อดีตเพื่อน(ที่เคย)รัก

ตอนที่ 5 อดีตเพื่อน(ที่เคย)รัก

ปึก! “โอ้ย อิบ้าไม่แหกตาดูหรืองะ.......???? (*_*) “อิเทียนหอม” คำด่าทอก่อนหน้าถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอเปลี่ยนเป็นเสียงเรียกชื่อคนที่เดินชนอย่างแผ่วเบา

“อ้าว ก็นึกว่าใครที่แท้ก็อดีตเพื่อน...นี่เอง” เทียนหอมที่เห็นหน้าคนที่เดินชนก็เอ่ยทักอย่างมีมารยาท

“นึกว่าใครที่แท้ก็อิเด็กใจแตกนี่เอง”ภัทวดีจีบปากจีบคอเน้นเสียงพูดเพื่อต้องการให้คนอื่นได้ยิน เทียนหอมไม่พูดอะไรต่อแต่จูงมือลูกน้ำจะเดินออกไป หมับ!

“โอ้ย” “เทียน เธอทำอะไรน่ะปล่อยเทียนเดี๋ยวนี้นะ” ลูกน้ำร้องขึ้นพร้อมโผเข้าดึงตัวภัทวดีออกจากเทียนหอม ตอนนี้เทียนหอมพลาดท่าโดนยัยนั่นจิกหัวไปเรียบร้อยแล้ว

“ทุกคนมาดูนี่เร็ว อินี่มันเด็กใจแตกท้องไม่มีพ่อตั้งแต่ยังไม่จบม.6ไม่รู้ว่ามาเรียนที่นี่ได้ยังไง” ภัทวดีจิกผมของเทียนหอมดึงรั้งลงจนเทียนหอมต้องเงยหน้าขึ้นมาให้คนที่มุงดูอยู่ได้เห็น

“ถ่ายเลย ถ่ายไว้เยอะๆอินี่มันร่านชอบแย่งแฟนคนอื่น ตอนฉันคบอยู่กับซันมันก็มาให้ท่าซันจนเราต้องเลิกกัน” หญิงสาวตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จต่อหน้าไทยมุงเกือบสิบคน

“พี่หมายถึงพี่ซันวิศวะปีสามเหรอคะ? รุ่นน้องคนหนึ่งที่ถือโทรศัพท์ไลฟ์สดในแอคส่วนตัวอยู่เอ่ยถามขึ้น

“ใช่ค่ะ เราเคยคบกันตอนมอปลายแต่แล้วก็โดนอินี่มาแย่งเขาไป”ภัทวดียังเล่าเรื่องเท็จต่อพร้อมแสร้งทำหน้าสงสารจนทุกคนเริ่มเห็นใจเธอ คลิปไลฟ์สดนั้นถูกแชร์อย่างต่อเนื่องไปยังทุกโชเชียลในมหาลัยจนคนที่ปิดดูไลฟ์สดต่างวิพากวิจารณ์กันไป

“เฮ้ย!นี่มันน้องคนสวยกู” บอสที่เห็นไลฟ์สดจากหน้าจอของรุ่นน้องที่นั่งข้างๆก็โพร่งขึ้น ตอนนี้แก๊งเขานั่งอยู่ที่โรงอาหารวิศวะ บอสรีบขอมือถือยื่นให้เพื่อนๆดู

“เหี้ยซันมึงจะรีบไปไหนวะ? บอสร้องตามคนที่ลุกออกจากดต๊ะไปอย่างรวดเร็ว 

 “ปล่อยเทียนนะ รุ่นพี่บ้าไปแล้วเหรอ” ลูกน้ำที่ถูกมายด์กันไว้ไม่ให้เข้าช่วยเทียนหอมก็ตะโกนขึ้นเป็นระยะ

“ปล่อยนะยัยบ้า” พรึ่บ เพี๊ยะ เทียนหอมดิ้นหลุดมาได้ก็ฟาดฝ่ามือเข้าที่แก้มซ้ายของอดีตเพื่อนรักทันที

