แชร์

บทที่ 554

ผู้เขียน: เย่ชิงขวง
"เจ้าเทพสงครามนั่นใช้ไม่ได้จริงๆ เขาไม่สามารถยับยั้งความโกรธของตัวเอง อยากจะจัดการเผ่าเทียนเฝิน แต่กลับเปิดเผยตำแหน่งที่ตั้งกองบัญชาการของสำนักซิวหลัวให้เผ่าเทียนเฝินรู้ ทำให้ยอดฝีมือของเผ่าเทียนเฝินพร้อมใจกันมาโจมตีสำนักซิวหลัวของพวกเรา ยังดีที่กองบัญชาการเราเพิ่งเปลี่ยนที่ตั้ง ในสำนักเหลือคนอยู่ไม่มาก ไม่เช่นนั้นพวกเราคงต้องสูญเสียครั้งใหญ่เป็นแน่"

เสี่ยวลู่กรอกตามองบนใส่จินเฉียง "เจ้านี่ช่างสะเพร่าเสียจริง คิดอะไรของเจ้า หากข้าเดาไม่ผิด เทพสงครามคงสืบรู้แล้วว่าพวกเราย้ายกองบัญชาการออกมาแล้ว ถึงได้จงใจล่อเผ่าเทียนเฝินไปที่สำนักซิวหลัว เขาเองก็ซุ่มโจมตีทุกอย่างเรียบร้อยทั้งหมด ตีขนาบประสานกับพวกเรา จัดการคนของเผ่าเทียนเฝินได้จนหมด"

"นั่นก็เพราะเขาเปิดเผยตำแหน่งกองบัญชาการของสำนักซิวหลัวไปเรื่อยเปื่อยอย่างไรเล่า ครั้งนี้เผ่าเทียนเฝินเสียหายหนัก แทบจะบาดเจ็บล้มตายเกือบหมด เช่นนั้นหากครั้งนี้ เขาไม่ได้ตีขนาบประสานกับพวกเรา พวกเราจะไม่เกิดเหตุนองเลือดครั้งใหญ่เลยรึ"

"พวกเราควรจะทบทวนตนเอง ที่ตั้งกองบัญชาการของสำนักซิวหลัวที่ยิ่งใหญ่ กลับปล่อยให้เย่จิ่งหานสืบเจอได้ แม้กระทั่งข่าวก
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 556

    "……" ชิงเฟิงถึงขั้นเหวอไปเลย เขายังไม่ทันได้พูดอะไรสักคำ พระชายาก็พูดฉอดๆ ออกมาชุดใหญ่ เขาสลบไปอย่างไร้สาเหตุ หรือนี่ไม่ใช่เรื่องที่ควรสงสัยหรอกหรือ ไม่ว่าพระชายาจะทำอะไรไป เขาก็ต้องรายงานท่านอ๋องให้หมด ทางที่ดีที่สุดให้ท่านอ๋องจัดการพระชายาไปเลย จะได้ไม่ต้องมีเรื่องวุ่นวายในจวนไม่เว้นวัน ไม่รอให้เขาเอ่ยปาก กู้ชูหน่วนก็เริ่มข่มขู่ทันที "อ้อ...จริงสิ ข้านึกขึ้นมาได้ว่า ช่วงนี้เจ้าสนิทสนมกับชิวเอ๋อร์มากไม่ใช่หรือ เจ้าคงไม่ได้คิดจะเกี้ยวชิวเอ๋อร์หรอกนะ ชิงเฟิง เจ้าคือองครักษ์ที่จงรักภักดีของท่านอ๋อง เจ้าเกี้ยวชิวเอ๋อร์ได้อย่างไร วันนี้เจ้าเกี้ยวนาง วันพรุ่งจะไม่คิดเกี้ยวข้ารึ" ชิงเฟิงตะลึงงัน "พระชายา ท่านพูดอะไรออกมา ข้าน้อยจะกล้าเกี้ยวท่านได้อย่างไร ท่านคือภรรยาของนายท่าน พระชายาแห่งจวนหานอ๋อง" "พูดแบบนี้ เจ้ายอมรับว่าเจ้าเกี้ยวชิวเอ๋อร์รึ" "เปล่า...ไม่มีเรื่องเช่นนั้น ข้าน้อยจงรักภักดีต่อท่านอ๋อง ไม่มีทางทำเรื่องเหลวไหล" "อ่อ...เช่นนั้นข้าอาจจะเข้าใจผิด หลายวันนี้ ข้าเห็นเจ้าแอบไปหาชิวเอ๋อร์อยู่บ่อยๆ ข้าคิดว่าเจ้าถูกใจชิวเอ๋อร์เสียอีก ในเมื่อไม่ใช่ เช่นนั้

