Share

บทที่ 3

Penulis: ต้าอวี๋
เมื่อเขากลับมา เฉินจืออี้ก็ขมวดคิ้วด้วยความเหนื่อยล้า

เขาทำเรื่องสำคัญสำเร็จ แต่ไม่รู้ทำไมเขาถึงรู้สึกไม่ค่อยสบายใจนัก

ราวกับกำลังคิดถึงอะไรบางอย่าง เขากดเปิดไลน์บนโทรศัพท์ของเขา

นิ้วเรียวยาวหยุดที่ประวัติการสนทนาระหว่างฉันกับเขา

ในนั้นยังมีบันทึกการทะเลาะกันของเราสองคนอยู่

เมื่อหนึ่งเดือนที่แล้ว จู่ ๆ เฉินจืออี้ก็พูดออกมาว่าเขายินดีที่จะแต่งงานกับฉัน

อันที่จริงเรานอนด้วยกันตั้งแต่ที่ฉันบรรลุนิติภาวะแล้ว

หลายปีที่ผ่านมา เฉินจืออี้เขาไม่เคยยอมรับฉันในฐานะแฟน อีกทั้งยังบอกกับทุกคนว่าฉันเป็นแค่น้องสาวของเขาเท่านั้น

ดังนั้นยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องแต่งงานเลย

แต่จู่ ๆ เขากลับพูดว่าอยากแต่งงานกับฉัน

นึกดูแล้ว นั่นน่าจะเป็นช่วงเวลาแห่งความสุขที่หาได้น้อยมากในชีวิตของฉัน

แต่วินาทีต่อจากนั้น คำพูดของเขากลับทำให้ฉันดิ่งลงถึงขีดสุด

“แต่งงานกับฉันมีเงื่อนไขว่า”

“เธอต้องบริจาคไตข้างหนึ่งให้กับฉินไฉ่เวย”

ฉินไฉ่เวย ผู้หญิงที่เขาคิดถึงมาตลอดหลายปี

ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองใช้ภาษามือบอกไปอย่างไร

แต่พอฉันได้สติกลับมา ก็พบว่าฉันปฏิเสธไปแล้ว

และเฉินจืออี้ก็โกรธมาก

เราสองคนทะเลาะกันหนักมาก

“เจียงหว่านซิง คุณกลายเป็นคนเห็นแก่ตัวขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่!”

“คุณเป็นแหล่งไตเพียงแหล่งเดียวที่เข้าได้กับไฉ่เวย คุณเชื่อใจผมสิ ผมเป็นหมอที่เก่งที่สุดของที่นี่ ผมจะไม่ยอมให้เกิดอะไรขึ้นกับคุณ”

ฉันใช้ภาษามือบอกเฉินจืออี้ว่า ฉันไม่สามารถเปลี่ยนถ่ายไตได้

ทว่ากลับถูกเขาผลักออกด้วยความผิดหวัง

“เจียงหว่านซิง คุณทำให้ผมผิดหวังมากจริง ๆ สำหรับคุณ คุณแค่เสียไตไปข้างหนึ่งเท่านั้น แต่สำหรับไฉ่เวยแล้วนั่นมันหมายถึงชีวิตของเธอเลย!”

“คุณมันก็เหมือนกับพ่อของคุณที่ไร้มนุษยธรรมและน่าขยะแขยง คุณควรตาย ๆ ไปซะ!”

พูดจบ เฉินจืออี้ก็หันหลังเดินจากไป ไม่ว่าฉันที่อยู่ข้างหลังจะพยายามใช้ภาษามือพูดอะไร เขาก็ไม่แม้จะหันกลับมามอง

ดังนั้นเขาจึงมองไม่เห็นภาษามือประโยคนั้นที่ฉันแสดงออกไป

ขอโทษค่ะจืออี้ ไม่ใช่ว่าฉันไม่ยินยอม แต่ฉันเองก็เหลือไตเพียงข้างเดียวเหมือนกัน

ถึงแม้ว่าฉันจะต่ำต้อย ฉันก็ยังอยากมีชีวิตอยู่เคียงข้างเขา

ไปจนวันตาย

แต่ตอนนี้มาคิดดูแล้ว ถ้าตอนนั้นเฉินจืออี้รู้เรื่องนี้แล้วจะเป็นอย่างไร

เขาก็คงจะไม่สนใจเหมือนเดิม

เขาเกลียดฉันตั้งแต่ต้น

เพราะฉันเป็นลูกสาวของคนที่ฆ่าแม่ของเขา
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • ดวงดาวกลางหิมะ   บทที่ 23

