และไม่มีคำอธิบายอย่างเป็นทางการ จากอาณาจักรกาแล็กซีเกี่ยวกับเรื่องนี้เหตุการณ์ที่ตระกูลหยินถูกทำลายยังไม่สงบลงเหตุการณ์สำคัญครั้งที่สองก็ตามมาติดๆตระกูลโหลวซึ่งอยู่ในอันดับสองในแปดตระกูลใหญ่ ประกาศการลาออกของผู้นำตระกูลโหลวตำแหน่งผู้นำตระกูลโหลว จะถูกส่งมอบไปยังนายน้อยสามโหลวข่าวนี้ทำให้เกิดความวุ่นวายในทันที ไปทั่วทั้งอาณาเขตจักรพรรดิหลายคนไม่เชื่อเรื่องนี้นายน้อยสามโหลวยังเด็กเกินไปแม้ว่าเขาจะเป็นอัจฉริยะเป็นไปไม่ได้เช่นกันที่จะปกครองกองำลังอันทรงพลังอย่างตระกูลโหลวด้วยอายุที่ยังน้อยเช่นนี้อัจฉริยะจำนวนมากซึ่งมีอายุใกล้เคียงกับเขา ยังคงมุ่งมั่นเพื่อตำแหน่งทายาทคนแรกของตระกูลนายน้อยสามโหลวได้ก้าวขึ้นเป็นผู้นำและกลายเป็นผู้นำตระกูลโหลวไปแล้วช่องว่างนี้มันใหญ่เกินไปไม่ใช่หรือ!และเมื่อไม่นานมานี้ มีข่าวลือแพร่สะพัดว่านายน้อยสามโหลวกลายเป็นคนพิการ และกินนอนอยู่บยเตียงตอนนี้ไม่เพียงแต่ฟื้นตัวแล้ว แต่ยังกลายเป็นผู้นำตระกูลโหลวได้ในคราวเดียวเรื่องนี้เข้าใจได้ยากจริงๆแต่ก็เป็นความจริงตระกูลโหลวได้ประกาศเรื่องนี้ด้วยตนเอง ดังนั้นไม่ควรเป็นเรื่อล้อเล่นคราวนี้
อาณาเขตจักรพรรดิ ดาวอำพันทะเลนี่คือดาวเคราะห์ของตระกูลหลง ซึ่งอยู่อันดับหนึ่งในบรรดาแปดตระกูลใหญ่แห่งกาแล็กซีทางช้างเผือกตระกูลหลงแตกต่างจากแปดตระกูลใหญ่ตระกูลอื่นไม่เพียงแต่เป็นตระกูลที่เก่าแก่ที่สุดในบรรดาแปดตระกูลใหญ่เท่านั้น แต่ความแข็งแกร่งและมรดกของพวกเขายังแข็งแกร่งที่สุดอีกด้วยไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่าแม้ว่าเจ็ดตระกูลใหญ่อีกเจ็ดตระกูลจะรวมกัน พวกเขาก็ไม่สามารถต่อกรกับตระกูลหลงได้นี่คือตระกูลหลงแม้ว่าจะเป็นหนึ่งในแปดตระกูลใหญ่ตระกูลหนึ่งแต่ความแข็งแกร่งของพวกเขาไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกับอีกเจ็ดตระกูลอีกต่อไปดาวอำพันทะเลเป็นดาวเคราะห์แห่งชีวิตที่ใหญ่โตมาก ใหญ่กว่าดวงอาทิตย์หลายเท่ายิ่งดาวเคราะห์มีขนาดใหญ่ แรงโน้มถ่วงก็จะยิ่งมากขึ้นหากผู้คนธรรมดาบนโลกถูกส่งมาไว้ที่นี่ พวกเขาจะไม่สามารถอยู่รอดได้แม้แต่วินาทีเดียวหากต้องการใช้ชีวิตปกติบนดาวหลงหยานอย่างน้อยก็ต้องมีพลังการต่อสู้ระดับเทพบนโลกหรืออาจบอกได้ว่า คนธรรมดาบนดาวหลงหยานที่ถูกโยนมายังโลกคือยอดฝีมือระดับเทพในตำนานนี่คือช่องว่างระหว่างโลกและดาวเคราะห์ขนาดใหญ่ในกาแล็กซีทางช้างเผือกบุคคลสำคัญของรุ
ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของกาแล็กซีทางช้างเผือกอีกครั้ง เหยียบย่ำอาณาจักรกาแล็กซีและวันนั้นก็ไม่ไกลเกินเอื้อม"แกเป็นเศษซากอาณาจักรสวรรค์จริงๆ เหรอ?"“ฉันจะพูดอีกครั้ง พวกเราเป็นทายาทที่ถูกต้องของอาณาจักรสวรรค์” ชายชุดดำพูดซ้ำในขณะนี้ หัวใจของเขาร้อนรุ่มด้วยความโกรธแค้นอย่างรุนแรงถ้าไม่ใช่เพราะอยู่ในดินแดนบรรพบุรุษของตระกูลหลงและถ้าเป้าหมายของพวกเขาไม่ใช่การเกณฑ์ตระกูลหลงเขาคงจัดการชายคนนี้ไปแล้ว"เศษซากอาณาจักรสวรรค์เป็นเพียงเศษซากอาณาจักรสวรรค์ ความชอบธรรมของอาณาจักรสวรรค์คืออะไร ความชอบธรรมของกาแล็กซีทางช้างเผือกมีเพียงอาณาจักรเท่านั้น แกเป็นเพียงกลุ่มสุนัขที่หลงทาง" ตัวแทนของตระกูลหลงกล่าวอย่างใจเย็นหลังจากตั้งสติได้"แก...อยาก...ตาย!!!"ชายชุดดำกัดฟันพูดทีละคำ เสียงของเขาเหมือนมาจากนรกใครก็ตามที่กล้าดูหมิ่นอาณาจักรสวรรค์แบบนี้ไม่ว่าจะด้วยตัวตนใดก็ตาม สมควรตายหลังจากพูดจบ ชายชุดดำก็โบกมือแสงสีดำที่เต็มไปด้วยความตายพุ่งออกมาเป็นระลอกแม้ว่ามันจะเป็นแค่การโจมตีแบบธรรมดาๆ ก็ตามแต่นักรบที่แข็งแกร่งในช่วงหลังของระดับปรมาจารย์มหาจักรวาล แม้จะโจมตีแบบธรรมดาๆ ก็ตาม ก็ไม
การต่อสู้ที่น่าตกตะลึงได้เกิดขึ้นที่ดินแดนบรรพบุรุษของตระกูลหลง ซึ่งอยู่ในอันดับหนึ่งในบรรดาแปดตระกูลใหญ่ในกาแล็กซีทางช้างเผือกตามข่าวที่รั่วไหลออกมาจากตระกูลหลงดินแดนบรรพบุรุษที่ท่านผู้เฒ่าของตระกูลหลงอาศัยอยู่โดยสันโดษถูกซุ่มโจมตีโดยกลุ่มคนสวมชุดดำผู้คนเหล่านี้มีพลังแข็งแกร่งมากและมีกลยุทธ์ที่แปลกประหลาดแม้ว่าในที่สุดตระกูลหลงจะขับไล่ผู้โจมตีได้แต่ท่านผู้เฒ่าของตระกูลหลงต่างก็ได้รับบาดเจ็บในระดับที่แตกต่างกันในเวลาเดียวกัน ตระกูลหลงยังประกาศเรียกตัวผู้บริหารหลักในส่วนต่างๆ ของอาณาเขตจักรพรรดิกลับมาทันทีที่ข่าวแพร่กระจายออกไป อาณาเขตจักรพรรดิทั้งหมดก็ถูกสั่นสะเทือนทันทีตระกูลหลงเป็นกองกำลังแบบไหน?นั่นคือตระกูลที่อยู่ในอันดับสูงสุดในแปดตระกูลใหญ่ความแข็งแกร่งของพวกเขาเหนือกว่าตระกูลอื่นๆ ทั้งเจ็ดอย่างมากตระกูลหลงเป็นเพียงตระกูลเดียวในบรรดาแปดตระกูลใหญ่ที่มีขุมกำลังระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลมากที่สุดกองกำลังที่แข็งแกร่งเช่นนี้ใครจะกล้าเปิดฉากโจมตีแบบกะทันหันได้อย่างไร?ชั่วขณะหนึ่งในอาณาเขตจักรพรรดิ แทบทุกคนตกอยู่ในความเสี่ยงอันดับแรก ตระกูลหยินถูกทำลายอย่าง