“กรี๊ด อิเทียนนี่แกตบฉัน” เพี๊ยะ! ภัทวดีฟาดมือมาที่หน้าเทียนหอมเพื่อเอาคืนสองสาวต่างแลกตบกันไปมาจนใบหน้ามีรอยช้ำ

“แกมาเรียนที่นี่เพราะจะมาอ่อยซันสินะ ไม่มีทางยังไงซันก็ต้องเป็นของฉัน” ภัทวดีประกาศกร้าวเสียงดัง

“ใครเป็นของเธอ? พรึ่บ “ว๊าย” ซันผลักผู้หญิงคนนั้นออกอย่างโมโห เขาดึงตัวแม่ของลูกเข้ามากอดแนบอกพร้อมกับยกมือลูบแก้มที่เป็นรอยแดงอย่างเบามือ

“เจ็บมากไหม? ซันเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง คนในอ้อมกอดส่ายหัวให้เป็นคำตอบ

“ใครถ่ายอะไรไว้ลบให้หมดอย่าหาว่าฉันไม่เตือน” ซันสั่งเสียงแข็งจนคนที่ยืนถ่ายคลิปอยู่ต้องลดมือถือลงไม่กล้าถ่ายต่อ

 “ฉันขอบอกกับทุกคนตรงนี้ ใครบอกเทียนท้องไม่มีพ่อไม่จริง เพราะฉันคือพ่อของลูกเทียนอีกอย่างเราแต่งงานกันแล้วมีลูกไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร” ซันพูดจบก็ชูรูปทะเบียนสมรสที่หน้าจอมือถือเครื่องหรูให้กับทุกคนได้เห็น จนคนที่ดูอยู่ถึงกับเบิกตากว้างกับสิ่งที่ได้เห็น

“อีกอย่าง ฉันกับผู้หญิงคนนี้ไม่เคยคบกัน แม้แต่เพื่อนก็ไม่เคยเป็น” ซันพูดจบก็ช้อนร่างบางขึ้นในท่าเจ้าสาวก่อนจะเดินออกไปอย่างไม่ใยดี เพราะใจของชายหนุ่มห่วงแต่คนที่ได้ชื่อว่าเป็นแม่ของลูก ใครทำเธอเจ็บมันจะต้องเต็มกว่าเป็นร้อยเท่า 

@โรงพยาบาล 

“ทำไมต้องมาที่โรงพยาบาลด้วย? เทียนหอมทำหน้ายู่ใส่คนขี้ใจร้อนรีบพาเธอมาที่โรงพยาบาล

“เป็นห่วง” ซันตอบเสียงเรียบอย่างจริงใจ

“รู้แล้ว แต่นายไม่น่าพูดไปแบบนั้นเลย” เทียนหอมบ่นอิดออดให้แฟนหนุ่ม

“ให้รู้ไว้ดีแล้ว” ซันว่าก่อนจะพาร่างบางส่งเข้าห้องฉุกเฉินให้หมอตรวจดูอาการ 

“มีแค่อาการฟกช้ำภายนอกนะคะหมอจะจัดยาให้ไปทาไม่เกินหนึ่งอาทิตย์ก็หายแล้วค่ะ”

 “ขอบคุณค่ะคุณหมอ”

“เรียบร้อยแล้วเชิญคนไข้ที่ช่องชำระเงินได้เลยค่ะ” พยาบาลสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลเทียนหอมจึงเดินออกมาโดยมีซันนั่งรออยู่ห้าห้องฉุกเฉินเขารีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันทีเดินตรงมาพยุงแฟนสาว

“ไม่เป็นไรแล้ว ไม่รับยาก็กลับบ้านได้” เทียนหอมเอ่ยตอบก่อนที่ซันจะถามเพราะเธอรู้ดีว่าคนตรงน้าเป็นห่วงแค่ไหน 

