LOGINShare
บทที่ 598
Related chapters
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 599
“รู้อย่างนี้ ไม่ควรเสียเงินไปกับผู้ชายเลย”หลี่ชิวเตี๋ยรู้สึกกลัดกลุ้มนึกถึงสมัยนั้นที่นางพอมีเงินเก็บอยู่บ้างในห้องส่วนตัว แต่เพื่อช่วยเหลือทังต๋า จึงนำเงินทั้งหมดไปถมใส่ในจวนของเขาเครื่องเรือนในจวนทัง มีชิ้นไหนที่ไม่ใช่นางซื้อมาบ้าง?“แม่ของข้าพูดถูก การใช้เงินไปกับผู้ชายเป็นเรื่องโชคร้ายโดยแท้จริง”หากนางยังมีเงินเก็บเหมือนสมัยนั้น จะกลัวการขาดทุนเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ไปทำไม“คุณหนู ไม่เช่นนั้น ร้านค้าแห่งนี้...”สาวใช้ต้องการเสนอให้ปิดร้านนี้ ในขณะที่ยังขาดทุนไม่มากนักหลี่ชิวเตี๋ยเห็นกู้หว่านเยว่เดินเข้ามา“นี่คือร้านแป้งน้ำและชาดที่คุณหนูหลี่บริหารจัดการใช่ไหม?”กู้หว่านเยว่มองไปรอบ ๆ ร้านค้าตกแต่งได้ดีมาก“รีบชงชาให้ซูฮูหยินเร็วเข้า” หลี่ชิวเตี๋ยรู้สึกกระดากอายเล็กน้อยนางพูดอย่างไม่สบายใจ “ร้านค้าเพิ่งได้เปิด ก็กำลังจะปิดเสียแล้ว”“เล่าให้ฟังหน่อยซิ”กู้หว่านเยว่นั่งลงอย่างคล้อยตาม ความจริงแล้วนางมีความคิดมาโดยตลอดว่าจะเปิดร้านชาดในสมัยโบราณ วางแผนที่จะนำเครื่องสำอางสมัยใหม่เข้ามาเพียงแต่ยังไม่ทันได้ทำให้เป็นจริง ซึ่งการเข้าร่วมหุ้นก็เป็นวิธีที่ไม่เลวเลย“ผิดที่ข้
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 600
กู้หว่านเยว่จิบชาหนึ่งอึกหลี่ชิวเตี๋ยแปลกใจเล็กน้อย “ฮูหยินมั่นใจขนาดนี้เลยหรือว่าข้าจะเปิดสาขาที่สอง? ถ้าหากสาขาแรกข้ายังจัดการไม่ดี...”“ถ้าคุณหนูหลี่ยังจัดการสาขาแรกไม่ดี เช่นนั้นก็ถือซะว่าการลงทุนของข้าล้มเหลว”กู้หว่านเยว่ใจเย็นมีเหตุผลมากกับเรื่องนี้เรื่องการลงทุน ย่อมมีทั้งความสำเร็จและความล้มเหลว แต่นางเชื่อมั่นในวิสัยทัศน์ของตนเองหลี่ชิวเตี๋ยจะไม่ทำให้นางผิดหวังแน่“ข้า...”สีหน้าของหลี่ชิวเตี๋ยเผยความลังเลออกมา กู้หว่านเยว่ก็ไม่รีบร้อนเช่นกัน“เรื่องนี้ไม่ต้องใจร้อน คุณหนูหลี่ค่อย ๆ คิดก็ได้ ตัดสินใจแล้วค่อยบอกข้า เจ้าจะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยก็ไม่เป็นไร”พูดจบ กู้หว่านเยว่ก็กำลังจะขอตัวกลับก่อน ไม่นึกว่าหลี่ชิวเตี๋ยดูเหมือนจะตัดสินใจได้แล้ว“ข้าเห็นด้วย”หลี่ชิวเตี๋ยรีบบอกว่า “ฮูหยิน ข้าเห็นด้วยกับการจัดการของเจ้า”เมื่อเห็นนางตอบตกลง กู้หว่านเยว่ก็ยิ้มแย้มด้วยความดีใจ“เช่นนั้นเจ้าก็จัดระเบียบร้านค้าให้ดีก่อน ชื่อของร้านนี้ก็ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนแล้ว เรียกว่าร้านดอกท้อก็ดี”กู้หว่านเยว่ลุกขึ้นกล่าวว่า “หลังจากที่ข้ากลับไปแล้ว จะให้คนนำเงิน หนังสือสัญญา รวมถึ
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 601
