Share

บทที่ 72

Author: คุณชายสายฝน
เมื่อตื่นขึ้นมา เจียงซู่รู้สึกคอแห้งผากและปวดหัวมาก

“ในที่สุดคุณก็ตื่นแล้ว”

สิ่งที่เธอเห็นเป็นอันดับแรกคือใบหน้าของเว่ยชิงหางที่เต็มไปด้วยความกังวล

เจียงซู่กระพริบตาและตกอยู่ในภวังค์ไปชั่วขณะ “คุณเป็นคนช่วยฉันไว้เหรอ?”

เว่ยชิงหาง “คุณทำให้ผมตกใจแทบแย่ ถ้าผมมาช้ากว่านี้อีกนิดเดียว คุณก็คงจะเสียชีวิตที่นั่นแล้ว”

พอได้ยินดังนั้น ใบหน้าที่ซีดอยู่แล้วของเจียงซู่ก็เหมือนถูกสูบเลือดออกไปจนหมดสิ้น

ความหวังเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เธอยังโอบกอดไว้ก็พังทลายลงในที่สุด ภาพเงาที่เธอจินตนาการไว้ก่อนจะหมดสติ สุดท้ายก็ไม่ใช่โจวซือเหย่

เจียงซู่พูดด้วยเสียงแหบพร่าว่า “รุ่นพี่ ขอบคุณที่ช่วยฉันไว้”

เว่ยชิงหางถามว่า “คุณรู้สึกยังไงบ้าง?”

เจียงซู่ขมวดคิ้ว “ปวดหัวค่ะ”

เว่ยชิงหาง “หัวคุณแตก หมอต้องเย็บหลายเข็มเลย”

เมื่อนึกถึงขวดที่แตกและสถานการณ์ที่วุ่นวายตอนนั้น เจียงซู่ก็ไม่แน่ใจว่าเป็นฝีมือของคนหรือเป็นอุบัติเหตุ

แต่เรื่องไฟไหม้เป็นอุบัติเหตุจริง ๆ

ไม่รู้ว่าเป็นเด็กซนบ้านไหน เล่นไฟพิเรนทร์จนเผลอทำไฟไหม้ กลัวจนไม่กล้าบอกผู้ใหญ่ หนีออกไปแล้วแถมยัง

ปิดประตูห้องไว้ ทำให้ไฟไหม้ห้องจนทะลุ

เมื่อฟื้นตัวแล้ว เ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ฉันแท้ง... ในวันเกิดชู้รัก   บทที่ 142

    วาจาที่คายออกมาจากปากของไต้ซานเหอเต็มไปด้วยยาพิษร้ายแรง เขาด่าทอโจวซือเหย่กับเวิงอี๋จนไม่เหลือชิ้นดี หากทั้งคู่อยู่ตรงหน้า เธอคงอยากใช้แส้หนามปลายแหลม ฟาดลงบนร่างกายซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนตายคามือ!หลังจากระบายความเดือดดาลด้วยวาจาอันเผ็ดร้อนเสร็จ ไต้ซานเหอตั้งใจจะตำหนิตักเตือนเจียงซู่ต่อ ทว่าเมื่อเห็นสภาพอ่อนแรงน่าเวทนาของอีกฝ่ายแล้ว ความสงสารก็เข้าครอบงำแทนที่ความโกรธทันทีทันใด เธอจึงเลือกที่จะกลืนคำพูดทั้งหมดลงคอ และเงียบลงในที่สุดด้วยความสงสารจับใจความเงียบงันในห้องพลันถูกทำลายลงด้วยเสียงท้องร้องดังครืนขึ้นมาอย่างโจ่งแจ้งน่าอับอายไต้ซานเหอเหลือบมองท้องเธอ ก่อนจะเอ่ยด้วยความประหลาดใจว่า “นี่แกไม่ได้กินข้าวเย็นเหรอ?”ในยามที่ถูกความโศกเศร้าเข้าครอบงำ เธอไม่มีความอยากอาหารหลงเหลืออยู่เลยแม้แต่น้อย อย่าว่าแต่มื้อเย็นเลย นับตั้งแต่เช้านอกจากน้ำแล้ว เธอก็ไม่ได้แตะต้องสิ่งใดอีกเลยดูสภาพที่กำลังจะตายของเธอแล้ว ต้องอดอาหารมาทั้งวันแน่ ๆเนื่องจากบ้านหลังนี้ถูกทิ้งร้าง ตู้เย็นจึงว่างเปล่าไร้เสบียง ไต้ซานเหอจึงหยิบโทรศัพท์สั่งอาหารเดลิเวอรีในทันทีอาหารมากมายที่วางเรียงรายบนโต๊ะ ล้วนเป็นเมน