“ไปรอบ้านแม่ก่อนเดี๋ยวซันเลยไปลูกเอง” ชายหนุ่มหันไปคุยกับคนที่เดินก้าวสั้นๆตามหลังไปที่รถหลังจากรับยาและจ่ายเงินเรียบร้อยแล้ว 

@บ้านคุณปู่คุณย่า

“สวัดีค่ะคุณแม่/สวัสดีครับม๊า” ทั้งสองกล่าวทักทายเจ้าของบ้าน   

 “ว๊าย ตายแล้วหนูเทียนหน้าไปโดนอะไรมาลูก? คุณนายเซลีนร้องขึ้นด้วยความตกใจเมื่อเห็นสภาพใบหน้าของลูกสะไภ้

“มีเรื่องเข้าใจผิดนิดหน่อยค่ะคุณแม่” เทียนหอมเลือกตอบให้ผู้ใหญ่สบายใจ

“ไม่หน่อยหรอก” ซันพูดสอดขึ้นมาทันควัน

“เกิดอะไรขึ้นตาซันบอกความจริงแม่มาเดี๋ยวนี้เลยนะ”เซลีนคาดคั้นคำตอบกับลูกชาย เทียนหอมได้แต่ถลึงตาใส่แฟนหนุ่มไม่ให้พูดมาก

“ป๊าอยู่ในห้องทำงานหรือเปล่าครับ ผมขอไปคุยกับป๊าก่อน”

 “คนบ้างานอย่างพ่อแกก็อุดอู้อยู่แต่ในห้องทำงานนั่นแหละ”เซลีนว่าแซะสามี

“หนูเทียนเจ็บมากหรือเปล่าลูก? เซลีนหันไปถามลูกสะไภ้เสียงอ่อยอย่างสงสาร

“เจ็บกายไม่เท่าไหร่หรอกค่ะทียนทนได้” “มันเรื่องอะไรกันถึงได้ทำรุนแรงขนาดนี้? เซลีนพึมพรำกับตัวเองอย่างสงสัย

ภายในห้องทำงานของธนินผู้มีอำนาจสูงสุดในบ้าน “ป๊าสวัสดีครับ” ซันกล่าวทักทายผู้เป็นพ่อ

 “อ้าว เจ้าลูกชายวันนี้ลมอะไรหอบมา” ธนินว่าอย่างสงสัยปกติถ้าไม่โทรจิกจนสายไหม้ก็ไม่มา

“ผมมีเรื่องให้ป๊าช่วยหน่อยครับ” “เรื่องอะไร ถ้าป๊าช่วยได้ก็ช่วย” ธนินตอบลูกชาย “ป๊ารู้จักครอบครัวธรรมวัตรไหมครับ?

 “หมายถึงคุณหิรัญที่พ่อกำลังจะร่วมทุนเปิดบริษัทก่อสร้างน่ะเหรอ? ธนินถามลูกชายเพราะเขารู้จักธรรมวัตรแค่คนนี้คนเดียว

“ผมอยากให้พ่อถอนตัว” ซันบอกไปตามความจริง “เหตุผล? ธนินว่าแค่นั้นลูกชายก็ยื่นโทรศัพท์เครื่องหรูให้พร้อมกับกดเล่นวีดีโอคลิปในหน้าจอ “ต้องรุนแรงขนาดนี้เชียวเหรอ? ธนินพึมพรำรู้สึกสงสารลูกสะไภ้ที่ต้องมารับกรรมเพราะไอ้ผัวตัวดีหว่านเสน่ห์ไปทั่ว 

เพี๊ยะ! “โอ้ยม๊าผมเจ็บนะ ตีทำไมเนี่ย? ซันร้องโอดโอยเมื่อถูกมารดาฟาดเข้าที่กลางหลังอย่างแรง 

“เพราะแกคนเดียวทำให้หนูเทียนต้องเจ็บตัว” เซลีนก่นด่าลูกชาย หลังจากที่ทุกคนมานั่งรวมตัวที่ห้องรับแขก