ความคิดของกู้หว่านเยว่คือ ดีร้ายอย่างไรเว่ยเฉิงก็ทำงานเพื่อนาง บัดนี้กำลังเก็บกวาดอยู่ที่ซีเป่ยหากตนปฏิบัติต่อภรรยาและลูกของเขาอย่างโหดร้าย นั่นแตกต่างจากมู่หรงอวี้ที่ใดกัน?ทำผิดต่อความซื่อสัตย์ภักดีของเขาจะจัดให้เจียงหรงอยู่ที่ศูนย์พักพิงไม่ได้ ดีที่สุดคือซื้อเรือนเล็กหนึ่งแห่งให้อีกฝ่าย และเชิญสาวใช้สองคนมาดูแล“แย่ก็แย่ที่ เจียงหรงคนนี้เดินทางไกลลำบากนัก ร่างกายคล้ายไม่แข็งแรงมากเท่าใด”ซูจิ่งสิงขมวดคิ้ว “ได้ยินว่าพวกเขาเพิ่งมาถึงเจดีย์หนิงกู่ เจียงหรงก็ล้มป่วยแล้ว รอถึงเมืองอวี้ นางก็ป่วยหนัก”“อะไรนะ?!”กู้หว่านเยว่กลับคิดไม่ถึงเจียงหรงถึงขั้นป่วยหนักเพียงนี้ แม้ไม่เคยพบหน้าสตรีคนนี้มาก่อน แต่ในหนังสือ นางเคยเห็นเงาร่างของเจียงหรงอยู่หลายหนสตรีคนนี้จิตใจดีมีเมตตา อ่อนโยนเอาใจใส่ ติดตามเว่ยเฉิงตลอดทาง เป็นคนรักภายในหัวใจของเว่ยเฉิงหากเกิดเรื่องขึ้นกับนาง เว่ยเฉิงจะต้องสะเทือนใจไม่น้อยแน่“ตอนนี้คนอยู่ที่ใด?”“อยู่ที่โรงเตี๊ยม”ซูจิ่งสิงเอือมระอา เขาก็รู้ภรรยาบ้านตนรู้เรื่องแล้วจะต้องกังวล ยิ่งไปกว่านั้นจะต้องไปดูอาการเจียงหรงด้วยตนเองอีกด้วยเพียงแต่เรื่องใหญ่เพีย
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 602
กู้หว่านเยว่รีบถาม “ฮูหยินลุกขึ้นเถอะ ไม่จำเป็นต้องมากพิธีเช่นนี้”ซูจิ่งสิงทางด้านข้างช่วยอธิบาย “ภรรยาบ้านข้าก็คือหมอ โรคระบาดในตอนแรกก็เป็นนางรักษาจนหายดี คนไข้ผ่านมือของนางนับไม่ถ้วน”เดิมทีนายหญิงเว่ยยังกังวลอยู่บ้าง เพียงได้ยินอีกฝ่ายพูดว่าถึงขั้นเคยรักษาโรคระบาดมาก่อน ทันใดนั้นคิดว่ากู้หว่านเยว่ยอดเยี่ยมมาก รีบหลบไปที่ด้านข้าง“เสียวฉู่ หลบไปหน่อย อย่ารบกวนท่านหมอรักษาแม่ของเจ้า”นายหญิงเว่ยอุ้มเด็กไปที่ฝั่งหนึ่งกู้หว่านเยว่รีบนั่งลง จับชีพจรให้เจียงหรง นี่หากไม่จับชีพจรก็ไม่รู้ ครั้นจับชีพจรแล้วก็ตกตะลึงพรึงเพริด อีกฝ่ายถึงขั้นตั้งครรภ์“ฮูหยินน้อยกำลังตั้งครรภ์ พวกท่านรู้หรือไม่?”“อะไรนะ?” เดิมทีสีหน้าของเจียงหรงก็เผือดซีดเพราะอาการป่วย ทั้งตัวคนไร้เรี่ยวแรงทว่าหลังได้ยินประโยคนี้ กลับฟื้นฟูมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง ดวงตาเองก็ทอประกายระยับนายหญิงเว่ยตกตะลึงพรึงเพริด “พวกเราไม่รู้จริงๆ ระหว่างเดินทางสนใจเพียงหนีเอาชีวิตรอด ไฉนเลยจะรู้เรื่องนี้ได้?สวรรค์โปรด นั่งรถม้านั่งเรือ เด็กคนนี้ทรมานยิ่งนัก มิน่าเล่าแม่ของเด็กจึงล้มป่วยตามไปด้วย”นายหญิงเว่ยปวดใจมาก สำหรับลูกส
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 603
