LOGIN“ต้องรออีกประมาณ4สัปดาห์นะแม่ถึงจะรู้เพศของลูกผม” ชายหนุ่มเอียงตัวตอบ
มาดามโซเฟียเบิกตาโต เธอนับในใจคร่าวๆ เพื่อคำนวณอายุครรภ์ของว่าที่สะใภ้
“สามเดือนแล้วเหรอลูก?”
เสียงของนางแฝงความตื่นเต้น
“ครับ” ชายหนุ่มพร้อมกับยิ้มกว้าง อีกไม่นานเกินรอ ทิชาก็จะคลอดบุตรของเขา ชีวิตน้อยๆ นั่นเกิดจากเลือดส่วนหนึ่งของเขานั่นเอง
“อีก6เดือนสินะ” มาดามยังรำพึง ตั้งตารอหลานคนแรกอย่งใจจดใจจ่อ
“ครับ...ผมจะให้ทิชาพักฟื้นก่อน พอแข็งแรงถึงจะแต่งงานกันที่นี่อีกครั้ง จะต้องไม่มีเสียงครหาลับหลังเธอ ผมคงอยู่เฉยไม่ได้ หากได้ยินใครสักคนนินทาเมียผม”
 
“แม่ขา” เสียงเล็กของบุตรสาว กับใบหน้าที่มีน้ำตานอง ยิ่งทำให้ทิชาตกใจ “เป็นอะไรไปคะมารีอา ใครทำอะไรลูก?” เธอรั้งบุตรสาวขึ้นมากอดไว้ พร้อมกับลูบมือไปตามแผ่นหลังเพื่อปลอบประโลม เด็กหญิงเอาแต่ส่ายหน้า แต่เกร็ดน้ำตายังหลั่งไหลเป็นสาย “ใครทำอะไรน้องมาโก้?” เธอหันไปคาดคั้นกับบุตรชายคนโต คนเป็นพี่ถอนใจเฮือก ยิ้มกร่อยๆ ให้มารดา แต่ไม่ได้ตอบอะไร “ไม่ต้องออเซาะแม่เลยยัยแสบ” แม็กซิมัสซึ่งเพิ่งมาถึงกล่าวเสียงแข็ง “อะไรกันคะคุณ!” ทิชาเงยหน้ามองสามี ก่อนจะถามเสียงเคร่ง เมื่อสามีพูดกับบุตรสาวด้วยน้ำเสียงดุดันเช่นน
บทที่20.สิ้นลาย...แปดปีต่อมา...ในวันที่แม็กซิมัสมีอายุเข้าเลขสี่ มาสี่ปีเต็ม ความหล่อเหลาวัยฉกรรจ์ เปลี่ยนเป็นความภูมิฐานของหนุ่มใหญ่แทน ผมที่เคยมีแต่สีบลอนด์ กลับแซมด้วยสีขาวปละปลาย แต่ก็ไม่ได้ทำให้เขาดูโทรมหรือว่าแก่เกินวัยเลย เขาดูดีมากขึ้น จนสาวๆ คอยวิ่งตามกรี๊ด!! จากที่เคยรักและหวงเมียยังไง ในวันนี้เพิ่มขึ้นเป็นร้อยเท่า!! จะไม่ให้คุณพ่อลูกสองเป็นเช่นนั้นได้อย่างไรเล่า ทิชาในวัย33ปี กลับดูเปล่งปลั่งเหมือนสาวรุ่น ขนาดผ่านการคลอดบุตรมาแล้วถึง2คน ทรวดทรงของหล่อนก็ไม่มีหย่อนคล้อยซักจุด“คาร์ล เมียกูไปไหน?” ชายหนุ่มเอ่ยถามการ์ดคู่ใจเสียงดังด้วยความหงุดหงิด เมื่อลืมตาตื่นมาแล้วมองไม่เห็นหน้าเมีย“เอ่อ... คุณทีร่าพาคุณหนูออกไปเดินเล่นครับ” คาร์ลตอบเสียงเบา เข้าใจอารมณ์ของผู้เป็นนาย“ยัยตัวเล็กไปกับใคร?”คนหวงลูกกับเมียถามอย่างหัวเสีย“ไปกับซีดาน แล้วก็อีเดนครับ” คาร์ลตอบทันควัน ข้างกายทิชาจะขาดการ์ดไม่ได้ นี่เป็นคำสั่งที่
“ต้องรออีกประมาณ4สัปดาห์นะแม่ถึงจะรู้เพศของลูกผม” ชายหนุ่มเอียงตัวตอบ มาดามโซเฟียเบิกตาโต เธอนับในใจคร่าวๆ เพื่อคำนวณอายุครรภ์ของว่าที่สะใภ้ “สามเดือนแล้วเหรอลูก?” เสียงของนางแฝงความตื่นเต้น “ครับ” ชายหนุ่มพร้อมกับยิ้มกว้าง อีกไม่นานเกินรอ ทิชาก็จะคลอดบุตรของเขา ชีวิตน้อยๆ นั่นเกิดจากเลือดส่วนหนึ่งของเขานั่นเอง “อีก6เดือนสินะ” มาดามยังรำพึง ตั้งตารอหลานคนแรกอย่งใจจดใจจ่อ “ครับ...ผมจะให้ทิชาพักฟื้นก่อน พอแข็งแรงถึงจะแต่งงานกันที่นี่อีกครั้ง จะต้องไม่มีเสียงครหาลับหลังเธอ ผมคงอยู่เฉยไม่ได้ หากได้ยินใครสักคนนินทาเมียผม” 