เธอหวังจริงๆ ว่าจะได้ออกไปผจญภัยข้างนอกกับหลินตงถ้าเป็นอย่างนั้น มันคงจะน่าตื่นเต้นและน่าจดจำมากน่าเสียดายที่ตัวตนของเธอทำให้ไม่สามารถเติมเต็มความปรารถนานี้ได้เมื่อฉันกลับมาที่ดวงดาวจักรพรรดิครั้งแรก มันดีขึ้นเล็กน้อยในทุกๆ วัน เสด็จพี่จะมาคุยกับเธอแต่ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาเสด็จพี่เริ่มยุ่งและไม่มีเวลามาหาเธอพวกเขาไม่มีเวลาให้เธออีกต่อไปทั่วทั้งพระราชวังหลวง ทุกคนดูตึงเครียดเสด็จพ่อก็เคยพบกันแค่ครั้งหนึ่งในวันที่เธอกลับมา จากนั้นก็ไม่ได้พบกันอีกเลยเซี่ยมู่รู้ว่าทุกคนต้องยุ่งอยู่กับเรื่องของเศษซากอาณาจักรสวรรค์คราวนี้ เศษซากอาณาจักรสวรรค์เหล่านั้นมาด้วยพลังมหาศาล บ่งบอกถึงสงครามครั้งใหญ่ระหว่างพวกเขากับจักรวรรดิได้อย่างชัดเจนเสด็จพ่อ เสด็จพี่ และเสด็จลุงต่างก็ยุ่งอยู่กับการคิดหาวิธีจัดการกับเศษซากอาณาจักรสวรรค์พูดตรงๆ เซี่ยมู่รู้สึกขอบคุณเศษซากอาณาจักรสวรรค์อยู่บ้างถ้าไม่ใช่เพราะการปรากฏตัวของพวกเขาเธอคงไม่มีวันได้พบกับหลินตงหัวใจของเธอคงสงบนิ่งเหมือนน้ำนิ่งเธอคงได้ไปเยือนดาวเคราะห์ต่างๆ ต่อไปจากนั้นจึงกลับไปยังดวงดาวจักรพรรดิ ใช้ชีวิตเหมือนเดิมแต
หลังจากนึกขึ้นได้ เซี่ยมู่ก็รู้ว่ามีคนยืนอยู่หน้าประตู และแก้มของเธอก็แดงขึ้นทันทีเมื่อองค์หญิงกลับมาได้สติ สาวใช้ที่ยืนอยู่หน้าประตูก็กล่าวอย่างนอบน้อม “องค์หญิง จักรพรรดินีขอให้ท่านไปพบเพคะ”“เสด็จแม่กำลังตามหาฉันอยู่เหรอ โอเค ฉันเข้าใจแล้ว เธอไปได้แล้ว!” เซี่ยมู่ตอบ"ค่ะ! องค์หญิง!"สาวใช้โค้งคำนับและจากไปในที่สุด เซี่ยมู่ก็ลุกขึ้นและมุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่องค์จักรพรรดิและจักรพรรดินีประทับอยู่เซี่ยมู่ผ่านสวนและทางเดินที่งดงาม และมาถึงอาคารหรูหราอีกแห่ง“ถวายความเคารพ องค์หญิง!” สาวใช้ที่อยู่หน้าอาคารโค้งคำนับพร้อมกัน“เสด็จแม่อยู่ที่ไหน?” เซี่ยมู่ถาม"ทูลองค์หญิง องค์จักรพรรดินีกำลังให้อาหารปลาอยู่! หม่อมฉันจะพาท่านไปที่นั่นเดี๋ยวนี้""ไม่ต้อง ฉันไปเองได้!"โดยไม่รอคำตอบ เซี่ยมู่เดินตรงผ่านอาคารและมาถึงทะเลสาบเทียมริมทะเลสาบ มีสตรีผู้สง่างามกำลังโยนอาหารให้ปลาเมื่อมองดูใกล้ๆ ก็พบว่าสตรีผู้นี้มีรูปร่างหน้าตาคล้ายกับเซี่ยมู่ถึงหกหรือเจ็ดส่วนอายุมากกว่าเล็กน้อย ดูเป็นผู้ใหญ่และมีเสน่ห์มากกว่าในขณะที่เซี่ยมู่สดใสและอ่อนเยาว์กว่าอย่างไรก็ตาม หากทั้งสองยืนอยู่ด้วยก