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 555

    นิ้วที่เห็นข้อต่อชัดเจนของกู้ชูหน่วนเคาะโต๊ะเบาๆ ไม่รู้ว่านางกำลังคิดอะไรอยู่ ผ่านไปสักพักถึงจะถามออกมา "ยอดเขากุยอวิ๋นคือสถานที่แบบใด" "เรียนนายท่าน ยอดเขากุยอวิ๋นคือศูนย์บัญชาการของเผ่าเทียนเฝิน แต่คนทั่วไปรู้เพียงแค่ชื่อ ส่วนตำแหน่งที่ตั้ง จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีผู้ใดล่วงรู้ได้" "เช่นนั้น พวกเจ้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่ายอดเขากุยอวิ๋นอยู่ที่ใดหรือ" "ใช่ ใต้ผืนฟ้าไม่มีผู้ใดล่วงรู้ ก็เหมือนกับที่ไม่มีใครรู้ว่าเผ่าอวี้อยู่หนใด ข้าน้อยทายว่า ยอดเขากุยอวิ๋นคงถูกข่ายอาคมคลุมเอาไว้เหมือนเผ่าอวี้ ถึงได้ทำให้คนทั่วไปไม่ว่าจะสืบหาเท่าไร ก็หาไม่เจอ" กุญแจรูปดาวดอกหนึ่งอยู่ที่ยอดเขากุยอวิ๋น ต่อให้จะหายากแค่ไหน ก็ต้องหาให้เจอ เวินเส้าอี๋คือนายน้อยของยอดเขากุยอวิ๋น เขาน่าจะรู้ว่ายอดเขากุยอวิ๋นอยู่ที่ใดกระมัง เห็นทีหากต้องการจะตามหายอดเขากุยอวิ๋นจำต้องตามหาเวินเส้าอี๋เสียแล้ว "เช่นนั้นเขาตานหุยเล่า" "เขาตานหุยก็เป็นสถานที่เร้นลับเช่นกัน ผู้ที่รู้ทางเข้ามีน้อยมาก นายท่านต้องการไปที่เขาตานหุยหรือ หากนายท่านไป ข้าน้อยจะรีบสั่งให้คนนำแผนที่มา พร้อมทั้งแอบส่งคนมุ่งหน้าไปที่เขาตานหุยก่อ