“อ้าว ทำไมโยนมาให้ผม? ซันเอ่ยถาม “เพราะแกมันไม่ชัดเจนไง ก็เลยทำให้คนเข้าใจหนูเทียนผิดๆแบบนี้ แกมันตัวต้นเหตุ

“ ผมไม่ชัดเจนที่ไหน มีแต่ลูกสะไภ้ม๊าแหละไม่อยากเปิด” ซันตอบผู้เป็นแม่พร้อมกับจ้องมองใบหน้าเรียวเล็กที่เต็มไปด้วยรอยแดงจากนิ้วมือ  “พูดมากไปแล้ว” เทียนหอมพึมพรำด่าสามีที่พูดไม่ยอมหยุดปาก

“อย่าคิดมากเลยหนูเทียน มีลูกตอนอายุยังน้อยไม่เห็นแปลกเราสามารถเลี้ยงเขาได้ก็พอแล้ว” ธนินปลอบลูกสะไภ้เพราะกลัวเทียนหอมจะคิดมาก

“ค่ะคุณพ่อ เทียนไม่ได้กังวลอะไรเลยค่ะ” เธอตอบไปตามความรู้สึกจริงๆเธอไม่ได้อายเลยที่เป็นคุณแม่ยังสาว

 “เพราะแกคนเดียวเลยตาซัน ถ้าจัดงานแต่งงานใหญ่โตไปทุกคนก็ไม่ต้องมาดูถูกหนูเทียน” 

“โธ่ม๊าอย่าโทษแต่ผมสิ ผมน่ะอยากประกาศให้โลกรู้จนจะบ้าตายอยู่แล้ว ลูกสะไภ้ตัวดีของม๊าโน่นขอไว้” ซันอธิบายยาวเหยียด เพราะจริงๆแล้วเขาไม่เคยคิดจะปิดบังเรื่องลูกกับเมียเลยสักนิด

“ไม่แป็นไรหรอกค่ะคุณพ่อคุณแม่ มีทะเบียนสมรสแล้วไม่ต้องจัดงานให้ยุ่งยากหรอกค่ะ” เทียนหอมว่า

 “แล้วเรื่องพ่อกับแม่หนูเทียนล่ะลูกให้พ่อกับแม่ไปยกสินสอดไปเลยก็ได้นะ” เซลีนพูดเพราะตั้งแต่เทียนหอมโดนไล่ออกจากบ้านซันก็พาเธอมาสารภาพกับครอบครัวแล้วทุกคนก็ช่วยกันเลี้ยงดูเจ้าตัวเล็กตั้งแต่อยู่ในครรภ์

 “เอ่อ คือเทียน”  “ไม่เป็นไรนะแล้วแต่หนูตัดสินใจพ่อกับแม่ไม่บังคับหรอก” ธนินพูดเสริมจากภรรยา

“เทียนว่าจะรอให้เรียนจบก่อนค่อยพาหลานไปกราบท่าน” เทียนหอมตอบ

 “เอาอย่างงั้นก็ได้ลูก พร้อมเมื่อไหร่ค่อยมาบอกพ่อกับแม่”เซลีนกล่าว

 “งั้นผมขอตัวไปรับตัวเล็กก่อนนะครับ” ซันพูดจบก็ลุกขึ้นเต็มความสูงเดินออกไปทางหน้าบ้านหลังใหญ่

“จริงสิ แม่ทำไข่ตุ๋นของโปรดหลานดีกว่า” เซลีนว่าจบก็ลุกขึ้นเตรียมเข้าครัวทำอาหารรอหลานสาวคนโปรด

“เดี๋ยวเทียนไปช่วยด้วยค่ะ” “ไม่เป็นไรหรอกลูกหนูเทียนนั่งพักสบายๆเถอะแม่ทำได้”

“เทียนไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ ให้เทียนช่วยนะคะจะได้เสร็จเร็ว” “ก็ได้จะ ดื้อจริง” เซลีนว่าพลางอมยิ้มเดินเข้าครัว