมามันแผนสูงจะตาย! ทำทีเป็นหลับกลางอากาศเพราะกลัวลีโอซ้ำรอบสองชัวร์! “ลีโอ นี่มึงแกล้งใส่หลังมือกับหน้ามันเหรอ” เสียงติณห์เอ่ยทำลายความเงียบ สายตายังจ้องมองที่คนบนเตียง “เออ นั่นดิ แกล้งแบบนี้ไม่แรงไปเหรอ ไหนบอกจะโพสต์เผื่อเมียไอ้หลามมาเห็น กูไม่เห็นโพสต์ของมึงเลย มึงแกล้งมัน”“ไอ้สัดหมา! นี่มึงแกล้งกูเหรอ” แล้วใครมันจะไปทนได้วะ ไอ้หลามรีบดีดตัวลุก ลุกปุ๊บไอ้ติณห์ที่นั่งติดขอบเตียงถือกระจกดันให้ตั้งขึ้นจนมันสะท้อนเข้ากับใบหน้าไอ้พวกหมา ปากกู!! “ลีโอ มึงไม่โพสต์ภาพให้กูงั้นเหรอ” เรื่องปากเอาไว้ก่อน แต่กูไม่ยอมเจ็บฟรีแน่“หลามใจเย็น อย่าตะโกน ปากเจ็บอยู่นะ” จีรีบดีดตัวมาขึ้นเตียง คว้าแขนของคนที่สบตาเพื่อนเรียงตัว ทั้งเสียงและหน้าตาไอ้หลามดูน่ากลัวนะ แต่ไอ้สี่ตัวมันยิ้ม ไม่มีใครกลัวมันเลย“ก็กลัวมึงด่า” “ด่า! ด่าว่า?”“ก็ตอนมึงล้ม หน้ามึงแนบพ