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 554

    "เจ้าเทพสงครามนั่นใช้ไม่ได้จริงๆ เขาไม่สามารถยับยั้งความโกรธของตัวเอง อยากจะจัดการเผ่าเทียนเฝิน แต่กลับเปิดเผยตำแหน่งที่ตั้งกองบัญชาการของสำนักซิวหลัวให้เผ่าเทียนเฝินรู้ ทำให้ยอดฝีมือของเผ่าเทียนเฝินพร้อมใจกันมาโจมตีสำนักซิวหลัวของพวกเรา ยังดีที่กองบัญชาการเราเพิ่งเปลี่ยนที่ตั้ง ในสำนักเหลือคนอยู่ไม่มาก ไม่เช่นนั้นพวกเราคงต้องสูญเสียครั้งใหญ่เป็นแน่" เสี่ยวลู่กรอกตามองบนใส่จินเฉียง "เจ้านี่ช่างสะเพร่าเสียจริง คิดอะไรของเจ้า หากข้าเดาไม่ผิด เทพสงครามคงสืบรู้แล้วว่าพวกเราย้ายกองบัญชาการออกมาแล้ว ถึงได้จงใจล่อเผ่าเทียนเฝินไปที่สำนักซิวหลัว เขาเองก็ซุ่มโจมตีทุกอย่างเรียบร้อยทั้งหมด ตีขนาบประสานกับพวกเรา จัดการคนของเผ่าเทียนเฝินได้จนหมด" "นั่นก็เพราะเขาเปิดเผยตำแหน่งกองบัญชาการของสำนักซิวหลัวไปเรื่อยเปื่อยอย่างไรเล่า ครั้งนี้เผ่าเทียนเฝินเสียหายหนัก แทบจะบาดเจ็บล้มตายเกือบหมด เช่นนั้นหากครั้งนี้ เขาไม่ได้ตีขนาบประสานกับพวกเรา พวกเราจะไม่เกิดเหตุนองเลือดครั้งใหญ่เลยรึ" "พวกเราควรจะทบทวนตนเอง ที่ตั้งกองบัญชาการของสำนักซิวหลัวที่ยิ่งใหญ่ กลับปล่อยให้เย่จิ่งหานสืบเจอได้ แม้กระทั่งข่าวก

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 553

    กู้ชูหน่วนมองไปทางเขา ก่อนจะเอ่ยถาม "นี่คือ..." "นายท่าน พวกเราตามสืบอยู่นาน ในที่สุดก็เจอข้อมูลสำคัญมากข้อมูลหนึ่ง ขอเพียงแค่แกะหล่อแกนี่ออก ก็จะได้ข้อมูลของแก้วมังกรลูกที่หก" "คนของพวกเราพยายามแกะอยู่นาน แต่ก็แกะไม่ออก ต่อมาจึงไปขอคำแนะนำจากอาจารย์เวิน อาจารย์เวินศึกษาอยู่นาน บอกว่า หล่อแกนี่มีหลุมเว้ารูปดาวสามหลุม ทั้งยังมีหลุมเว้ารูปหัวใจอีกหลุม น่าจะมีกุญแจสี่ดอก มีแต่ต้องรวบรวมกุญแจสี่ดอกนี้ให้ครบ ถึงจะเปิดหล่อแกได้ และรู้ที่อยู่ของแก้วมังกร" "แต่เพราะเวลาผ่านมาเป็นพันสองพันปีแล้ว เกี่ยวกับหลักแหล่งของกุญแจรูปดาวสามดอกนั้น พวกเรายังสืบหาไม่พบ แต่หลุมรูปหัวใจบนหล่อแก หรือเรียกอีกอย่างว่าดวงตาหล่อแก พวกเรากลับได้ข่าวมาแล้ว มันอยู่ที่คลังสมบัติวังหลวง" เสี่ยวลู่และคนอื่นๆ ต่างก็ตื่นเต้น สืบหาเบาะแสที่อยู่แก้วมังกรจนเจอ เป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขา สาเหตุที่ก่อตั้งหอเลิศหล้าขึ้นมา ก็เพื่อที่จะสืบค้นข้อมูลของแก้วมังกร กู้ชูหน่วนลูบหลุมรูปดาวทั้งสามหลุมบนหล่อแก ทันใดนั้น ในสมองของนางพลันผุดความคิดที่กล้าบ้าบิ่นขึ้นมาอย่างหนึ่ง บนม้วนหนังแกะโบราณบั

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 552

    เสี่ยวลู่ยิ้มจืดเจื่อน ทว่าท่าทางดูเก่งกาจไม่มีใครเทียม "นายท่าน เสียความทรงจำไปก็ไม่เป็นไร อย่าลืมข้าก็พอ" จินเฉียงลูบหัวตัวเอง พลางยิ้มเก้อเขิน "เจ้าเป็นใคร" "นายท่าน ข้าคือจินเฉียงอย่างไรเล่า ผู้ที่ถือขวานยักษ์น่ะ ท่านยังชมว่าข้าเรี่ยวแรงดี วิทยายุทธแกร่งกล้า ทั้งยังละเอียดอ่อน" เรี่ยวแรงดี นางเชื่อ วิทยายุทธแกร่งกล้า นางก็เชื่อ เพราะส่วนใหญ่แล้วผู้ที่ขมับสูงนูนออกมา แค่มองแวบเดียวก็รู้ว่าล้วนแต่เป็นยอดฝีมือทั้งสิ้น ส่วนเรื่องละเอียดอ่อน นางมองแล้วไม่ค่อยเหมือนเท่าไหร่ คนอื่นๆ พากันปิดปากหัวเราะ "นายท่าน ข้าคือจางเหวินหู่ รับผิดชอบรวบรวมของล้ำค่าหายากมาประมูลในงาน" "นายท่าน ข้าคือจางอวิ๋นเฉียว เป็นน้องสาวของจางเหวินอู่ เบื้องหน้ารับผิดชอบจัดระเบียบของประมูล ความจริงแล้วรับผิดชอบเรื่องการกระจายข่าว" "นายท่าน ข้าคือเฉียวหลง รับผิดชอบดูแลความปลอดภัยในงานประมูลทั้งหมด" "……" ที่นี่มีทั้งหมดเจ็ดแปดคน กู้ชูหน่วนยังจำได้ไม่หมดว่าพวกเขาเป็นใครกันบ้าง เพียงแค่เอ่ยถามด้วยความสงสัย "ในเมื่อพวกเจ้าบอกว่า ตอนนั้นข้าเจ็บหนัก เช่นนั้นเหตุใดหลังจากที่ข้าฟื้นมา

  • ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม   บทที่ 551

    กู้ชูหน่วนแทบจะหงายเงิบ นายท่าน......? "เรียกข้ารึ ?" "นายท่าน ข้ารอคอยนายท่านมานานเหลือเกิน ในที่สุดก็มาเสียที" ใบหน้าของเสี่ยวลู่และคนอื่นๆ เต็มไปด้วยความตื่นเต้น ราวกับมีเรื่องอัดอั้นมากมายอยากจะคุยกับนาง กู้ชูหน่วนทำท่าห้ามปราม ยังคงตั้งสติไม่ได้ "ช้าก่อน เจ้าบอกว่าข้าคือนายท่านของเจ้า เจ้าของลานประมูลเฟิงเซียงน่ะหรือ พวกเจ้าไม่ได้จำผิดคนหรอกนะ" "นายท่าน ล้อกันเล่นอีกแล้ว นอกจากท่าน ทั่วทั้งใต้หล้านี้จะยังมีผู้ใดเป็นเจ้าของลานประมูลเฟิงเซียงได้อีก ข้าติดตามรับใช้ท่านมาหลายปี จะจำผิดได้อย่างไร" "คุณหนูสามไร้ความสามารถที่ไม่เป็นที่โปรดปรานในจวนอัครเสนาบดี คือนายของพวกเจ้า ?" จินเฉียงที่อยู่ข้างกายเสี่ยวลู่พูดด้วยรอยยิ้ม "นายท่าน ผู้ใดกล้าบอกว่าท่านไร้ความสามารถ ข้าจะเป็นคนแรกที่ขยี้เขาให้แหลก เห็นๆ กันอยู่ว่าท่านเจิดจรัสไม่มีผู้ใดเทียม เป็นนักวางแผนผู้มีกลยุทธนับพัน คุณหนูสามแห่งจวนอัครเสนาบดีเป็นเพียงหน้ากากบังหน้าที่ไม่สะดุดตาที่สุดของท่านก็เท่านั้น" บ้าไปแล้ว ไปๆมาๆ พวกเขารู้ตั้งแต่แรกแล้วว่านางคือนายของพวกเขา ? เช่นนั้นก่อนหน้านี้ยังต่อรองราคากันเ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status