บทที่19.มาดามโจนส์แม็กเวลตื่นแต่เช้าเหมือนทุกวันท่านเดินเข้าไปในเรือนกระจกสถานที่ที่ชอบที่สุดในวัย65ปี การอยู่กับต้นไม้สีเขียว ช่วยให้คลายความเครียด เขาฝังตัวอยู่ในนี้ได้เป็นวันๆ เก็บหนอนที่เกาะอยู่ใต้ใบไม้ ตัดกิ่งที่ไม่แข็งแรง เพื่อให้ลำต้นแข็งแรงขึ้น ถอนวัชพืชที่ขึ้นแซมตามโค่นต้น และชื่นชมดอกไม้ที่ผลิบาน ชายสูงวัยกวาดตามองไปรอบๆ มีบางอย่างแปลกตาไป เขาซอยเท้าถี่ขึ้น เมื่อสระน้ำกลางบึงมีบางอย่างแปลกตา...ใบบัวที่เคยแผ่เต็มสระ ดูเหมือนจะถูกใครบางคนถอนทิ้งจนเหลือพื้นที่วาง และมองเห็นฝูงปลาแหวกว่ายอยู่ก้นสระ แม็กเวลกำลังจะตะโกนเรียกคนรับใช้ด้านนอก ท่านก็เหลือบไปเห็นใครบางคนตรงริมสระฝั่งตรงข้ามพอดี ทิชานั่นเอง เธอพายเรือลงไปกำจัดใบบัวที่เน่าๆ พร้อมทั้งตัดใบที่ไม่สมบูรณ์ออกแล้วยั
ชายสูงวัยตอบเสียงสูง ปลายตามองผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างบุตรชายด้วยสายตาดูถูก “ผมต้องการแค่ให้พ่อกับแม่รับรู้ว่าผมมีเมียแล้วครับ ผมแค่ทำตามมารยาท ผมกะไว้แล้วว่าพ่อกับแม่ต้องต่อต้าน เพราะเมียผมจะต้องเป็นคนที่พ่อ แม่หาไว้ให้ เพื่อความมีหน้ามีตาของตระกูล” ชายหนุ่มพูดยาวๆ เขาจับมือทิชาไว้แน่น เมื่อหญิงสาวเกร็งตัวตั้งแต่ประโยคแรกของบิดาเขา “ชีวิตผม ผมขอเลือกเองครับ” ชายหนุ่มค้อมตัวลง เขารู้ดี วันที่เขาแหกกฎจะต้องเจอกับอะไรบ้าง “ถ้าแกก้าวออกไปจากที่นี่ ฉันจะตัดแกออกจากกองมรดก แม็กซิมัส!” ชายสูงวัยตะโกนลั่น “คุณพี่คะ!” โซเฟียพยายามปรามสามี “พ่อคิดว่าผมอายุเท่าไหร่? คิดว่าผมต้องง้อสมบัติพ่อเหรอครับ” ชายหนุ่มตอบเสียงเคร่ง ทิชากระตุกมือเขาแรงๆ&nb
“ใช่สิคะ ดูดีๆ ค่ะคุณพี่” นางย้ำ แม็กเวลจึงก้มลงไปมองอีกครั้ง คราวนี้เขาเห็นบางสิ่งแปลกๆ ท่าทางโอบประคองแบบนั้น บุตรชายไม่เคยทำกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน ดูจากภาพ แม็กซิมัสประคองหล่อน เหมือนไม่ต้องการให้ผู้หญิงคนนั้นกระทบกระเทือน “แม่นี่...ใคร?” ท่านทราบดี ภรรยาของท่านจับตาดูบุตรชายตลอด แม้จะไม่แสดงออกนอกหน้า เพราะเกรงว่าจะทำให้แม็กซิมัสไม่พอใจ “ไม่ทราบค่ะ” โซเฟียส่ายหน้า หล่อนกำลังงง ผู้หญิงคนนั้นโผล่มาจากไหน พยายามสืบแล้วก็ยังมืดมน ไม่มีประวัติ ไม่มีคนรู้จักหล่อน “เอ...มันยังไงกันล่ะ อย่าบอกนะ ว่าลูกชายคุณไปคว้าผู้หญิงต่ำๆ มา” แม้ไม่อยากเดา แต่เมื่อผู้กว้างขวางอย่างภรรยาของเขายังจนแต้ม “ขอถามหนูลอร่าก่อนนะคะคุณพี่&