  • ฉันแท้ง... ในวันเกิดชู้รัก   บทที่ 141

    เจียงซู่นิ่งเงียบไปสองวินาที ก่อนจะหันหลังเดินจากไป“เจียงซู่”โจวซือเหย่ผุดลุกขึ้นในทันที ทว่าในชั่วเสี้ยววินาทีที่เขากำลังจะก้าวเดินตามไป เวิงอี๋กลับกระชับอ้อมแขนที่กอดไว้แน่นยิ่งขึ้น พร้อมกับวิงวอนด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “อย่าไปนะคะ พี่ซือเหย่ พี่อย่าไป”เจียงซู่ได้ยินเสียงฝีเท้าที่หยุดลง ความเย้ยหยันจึงแวบเข้ามาในสายตาของเธอในทันทีหัวใจปวดร้าวดุจถูกกรีด ลำคอตีบตันจนพูดไม่ออก ดวงตาแสบร้อนจนแทบทนไม่ไหวฝนเม็ดเล็กเริ่มโปรยลงมาอย่างเงียบเชียบ หยดน้ำเย็นเฉียบที่สัมผัสบนกาย ทำให้เธอรู้สึกเย็นยะเยือกไปจนถึงแก่น “คุณผู้หญิง ให้ผมไปส่งคุณกลับบ้านนะครับ”เลขาหลู่รีบวิ่งตามออกมาอย่างร้อนรนเจียงซู่พึมพำถาม “โจวซือเหย่ เขาเคยคิดที่จะติดต่อฉันบ้างไหม?”เลขาหลู่ได้ยินคำถามนั้น จึงเริ่มเรียบเรียงคำพูดก่อนจะเอ่ยตอบว่า “บอสอยากจะติดต...”แต่ยังไม่ทันที่เขาจะโกหกเสร็จ ก็ถูกเจียงซู่แทรกขึ้นขัดจังหวะเสียก่อน “หยุดสร้างเรื่องหลอกฉันสักทีเถอะค่ะ เครื่องบินออกไปเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว”ในช่วงเวลานั้น เขาไม่ตอบรับโทรศัพท์จากเธอเลยแม้แต่สายเดียว ราวกับโจวซือเหย่ลืมเลือนการมีอยู่ของภรรยาคนนี้ไปแ

