บทที่ 27 เริงรักกับชายอื่น

“ใช่เลย พวกผมชอบกินเนื้อกวางหวาน ๆ อย่างคุณมากที่สุด”

พูดพลาง กระโดดขึ้นมาคร่อมบนร่างเธอ ก่อนจะขย้ำทุกซอกทุกมุม

ทำอย่างกับว่า เธอเป็นเหยื่ออันโอชะ ยังไง อย่างนั้น เลยทีเดียว

“อู้วส์....”

หญิงสาวครางกระเส่า พร้อมกับแอ่นซอกคอ แอ่นหน้าอก และแอ่นเนินโหนก ให้มือหยาบใหญ่คลึงขยำได้ตามใจชอบ

“อืม....ตัวคุณหอมจังเลย นิ่มด้วย ขอผมเลียหน่อยนะ”

เขาจับเธอแก้ผ้าออกจนหมด จากนั้นก็ใช้ปลายลิ้นละเลงไปบนเรือนร่างอรชร ตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะวกขึ้นไป หยุดอยู่ตรงพื้นที่สงวนกลางกาย

“โอ้วส์...เลียเลยซิ! เลียให้เกลี้ยงไปเลยนะ ไม่ต้องเหลือไว้ให้ใครได้กลิ่น เลยนะคะ”

“ได้ซิจ๊ะ! ผมจะเลียให้เกลี้ยง จะซดน้ำคุณให้หมด แต่ถ้าจะมีใครได้กลิ่น อันนี้...ผมก็ช่วยไม่ได้นะ เพราะว่ากลิ่นสวาทของคุณน่ะ มันแรง บรรดาเสือหิวอย่างผม จมูกไวกันจะตายไป”

“อ๊อย...แล้วแบบนี้ วรรณจะโดนรุมกินโต๊ะ หรือเปล่าล่ะคะ? วรรณกลัวนะ แค่คิดก็สยิวแล้ว อ้าส์...”

“เอาเถอะน่า ไหน ๆ ก็จะสุขแล้ว ก็ต้องเอา ให้สุดเหวี่ยงไปเลยซิจ๊ะ คนสวย”

เขาใช้มือจับขาเรียวเล็กของเธออ้าออก แล้วจิกลิ้นร้ายลงไปตรงจุดยุทธศาสตร์ จากนั้นก็สะบัดใบหน้าขยี้เม็ดลำไยสวาทของเธอ

“ซี๊ดดด