    เฉินจืออี้ ฉันไม่ต้องการตั้งแต่เล็กจนโตฉันแค่อยากให้คุณสามารถใช้ชีวิตได้อย่างอิสระและมีความสุข อย่าให้ภาระอย่างฉันขัดขวางความก้าวหน้าของคุณไม่ใช่แบบนี้ ที่ทำให้คุณทำลายอนาคตตัวเองทำให้คุณกลายเป็นคนที่น่ากลัวแบบนี้“เจียงหว่านซิง เธอไม่ใช่ภาระของฉัน เธอคือครอบครัวของฉัน เป็นครอบครัวเพียงคนเดียวของฉันบนโลกใบนี้”“พี่มันไม่ได้เรื่อง ดูแลปกป้องเธอไม่ได้ แต่เสี่ยวซิงซิงไม่ต้องกลัวนะ พี่กำลังจะไปอยู่เป็นเพื่อนเธอแล้ว”“พี่เคยบอกไว้ว่าพี่จะปกป้องดูแลและอยู่เคียงข้างเสี่ยวซิงซิงไปตลอดชีวิต”ขณะที่มีดผ่าตัดกรีดทะลุเลือดเนื้อของเขา ฉันกรีดร้องแทบขาดใจฉันพุ่งเข้าไปเพื่อหยุดเขา แต่ฉันกลับคว้าอะไรไม่ได้เลยฉันได้แต่เฝ้ามองเฉินจืออี้ผ่าเปิดทรวงอกของตัวเองความเจ็บปวดแสนสาหัสทำให้เขาไม่สามารถทำต่อไปได้ เขาสูดหายใจเฮือกหนึ่ง“ที่แท้มันก็เจ็บแบบนี้เอง”เขายิ้มแล้วฉีดยาชาให้ตัวเองจากนั้นก็ทำการผ่าเปิดทรวงอกของตัวเองต่อไปเลือดไหลนองราวกับผีร้ายฉันไม่รู้ว่าการกระทำนั้นกินเวลานานแค่ไหนความเจ็บปวดทำให้เขาหยุดตามสัญชาตญาณ แต่ไม่นานเขายังคงทำต่อไปเขายังทำต่อไปอยู่อย่างนั้นฉันเฝ้ามอ

  • ดวงดาวกลางหิมะ   บทที่ 22

    ครั้งสุดท้ายที่ฉันเห็นเฉินจืออี้คือข้างสระกรดซัลฟิวริกเขากอดศีรษะของฉันและสวมผ้าคลุมสีขาวแสนสวยให้ฉันอย่างทะนุถนอมและข้าง ๆ เขา เป็นฉินไฉ่เวยกับฉินตงเฟิงที่ถูกมัดไว้“เฉินจืออี้ นายมีอะไรก็มาลงที่ฉัน น้องสาวฉันไม่เกี่ยว”“ฉินตงเฟิง ที่แท้นายก็มีเรื่องที่กลัวด้วยเหรอ”เฉินจืออี้วางฉันลงบนโต๊ะ แล้วค่อย ๆ เช็ดใบหน้าที่แทบจะไม่มีฝุ่นของฉันเขาจูบศีรษะที่เน่าเปื่อยของฉันและพูดด้วยรอยยิ้มว่า“เสี่ยวซิงซิงเด็กดี รอให้พี่จัดการคนที่มันรังแกเธอก่อนนะ แล้วเราค่อยกลับบ้านด้วยกัน”ไม่นะ——เฉินจืออี้ คุณบ้าไปแล้วหรือไง? คุณกำลังผิดกฎหมายนะ!“เฉินจืออี้ นายมันบ้าไปแล้วเหรอ? นายไม่เพียงแต่ปล้นนักโทษ นายยังลักพาตัวพวกเรามาอีก! ไม่ช้าก็เร็วตำรวจก็ต้องรู้! นาย...นายจะทำลายอนาคตตัวเองแบบนี้ไม่ได้!”“อนาคตงั้นเหรอ? ฉันยังมีอนาคตด้วยเหรอ?”เฉินจืออี้แสยะยิ้ม “นายรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงอยากเป็นหมอ? เพราะตอนที่เสี่ยวซิงซิงอายุสิบสองขวบเธอไข้สูงจนเกือบตาย ฉันแบกเธอออกไปตระเวนขอความช่วยเหลือ แต่กลับไม่มีใครช่วยฉันสักคน ตอนนั้นฉันจึงตัดสินใจว่าฉันต้องเป็นหมอให้ได้ ฉันจะได้ไม่ต้องไปขอร้องคนอื่นอีก และฉ