ปลาสายรุ้งไม่ได้มีดีแค่ความสวยงามเท่านั้นคุณค่าของปลาอยู่ที่เนื้อปลา ซึ่งนุ่มละมุนและอร่อยมาก เมื่อรับประทานแล้วยังมีประโยชน์อย่างมากในการบ่มเพาะอีกด้วยในการประมูลด้านนอก ทุกครั้งที่ปลาสายรุ้งปรากฏขึ้น มันจะดึงดูดผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วนและสุดท้ายก็ขายได้ในราคาสูงลิ่วแล้วในทะเลสาบแห่งนี้มีปลาสายรุ้งอยู่ไม่เพียงแค่หลายร้อยตัวเท่านั้นหรือเซี่ยมู่จดจ่ออยู่กับการให้อาหารปลาและไม่สังเกตเห็นแววเศร้าในดวงตาของหลิวนิ่งเหยียนคำพูดของเธอเมื่อกี้เป็นเพียงการปลอบโยนลูกสาวของเธอเท่านั้นครั้งนี้ เศษซากอาณาจักรสวรรค์เตรียมพร้อมอย่างที่เซี่ยมู่พูดไว้จริงๆ โดยมาพร้อมกับพลังที่แข็งแกร่งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นล่าสุดในอาณาเขตจักรพรรดิ การล่มสลายของตระกูลหยิน การโจมตีตระกูลหลง ทั้งหมดล้วนเป็นสัญญาณการกลับมาของเศษซากอาณาจักรสวรรค์ครั้งนี้ อาณาจักรจะชนะได้ไม่ใช่เรื่องง่ายสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ในสายตาของหลิวนิ่งเหยียน สามีของเธอที่ไม่เคยพ่ายแพ้ในการต่อสู้ ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากท่านผู้นำอาณาจักรสวรรค์แม้ลุงเก้าจะรักษาให้ แต่ในเวลาเพียงเดือนเศษๆ ก็ฟื้นตัวได้เพียง 80% เท่านั้นแม้ว่าท่านผู้นำอาณาจัก
"มีอะไรอยู่ที่นี่? "เซี่ยมู่ถามด้วยความสับสน"ถ้าแม่เดาไม่ผิด น่าจะมีใครสักคนอยู่ในใจของลูก""ใครกัน?""ผู้ชายคนหนึ่ง!"เซี่ยมู่ตกตะลึงไปชั่วขณะเธอก้มหัวลงและมองไปที่หน้าอกของตัวเอง"อา!!!"เมื่อรู้ว่าเสด็จแม่ของเธอหมายถึงอะไร เธอก็ร้องออกมาด้วยความตกใจ“สะ...เสด็จแม่ ท่าน....ท่านกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร?” เซี่ยมู่พูดติดขัด ใบหน้าของเธอแดงก่ำด้วยความเขินอายคำพูดของเธอค่อนข้างติดขัด บ่งบอกถึงความตึงเครียดภายในของเธอ“ลูกยังอ้างว่าไม่มีอะไรอยู่เหรอ? ตั้งแต่วินาทีที่แม่เริ่มถามคำถามลูก ลูกก็แสดงท่าทีประหม่า มู่มู่ ลูกเป็นลูกสาวของแม่ ลูกคิดว่าแม่ไม่รู้ว่าลูกคิดอะไรอยู่เหรอ?” หลิวนิ่งเหยียนหยอกล้อ"เสด็จแม่ ฉันไม่รู้จริงๆ นะ…"ในขณะนั้น ใบหน้าของเซี่ยมู่ไม่เพียงแต่แดงเท่านั้น แต่คอของเธอยังแดงก่ำอีกด้วย"มู่มู่ ในวัยของลูก มันเพิ่งเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวความรักของลูก การมีใครสักคนอยู่ในใจนั้นเป็นเรื่องปกติ เช่นเดียวกับแม่ของลูกได้พบกับเสด็จพ่อของลูก แต่แม่แค่อยากรู้ว่าผู้ชายแบบไหนที่ทำให้ลูกคิดถึงเขามากขนาดนั้น เป็นเวลานานขนาดนี้ ลูกช่วยเล่าเรื่องของเขาให้แม่ฟังได้ไหม?"
