ครูสาวโดนของ

Suot ang maskara, susuray-suray si Iris habang tinatahak ang hallway ng isang exclusive hotel. Tila lumulutang ang mga numero sa paningin niya — Three... Zero... Eight.

Napalunok siya.

"Ito na" bulong niya sa sarili.

Kinuha niya ang keycard mula sa bag at s-in-wipe ito sa pinto. Dahan-dahan niyang itinulak ito — bahagyang bukas na pala.

At bago pa man niya maisara ang pinto, may dalawang bisig nang yumakap sa kanya mula sa likuran. Mainit ang hiningang dumampi sa kanyang batok… kasabay ng halik na gumapang pababa sa kanyang leeg.

Napapikit si Iris.

"H-Hey—" maikling pagtutol niya.

"You don’t need to hide your face. I want every part of your body" bulong ng lalaki, habang dahan-dahang hinuhubad ang kanyang pulang dress gamit ang sariling bibig.

Napasinghap siya.

Nang bumaba ang halik nito sa pagitan ng kanyang hita, nanginginig ang mga kamay niyang napasabunot sa buhok ng lalaki. Napasandal siya sa pinto, muntik nang mabuwal sa panghihina ng tuhod.

"Please... be gentle. It’s my first time."

Hindi kumibo ang lalaki. Sa halip, hinapit siya nito at marahang binuhat. Maingat siyang inihiga sa kama na para bang isang bagay na ayaw niyang mabasag.

"You’re beautiful... you’re mine now."

Dahan-dahan siyang niyakap, hinaplos ang kanyang balikat pababa sa baywang. Hindi man siya nagsalita, ramdam ng lalaki ang kaba sa bawat buntong-hininga niya.

Nang magtagpo ang kanilang mga labi, saglit na nawala ang bigat sa dibdib niya. Mainit. Mabagal. Parang tinitimpla ang takbo ng gabi.

Hinubad nito ang maskara niya. Sandaling tumigil ang lalaki para pagmasdan ang mukha niya. Kinabahan si Iris, pero wala itong sinabi. Sa halip, muli siyang hinalikan.

Unti-unting tinanggal ang natitirang saplot niya. Napapikit si Iris habang nararamdaman ang init ng katawan nila. Umangat si Alexander at pinagmasdan siya sa ilalim ng malamlam na ilaw ng lampshade. Puno ng pagnanasa ang mga mata nito.

Sumunod ang mga halik—mula leeg, sa balikat, pababa sa dibdib. Napakapit si Iris sa bedsheet, pinipigil ang mga impit na ungol.

“Don’t hold back” bulong nito.

“Moan for me, Sweetheart.”

Nang maglapat ang kanilang mga katawan, saglit siyang napatitig sa kisame. Pigil ang hininga. Tumulo ang luha niya nang maramdaman ang pagkapunit sa pagitan ng kanyang mga hita.

Tumigil ang lalaki, pinunasan ang luha niya.

“I’m sorry, Sweetheart. Just tell me when to continue.”

Pinakiramdaman ni Iris ang sarili, saka tumango. Nagpatuloy ang lalaki, nakatitig sa kanya habang mabagal ang galaw. Ang bawat salpukan ng balat nila ay may kasamang panginginig at init.

"So tight for me, Sweetheart..." bulong nito.

Mainit ang dibdib ni Alexander sa ibabaw niya. Ramdam niya ang lalim ng kontrol na pilit nitong pinipigil habang gumagalaw. Hindi ito nagmamadali. Bawat sulong ay may pag-iingat, pero ramdam pa rin ang pagnanasa.

Hawak ng lalaki ang mga kamay niya, nakalapat sa kama, habang humahalik sa leeg niya pababa sa balikat. Paulit-ulit. Mabagal. Puno ng hangin at init.

Nang bumaba ulit ang halik nito sa pagitan ng kanyang mga hita, napasinghap si Iris. Napakapit siya sa buhok ni Alexander, ‘di na niya kayang pigilan ang ungol na kanina pa niya sinasakal sa lalamunan.

"That's it..." bulong nito, habang dinadama ang bawat galaw ng katawan niya. "I want to hear every sound you make."

Napapikit si Iris. Ramdam niyang basa na naman siya — ramdam niya ang sakit, at ang kakaibang kiliting kumakalat sa buong katawan niya. Parang hindi na siya makahinga sa dami ng sensasyong sabay-sabay na bumalot sa kaniya.

Umakyat muli ang lalaki, at muling pumasok sa kanya, ngayon ay mas madiin. Mas mabilis. Napakapit siya sa likod nito, habang inuuga sila ng kama. Naririnig nila ang salpukan ng mga katawan, ang tunog ng halik, at ang paulit-ulit na pagbanggit nito ng mga salitang umaangkin sa kanya.

“You're mine Sweetheart. Only mine"

“Nobody else can have you.”

Tila nawalan siya ng ulirat. Paulit-ulit ang pagsabog ng init sa katawan niya hanggang sa hindi na niya malaman kung ilang beses siyang nilabasan. Parang may sumisiksik na bago sa loob niya—isang parte ng sarili niya na ngayon lang niya naranasan.

Hindi ito pagmamahal. Hindi rin ito pangarap. Pero totoo ang lahat ng naramdaman niya sa gabing 'yon.

At habang nakapatong pa rin sa kanya si Alexander, parehong pawis at humihingal, muling narinig niya ang bulong nito sa tainga niya.

“You’re mine Sweetheart. And I don’t share.”

Dalawampu’t limang taon niyang pinangalagaan ang sarili. Inakala niyang matutupad ang pangarap na ialay ito sa lalaking tunay niyang mamahalin.

Pero ngayong gabi...

Ipinagbili niya ang dangal— sa isang lalaking hindi niya kilala, sa lalaking hindi niya mahal.