  • ดวงดาวกลางหิมะ   บทที่ 21

    ตั้งแต่วันนั้นที่เขาเจอศีรษะของฉันฉันพบว่าฉันเริ่มค่อย ๆ อ่อนแรงลงฉันเข้าใจว่าความยึดติดอาลัยอาวรณ์ในโลกของฉันกำลังจะหายไปแล้วและฉันก็กำลังจะหายไปเช่นกันฉินตงเฟิงถูกตัดสินประหารชีวิตแม้ว่าเขาจะบอกว่าเขาเหลืออดกับเฉินจืออี้แต่ทุกคนรู้ดีว่าเขาทำเพื่อฉินไฉ่เวยเขาเป็นลูกบุญธรรมของตระกูลฉิน และเขาก็ดูแลน้องสาวคนนี้อย่างดีมาโดยตลอดขอเพียงน้องสาวมีชีวิตอยู่ต่อไป เขายอมทำได้ทุกอย่างแม้กระทั่งฆ่ารุ่นน้องที่เขารักและเอ็นดูมาตลอดหลังจากวันนั้นเฉินจืออี้ก็ไม่ไปทำงานอีกเลยเขาเอาแต่กอดศีรษะของฉันอยู่ในบ้านเขาเก็บข้าวของทำความสะอาดบ้าน และทำอาหารที่ฉันชอบกินเหมือนเช่นเคยและยังกินมันที่ติดเนื้อให้แทนฉัน รวมถึงกินอาหารเหลือที่ฉันไม่สามารถแตะต้องไปพวกนั้น เขายังซื้อชุดแต่งงานให้ฉันด้วยแต่ศีรษะของฉันใส่ได้เพียงผ้าคลุมหน้าเท่านั้นเขาบอกว่าฉันสวยมากเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดที่เขาเคยเจอเขายังบอกด้วยว่าเขาปฏิเสธที่ฉันขอแต่งงานเพราะเรื่องแบบนี้ผู้ชายควรเป็นคนทำสุดท้ายเขาบอกว่าเขาจะอยู่กับฉันตลอดไปเมื่อศีรษะของฉันเริ่มเน่าเปื่อยมากขึ้น กลิ่นเหม็นเน่าในห้องก็เริ่มรุนแรงขึ

  • ดวงดาวกลางหิมะ   บทที่ 20

    เพล้งเฉินจืออี้กลับถึงบ้านได้ทุบรูปปั้นขนาดใหญ่และหนักอึ้งนั้นเมื่อรูปปั้นแตกกระจาย เผยให้เห็นศีรษะคนที่ถูกเก็บรักษาอย่างดีด้วยสารเคมีโผล่ออกมาดวงตากลมโตทั้งสองของเธอยังคงเบิกกว้างด้วยท่าทางสงบราวกับว่าเธอไม่รับรู้ถึงความเจ็บปวดใด ๆ เลยคล้ายกับว่าเธอแค่นอนหลับไปเท่านั้นเฉินจืออี้เหมือนคนที่ค้นพบสมบัติ เขาค่อยแกะรอยแตกออกจากใบหน้าของเธอแล้วลูบเบา ๆ“เสี่ยวซิงซิง ไม่ต้องกลัวนะ พี่จะปกป้องเธอเอง และจะปกป้องเสี่ยวซิงซิงของพี่ตลอดไป”