อสูรดาราในอสูรกาแล็กซีเหล่านี้ไม่ได้ฆ่าหลินตงทันที แต่เลือกที่จะค่อยๆ เข้าใกล้และบีบวงล้อมของพวกมันพวกเขาจะทำเช่นนี้เพราะทั้งหลินตงและคนอื่นๆ ต่างก็เป็นปรมาจารย์ระดับเซียนเดินดินที่มีศาสตราเทพมายาอันตรายอย่างยิ่งหากทั้งสองร่วมมือกันและโจมตีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งโดยกะทันหัน ก็มีแนวโน้มว่าจะส่งผลให้ได้รับบาดเจ็บสาหัสหรือถึงแก่ชีวิตได้ดังนั้นจึงจำเป็นต้องป้องกันไม่ให้หลินตงและเฉินจิงจื่อหานตอบโต้ตราบใดที่ขวางทางถอยของหลินตงและค่อยๆ รุกคืบ แม้ว่าหลินตงจะลอบโจมตี พวกเขาก็จะมีเวลาตอบสนองและหลีกเลี่ยงผลที่ตามมาอันเลวร้ายหากปรมาจารย์ระดับเซียนเดินดินเกือบสามสิบคนรวมใจกันเป็นหนึ่ง แล้วโจมตีพร้อมกัน โดยไม่สนว่าตัวเองจะบาดเจ็บหรือไม่ หลินตงกับเฉินจิงจื่อหานจะไม่มีโอกาสต้านทานท้ายที่สุดแล้ว ความแตกต่างด้านจำนวนคนของทั้งสองฝ่ายนั้นมากมายเกินไปน่าเสียดายที่ไม่ใช่พวกเขาอสูรยักษ์สีทองเหล่านี้คือกำลังรบชั้นนำของเผ่าพันธุ์ของตน ไม่เพียงแต่เป็นตัวแทนของเผ่าพันธุ์ตัวเองเท่านั้น แต่ยังเป็นตัวแทนของอสูรดาราที่ัตัวเองสังกัดอยู่ด้วยหากใครคนใดคนหนึ่งถูกหลินตงเล็งเป้าโจมตีอย่างกะทันหันจนได้รับบาดเจ
หลังจากเข้าใกล้เต่ายักษ์แล้ว พวกเขาก็ถอนกายาทองคำอมตะและยืนอยู่บนกระดองของมันอย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้กลับไปที่คฤหาสน์การเคลื่อนไหวของพวกเขาดึงดูดความสนใจของอสูรยักษ์สีทองที่อยู่รอบ ๆ ทันที“เกิดอะไรขึ้น? เมื่อกี้แกยังทำเป็นเก่งอยู่เลยไม่ใช่เหรอ? ไม่เพียงแต่แกเรียกพวกเราว่าสัตว์เดรัจฉาน แถมยังบอกอีกว่าถึงเราจะโจมตีพร้อมกัน ก็ยังไม่สามารถฆ่าแกได้ ตอนนี้ทำไมล่ะ? กลัวขึ้นมาแล้ว? ถ้ากแน่กริงก็เข้ามา! มาสู้กันอีกสามร้อยยก!” ป้าเทียนเยาะเย้ย"ชิ!!! ในหัวนั่นมีสมองอยู่ไหม? แกมองยังไงว่าฉันหนี? ถ้าฉันกลัวคงวิ่งหนีไปแล้ว? ตอนนี้ฉันยืนอยู่ตรงนี้ ถ้าพวกแแกกล้าก็มาฆ่าฉันสิ!" เฉินจิงจื่อหานตะโกนตอนนี้ เขาได้กลับมามีท่าทีเหมือนเจ้าสำนักน้อยแห่งสำนักดาวสวรรค์อีกครั้งแล้วนี่แหละยังอธิบายได้ว่า ใช้อำนาจรังแกคนอื่นมีไป๋หลี่เหยียนหง ปรมาจารย์ระดับราชันย์อมตะหนุนหลังอยู่แน่นอนว่าเขาจะไม่กลัวขยะพวกนี้เฉินจิงจื่อหานเมินอสูรยักษ์สีทองที่กำลังเข้ามาเหล่านี้แต่หลินตงที่อยู่ข้างๆ กลับรู้สึกกังวลเล็กน้อยไป๋หลี่เหยียนหงเคยกล่าวไว้90% ของพลังการต่อสู้ของเธอ จะต้องใช้เพื่อระงับความปรารถนาที่กำ