  • ฉันแท้ง... ในวันเกิดชู้รัก   บทที่ 140

    โทรศัพท์ของโจวซือเหย่ไม่มีผู้รับสาย เมื่อติดต่อสามีไม่ได้ เจียงซู่จึงรีบโทรหาเลขาหลู่แทน ทว่าคนที่มักจะรับโทรศัพท์ตลอด 24 ชั่วโมง กลับไม่รับสายเช่นกันความตื่นตระหนกเข้าถาโถม เจียงซู่เริ่มคิดฟุ้งซ่านอย่างควบคุมไม่ได้ หรือว่าพวกเขาจะเกิดอุบัติเหตุ?ทันทีที่ความคิดนี้แล่นเข้ามา สีหน้าของเธอก็ทรุดลงในฉับพลันเจียงซู่ถึงกับรีบเปิดหน้าข่าวสังคมเพื่อค้นหาว่ามีข่าวอุบัติเหตุรถยนต์หรือไม่และเธอก็พบข่าวร้ายอย่างที่หวาดหวั่น เมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน เกิดอุบัติเหตุรถชนต่อเนื่องขนาดใหญ่บนทางหลวงสายหลักที่มุ่งหน้าสู่สนามบินภาพเหตุการณ์อันน่าสะพรึงกลัวนั้น ทำให้ใบหน้าของเจียงซู่ซีดเผือดลงในฉับพลัน ขาของเธออ่อนแรงจนต้องพยายามยึดพนักเก้าอี้ไว้เพื่อประคองร่างที่กำลังสั่นเทาอย่างไร้การควบคุมหลังจากได้สติ เจียงซู่ก็รีบวิ่งออกจากสนามบิน มุ่งหน้าไปยังที่เกิดเหตุถนนในบริเวณที่เกิดเหตุถูกปิดกั้น รถแท็กซี่ไม่สามารถเข้าไปได้ เธอจึงลงจากรถกลางทาง และวิ่งเข้าไปในบริเวณที่เกิดเหตุเสียงร้องไห้ เสียงตะโกน และเสียงรถพยาบาลดังระงม อากาศเต็มไปด้วยควันไฟ สถานการณ์โกลาหลอย่างยิ่งเจียงซู่วิ่งเข้าไปด้วยความตื่

  • ฉันแท้ง... ในวันเกิดชู้รัก   บทที่ 139

    เจียงซู่พูดถึงเรื่องที่จะไปเที่ยวกับโจวซือเหย่ไปพร้อม ๆ กับการตัดเล็บให้คุณย่าคุณย่าอี้ “เที่ยวให้สนุกนะ ไม่ต้องเป็นห่วงย่า”เจียงซู่ยิ้มบางให้คุณย่าก่อนจะพูดตอบกลับว่า “ตอนนี้หนูสบายดีมากค่ะ คุณย่าก็อย่าคิดมาก พักฟื้นร่างกายให้ดีนะคะ”เธอรู้ว่าเรื่องของเจียงเจียเหวินทำให้คุณย่าอี้รู้สึกติดค้างในใจ และมักจะรู้สึกผิดต่อเธอเสมอ แต่เธอก็คือเธอ ตระกูลเจียงก็คือตระกูลเจียง เธอแยกแยะเรื่องนี้ชัดเจนมาโดยตลอดทารกในครรภ์ที่เจียงเจียเหวินหวังจะใช้หลอกเอาผลประโยชน์จากโจวซือเหย่นั้น ได้ถูกยุติลงแล้ว และตอนนี้กำลังอยู่ในช่วงพักฟื้นฟูร่างกายเรื่องอื่นคงยังไม่ต้องพูดถึง สำหรับช่วงนี้ เจียงซงหัวและพวกพ้องสงบเสงี่ยมลงไปมาก ไม่สิ ต้องบอกว่าไม่กล้ามาหาเรื่องเธอต่างหาก เพราะอย่างไรเสียก็มีโจวซือเหย่ผู้ยิ่งใหญ่คอยอยู่ตรงนี้ พวกเขาจึงไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามในตอนนี้ ต่อให้จะไม่รู้จักเข็ดหลาบ ก็ต้องใช้เวลาสักพักเพื่อให้เรื่องมันจางลงไปบ้าง...เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการเดินทางครั้งนี้ เธอเริ่มจัดกระเป๋าเดินทางล่วงหน้าถึงหนึ่งสัปดาห์ความสดใสของเจียงซู่ส่งผลแผ่ซ่านไปถึงโจวซือเหย่โดยตรง มุมปากของเขาจึ

  • ฉันแท้ง... ในวันเกิดชู้รัก   บทที่ 138

    การปรากฏตัวของโจวซือเหย่ทำให้เจียงซู่รู้สึกประหลาดใจอย่างยิ่ง“คุณมาที่นี่ทำไม?”โจวซือเหย่ข้ามคำถามของเธอหน้าตาเฉยพร้อมกับเอ่ยถามเธอว่า “คุณเป็นอะไร?”เจียงซู่ตอบกลับ “เมื่อกี้ขาพลิกนิดหน่อย”สายตาของเขากวาดมองไปที่มือของเว่ยชิงหางที่กำลังประคองอยู่ ดวงตาฉายแวววูบไหวในชั่วขณะ โจวซือเหย่ดึงเจียงซู่ออกจากการประคองนั้น ให้เข้ามาสู่อ้อมแขนของตนทันที พร้อมทั้งกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า “ภรรยาของผม คงไม่รบกวนคุณเว่ยแล้ว”สีหน้าของเว่ยชิงหางยังคงสงบนิ่งเป็นปกติ เขายื่นถุงยาให้เจียงซู่อย่างเป็นธรรมชาติ พร้อมทั้งกำชับด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า “คุณต้องพ่นยาที่เท้าอีกรอบหนึ่ง พ่นซ้ำอีกครั้งก่อนเข้านอนคืนนี้นะ”“โอเค” ในขณะที่เจียงซู่กำลังยื่นมือหวังจะรับถุงยา ทว่ามันกลับถูกโจวซือเหย่คว้าไปไว้ในมือแทนอย่างรวดเร็วโจวซือเหย่ไม่พูดพล่ามทำเพลง เขารวบเธออุ้มในท่าเจ้าสาว แล้วพาขึ้นรถไปทันที จนเจียงซู่ไม่มีโอกาสได้แม้แต่จะเอ่ยคำลาใด ๆ กับเว่ยชิงหาง รถก็เคลื่อนตัวออกไปแล้วภายในรถยนต์เจียงซู่มองไปยังโจวซือเหย่ที่กำลังขับรถอยู่ จากนั้นจึงเริ่มเอ่ยถามต่อจากหัวข้อก่อนหน้าที่เขายังไม่ได้ตอบ “คุณมา

  • ฉันแท้ง... ในวันเกิดชู้รัก   บทที่ 137

    อาจารย์เจิงกล่าว “สีหน้าเธอดูดีขึ้นมาก แสดงว่ากำลังจะหย่า หลุดพ้นจากนรกนั้นแล้วใช่ไหม?”เจียงซู่ได้ยินดังนั้น สีหน้าก็ชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะหัวเราะอย่างขมขื่นพลางตอบกลับไปว่า “มีคำกล่าวว่า ยอมรื้อถอนวัดวาอารามสิบแห่ง ดีกว่าทำลายงานวิวาห์หนึ่งครั้ง แล้วทำไมอาจารย์ถึงอยากให้หนูหย่าขนาดนั้นล่ะคะ?”อาจารย์เจิงไม่ตอบคำถามตรง ๆ “ดูจากท่าทีแล้ว เธอคงไม่คิดจะหย่าแล้วใช่ไหม?”เธอยอมระงับการหย่าชั่วคราวแล้วจริง ๆเจียงซู่ยังไม่ทันเรียบเรียงคำพูด อาจารย์เจิงก็กล่าวขึ้นมาอีก “ดูท่าว่า ถ้ากำแพงไม่พังราบไปเสียก่อน เธอก็คงไม่คิดจะหันหลัง”หลังจากพูดจบ เขาก็เดินออกไปพร้อมกับเอามือไพล่หลัง เมื่อเดินผ่านระหว่างเว่ยชิงหางกับเจียงซู่ เขามองศิษย์เอกอย่างเหยียด ๆ แล้วพึมพำ “ไม่ได้เรื่อง”เว่ยชิงหาง “……”เจียงซู่ไม่ได้สังเกตปฏิกิริยาระหว่างอาจารย์กับศิษย์ทั้งสองเลย เธอกลับจมดิ่งอยู่กับคำพูดของอาจารย์เจิงที่จริงเธอรู้ว่าตนเองดื้อรั้นมาก และยังเต็มใจที่จะเชื่อคำอธิบายของโจวซือเหย่ เพื่อให้โอกาสเขาอีกครั้งเหมือนครั้งที่เกิดเรื่องกับเจียงเจียเหวิน เขาก็พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเองได้นี่เมื่อโครงการ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status