เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1735
บทล่าสุด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1736
กำลังถูกหน่วยลาดตระเวนผูกไว้หลังม้าราวกับหมูหมา แล้วลากไปตามพื้นแส้ที่ฟาดลงบนร่างเขาทิ้งรอยเลือดเป็นทางยาวขาของเขาครูดไปกับพื้นดิน เสื้อผ้าถูกความขรุขระของพื้นขูดจนขาดวิ่นไปนานแล้ว ขณะที่ถูกลาก จึงทิ้งรอยเลือดสองสายอันน่าสยดสยองไว้บนพื้นถนนดูท่าแล้วคนผู้นี้คงจะทรหดมากแส้ที่ฟาดลงบนร่างของเขาครั้งแล้วครั้งเล่า เขากลับไม่ปริปากร้องแม้แต่คำเดียว“กล้าหลบหนี เช่นนั้นก็ต้องจับลากประจานให้ทั่ว!”ทันใดนั้น หน่วยลาดตระเวนก็ชูแส้ขึ้น ลากคนผู้นั้นผ่านข้างกายของพวกเขาไปอย่างรวดเร็ว คนในกลุ่มทหารรับจ้างต่างอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วแน่นขณะที่หน่วยลาดตระเวนผ่านข้างกายพวกเขาไป ชิงเยี่ยนพลันเห็นใบหน้าด้านข้างของชายที่ถูกลากไปกับพื้นชัดเจนเต็มสองตา จากนั้นคว้าข้อมือของกู้หว่านเยว่ไว้แน่นในทันที“องค์หญิงน้อย!”เขาสะกดกลั้นน้ำเสียงที่สั่นเทา และดึงกู้หว่านเยว่ให้ถอยไปด้านหลังเล็กน้อย“นะ นั่นคือ...”“เจ้ารู้จักคนผู้นั้นหรือ?” กู้หว่านเยว่พอเห็นปฏิกิริยาของชิงเยี่ยน ก็พอจะเดาบางอย่างได้ชิงเยี่ยนพยักหน้าแรง ๆ เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ตอนนี้คนของกลุ่มทหารรับจ้างยังอยู่รายล้อม เขาจึงไม่กล้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1735
“หว่านเยว่ เจ้ารู้จักองค์หญิงน้อยแห่งตงโจวท่านนี้หรือไม่?” ลั่วหรงเอ่ยถามกู้หว่านเยว่พยักหน้าอย่างใจเย็น “ตามถนนหนทางมีแต่คนพูดถึง ต้องรู้จักอยู่แล้ว”“ก็จริง”ลั่วหรงพยักหน้าอย่างครุ่นคิด ไม่ได้ซักไซ้ต่อ แต่กล่าวเตือนทุกคนว่า“ที่นี่คือเมืองมู่ เมืองนี้ขึ้นชื่อว่ามีป่าไม้อุดมสมบูรณ์ ที่นี่รวบรวมทาสจำนวนมากไว้ตัดฟืนโค่นไม้ พวกเจ้าระวังตัวให้ดี อย่าให้ถูกจับไปเป็นทาส”กู้หว่านเยว่พยักหน้าพลางเอ่ยขึ้น “มิน่าเล่า ตลอดทางถึงได้ยินเสียงดังแก๊ง ๆ ตลอดเวลา ที่แท้พวกเขากำลังตัดไม้นี่เอง”“ถูกต้อง”ลั่วหรงกล่าวอธิบาย “แคว้นเป่ยตี้รวมถึงแคว้นอื่นอีกบางส่วนล้วนตั้งอยู่ทางเหนือ ที่นั่นเป็นดินแดนที่หนาวเหน็บยิ่งนัก ทุกปีจึงต้องการไม้ซุงจำนวนมหาศาลเพื่อใช้เป็นเชื้อเพลิงให้ความอบอุ่น ไม้ที่ตัดโค่นลงมาเหล่านี้ ส่วนใหญ่จะถูกขนส่งไปยังแคว้นเป่ยตี้ ส่วนที่เหลือจึงค่อยขายให้แคว้นอื่น ๆ ”ชิงเยี่ยนกำถ้วยชาในมือแน่นหลังจากกินอาหารเช้าเสร็จ กลุ่มคนก็มุ่งหน้าเข้าไปในเมือง“เดิมทีตงโจวเป็นเพียงพื้นที่หนองบึง ต้นไม้เหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่ราชาและประชาชนหลายรุ่นร่วมกันปลูกขึ้นมา แต่ตอนนี้กลับถูกพวกเขา