  • ดวงดาวกลางหิมะ   บทที่ 19

    ตำรวจวิ่งเข้ามาจากด้านหลังด้วยความรีบร้อน“คุณเฉิน เราตามสืบพบแล้วว่าเมื่อเจ็ดวันก่อน ใครเป็นคนมารับคุณเจียงออกไปจากบ้านของคุณ คือคุณฉินตงเฟิง คุณรู้จักเขาไหมครับ”ตอนที่เฉินตงเฟิงถูกจับ เขาดูมีท่าทีที่นิ่งผิดปกติ“ใช่ ผมเป็นคนทำ ผมเป็นคนหลอกเธอออกไป และจ้างคนมาฆ่าเธอเอง”“ไม่มีเหตุผล แค่ไม่ชอบขี้หน้าของเฉินจืออี้ก็เท่านั้น”ฉินตงเฟิงยิ้มมุมปากมองไปที่เฉินจืออี้ เหมือนเมื่อก่อนตอนที่ยังเป็นเพื่อนกันปกติ“เธออยู่ที่ไหน?”“จืออี้ นายพูดว่าไงนะ?”“ฉันถามว่าเธออยู่ที่ไหน?”ฉินตงเฟิงยังคงยิ้ม “ฉันบอกนายแล้วไม่ใช่เหรอว่าเธอยังอยู่ข้าง ๆ นายเสมอ เฉินจืออี้ นายเองก็ฉลาด ไม่รู้เลยเหรอว่าโลกใบนี้มันไม่มีเรื่องบังเอิญมากมายขนาดนั้น เช่นบังเอิญตลาดมืดมีศพผู้หญิง บังเอิญไตของศพผู้หญิงคนนั้นเข้ากันได้กับไฉ่เวย และบังเอิญว่าศพผู้หญิงคนนั้นได้บริจาคไตไปแล้วครั้งหนึ่งจึงเหลือไตแค่ข้างเดียว และบังเอิญว่าศพผู้หญิงคนนั้นก็กำลังตั้งท้อง...”“แก...แก...ไอ้สารเลว! เธอทำอะไรไม่ได้สักอย่าง! แล้วเธอก็ยังเป็นรุ่นน้องของแกด้วย!”“โมโหมากล่ะสิ? ฉันเคยเตือนนายแล้วไม่ใช่เหรอ? ศพนี้กำลังตั้งท้องและยังถูกแย

  • ดวงดาวกลางหิมะ   บทที่ 18

    เสี่ยวซิงซิงกลัวมากจึงโทรศัพท์ไปสามครั้งตามข้อตกลงตอนนั้นเมื่อเขารับโทรศัพท์ เสี่ยวซิงซิงดีใจมากไม่ว่าร่างกายจะเจ็บปวดแค่ไหน ไม่ว่าคนข้างหลังจะน่ากลัวแค่ไหนแต่เธอเชื่อมั่นว่าพี่ชายของเธอจะต้องมาช่วยเธออย่างแน่นอนแต่พี่ชายกลับไม่มาเขายังพูดอีกว่า “เจียงหว่านซิง เธอจะพอได้หรือยัง ฉันบอกแล้วว่าอาการของไฉ่เวยอยู่ในขีดอันตราย ถ้าเธอช่วยเขาไม่ได้ เธอก็อย่ามารบกวนฉัน”เขาทิ้งเสี่ยวซิงซิงจริง ๆ แล้ว การถูกแทงในตอนนั้นมันเจ็บมากแต่หลังจากได้ยินประโยคนั้นของเฉินจืออี้ ฉันกลับสูญเสียความรู้สึกเจ็บปวดไปอย่างน่าประหลาดแม้กระทั่งในตอนที่ถูกตัดศีรษะ แขนและขาออก ฉันก็ยังไม่รู้สึกเจ็บปวดมากนักตั้งแต่ต้นจนจบฉันไม่แม้แต่จะเสียน้ำตาเลยด้วยซ้ำเฉินจืออี้ร้องไห้ไม่หยุดเขาอาจจะไม่รู้ตัวว่าน้ำตาของเขาไหลออกมาไม่หยุด“ทำไมฉันถึงร้องไห้ล่ะ?”“ไม่จริง ฉันจะร้องไห้ได้ยังไง”จากนั้นเขาปาดน้ำตาและรับโทรศัพท์จากโรงพยาบาล“ไม่ทราบว่าใช่ญาติของคุณเจียงหว่านซิงไหมคะ เราโทรมาจากโรงพยาบาลประชาชนที่หนึ่งค่ะ วันนี้ถึงกำหนดนัดตรวจครรภ์ของคุณเจียงหว่านซิง เธอกับลูกในท้องค่อนข้างอ่อนแอ กรุณาเข้าม

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status