คำพูดของเฉินจิงจื่อหาน เรียกได้ว่าด่าอสูรยักษ์สีทองเรียงแบบเหมารวมเลยพวกเขาคืออสูรดาราที่สูงส่ง เคยโดนเหยียบศักดิ์ศรีขนาดนี้เมื่อไหร่ ถึงกลับถูกด่าว่าเป็นสัตว์เดรัจฉานนี่มันเกินกว่าที่ใครจะทนได้แล้วจริง ๆแต่ถึงอย่างนั้น ก็ยังไม่มีใครกล้าลงมือทันทีแต่เพราะกำลังรอการกระทำต่อไปของป้าเทียนป้าเทียนคือหนึ่งในสามปรมจารย์อาณาจักรนิรันดรระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดินของมังกรทลายฟ้าถูกซัดจนบาดเจ็บไม่พอ ยังโดนด่าเป็นสัตว์เดรัจฉานอีก แน่นอนว่าไม่มีทางปล่อยอีกฝ่ายไว้ได้"ดี! ดีมาก! ดีจริงๆ !"ป้าเทียนพูดคำว่าดีออกมาติดกันถึงสามครั้ง ก่อนจะตะโกนลั่น “พี่ใหญ่! พี่รอง! พวกท่านก็ได้ยินใช่ไหม ไอ้มนุษย์นั่นมันกล้าด่าพวกเรามังกรทลายฟ้าว่าเป็นสัตว์เดรัจฉานเลือดโสโครก มังกรทลายฟ้าเคยถูกเหยียบศักดิ์ศรีขนาดนี้เมื่อไหร่กัน? แล้วพวกคุณ เมื่อครู่ก็โดนด่าเหมือนกัน ทุกคนยังจะทนได้อยู่อีกเหรอ?”คำพูดของเขายังไม่ทันจบดี ก็มีเสียงตอบรับดังกลับมา“ทุกคนลุยพร้อมกันเลยเถอะ! รีบจัดการให้จบเร็วๆ ตามที่น้องสามของฉันพูดเมื่อกี้ ของรางวัลจากศึกนี้ มังกรทลายฟ้าของฉันขอแค่สนับมือ ส่วนที่เหลือ พวกคุณก็เอาไปแบ่งกันเอ
ไม่ว่าจะเป็นหลินตง หรือมนุษย์ที่อยู่ข้างเขา ก็ไม่ต่างกันหลินตงสามารถข้ามระดับย่อยสองขั้น แล้วเอาชนะปรมาจารย์เซียนเดินดินตอนปลายอย่างหยวนเซิงได้มนุษย์หนุ่มคนนี้ก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน สามารถข้ามย่อยหนึ่งระดับ แล้วเอาชนะป้าเทียน ที่อยู่ระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดินเหล่าอสูรยักษ์สีทองที่ล้อมอยู่รอบๆ ต่างก็อิจฉาตาร้อนพวกเขาแทบรอไม่ไหว อยากจะลงมือจัดการหลินตง เพื่อแย่งชิงศาสตราเทพมายาที่เขาครอบครองไว้ถ้าแย่งมาได้ ตัวเองก็จะมีพลังที่สามารถสู้ข้ามระดับเช่นกัน“อาณาจักรนิรันดรระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดิน? มีแค่นี้เองเหรอ!!! ฮ่า ๆๆ” เฉินจิงจื่อหานหลังจากซัดป้าเทียน แล้วก็ยังยืนหัวเราะลั่นอยู่ที่เดิมเสียงหัวเราะของเขานั้น ป้าเทียนได้ยินเต็มๆ ช่างบาดหูมากการที่ตัวเองถูกมนุษย์ที่มีพลังต่ำกว่าหนึ่งขั้นเล่นงาน จนได้รับบาดเจ็บถือเป็นความอัปยศครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขาเลยในอสูรกาแล็กซี มังกรทลายฟ้าคือเผ่าพันธุ์อันดับหนึ่ง ไม่มีเผ่าพันธุ์ใดกล้าท้าทายเคยชินกับการใช้กำลังข่มขู่ จนกลายเป็นนิสัยของพวกเขา และไม่เคยถูกเหยียบศักดิ์ศรีแบบนี้มาก่อน?ในเวลานี้ ในใจของป้าเทียนเองก็เต็มไปด้วยความตกตะลึ
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน