บทที่ 1163

จากนั้นหลายวัน ทุกคนยังคงเร่งเดินทางอย่างตึงเครียด

ขณะเดียวกัน กู้หว่านเยว่ได้เปิดการค้นหาของระบบแล้ว เพื่อตามหาเบาะแสของซูจิ่นเอ๋อร์โดยรอบ

น่าเสียดาย สองสามีภรรยาต้องผิดหวัง จนกระทั่งพวกเขาไปถึงชายแดน ก็ยังหาซูจิ่นเอ๋อร์กับฟู่หลานเหิงไม่พบ

“ไม่น่าเป็นอย่างนี้”

คราวนี้ไม่เพียงซูจิ่งสิงกับกู้หว่านเยว่ แม้แต่เกาเจี้ยนยังรู้สึกถึงความผิดปกติ

“น้องจิ่นเอ๋อร์ไม่เคยออกจากเจดีย์หนิงกู่มาก่อน และไม่เคยไปชายแดน

อีกอย่างนางยังพาใต้เท้าฟู่ไปด้วย เป็นเพียงหญิงสาว ต่อให้เร่งเดินทางอย่างไร ก็ไม่น่าจะเร็วเท่าพวกเรา

ว่ากันตามหลัก พวกเราน่าจะตามพวกเขาทันนานแล้ว ทำไมจนป่านนี้ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของพวกเขา?”

กู้หว่านเยว่กับซูจิ่งสิงมองหน้ากัน ขณะนี้ ทั้งสองคนมั่นใจมากว่าเบื้องหลังซูจิ่นเอ๋อร์ต้องมีคนยุยงแน่นอน ยิ่งมีความเป็นไปได้ว่าอีกฝ่ายนำทางซูจิ่นเอ๋อร์ไป

“ไปที่ด่านซานไห่ก่อนเถอะ”

ซูจิ่งสิงขมวดคิ้ว ไม่ว่าอย่างไรพวกเขามาถึงชายแดนแล้ว หากมีคนคอยยุยงซูจิ่นเอ๋อร์จริง อย่างนั้นคนคนนั้นต้องให้คนส่ง

จดหมายมาถึงพวกเขาแน่

“ดี ท่านพ่อเห็นเจ้าต้องดีใจแน่”

พวกเขามาถึงนอกเมืองด่านซานไห่ ขณะนี้ประตูเมืองเ