/ โรแมนติก / ช่างยนต์หลงกาวน์ / ช่างยนต์หลงกาวน์ EP.2 น้องชายกระหายรัก [4] จบตอน

공유

ช่างยนต์หลงกาวน์ EP.2 น้องชายกระหายรัก [4] จบตอน

last update 최신 업데이트: 2025-03-24 20:51:07

คนตัวใหญ่ปลดชุดแซกแขนกุดของฉันออกจนเห็นลาดไหล่ขาวนวล เขากลืนน้ำลายลงคอ ในขณะที่จะโน้มใบหน้าเข้ามาพรมจูบไปตามลาดไหล่ของฉันที่นั่งตัวแข็ง

ทำไมไม่ห้ามเขาล่ะ ทำไมไม่ผลักออก?

ได้แต่ถามตัวเองแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้คำตอบอะไร นอกจากความรู้สึกแสบเล็กๆ เพราะขาลกำลังดูดเม้มที่ไหปลาร้าเหมือนคนที่กำลังมัวเมากับของหวาน

“ผมชอบพี่จัง พี่หมี่” จนเขากระซิบชิดลาดไหล่เปลือยเปล่าของฉัน พร้อมๆ กับปลายนิ้วสากที่เริ่มเกี่ยวสายชั้นในของฉันจนตกลงไปที่แขน

“...”

“ชอบจนแทบบ้าเลย”

ตึกตัก

หัวใจฉันเต้นแรงเมื่อได้ยินคำบอกชอบจากร่างสูงใหญ่ที่พยายามทำลายความสัมพันธ์ที่มีช่องว่างของเราลง ฉันเคยคิดว่าขาลคือเด็กน้อยที่เชื่องและไม่มีประสบการณ์ เขาก็แค่เด็กวัยรุ่นเลือดร้อนทั่วไป

แต่พอฉันพลาดพลั้งเปิดทางให้เขาไปครั้งเดียวเท่านั้น ก็เหมือนกับว่าขาลพร้อมที่จะพุ่งตรงเข้ามาแบบไม่คิดชีวิต

ฉันได้รู้ธาตุแท้ของน้องชายข้างบ้านวันนี้เอง ว่าเขาไม่ใช่สุนัขที่เชื่องและเชื่อฟังคน แต่จริงๆ แล้วเขาคือหมาล่าเนื้อที่รอเจ้าของตายใจ และพร้อมที่จะเข้ามาขย้ำอย่างรุนแรงได้ทุกเมื่อ

ฉันได้ทำลายเส้นกั้นระหว่างเราไปแล้ว และน้องขาลคงจะไม่หยุดอยู่แค่นี้ จนกว่าจะได้เวอร์จิ้นของฉันไปครอง

แล้ว... ถ้าเกิดน้องขาลได้ไป แล้วเขาทิ้งฉันล่ะ?

ฉันก็แค่ผู้หญิงที่ถูกครอบครัวสั่งสอนมาด้วยขนบธรรมเนียมเก่าๆ ที่ว่าเป็นผู้หญิงต้องรักนวลสงวนตัวและมีเซ็กซ์ในคืนแต่งงานเท่านั้น แน่นอนว่าฉันอึดอัดกับกฎเกณฑ์ที่พ่อให้ตั้งแต่เล็ก พอโตขึ้นมาเลยพยายามฉีกกฎด้วยการแต่งตัววาบหวิว ทำตัวเซ็กซี่ จนพ่อเหนื่อยจะว่าเพราะฉันก็โตแล้ว มีงานทำแล้ว แถมยังทำได้ดีด้วย

ฉันในตอนนี้เพอร์เฟ็คจนไม่ว่าใครก็ต้องการมีเซ็กซ์ด้วย

แต่ไม่รู้ทำไม ฉันกลับตื่นก่อนทุกที พอจะไปถึงจุดนั้น ฉันก็กลัว อยู่ดีๆ ขนบที่พ่อสอนสั่งกรอกหูอยู่ตั้งแต่เด็กก็ผุดขึ้นมา จนรู้สึกไม่อยากไปต่อ

ผู้ชายหลายๆ คนที่คุยไม่เข้าใจความคิดของฉัน แน่นอนว่าทุกคนมองฉันเป็นผู้หญิงที่ดูจะเจนจัด ขี้อ่อยและไม่เวอร์จิ้น แต่พอฉันแสดงออกว่าไม่เป็นงานจริงๆ พวกเขาก็ต่างบอกว่าผิดหวังและถอยห่างออกไป

ฉันอยู่ตรงนี้ด้วยความคาดหวังของใครหลายๆ คนว่าฉันต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้ พวกเขาตัดสินฉันไปแล้ว และพอไม่เป็นอย่างที่หวัง พวกเขาก็ไม่ต้องการฉันอีกต่อไป

แต่น้องขาลไม่เป็นแบบนั้น

เขาดูเหมือนจะคาดหวัง แต่กลับกันก็พยายามเข้าใจ แต่ขาลไม่เคยตัดสินฉัน เขาเรียนรู้จากสิ่งที่ฉันแสดงออก และพุ่งตรงเข้ามาในแบบของตัวเอง เป็นครั้งแรกที่เจอผู้ชายที่พอรู้ว่าฉันไม่เป็นแบบที่คิด แต่กลับไม่หยุด รุกเข้ามาหนักกว่าเดิมด้วยซ้ำ

แต่... ฉันเป็นผู้หญิงหัวดื้อ ฉันคิดกับขาลเป็นแค่น้องเท่านั้น

มันยากนะ ที่จะเปลี่ยนความคิด ทั้งๆ ที่รู้อยู่แก่ใจว่าขาลเป็นผู้ชายที่ฉันมองหาอยู่

ฉันไม่อยากจริงจังกับใคร ก็แค่อยากรู้เรื่องเซ็กซ์เท่านั้น ฉันกลัวความสัมพันธ์ กลัวความเจ็บปวด กลัววันที่ตัวเองต้องเอาใจไปผูกไว้ที่ปลายเท้าของใครแล้วโดนเขาขยี้ทิ้งเหมือนหลายปีที่ผ่านมา กลัวไปหมด

“... ขาลก็รู้ว่าพี่ไม่อยากจริงจัง” ฉันโพล่งขึ้นมาในระหว่างที่ถูกถอดชั้นในออกจนหน้าอกขาวผ่องสล้างออกมาสัมผัสกับอากาศภายนอก คนตัวโตชะงักไปเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะกระตุกยิ้ม

“ใช่ ผมรู้”

“พี่ก็แค่... อยากเข้าใจเรื่องเซ็กซ์ แต่ไม่ต้องการความสัมพันธ์ที่จริงจัง”

“ครับ”

“ถ้าขาลคาดหวังความสัมพันธ์จริงจังจากพี่ พี่คงไม่ใช่คนนั้นที่ขาลมองหานะคะ” จนสุดท้ายฉันก็กลั้นใจพูดมันออกไป ทั้งๆ ที่ฉันชอบสัมผัสของขาล ชอบความร้อนแรงของน้องชายสมัยเด็กมาก และขาลก็มีนิสัยที่ตรงใจฉันหลายอย่าง

แต่มันก็แค่ความหลงใหลในรสสัมผัส ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับขาลเลยสักนิด

“แล้วใครบอกพี่ว่าผมต้องการความสัมพันธ์ที่จริงจัง?” จนร่างสูงย้อนกลับมาคำหนึ่ง มันทำให้ฉันหน้าชาเพราะไปไม่เป็น “ตั้งแต่ที่รู้ว่าชอบพี่ ผมไม่เคยคาดหวังอะไรทั้งนั้น ผมอยู่ด้วยศรัทธา และจะจบมันด้วยศรัทธา”

“...”

“ผมไม่ได้ขออะไรพี่มากไปกว่าครั้งแรกของพี่” เขาเน้นย้ำถึงความต้องการที่ฉันพอจะจำได้ว่าเขาขอฉันแค่นั้นมาตั้งแต่ต้น เพิ่งมาฉุกคิดนี่เองว่าขาลไม่ได้ขออะไรฉันเลยนอกจากขอเวอร์จิ้นของฉันให้กับเขา “แต่ผมจะไม่บังคับหรอก ถ้าพี่อยากให้ผมแค่แตะต้อง แต่ไม่สอดใส่ ผมก็ทำได้เหมือนกัน”

“...”

“ผมบอกแล้วไงพี่หมี่” เขาเอนใบหน้าลงมากระซิบชิดริมฝีปากของฉันที่นั่งตะลึง ปลายนิ้วสากอ้อยอิ่งอยู่ตรงหน้ายอดทับทิมสีอ่อนจนรู้สึกวาบหวิว “ไม่ว่าจะของเล่นหรือคู่ขา ผมเป็นให้พี่ได้ทุกอย่าง”

“...”

“พี่จะให้ผมเป็นหมาอย่างที่พี่ชอบให้ผมเป็นก็ได้” เขาพูดพร้อมกับแลบลิ้นเลียริมฝีปากหยักลึกที่แห้งผาก “กดผมให้รู้สึกต้อยต่ำ จะให้ผมเลียรองเท้าพี่ ผมจะทำให้ทุกอย่างเลย”

ให้ตายเถอะ

ดูวิปริตสิ้นดี แต่ทำไมชอบจังเลยนะ

“งั้น...” ฉันคลี่ยิ้มหวานออกมาทันที กรีดปลายนิ้วไล้ลงไปตามความนูนของหน้าอกที่ขาวจัด แววตาคมกริบสีเงินเข้มมองตามปลายนิ้วของฉัน จนมันมาหยุดที่ยอดอก “ชอบหน้าอกพี่มั้ยคะ”

“ชอบมาก” เขาตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ลูกกระเดือกสั่นขึ้นลงเมื่อเห็นว่าฉันเริ่มยั่วยวน หลังจากที่ขาลพูดว่าจะยอมเป็นสุนัขของฉัน

ขาลก็แค่เด็กอายุยี่สิบเอ็ด แต่กลับปลุกเร้าความต้องการสุดแปลกของฉันขึ้นมาในแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ทำให้ฉันรู้สึกว่าฉันก็แค่คนเพอร์เฟ็คที่มีความต้องการดำมืดเหมือนกับคนอื่นๆ

“งั้นก็ดูดสิ ดูดเหมือนลูกหมาที่กำลังดูดขวดนมน่ะ”

เด็กผู้ชายหุ่นล่ำสุดฮอตที่ยอมเป็นได้แม้กระทั่งหมาของฉัน คิดว่าใครจะปล่อยไปง่ายๆ ล่ะ จริงมั้ย?

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • ช่างยนต์หลงกาวน์   ช่างยนต์หลงกาวน์ EP.5 ความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียก [4] จบตอน

    “อ๊ะ อื้อ” ริมฝีปากถูกครอบครองอีกครั้ง นิ้วทั้งห้าสะบัดไปมาตรงกลีบเนื้ออวบอูมจนฉันกระตุกแล้วก็ปลดปล่อยน้ำหล่อลื่นออกมารดมือของเขามากมาย ขาลดูดปลายลิ้นของฉัน ก่อนที่เขาจะปลดซิปกางเกงลงฉันเอาหลังมือมากัดไว้แน่น ตัวสั่นงันงกเมื่อขาลชักแก่นกายที่แข็งชูชันออกมา เขาถูเบาๆ ที่กลีบชื้นแฉะ และค่อยๆ ดันมันเข้าไปอย่างช้าๆ“... เดี๋ยว!” ฉันทึ้งเสื้อที่เปียกน้ำของคนตัวโตไว้แน่น เมื่อขาลรุดเข้าไปได้แค่ครึ่งหัว มันก็สร้างความปวดร้าวและคับแน่นจนแทบกรี๊ดออกมาดังๆ เพื่อระบายความเจ็บ “ดะ เดี๋ยว เดี๋ยวนะคะ เดี๋ยวก่อน”ฉันละล่ำละลั่กเสียงสั่นไปหมด เลิ่กลั่กทำตัวไม่ถูกเมื่อน้องขาลผละกายแกร่งที่ตระกองกอดฉันออกมา เขาสบตาฉันด้วยแววตาที่แดงก่ำจากฤทธิ์ของกัญชาที่น้องอาจสูบก่อนมาที่นี่ ร่างสูงเอื้อมมือมาปิดปากฉันไว้ แล้วกระซิบชิดหลังมือหนาของตัวเอง“แค่ครึ่งหัวก็เจ็บแล้วเหรอครับ?” น้ำเสียงเข้มข้นของน้องขาลทำให้ฉันเบิกตาโต ใจสั่นไหวเมื่อเขาดันมันเข้าไปอีก และโพรงนุ่มที่เจ็บระบมของฉันก็ราวกับหลุมลึกขนาดเล็กที่ดูดท่อนเนื้อของเขาเข้าไป“อื้ออออ!!” ฉันทุบอกเขาเสียงดังปั่กๆ ฉันอยากให้น้องขาลเอาออก แต่เหมือนน้องจะรู้เ

  • ช่างยนต์หลงกาวน์   ช่างยนต์หลงกาวน์ EP.5 ความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียก [3]

    “น้องขาล ทำไม... อื้อ!” พอรู้ว่าเป็นร่างสูงของคนที่มีความสัมพันธ์สวาทด้วย ฉันก็เปิดประตูออกมารับทันที แต่ยังไม่ทันที่จะเอ่ยปากถามอะไรเขาด้วยซ้ำ ร่างกำยำก็รวบท้ายทอยของฉันเข้ามาประกบปากจูบกับริมฝีปากที่เปียกชื้นจากน้ำฝนและความอุ่นร้อนจากพิษรักของเขาทันทีกลิ่นบุหรี่คละคลุ้งปนไปกับน้ำฝนที่ออกรสเค็มเล็กๆ ขาลดูดริมฝีปากของฉันจากหน้าประตู เขาตระกองกอดฉันไว้แนบอกแกร่ง และแลกลมหายใจกับฉันจนแทบอ่อนเปลี้ยอยู่ตรงนั้น“แฮ่ก... ขาล” ฉันทึ้งคอเสื้อที่เปียกชื้นของเขาไว้ หอบหายใจ พร้อมกับผละริมฝีปากออกด้วยตัวเองเพราะหายใจไม่ทัน “มีอะไรเหรอ รุดมาตอนที่ฝนตกอยู่เลย”“ผมอยาก” เขาตอบกลับมาแค่นั้น เพียงสั้นๆ แต่กลับทำให้ฉันรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว“อะ...! ไม่ได้นะ เดี๋ยวติดหวัด” และทันทีที่น้องขาลพูดว่าอยาก เขาก็ซุกไซร้ริมฝีปากหยักลึกเข้าที่ซอกคออุ่นๆ ของฉัน ดูดจนเป็นรอยจ้ำอีกรอย ส่วนมือหนาก็บีบขยำหน้าอกที่ซ่อนอยู่ใต้ชุดคลุมอาบน้ำไปด้วย จนฉันต้องร่นถอยหลังแล้วเอี้ยวตัวไปปิดประตู“พี่ปฏิเสธผมจัง ผมก็แค่...” ริมฝีปากหยักลึกกระซิบกลับ ก่อนที่ฉันจะเป็นฝ่ายกอดขาลเอาไว้เอง“ขาล... ถอดชุดก่อน นะคะ” ท้ายประโยคฉั

  • ช่างยนต์หลงกาวน์   ช่างยนต์หลงกาวน์ EP.5 ความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียก [2]

    “ระ... เราอยากมีอะไรกับนาย”“...”“ไม่ต้องผูกมัดก็ได้ ขอแค่ได้มีอะไรกับขาล... ก็พอแล้ว”เกิดเดดแอร์ขึ้นระหว่างเราทั้งคู่ ผมพ่นควันกัญชาออกมาอย่างเฉื่อยชา ไม่ใช่ไม่รู้ว่าน้ำอิงชอบผมมาตั้งนานแล้ว และความรู้สึกดีๆ มันก็มากขึ้นในคืนที่เรานัวปากกันโดยที่นั่นคือจูบแรกของเธอแต่สำหรับผม นั่นก็แค่จูบที่สิบจากใครหลายต่อหลายคนที่ผ่านมา“น้ำอิง” ผมเรียกชื่อเล่นเต็มๆ ของมัน และเจ้าของวงแขนเล็กก็สะดุ้ง “รู้ปะ ว่าที่ทำอยู่เนี่ย เธอจะไม่ได้ความชัดเจนอะไรจากเราทั้งนั้น”“...”“ถ้าเราพลั้งมีเซ็กซ์กับเธอ มันก็แค่วันไนท์ เธอจะไม่ได้เป็นแฟนเรา เพราะเราไม่ได้คิดอะไรกับเธอ”“ระ... เราขอโทษ” จนเธอผละวงแขนออกเหมือนเพิ่งรู้สึกตัวว่าได้ทำอะไรลงไป น้ำอิงไม่กล้าพอที่จะมีอะไรกับคนอย่างผมจริงๆ หรอก เธอรู้กิตติศัพท์ในวิทยาลัยผมดี “เราดูใจง่ายใช่มั้ย ที่ขอมีอะไรกับนาย”“ก็ไม่แปลก” แต่ผมก็เข้าใจความรู้สึกของอิงดี เธอกับผมมีส่วนคล้ายกัน “ชอบใคร ก็ต้องอยากมีเซ็กซ์ด้วยสิ”“เราเห็นนายกับพี่สาวคนนั้น” มันเลยโพล่งขึ้นมาเพื่อเข้าประเด็น และคงเป็นเรื่องที่ทำให้คนเรียบร้อยอย่างน้ำอิงถึงกับถ่อมาหาผมที่นี่ “นายขับรถผ่านหน้าเรา

  • ช่างยนต์หลงกาวน์   ช่างยนต์หลงกาวน์ EP.5 ความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียก [1]

    [พาร์ท : ขาล]ผมกลับมาที่บ้านด้วยความรู้สึกเจ็บหน่วงที่อกเป็นปกติใช่มั้ยวะที่พอชอบใครมากๆ แต่เป็นไปไม่ได้มากกว่าความสัมพันธ์ที่ฉาบฉวยมันก็เจ็บใจ เจ็บใจที่คาดหวังไปเองเจ็บใจเพราะว่าส่วนหนึ่งที่พี่หมี่ยังไม่เลือกผมก็เพราะแฟนเก่า เธอยังลืมไอ้หมอคนนั้นไม่ได้ ก็แค่ไม่มั่นใจในตัวผมสักเท่าไหร่ผมเดินสะพายกระเป๋าฟีบๆ ผ่านโต๊ะที่ว่างเปล่า บ้านที่เงียบสงัดเพราะไร้เงาของน้องแท้ๆ ทำให้ผมถอนหายใจหนัก คงอยู่กับไอ้เหี้ยเตมั้ง แต่ผมไม่ใช่คนที่หวงน้องสาวหนักจนบ้าอะไรเทือกนั้น ยิ่งมันอายุสิบแปดขึ้นยิ่งปล่อย คิดว่าชีวิตมัน มันจัดการเองได้ผมไม่ได้หวงใครไปมากกว่าพี่หมี่เลยว่ะผมคีบมวนบุหรี่ในกระป๋องเหล็กที่ซื้อพิเศษมาคาบไว้แล้วจุดไฟสูบ มันเป็นกัญชาผสมยาเส้น รู้ว่าเหี้ยต่อสุขภาพ แต่มันทำให้ผมลืมความเจ็บปวดที่มีได้เร็วขึ้นเหมือนกันผมพ่นควันที่มีกลิ่นเฉพาะตัวออกมา นั่งพิงกับเบาะโซฟาอย่างอ้อยอิ่ง เพราะถ้าสูบต่อหน้าไอ้ขิม มันคงบ่นผมเป็นต่อยหอยพร้อมกับเอาไปฟ้องพ่อว่าผมยังไม่เลิกกัญชาเหมือนตอนที่อยู่อเมริกาก็อย่างว่า ผมเสพมันตั้งแต่อายุสิบสองผมรู้ว่าสำหรับพี่หมี่ ผมมันเป็นไปไม่ได้ ผมมันเป็นแค่ผู้ชายที่อายุ

  • ช่างยนต์หลงกาวน์   ช่างยนต์หลงกาวน์ EP.4 พิษไข้ หรือ พิษรัญจวน [4] จบตอน

    ฉันคิดว่าในตอนที่น้องขาลเล้าโลม ฉันต้องการตัวตนของขาลเข้ามานะ ก็เลยเผลอทำสีหน้าเย้าอารมณ์คนเหนือร่างแบบนั้น แต่เพราะครั้งแรกของฉันดันเป็นผู้ชายที่มีขนาด 60 อย่างขาล ก็เลยต้องกังวลเป็นพิเศษไม่ใช่อะไรหรอก ฉันเป็นหมอแผนกสูตินารีเวทย์ เป็นหมอตรวจภายในสำหรับสตรีซะด้วยสิ ขนาดเท่านั้นอาจจะทำให้อวัยวะเพศฉีกขาดได้เลยนะสุดท้ายเพราะไม่ได้มีอะไรกันจริงๆ แถมฉันก็เป็นไข้อยู่ด้วย ขาลเลยเข้าไปทำโจ๊กสำเร็จรูปที่มีอยู่ในตู้เก็บของในครัวให้ฉันทานแทน เขาบอกว่าเขาทำอาหารไม่เป็น แต่ถ้าแค่ต้มโจ๊กให้ผู้หญิงที่ชอบก็น่าจะทำได้สบายๆฉันพ่นลมหายใจออกมาพรืดใหญ่ จะพูดว่ายังไงดีล่ะ... ฉันก็ทำอาหารไม่เก่งเหมือนกัน แถมไม่ค่อยมีเวลาด้วย ในตู้ก็เลยมีแต่อาหารสำเร็จรูปเต็มไปหมดได้กลิ่นหอมของโจ๊กหมูสับในครัวใกล้ๆ ห้องนอน นั่นก็เพราะว่าขาลเปิดประตูอยู่ด้วยล่ะนะจนผ่านไปสิบห้าวินาทีเขาก็เข้ามาพร้อมกับถ้วยโจ๊กที่ควันฉุย ฉันเม้มริมฝีปากแน่นตอนที่ขาลวางโจ๊กลงบนโต๊ะแก้วข้างๆ เตียง พร้อมกับก้าวฉับๆ ไปเอายาจากกล่องใสที่ฉันเขียนว่าเป็นยาสำหรับแก้อะไรๆ จะได้หยิบใช้ง่ายเวลาฉุกเฉินมาพร้อมกับแก้วน้ำใจเต้นเลยนะเนี่ย ปกติเขาก็ดูแลฉั

  • ช่างยนต์หลงกาวน์   ช่างยนต์หลงกาวน์ EP.4 พิษไข้ หรือ พิษรัญจวน [3]

    “แค่ถู จะพอจริงๆ เหรอครับ”“...”“เพราะสีหน้าพี่ตอนนี้ แม่งเหมือนอยากให้ผมใส่เข้าไปจะตายอยู่แล้ว”และ... ใช่ สีหน้าของฉันมันคงยั่วยวนขาลมาก เขาถึงได้ผงาดขึ้นถูไถกับกลีบเนื้อชื้นของฉันซะขนาดนั้นเหงื่อของขาลหยดลงมาที่ริมฝีปากเป็นหยดเล็กๆ ฉันเผลอแลบลิ้นตวัดเลียมันเข้าไปในปากอย่างเร่าร้อน จนถูกร่างสูงใหญ่รวบข้อมือทั้งสองข้างขึ้นเหนือหัวด้วยฝ่ามือใหญ่เพียงมือเดียว พร้อมกับริมฝีปากแห้งผากที่ต้องการน้ำจากกายของเราทั้งคู่จะตระโบมเข้าหากันอย่างดุเดือด“อื้อออ” ฉันครางในลำคอเมื่อถูกดูดปลายลิ้นอย่างแรงจนรู้สึกเจ็บระบม ขาลจูบจนได้ยินเสียงดังจ๊วบจ๊าบ เขาไม่อ่อนโยนเลย มืออีกข้างก็เคล้นหน้าอกอวบของฉันจนแทบกลายเป็นก้อนแป้งพิซซ่าแหลกเหลวในอุ้งมือก็ไม่ปานแต่ทว่า... มันกลับทำให้ฉันเสร็จคาท่อนที่ถูไถอยู่ด้านนอกไม่หยุดรสชาติจากริมฝีปากของขาลปะปนไปด้วยกลิ่นบุหรี่ และกลิ่นยาสีฟันชาร์โคลมิ้นท์ในแบบของผู้ชายที่น่าหลงใหล แววตาของฉันพร่าเบลอ ในขณะที่ขาลจะรูดซิปลงแล้วหยัดกายขึ้นสูงรูดกางเกงยีนส์ออกอย่างเอาเรื่องฉันผงกหัวไปดูเขาในจังหวะที่ขาลปลดบ็อกเซอร์ออกจนท่อนเนื้อที่ใหญ่โตดีดผึงออกมา เป็นครั้งแรกที่ฉันได้

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status