“รีบลุกขึ้นเร็วเข้า”กู้หว่านเยว่หรี่ตาลง รู้สึกรักเด็กคนนี้มากนางจำได้ ลูกคนแรกของเว่ยเฉิงก็คือหงส์ท่ามกลางมวลมนุษย์“ฮูหยิน ข้าจะฝังเข็มให้เจ้า”กู้หว่านเยว่อธิบายกับเจียงหรง ตั้งครรภ์ย่อมไม่สามารถใช้ยาได้“รบกวนซูฮูหยินแล้ว” เจียงหรงพยักหน้าเบาๆ ภายในสายตายามสบมองกู้หว่านเยว่เจือรอยยิ้ม“ข้าเคยพบฮูหยินมาก่อน”“ฮูหยินช่วยท่านพี่ไว้ ท่านพี่เคยพูดว่าท่านมีบุญคุณยิ่งใหญ่ต่อเขา ภายภาคหน้าจะต้องตอบแทนดีๆ”สองสามีภรรยาเจียงหรงล้วนเป็นคนดี หากมิใช่ต้นฉบับของหนังสือ มู่หรงอวี้จิตใจโหดเหี้ยมจนเกินไป ทำร้ายสกุลเว่ยทั้งครอบครัวหาไม่แล้ว เว่ยเฉิงก็ไม่มีวันหักหลังเขาฝังลงไปทีละเข็ม เจียงหรงรู้สึกง่วงขึ้นมาอย่างช้าๆ นอนหลับไปอย่างว่องไว“ชู่ว์”เห็นนายหญิงเว่ยต้องการพูด กู้หว่านเยว่ทำสัญลักษณ์มือห้ามส่งเสียงเรียกคนไปภายนอก “เจียงหรงร่างกายอ่อนแอ ให้นางนอนหลับดีๆ สักตื่นเถอะ”นายหญิงเว่ยไม่รู้วิชาแพทย์ของกู้หว่านเยว่ วางใจไม่ลงอย่างแท้จริง“ลูกสะใภ้ข้านาง ไม่เป็นไรจริงหรือ?”“พักฟื้นดีๆ ก็พอ”กู้หว่านเยว่รู้บ้านเขาคือนายหญิงเว่ยเป็นผู้ตัดสินใจ ดึงโฉนดที่ดินและกุญแจออกมามอบให้นา
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 604
บังเอิญนางหิวเล็กน้อย ได้กลิ่นหอมนิ้วมือก็ขยับในทันทีทันใดหลังมั่นใจว่าไม่มีพิษ ก็ชิมเข้าไปหนึ่งคำ ครั้นได้ชิมดวงตาก็หลับพริ้ม“อร่อย!”กู้หว่านเยว่มิได้เกรงใจ หมูสามชั้นตุ๋นน้ำแดงนี้อร่อยมาก“พวกเจ้าสองคนเคยทำอาหารมาก่อนหรือ ทำอาหารอร่อยมากเพียงนี้ได้?”หญิงออกเรือนแล้วถูมือ “ก่อนพวกเราหนีมา ทำอาหารอยู่ในร้านอาหารแห่งหนึ่งเจ้าค่ะ”กู้หว่านเยว่กินเข้าไปอีกหลายคำ เกิดความคิดหนึ่งขึ้นภายในใจนางนึกได้ว่าจวนขาดคนทำอาหารพอดี มิสู้ให้สองสามีภรรยามาทำอาหารที่จวนเพียงแต่ต้องการทำงานในจวนนาง จะต้องลงนามในสัญญาขายตัวเป็นทาส หาไม่แล้วนางก็ไม่วางใจ ก็แค่ไม่รู้ว่าสามีภรรยาคู่นี้จะยอมหรือไม่กู้หว่านเยว่บอกความคิดของตนให้พวกเขาฟังสองสามีภรรยาได้ยิน แทบจะไม่ลังเล “ฮูหยินและนายท่านเป็นผู้มีพระคุณช่วยชีวิตพวกเรา พวกเรายินดีอยู่ในจวนหลังนี้”แท้จริงแล้ว หากกู้หว่านเยว่ไม่รับพวกเขาไว้ พวกเขาเองก็ต้องไปหางานทำ“เช่นนั้นพวกเจ้าก็กลับไปเก็บของ ย้ายของเข้าจวนกู้เถอะ”กู้หว่านเยว่ขยิบตาให้ฉู่เฟิงทีหนึ่ง รีบพาทั้งสามคนไปลงนามในสัญญาขายตัวเป็นทาส ยิ่งไปกว่านั้นยังจัดแจงที่พักให้พวกเขาอีกด้วย“
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 605
“เดิมทีพี่หญิงและพี่เขยก็มีชีวิตสุขสำราญ ก็เพราะการปรากฏตัวของเจ้า ทำลายความงดงามนี้ไป”นางหลิ่วจับจ้องกู้หว่านเยว่ตาเขม็ง สายตาคล้ายยาพิษก็มิปาน“พวกเขารนหาที่ตายเอง มิได้ตายบนมือข้า เกี่ยวอันใดกับข้าด้วย?”กู้หว่านเยว่มีสีหน้างุนงงสาเหตุที่ทังต๋าถูกเนรเทศ ก็เพราะมีมากมายหลายชีวิตต้องตายในเงื้อมมือของอีกฝ่ายหลายปีเพียงนี้ ยักยอกเงินเป็นจำนวนมาก สมควรได้รับโทษส่วนหลิ่วอี๋เหนียงคนนั้น ก็ไม่ต้องพูดแล้วถึงขั้นช่วยทังต๋าหลอกหลี่ชิวเตี๋ย ส่งลูกชายของตนให้หลี่ชิวเตี๋ยเลี้ยง สตรีอำมหิตเพียงนี้ ภายภาคหน้าถูกสกุลหลี่สั่งสอนก็เป็นเรื่องปกติแต่นี่พูดไปพูดมาล้วนเป็นบุญคุณความแค้นของพวกเขาและสกุลหลี่ นางคล้ายไม่มีความเกี่ยวข้องกระมัง?“หากมิใช่เพราะเจ้า เดิมทีเรื่องของพี่หญิงข้าและพี่เขยก็ไม่มีใครพบ”ตานางหลิ่วแดงขึ้น “เป็นเจ้าทำลายความสุขของข้า เป็นเจ้าทำลายชีวิตอันงดงามของข้า!ถึงขั้นอยากดึงปิ่นบนศีรษะ แทงกู้หว่านเยว่ยังดีขาสองข้างของนางหักไปแล้ว เมื่อครู่จึงล้มลงบนพื้น“สงบเสงี่ยมหน่อย หากยังวุ่นวายอีก ข้าจะรับชีวิตของเจ้าไปเสียเลย”หงเจาพูดอย่างไม่สบอารมณ์ หญิงคนนี้ใช่หรือไม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 606
เรื่องของบ้านคนอื่นยังสอดเข้าไปยุ่งน้อยลงจะดีกว่า เมื่อแรกหากไม่ต้องจัดการทังต๋า ไล่เขาออกจากตำแหน่งผู้ว่าการอำเภอเมืองอวี้ กู้หว่านเยว่ก็คงไม่ไปสืบเรื่องของบ้านพวกเขาไม่สืบหาย่อมไม่รู้ เพียงสืบหาก็พบว่า ทังต๋าเป็นชายเจ้าชู้คนหนึ่ง“เจ้าค่ะ” หงเจารีบเข้าไปจับตัวนางหลิ่วนางหลิ่วยังร้องตะโกนโวยวาย “กู้หว่านเยว่เจ้านางแพศยาคนหนึ่ง หากมิใช่เจ้า บัดนี้พี่เขยข้าก็ยังสบายดี ส่วนข้าเองก็ไม่ตกลำบากถึงขั้นนี้ เหล่านี้ล้วนเป็นเจ้าทำลาย ข้าสาปแช่งเจ้า สาปแช่งให้เจ้าไม่ตายดี...”“หุบปาก!”หงเจามิอาจทนฟังต่อไปไหว สับมือใส่อีกฝ่ายจนหมดสติไป ยิ่งไปกว่านั้นยังออกแรงมากเพียงพอ ไม่กลัวตีอีกฝ่ายตายเลยแม้แต่น้อยก็เพราะนางโมโหมาก ไม่อาจทนฟังใครพูดจาหยาบคายต่อฮูหยินได้ทั้งๆ ที่ฮูหยินเป็นสตรีจิตใจดีที่สุดบนโลก หากมิใช่นาง บัดนี้ยังมีผู้ลี้ภัยอีกมากไม่มีบ้านให้กลับมือคู่นั้นของนางไม่รู้ว่าช่วยชีวิตคนมากน้อยเพียงใด ตัวโง่งมนี้ ถึงขั้นยังขวัญกล้าสาปแช่งฮูหยิน!กู้หว่านเยว่พูดอย่างขำขัน “เจ้าโมโหนางทำอันใด?”นางเองก็มองเห็นการกระทำเล็กๆ ของหงเจาหงเจาแลบลิ้น “ยังดีข้าอยู่ที่นี่ ดังนั้นจึงกล้าลงมือ
Latest chapter
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1664
“พี่หญิง บางทีท่านอาจจะรู้สึกว่าข้ารักตัวกลัวตาย แต่ในใจกลับรู้สึกว่าหนานเจียงไม่มีที่ยืนสำหรับพวกเราแล้วบางทีสิ่งที่ข้าทำอาจช่วยทำให้สกุลชวีมีทางรอด”“ทางรอด?”เมื่อชวีอวี้ได้ยินคำพูดนี้ รอยยิ้มเย้ยหยันก็ปรากฏขึ้นที่ใบหน้า“สกุลชวีของเราไม่มีทางรอดแล้ว”นางมองไปทางชวีเฟิง“คิดว่าตอนที่เจ้าเพิ่งเข้ามาก็เห็นแล้ว ข้างนอกล้วนเป็นคนของสกุลวู ฮองเฮาอยากให้พวกเราตาย สกุลวูก็อยากให้พวกเราตาย พวกเราไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว”ในแววตาของนางเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง ราวกับว่าเคยผ่านความเป็นความตายมาแล้วชวีเฟิงนึกถึงอะไรบางอย่างกะทันหัน“พี่ชวีหลิงล่ะ?”เขาเป็นคู่หมั้นของพี่หญิง เหตุใดจึงไม่เห็นเขาปรากฏตัว และพี่หญิงก็ไม่ได้พูดถึงเขาเลยจู่ๆ เขาก็มีลางสังหรณ์ที่ไม่ดี“พี่หญิง พี่ชวีหลิงล่ะ?”จนกระทั่งเวลานี้เอง ในที่สุดร่างกายของชวีอวี้ก็สั่นอย่างไม่สามารถควบคุม นางปิดหน้า หยดน้ำตาไหลออกมาจากระหว่างนิ้ว “ตายแล้ว เขาตายแล้ว”“อะไรนะ!”ชวีเฟิงทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ จิตใจได้รับการกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง ถึงว่าชวีอวี้จะแต่งงานกับวูเมิ่ง ชวีหลิงไม่เคยปรากฏตัวเลย“วูเมิ่งฆ่าเขาหรือ?”ชวีเฟิง
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1663
กู้หว่านเยว่ยกกระเบื้องแผ่นหนึ่งขึ้น แล้วมองเข้าไปในห้อง“เป็นอย่างไรบ้าง?” ชวีเฟิงกล่าวถาม“ในห้องมีแค่คุณหนูใหญ่สกุลชวีคนเดียว ไม่เห็นพ่อแม่เจ้า”หลังจากกู้หว่านเยว่สำรวจดูอย่างละเอียด สายตาไปตกที่ใบหน้าชวีอวี้ หน้าตางดงาม มีเสน่ห์แบบคนต่างแดน นางเป็นหญิงงามจริงๆ ด้วย ไม่แปลกใจเลยที่วูเมิ่งยอมทำทุกอย่างเพื่อแต่งงานกับนางเดี๋ยวก่อน กู้หว่านเยว่เห็นชวีอวี้ล้วงมีดสั้นออกจากแขนเสื้อกะทันหัน“เหมือนว่าพี่หญิงเจ้าจะฆ่าตัวตาย”“อะไรนะ!”ชวีเฟิงไม่สามารถสงบสติอารมณ์แล้ว กระโดดลงจากคานโดยตรง แล้วปีนเข้าไปในห้องผ่านหน้าต่างที่อยู่ด้านหลังการเคลื่อนไหวนี้ทำให้ยามในเรือนรู้ตัวทันที“ใคร?”มียามสองคนมาตรวจดู และเจอเข้ากับกู้หว่านเยว่ที่ตามหลังมาพอดี“โทษที”พลันกู้หว่านเยว่ยกมือขว้างผงพิษออกไป ทำให้ยามสองคนนี้หมดสติโดยตรง“พี่หญิง ท่านกำลังทำอะไร?” ชวีเฟิงมาถึงตรงหน้าชวีอวี้แล้ว เขาแย่งมีดสั้นมาด้วยมือเปล่าโดยไม่สนใจความคม“เจ้า?”ชวีอวี้ตกใจ เนื่องจากชวีเฟิงในเวลานี้กำลังปลอมตัว ดังนั้นชั่วขณะนางจึงจำไม่ได้กระทั่งได้ยินเสียงที่คุ้นเคย ในที่สุดก็รู้แล้วว่าคนตรงหน้าก็คือชวีเฟิงน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1662
“ท่านพ่อกับท่านแม่ล่ะ พวกเขาถูกปล่อยออกมาแล้วหรือ?”“ยังเจ้าค่ะ ทางสกุลวูบอกว่ารอท่านแต่งเข้าไปแล้ว พวกเขาจึงจะปล่อยนายท่านกับฮูหยินออกมา”คนรับใช้พูดพลางกำหมัดแน่นเพื่อบีบให้คุณหนูใหญ่แต่งงานกับคุณชายใหญ่สกุลวู พวกเขาถึงกับจับนายท่านกับฮูหยินไป“วันนี้เป็นวันมงคลของข้า แต่พวกเขายังขังพ่อแม่ของข้าไว้ในคุก และยังไม่ให้พวกเขามาร่วมงานแต่งของข้า นี่มันงานแต่งแบบไหนกัน”รอยยิ้มเย้ยหยันปรากฏที่มุมปากชวีอวี้“คุณหนูใหญ่…”“พอแล้ว เจ้าไม่ต้องพูดแล้ว ออกไปก่อนเถอะ ข้าอยากอยู่ที่นี่เงียบๆ สักพัก”ชวีอวี้หลับตา ท่าทางดูอ่อนล้ามาก ราวกับไม่อยากเอ่ยปากพูดอีกแม้แต่คำเดียวคนรับใช้มองนางอย่างระมัดระวังแวบหนึ่ง รู้เช่นกันว่าตอนนี้นางไม่สบายใจ ไม่อยากพูดอะไรมากอีก กลัวว่าสภาพจิตใจของชวีอวี้จะยิ่งหดหู่ด้วยเหตุนี้จึงหมุนกายเดินออกไป และปิดประตูห้องอย่างเชื่อฟัง“ที่นี่หรือ?”นอกประตูของสกุลชวีในเวลานี้ กู้หว่านเยว่มองดูคฤหาสน์ที่แขวนผ้าสีแดงและโคมไฟสีแดงเต็มไปหมด มีความสงสัยปรากฏขึ้นในแววตา“ใช่ ที่นี่แหละ”ชวีเฟิงกำหมัดแน่น สีหน้ายิ่งดูน่าเกลียดหลังจากเข้าเมือง ระหว่างทางก็ได้ยินผู้คน
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1661
ชวีเฟิงหัวเราะเยาะ “สกุลวูเชี่ยวชาญแมงป่องพิษ เพราะช่วยฮองเฮาเพาะเลี้ยงราชาแมงป่องพิษ ดังนั้นเฮาฮองจึงให้ความสำคัญมากเดิมทีตระกูลของพวกเขารั้งท้ายสุดในห้าตระกูลใหญ่ แต่ตอนนี้สกุลชวีของเราเข้ามาแทนที่ ได้กระโดดขึ้นไปเป็นผู้นำห้าตระกูลใหญ่และสาเหตุที่ฮองเฮาจะเล่นงานสกุลชวีของเรา ก็เป็นเพราะสกุลวู”ที่แท้คุณหนูใหญ่สกุลชวีที่วูเมิ่งคุณชายใหญ่สกุลวูชอบก็คือชวีอวี้พี่สาวแท้ๆ ของชวีเฟิงแต่ชวีอวี้มีคนในใจนานแล้ว ซึ่งเป็นคนในตระกูลสกุลชวีก็ให้ทั้งสองหมั้นหมายกันนานแล้ว ย่อมไม่มีทางตอบตกลงวูเมิ่ง“วูเมิ่งคนนี้มักจะวนเวียนอยู่ในบ่อนพนันหรือซ่องโสเภณี เขาก็เป็นหนึ่งในสมาชิกของห้องปรุงพิษ จิตใจอำมหิตไร้ความปรานี เชี่ยวชาญการใช้ยาพิษ เพื่อบรรลุเป้าหมายไม่เลือกวิธีการ ครั้งหนึ่งเคยมีคนจากหมู่บ้านหนึ่งล่วงเกินเขา เขาถึงกับวางยาพิษฆ่าคนทั้งหมู่บ้าน หลังจากเกิดเรื่องก็สั่งให้คนปิดเรื่องนี้เพียงแต่ตอนนั้นสกุลชวีของเราพอจะมีอิทธิพลอยู่บ้าง ดังนั้นจึงรู้เรื่องนี้อย่างลับๆคนต่ำช้าที่จิตใจอำมหิตและเห็นชีวิตของคนเป็นผักปลาอย่างเขา อย่าว่าแต่พี่หญิงไม่ชอบเขาเลย สกุลชวีของเราก็ไม่มีทางให้พี่หญิงแต
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1660
กู้หว่านเยว่พยักหน้า เดิมทีนางเองก็ไม่ได้คิดจะอยู่ในเมืองเล็ก ๆ แห่งนี้อยู่แล้ว แค่อยากเข้าไปพักผ่อน แวะกินอาหารเช้าแล้วค่อยเดินทางต่อก็เท่านั้น ภารกิจก็ต้องทำ ข้าวก็ต้องกิน“ไป เราเข้าไปดูก่อนเถอะ”กู้หว่านเยว่ขี่ม้ามาถึงหน้าประตูเมือง จากนั้นก็มองพิจารณาชื่อของเมืองแห่งนี้“เมืองโยวหุน”นางกระตุกมุมปาก ชื่อของเมืองนี้ฟังดูแปลกยิ่งนัก หากไม่รู้คงคิดว่าเป็นเมืองผีในระหว่างนั้นขนตามตัวก็พากันลุกซู กู้หว่านเยว่กลงจากหลังม้า และเดินเข้าไปในเมืองโยวหุนผู้คนที่สัญจรในเมืองแห่งนี้มีจำนวนมากนางในตอนนี้แต่งตัวเป็นคนหนานเจียงแล้ว ดังนั้นจึงไม่ได้ดึงดูดสายตาของใครทั้งสองคนเดินมานั่งอยู่หน้าแผงลอยแห่งหนึ่งรอบตัวของพวกนางมีคนหนานเจียงที่กำลังกินอาหารกันอยู่ไม่น้อย กินไปพลางพูดคุยไปพลาง กู้หว่านเยว่ตั้งใจฟังอยู่ครู่หนึ่งพบว่าไม่มีใครสนใจสงครามระหว่างต้าฉีกับหนานเจียงเลยสักคนชวีเฟิงกล่าวอธิบายเสียงต่ำ “หนานเจียงไม่มีสงครามมาหลายร้อยปีแล้ว และไม่เคยมีศัตรูจากข้างนอกเข้ามายุ่งย่าม ดังนั้นชาวบ้านจึงไร้ความรู้สึกกันนานแล้ว คิดว่าสงครามไม่มีทางมาถึงหนานเจียงได้อย่างแน่นอน ที่นี่จะต้องเป
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1659
นางอยากรู้ว่าราชินีหนานเจียงผู้นี้กำลังจะทำอะไรลับหลังนางกันแน่ ตั้งใจจะใช้ห้องปรุงพิษแห่งนั้นทำสิ่งที่น่าประหลาดใจอะไรอยู่กันแน่พิษ หากใช้มันจริง ๆ ความรุนแรงก็ไม่ต่างกับดินปืนเลยเวลานี้เกาเจี้ยนเพิ่งได้เข้าใจ “ท่านจะปลอมตัวเป็นหนึ่งในคนชุดดำเหล่านั้นอย่างนั้นหรือ?”“ถูกต้อง”กู้หว่านเยว่พยักหน้า นางทำหน้ากากหนังคนเอาไว้เรียบร้อยแล้ว“ในเมื่อเจ้าและอวิ๋นมู่ร่วมมือกันแล้ว ต่อไปข้าคงฝากฝังเจ้าได้อย่างวางใจ ข้าขอเก็บของสักครู่แล้วจะออกเดินทางทันที”กู้หว่านเยว่ดูรีบร้อนมากเรื่องนี้จะช้าไม่ได้“ขอรับ”เกาเจี้ยนคงพูดอะไรไม่ได้ ถึงอย่างไรก็ผิดหวังความไว้วางใจของพระมเหสีไปแล้ว แต่นางก็ยังยกกองกำลังแนวหน้าให้เขาดูแลทั้งหมด!กู้หว่านเยว่คว้าป้ายอาญาสิทธิ์ของหกคนนั้น ก่อนจะควบม้ามุ่งหน้าไปกับทิศทางของหนานเจียงพร้อมกับชวีเฟิง“หวังว่าหว่านเยว่จะกลับมาอย่างปลอดภัย”อวิ๋นมู่มองไปยังทิศทางที่กู้หว่านเยว่จากไป แววตาเป็นห่วงยังคงจ้องมองอย่างนั้นอยู่เนิ่นนานเกาเจี้ยนจึงเอ่ยอย่างตรงไปตรงมาว่า “ถ้าเป็นห่วง เมื่อครู่ใยไม่โน้มน้าวกับข้าเล่า เป็นห่วงตอนนี้จะได้อะไรขึ้นมา”อวิ๋นมู่คลี่ยิ้ม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1658
“แบบนี้ไม่ได้นะขอรับ พระมเหสี การเดินทางครั้งนี้อันตรายมาก ก่อนจะออกเดินทาง ข้าสัญญาต่อฝ่าบาทว่าจะต้องปกป้องท่านอย่างดีที่สุดหากเขารู้ว่าข้าให้ท่านเดินทางไปหนานเจียงเพียงลำพัง เขาจะไม่ตัดหัวของข้าเลยหรือ?”เกาเจี้ยนร้อนใจมาก เหตุใดกู้หว่านเยว่ถึงได้มีความคิดที่เหลวไหลและกล้าหาญถึงเพียงนี้ เขายังไม่อยากตายกู้หว่านเยว่ยกมือเท้าคางพลางคลี่ยิ้ม“ไม่ได้จะไปเพียงลำพังเสียหน่อย นี่ ข้าให้ชวีเฟิงไปกับข้าด้วย”“เขา?” เขาเนี่ยนะ?เกาเจี้ยนส่ายหน้าทันที“พระมเหสี ได้โปรดท่านคิดทบทวนดี ๆ เถิด”ทว่าแม้แต่ซูจิ่งสิงก็ยังโน้มน้าวกู้หว่านเยว่ไม่ได้ นับประสาอะไรกับเกาเจี้ยน“เรื่องนี้ว่าไปตามนี้ก่อนแล้วกัน กว่าฟ้าจะสว่างยังเหลือเวลาอีกหนึ่งชั่วยาม ข้าง่วงแล้ว ขอพักสักหน่อย เจ้าออกไปจุดพลุส่งสัญญาณเถอะ รอให้คนของอวิ๋นมู่มาถึงแล้วค่อยมาปลุกข้า”เมื่อกู้หว่านเยว่กล่าวจบ ก็เข้าไปในกระโจมที่อยู่ถัดไปอื้อ ไม่ใช่ว่านางอยากเปลี่ยนกระโจมหรอก ความจริงคือกลิ่นเท้าในกระโจมของเกาเจี้ยนแรงเกินไปต่างหาก!พรุ่งนี้ต้องหาผงดับกลิ่นเท้ามาให้เขาสักห่อ รักษากลิ่นเท้าของเขาให้หาย“พระมเหสี!”เกาเจี้ยนไล่ตามม
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1657
มิน่าล่ะในระหว่างการสอบสวนเมื่อครู่ นางมองเล่ห์เหลี่ยมที่พวกเขาพยายามจะใช้พิษไม่ต่ำกว่าห้าครั้งนั้นได้อย่างทะลุปรุโปร่ง ภายใต้ความจนปัญญานางทำได้แค่กดจุดทั่วร่างกายของคนเหล่านี้ไว้ เหลือเพียงปากของพวกเขาที่ยังสามารถพูดได้“ชวีเฟิง เจ้าสมควรตาย”เมื่อคนชุดดำเห็นชวีเฟิงขายความลับของหนานเจียงจนหมดเกลี้ยง ดวงตาก็พลันเบิกกว้างอย่างโกรธเคือง และสบถเป็นภาษาถิ่น“หุบปาก”ครั้นกู้หว่านเยว่ได้ยินเสียงโวยวาย ก็ขว้างเข็มเล่มหนึ่งออกไปปักลิ้นของคนผู้นั้นอย่างหมดความอดทน“อ๊าก!”เขาส่งเสียงร้องอย่างน่าเวทนาออกมาคนชุดดำคนอื่นเห็นเหตุการณ์นี้ก็ทยอยกันตัวสั่นงันงก รีบปิดปากทันที“เอาละ ตอนนี้เจ้าพูดต่อได้แล้ว” กู้หว่านเยว่หันไปมองชวีเฟิงชวีเฟิงตัวสั่นงันงกนางมารยังไงก็คือนางมารอยู่วันยังค่ำ น่ากลัวเหมือนกับในความทรงจำจริง ๆเขากลืนน้ำลายอึกใหญ่“ว่ากันว่า ในห้องปรุงพิษมีคนอยู่มากกว่าสามสิบคน ทุกคนอาศัยลวดลายบนแขนมาระบุสถานะ”กู้หว่านเยว่โบกมือไปมาเกาเจี้ยนตั้งสติแล้วรีบเดินขึ้นหน้า ถกแขนเสื้อของคนชุดดำทั้งหกคนขึ้น เผยให้เห็นแขนข้างภายใต้ร่มผ้าเป็นอย่างที่คิดไว้จริง ๆ บนแขนของคนชุด
ชายาแพทย์พลิกชะตา บทที่ 1656
“ข้าไม่รู้ว่าพวกเขาอยากฆ่าพวกเจ้า ก็แค่บังเอิญโดนข้าจับได้เสียก่อน”“พระมเหสี ข้าเอง”เกาเจี้ยนจะกล้าให้กู้หว่านเยว่ลงมือเองได้อย่างไร เขารีบรุดหน้าเข้าไปคว้าเชือกป่านจากมือของนาง แล้วจับคนชุดดำทั้งห้าคนลากไปมัดเอาไว้ด้วยกัน“จริงสิ ใต้ต้นไม้ใหญ่ฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ยังมีคนชุดดำที่โดนข้าฟาดสลบอีกหนึ่งคน เจ้าส่งคนไปลากเขามามัดไว้ด้วยกันเถอะ”จะปล่อยให้คนชุดดำมีโอกาสรอดกลับไปรายงานเจ้านายของมันแม้แต่คนเดียวไม่ได้“พระมเหสีโปรดวางใจ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้”เกาเจี้ยนรีบพุ่งตัวออกจากค่าย ทันทีที่ออกไป จู่ ๆ หนังตาก็กระตุกมิน่าล่ะกู้หว่านเยว่จึงสัมผัสได้ถึงความไม่ชอบมาพากลทหารลาดตระเวนนอกค่ายแห่งนี้พากันล้มลงไปบนพื้นและหลับไปเสียงกรนของทุกคนดังสนั่น และมีน้ำลายไหลยืดจากมุมปาก ทหารลาดตระเวนปกติที่ไหนจะเป็นเช่นนี้? “รีบลุกขึ้นได้แล้ว นอนอะไรกันนักหนา หลับสบายกันขนาดนี้จนไม่รู้ว่าค่ายของตัวเองถูกทำลายไปแล้ว”เกาเจี้ยนเดินขึ้นหน้า ยกเท้าเตะทหารสองนายตรงหน้า“ท่านแม่ทัพ เกิดอะไรขึ้น?”“ข้าหลับได้อย่างไร?”ทหารสองคนมีสีหน้างัวเงีย รีบคุกเข่าขอความเมตตาจากเกาเจี้ยน“ท่านแม่ทัพได้โปรดไว้
