로그인공유
บทที่ 1558
최신 챕터
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1559
"ฉันยังไม่แน่ใจว่าอะไรกำลังเข้ามาใกล้ บางทีอาจเป็นโจรสลัดอวกาศ บางทีก็อาจไม่ใช่ แต่ไม่ว่าจะเป็นจริงหรือไม่ก็ตาม ทุกคนควรเตรียมพร้อมไว้" จูหมานหลินกล่าวโดยไม่หันหลังกลับ"เข้าใจแล้ว! คุณหนู ฉันจะแจ้งให้ทุกคนเตรียมพร้อม"หลังจากจูเฟิงถังพูดจบ ก็หันหลังแล้วจากไปจูหมานหลินยืนนิ่ง จ้องมองเซ็นเซอร์อย่างไม่ละสายตาข้างบนแสดงมีวัตถุอยู่ข้างหน้า เข้าใกล้ยานขนสินค้าอย่างรวดเร็วด้วยความเร็วนี้ ในอีกหนึ่งชั่วโมง ทั้งสองฝ่ายจะเผชิญหน้ากันในเมื่อเผชิญหน้ากันแน่แล้ว เรื่องอื่นก็ไม่สำคัญอีกต่อไปก่อนอื่นต้องยืนยันให้ได้ว่าวัตถุนั้นคือสิ่งมีชีวิตหรือไม่หากเป็นสิ่งไม่มีชีวิตนั่นไม่ใช่โจรสลัดอวกาศอย่างแน่นอนอาจเป็นอุกกาบาตที่ล่องลอยอยู่ในความว่างเปล่าพวกเธอสามารถปรับเส้นทางและเลี่ยงมันได้แต่ถ้ามันเป็นสิ่งมีชีวิตและยังคงไล่ตามพวกเธอต่อไป โอกาสที่มันจะเป็นโจรสลัดอวกาศจะเพิ่มขึ้นอย่างมากหลังจากสงบสติอารมณ์ลงแล้วจูหมานหลินหันไปทางห้องควบคุมและพูดกับเจ้าหน้าที่ที่ควบคุมยานสินค้าว่า "ชะลอความเร็วและเคลื่อนไปทางขวาสามสิบองศา""ครับคุณหนู!" เจ้าหน้าที่คนหนึ่งตอบจากนั้นเขาก็ควบคุมเรือ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1558
เซ็นเซอร์บนยานขนสินค้าบ่งชี้ว่ามีบางอย่างกำลังเข้ามาใกล้ข้างหน้าแม้ว่าจะยังไม่ได้รับการยืนยันว่าเป็นโจรสลัดอวกาศก็ตามแต่ก็ห้ามประมาทแม้แต่นิดเดียวเพราะนี่เกี่ยวข้องถึงชีวิตของทุกคนบนเรือ รวมถึงความหวังของตระกูลจูทั้งหมดจูหมานหลินไม่ลังเลแม้แต่น้อย กดปุ่มสัญญาณเตือนภัยทันที"หว่อ....หว่อ....หว่อ...."ทันใดนั้น เสียงไซเรนดังแสบแก้วหูไปทั่วทั้งยานขนสินค้าเจ้าหน้าที่หลายคนในห้องควบคุมซึ่งกำลังควบคุมยานขนสินค้าต่างหันศีรษะไปทางจูหมานหลินด้วยความกังวลทันทีเจ้าหน้าที่ทุกคนบนเรือสินค้าได้ยินเสียงนี้ยกเว้นหลินตงและจูจูคนอื่นๆ ต่างเตรียมพร้อมทันทีจูเฟิงถังก็รีบวิ่งไปที่ห้องควบคุมเช่นกัน"คุณหนู! มีอะไรงั้นเหรอ?" จูเฟิงถังถามด้วยความกังวลเขารู้ว่า คุณหนูจะไม่ส่งเสียงเตือนโดยไม่มีเหตุผลต้องมีบางอย่างผิดปกติอย่างแน่นอน“มีบางอย่างกำลังเข้าใกล้ยาน บอกทุกคนให้กลับไปประจำที่และเตรียมพร้อม” จูหมานหลินตอบอย่างใจเย็นตอนนี้หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความวิตกกังวลแต่ในฐานะกระดูกสันหลังของยานขนสินค้าลำนี้ ไม่สามารถแสดงความกลัวได้หากเธอตื่นตระหนกยานทั้งลำจะตกอยู่ในความโกลาหล“ใช่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1557
เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ ท่ามกลางบรรยากาศที่ตึงเครียดบนยานขนสินค้าของตระกูลจูทั้งหมด ยกเว้นหลินตงและจูจู คนอื่นๆ มักจะอยู่ในภาวะเฝ้าระวังเสมอทุกคนรู้ดีว่าตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่อันตรายที่สุดหากไม่พบกับโจรสลัดอวกาศ ทุกอย่างก็จะเรียบร้อยไม่เพียงแต่ตระกูลจูจะได้รับประโยชน์อย่างมากจากการเดินทางครั้งนี้เท่านั้น แต่พวกเขายังได้รับรางวัลตอบแทนที่คุ้มค่าอีกด้วยแต่หากโจรสลัดอวกาศปรากฏตัวขึ้น ก็จะไม่มีการพูดถึงรางวัลใดๆ แม้แต่ชีวิตก็อาจจะรักษาไว้ไม่ได้ความจริงแล้ว คนบนยานส่วนใหญ่คือคนที่จูหมานหลินจ้างมาด้วยราคาแพงคนของตระกูลจูจริงๆ มีอยู่ไม่กี่คนเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากเหล่าศัตรูรอบข้าง และเปิดทางให้จูหมานหลินออกเดินทาง คนของตระกูลจูก็แยกย้ายกันไปคราวนี้ ตระกูลจูอาจกล่าวได้ว่าเสี่ยงดวงอย่างสิ้นหวังถ้าไม่สำเร็จ ก็ขอยอมตายเพื่อเป้าหมายณ จุดนี้ ยานขนสินค้าได้เข้าใกล้รูหนอนมากแล้ว และใช้เวลาเพียงหนึ่งวันในการมาถึงไม่มีอุบัติเหตุเกิดขึ้นก่อนหน้านี้ไม่ได้พบกับทีมลาดตระเวนที่ส่งมาจากแผ่นดินลอยฟ้าเสินโจว และก็ไม่พบโโจรสลัดอวกาศที่ปล้นยานขนสินค้าแต่จูหมานหลินก็ไม่ได้ผ่อนคลายความระมั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1556
จูมานหลินลุกขึ้นนั่งตามแล้วพูด “อื้ม ได้สิจ๊ะ”"ดีจังเลย! แม่จ๋า ต่อไปแม่ หนู แล้วก็พี่ชาย เราสามคนอยู่ด้วยกันตลอดไป ไม่ต้องแยกจากกันได้ไหม?""จูจู ลูกจะโลภมากไม่ได้ ถ้าเลือกได้แค่คนเดียวระหว่างแม่กับพี่ชาย ลูกจะเลือกใคร""หนูเลือกทั้งคู่ไม่ได้เหรอ ฉันชอบแม่ แต่ฉันก็ชอบพี่ชายด้วย..." เด็กน้อยฟังดูสับสนจูหมานหลินส่ายหัวแล้วพูด "ไม่ได้!""งั้นหนูจะเลือกแม่! หนูอยากอยู่กับแม่ตลอดไป" เด็กหญิงตัวน้อยทำปากยื่นและพูดชัดเจนว่าในใจของเธอ แม่ของเธอยังคงครองอันดับหนึ่งท้ายที่สุดแล้ว เธอรู้จักหลินตงเพียงไม่กี่วัน"งั้นลูกไม่ต้องการพี่ชายแล้วเหรอ"“ใช่แล้ว! เมื่อฉันโตขึ้น ฉันจะไปหาเขา” เด็กหญิงตัวน้อยพูดหลังจากคิดสักครู่"จูจู ไปนอนเถอะ! ลูกต้องโตไวๆ นะ" จูหมานหลินกอดลูกสาวแล้วนอนลงอีกครั้ง"อื้ม! ไม่ต้องห่วงแม่ แม่ หนูจะโตเร็วๆ นี้แน่นอน แล้วแม่จะได้ไม่ต้องทำงานหนักอีก" จูจูหลับตาแล้วพูดจูหมานหลินรู้สึกอึดอัดในใจมากเธอรู้ว่าลูกสาวของเธอไม่ได้รับความรักจากพ่อมาตั้งแต่เด็ก นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงชอบหลินตงมากทันทีที่เห็นเขาตั้งแต่แรกเริ่ม ตระกูลจูไม่เคยต้อนรับการมีอยู่ของจูจูอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1555
หลินตงยังอยู่ในห้องต่อไปอีกสักพัก จากนั้นจึงตามจูหมานหลินไปยังห้องอาหาร!ตลอดมื้ออาหาร จูจูเฝ้าดูหลินตงไม่ละสายตาไม่มีทางเลือกอื่น หลินตงจึงต้องกินอาหารจนหมดโต๊ะ และเด็กหญิงตัวน้อยก็ปล่อยเขาไปหลังจากรับประทานอาหารเสร็จ หลินตงก็ถูกจัดห้องแยกไว้ห้องนี้อาจไม่ถือว่าหรูหราแต่โชคดีที่ห้องค่อนข้างสะอาดและเป็นระเบียบซึ่งสอดคล้องกับเจตนาของหลินตงหลินตงไม่มีข้อกำหนดมากเกินไปในเรื่องนี้ตราบใดที่ห้องไม่สกปรกหรือรกเกินไป เขาก็สามารถยอมรับได้ในขณะหลินตงที่พักผ่อนในห้องยานขนสินค้าเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็วไปยังทางเข้าของรูหนอนเมื่อระยะทางใกล้เข้ามาอารมณ์ของจูหมานหลิน ก็เริ่มตึงเครียดมากขึ้นเรื่อยๆระยะทางประมาณสามวันจากทางเข้ารูหนอนนั้นง่าย และอันตรายที่สุดในการเผชิญหน้ากับโจรสลัดอวกาศด้วยความแข็งแกร่งของพวกเธอบนยานขนสินค้า แม้แต่อาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นก็ยังไม่มีเลยการเผชิญหน้ากับโจรสลัดอวกาศสักกลุ่ม ก็ไม่มีทางรับมือได้เลยเวลากำลังผ่านไปอย่างช้าๆไม่นาน ยานขนสินค้าก็เข้าสู่โซนเสี่ยงสูงจูหมานหลินรู้สึกตึงเครียดตลอดเวลาเธอภาวนาในใจอย่างแน่วแน่ อย่าได้เผชิญหน้ากับโจรสลัดอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1554
ทันทีที่หลินตงมาถึงอาณาจักรดวงดาว เขาก็ถูกไป๋หลี่เหยียนหงพามายังนิกายแก้วเจ็ดแสงทันทีผู้คนที่เขาพบในนิกายแก้วเจ็ดแสงคือใคร?ผู้นำนิกายแก้วเจ็ดแสง กงซุนจื้อเหมิงซีเหมินฟู่กุ้ย ปรมาจารย์อาณาจักรเซียนที่เพิ่งเลื่อนขั้นจากตระกูลซีเหมินและผู้อาวุโสสูงสุดในอาณาจักรเซียนทั้งสองของนิกายแก้วเจ็ดแสงบุคคลเหล่านี้ ทุกคนล้วนเป็นบุคคลที่มีสถานะและชื่อเสียงในอาณาจักรดวงดาวแม้แต่ในพิธีรับศิษย์ของกงซุนจื้อเหมิงพื้นที่ที่จัดเตรียมสำหรับหลินตงยังเป็นโซนรับรอง VIP ของนิกายแก้วเจ็ดแสงด้วยมีสมาชิกระดับกลางถึงระดับสูงของนิกายแก้วเจ็ดแสงายล้อมเขาอยู่ส่วนใหญ่อยู่ในอาณาจักรนิรันดรสิ่งนี้ทำให้หลินตงเข้าใจผิด คิดว่าปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรมีอยู่ทั่วไปเหมือนวัชพืชในอาณาจักรดวงดาว ไม่มีอะไรพิเศษเลยจริงๆ แล้วนี่ไม่ถูกต้องอาณาจักรนิรันดรไม่ได้หายากเท่ากับในอารยธรรมระดับกลางถึงระดับต่ำในอาณาจักรดวงดาวแต่พวกเขาไม่ได้มีอยู่ทั่วไปเช่นกันเพียงแค่ต้องดูที่สถานที่ถ้าอยู่ในสถานที่ที่เจริญรุ่งเรืองที่สุดของอาณาจักรดวงดาว เช่น แผ่นดินลอยฟ้าเสินโจว อาณาจักรนิรันดร์ก็ไม่มีอะไรพิเศษเลยมากจนแทบนับไม่