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1734
หนึ่งเค่อต่อมา ทุกคนก็ออกมาจากเมืองหลิงโจวแล้วเมื่อเงยหน้าขึ้นมองไปยังเมืองหลิงโจว ก็เห็นแสงเพลิงลุกโชนอยู่บนท้องฟ้า เวลานี้ มีทาสจำนวนไม่น้อยหนีออกจากเหมืองแร่ได้แล้ว และกำลังวิ่งเตลิดออกมาข้างนอกอย่างบ้าคลั่งหน่วยลาดตระเวนบนท้องถนนไม่อาจควบคุมสถานการณ์ได้อีกต่อไป ทั่วทั้งเมืองตกอยู่ในความโกลาหลอลหม่าน“แปลกจริง ๆ เหตุใดทั้งเมืองเฟิงเย่และเมืองหลิงโจวถึงได้เกิดเรื่องขึ้นติด ๆ กัน การเดินทางของพวกเราคราวนี้ช่างไม่สงบสุขเอาเสียเลย”หลันเตี๋ยบ่นพึมพำออกมาลั่วหรงพยักหน้า ก่อนจะเอ่ยเตือนทุกคน“เป็นไปได้ว่าองค์หญิงน้อยแห่งแคว้นตงโจวท่านนั้นมาถึงที่นี่แล้ว ต่อจากนี้ไปพวกเรายิ่งต้องระมัดระวังสถานการณ์ให้มากขึ้น ต้องส่งมอบสินค้าให้ถึงที่หมายอย่างปลอดภัย ห้ามเข้าไปพัวพันกับความขัดแย้งครั้งนี้โดยเด็ดขาด”กลุ่มทหารรับจ้างของพวกเขาคิดเพียงแค่จะเอาตัวรอดในกลียุคเท่านั้น“ขอรับ”ทุกคนต่างพยักหน้าในเมื่อออกมาจากเมืองแล้ว พวกเขาก็ตัดสินใจออกเดินทางต่อทันที มุ่งหน้าตรงไปยังจุดหมายปลายทางต่อไปสองวันต่อมา กลุ่มคนก็เดินทางมาถึงเมืองที่สามสองวันมานี้ ทุกคนมัวแต่เร่งเดินทางอยู่บนถนน แทบไม่
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1733
“เอาละ พรุ่งนี้ก็ต้องออกเดินทางแล้ว คืนนี้พวกเราพักผ่อนให้ดี ๆ ก่อนเถอะ พรุ่งนี้ตอนเช้าตรู่ ก็จะออกจากเมืองหลิงโจว พวกเราเสียเวลาอยู่ที่นี่ไปสามวันแล้ว ต่อไปต้องเร่งเดินทางกันหน่อย”ลั่วหรงหันกลับมาสั่งการทุกคนด้วยน้ำเสียงหนักแน่นทรงพลังสมาชิกหลายคนเพิ่งได้รับส่วนแบ่งเงินรางวัล ทั้งยังได้ข่มกลุ่มทหารรับจ้างเสินสุ่ย ในใจกำลังรู้สึกเบิกบาน รีบพยักหน้ารับคำ“ขอรับ!”ทุกคนต่างแยกย้ายกันไป กู้หว่านเยว่และชิงเยี่ยนก็กลับไปยังห้องพักของตนรอจนกระทั่งรัตติกาลคืบคลานเข้ามา เงาร่างหนึ่งก็ทะยานออกจากบ้านผู้ว่าการคัง มุ่งตรงไปยังเหมืองแร่อย่างรวดเร็วกู้หว่านเยว่ใช้เส้นทางที่สำรวจไว้เมื่อตอนกลางวัน เทเลพอร์ตไปยังสถานที่ที่พวกเขาใช้รวบรวมแร่ทองคำเมื่อมองแร่ทองคำที่ยังไม่ผ่านการถลุง ถูกขุดขึ้นมากองรวมกันอย่างหนาแน่นเบื้องหน้า ดวงตาของกู้หว่านเยว่ก็แทบจะลุกวาวเป็นประกาย“พวกแคว้นชั่วช้าไม่กี่แห่งนี้โจมตีแคว้นตงโจว กอบโกยทรัพยากรบนแผ่นดินตงโจวอย่างเหิมเกริม แร่ทองคำเหล่านี้ก็เป็นส่วนสำคัญอย่างยิ่ง ตอนนี้ข้าจะขนแร่ทองคำพวกนี้ไปให้หมด ดูสิว่าพวกเจ้าจะมาเอาไปได้อย่างไรอีก”กู้หว่านเยว่โบกมือ เ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1732
เขาเตรียมเงินรางวัลไว้เรียบร้อยตั้งแต่เนิ่น ๆ แล้ว จึงรีบสั่งให้คนของตนไปนำมาลั่วหรงก็ไม่เกรงใจ รับเงินรางวัลมา เป็นอันเสร็จสิ้นภารกิจประจวบเหมาะกับที่ได้พบคนของกลุ่มทหารรับจ้างเสินสุ่ยที่ได้ยินข่าวจึงรีบกลับมา ชายรูปร่างสูงผอมคนนั้น เมื่อเห็นว่าลั่วหรงชิงตัดหน้าทำภารกิจสำเร็จไปก่อน ใบหน้าก็ราวกับถูกตบอย่างแรง รู้สึกแสบร้อนสายตาของเขากวาดมองไปตามร่างของสมาชิกกลุ่มทหารรับจ้างของลั่วหรงไม่หยุด จนแทบจะกลายเป็นรูปธรรมจับต้องได้ ราวกับพร้อมจะเข้าปะทะกับพวกเขา ณ ตรงนั้นชายรูปร่างสูงผอมเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าลั่วหรง“คิดไม่ถึงจริง ๆ ว่า หัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างฉื่อหรงจะเป็นคนเจ้าเล่ห์วางแผนลึกล้ำ ถึงกับจงใจปล่อยข่าวปลอมให้พวกเรา หลอกล่อให้พวกเราไปที่โรงบ่อนดีมาก คราวนี้ถือว่าพวกเจ้าชนะไป คอยดูเถอะ ตำแหน่งกลุ่มทหารรับจ้างอันดับหนึ่งของที่ราบแห่งความโกลาหล ไม่มีทางเป็นของพวกเจ้าเด็ดขาด”หลันเตี๋ยด่าทออย่างไม่เกรงใจ “เจ้าพูดจาเหลวไหลอะไร? เห็น ๆ อยู่ว่าเป็นเจ้าที่จงใจแอบสืบข่าวของพวกเรา ตอนนี้ยังกล้ามาโยนความผิดให้พวกเราอีก ข้าว่ากลุ่มทหารรับจ้างเสินสุ่ยของพวกเจ้าก็เป็นได้แค่นี้แหละ พวก
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1731
ชิงเยี่ยนลูบจมูก องค์หญิงน้อยเหตุใดจู่ ๆ ถึงได้มองเขาด้วยแววตาชื่นชมเช่นนี้กัน? รู้สึกดีใจแปลก ๆ หลังจากกู้หว่านเยว่ระบุตำแหน่งของโส่วไฉได้แน่ชัดแล้ว ก็แจ้งตำแหน่งนั้นให้กับคนของกลุ่มทหารรับจ้าง“ออกจากสกุลคังแล้วมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตกตลอดทาง จะพบสะพานลอยฟ้าแห่งหนึ่ง”“ใต้สะพานลอยฟ้านั้นมีโพรงอยู่ไม่น้อย”“คุณหนูคังก็อยู่ในโพรงแห่งใดแห่งหนึ่งใต้สะพานนั้น”ลั่วหรงหรี่ดวงตาทั้งสองข้างลง สองสามวันมานี้เขาพาสมาชิกกลุ่มออกค้นหาในเมือง ก็เคยสงสัยสะพานลอยฟ้าแห่งนี้เช่นกัน“หว่านเยว่ แน่ใจหรือว่าคุณหนูคังอยู่ใต้โพรงสะพานจริง ๆ ? บอกตามตรง ที่แห่งนี้ ข้าเคยสั่งให้ลูกน้องค้นหาไปแล้ว”“หัวหน้า” หลันเตี๋ยก้าวออกมาด้วยใบหน้าแดงก่ำ “เป็นความผิดของข้าเอง วันนั้นใต้สะพานลอยฟ้ามันเหม็นเกินไป ข้าเพียงแต่ยืนมองจากข้างนอก ไม่ได้เข้าไปค้นหาข้างใน”พอมาคิดดูตอนนี้ พวกเขาค้นหาไปทั่วทุกแห่งแล้วและสุดท้ายก็ยืนยันได้ว่า คุณหนูคังไม่ได้ออกจากเมืองหลิงโจวไปถ้าเช่นนั้น ก็เป็นไปได้อย่างยิ่งว่าคุณหนูคังซ่อนตัวอยู่ในจุดที่นางมองข้ามไปนั่นเองหลันเตี๋ยก้มหน้าลง “หัวหน้า เป็นข้าที่ประมาทเลินเล่อเอง ข้ายิ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1730
“พวกเจ้าได้ยินเรื่องระหว่างพวกเรากับกลุ่มทหารรับจ้างเสินสุ่ยแล้ว?”กู้หว่านเยว่พยักหน้า“เมื่อครู่ยืนฟังอยู่ที่ข้างๆ ครึ่งค่อนวัน นับว่ารู้คร่าวๆ แล้ว”ถ้าหากเป็นก่อนหน้านี้ หลันเตี๋ยจะต้องหาเรื่องกู้หว่านเยว่แน่นอน แต่ตอนนี้กลุ่มทหารรับจ้างได้รับความอัปยศครั้งใหญ่ สีหน้าของนางบูดบึ้ง ไม่มีกะจิตกะใจมาทะเลาะกับกู้หว่านเยว่“พวกเจ้ามีวิธีอะไรรับมือกลุ่มทหารรับจ้างเสินสุ่ยหรือไม่?”หลันเตี๋ยถามอย่างไม่คาดหวังชิงเยี่ยนมองนางอย่างหมดคำพูดแวบหนึ่ง ผู้หญิงคนนี้ช่างหน้าด้านจริงๆ ถามเหมือนกับว่าเป็นเรื่องที่สมควร ลืมไปแล้วใช่หรือไม่ว่าก่อนหน้านี้กีดกันพวกเขาอย่างไร?กู้หว่านเยว่ส่ายศีรษะ“พวกเราไม่มีวิธีอะไรที่สามารถรับมือกลุ่มทหารรับจ้างเสินสุ่ย”กลุ่มทหารรับจ้างเสินสุ่ยเป็นกลุ่มทหารรับจ้างเก่าแก่ ก่อตั้งก่อนกลุ่มทหารรับจ้างฉื่อหรงอย่างน้อยห้าปีแค่คิดก็รู้ว่าไม่มีวิธีอะไรสามารถเล่นงานพวกเขาถ้าหากบานปลายขึ้นมาจริงๆ ยังจะมีปัญหาตามมาไม่รู้จบ“แต่ข้ารู้ว่าคุณหนูคังอยู่ที่ไหน”วินาทีก่อนทุกคนยังผิดหวังเพราะคำพูดกู้หว่านเยว่ วินาทีต่อมาก็เบิกตากว้างอย่างไม่อยากเชื่อ“เจ้าเจ้าบอกว่า
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1729
พื้นที่ราบแห่งความโกลาหลอยู่ในสภาวะสงครามมานับพันปี ถ้าหากแคว้นตงโจวสามารถพิชิตแคว้นอื่น เช่นนั้นสภาวะสงครามก็จะสิ้นสุดไม่ใช่หรือ?แน่นอนว่านี่เป็นเพียงความคิดของกู้หว่านเยว่ภารกิจที่สำคัญที่สุดของนางในตอนนี้คือตามหาพี่ใหญ่ หลังจากนั้นค่อยหารือเรื่องฟื้นฟูแคว้นตงโจวกับพี่ใหญ่“ท่านพี่”ชิงเยี่ยนวิ่งเข้ามาจากข้างนอกด้วยสีหน้าที่สอดรู้สอดเห็นเรื่องชาวบ้าน “ข้างนอกทะเลาะกันแล้ว” “เกิดอะไรขึ้น?” กู้หว่านเยว่วางหนังสือในมือลง เงยหน้าด้วยความอยากรู้อยากเห็นสองวันนี้นางจดจ่ออยู่กับการอ่านหนังสือของนักปราชญ์ โดยไม่สนใจโลกภายนอก“กลุ่มทหารรับจ้างเสินสุ่ยกับกลุ่มทหารรับจ้างฉื่อหรง ไม่รู้ว่าทำไมถึงทะเลาะกันได้”ชิงเยี่ยนทำหน้าสอดรู้สอดเห็น “ท่านจะออกไปดูหน่อยหรือไม่?”“ไป ออกไปดูกันเถอะ”กู้หว่านเยว่ลองคำนวณดู วันนี้เป็นวันที่สามแล้วไม่ว่ากลุ่มทหารรับจ้างฉื่อหรงจะสามารถหาคุณหนูคังเจอในวันนี้หรือไม่ พรุ่งนี้เช้า พวกเขาก็ต้องออกจากเมืองหลิงโจวดังนั้นคืนนี้กู้หว่านเยว่ต้องไปทำงานใหญ่สอดรู้สอดเห็นเรื่องชาวบ้านก่อนไปทำงานใหญ่ก็ไม่เลวเหมือนกันนะนายบ่าวสองคนรีบไปที่เรือนส่วนหน้าทันท
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1728
กู้หว่านเยว่ก็ไม่เกรงใจ กินอย่างไม่รู้สึกกดดันเลยหลังจากฟ้ามืด ลั่วหรงพาคนของกลุ่มทหารรับจ้างกลับมาผู้ว่าการคังรีบเดินเข้าไปสอบถามทันที “เป็นอย่างไรบ้าง มีเบาะแสอะไรหรือไม่?”ลั่วหรงส่ายศีรษะ ดูจากท่าทางที่ขมวดคิ้วของเขา ก็รู้แล้วว่าไม่มีผลลัพธ์ที่ดีอะไร“ยังคงไม่มีเบาะแสเลย”ผู้ว่าการคังร้อนใจจนจิกผมตัวเอง“ผ่านไปนานเช่นนี้แล้ว ยังไม่มีเบาะแสอะไรเลย แม้แต่กลุ่มทหารรับจ้างของพวกท่านก็หาเบาะแสของลูกสาวข้าไม่เจอ นางคงไม่ได้โดนลักพาตัวไปที่พื้นที่ภูเขาแล้วกระมัง!”เขาตั้งความหวังกับกลุ่มทหารรับจ้างฉื่อหรงไว้สูงมาก เห็นได้ชัดว่าตอนนี้ผิดหวังเล็กน้อยลั่วหรงกล่าวปลอบใจ “ท่านผู้ว่าการอย่าเพิ่งใจร้อน นี่เพิ่งจะวันแรกเอง พรุ่งนี้น่าจะมีความคืบหน้า พวกเราจะลองไปตามหาที่หมู่บ้านโดยรอบเมือง”ตามการวิเคราะห์ของพวกเขา โส่วไฉเป็นแค่ทาสคนหนึ่ง ไม่มีเงินมากมายอะไรติดตัวแม้คุณหนูคังมีเงิน แต่เมื่อไรที่นางใช้เงินก็จะเปิดเผยตัวตน ดังนั้นคิดว่านางก็ไม่กล้าใช้เงินพวกเขายังได้ไปสอบถามร้านค้าม้ามาแล้ว ไม่มีการขายม้าออกไปในช่วงสองวันนี้เลยด้วยเหตุนี้จึงคาดเดาว่า คุณหนูคังน่าจะยังไปไม่ไกลมีค
บางทีคุณอาจจะชอบ
ย้อนรักทวงแค้น
วิ๋นเจิง211.3K viewsยอดหญิงในเงามาร
ฉินอันอัน91.1K viewsเสด็จลุงห้ามใจไม่ไหว
หลิ่วเยว่119.5K viewsสามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ
กะปอมพ่นไฟ15.1K viewsภารกิจพิชิตใจคุณชายข้างจวน
ชาไทยเย็น2.8K viewsสามีข้าหาใช่ตัวร้ายอีกต่อไป
องค์หญิงโนเนม54 viewsข้าร้ายกว่าที่ท่านคิด
อักษรามณี81 viewsอุ้มท้องหนีพ่อสามีทรราช
บ้านเขมปัณณ์853 views
