ตอนที่ 2 เย็นชา แต่ไม่ด้านชา

เย็นชา แต่ไม่ด้านชา

แสงไฟสลัวภายในห้องทำให้บรรยากาศเงียบต่างจากเสียงวุ่นวายที่ดังอยู่นอกห้อง ภายใต้แสงสลัวนั้นมีร่างสองร่างกำลังยืนประชันหน้ากันอยู่

“ฉันร้อน ช่วยหน่อยได้ไหมคะ?” ร่างบางเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบ เพราะทนอาการร้อนรุ่มที่อัดแน่นอยู่ด้านในไม่ไหว สองมือบางกำชายเสื้อคลุมอาบน้ำของเขาไว้แน่นเนื่องจากขาอ่อนแรงทรงตัวให้ยืนไม่ไหว

“ฉันไม่มียาแก้อาการของเธอหรอกนะ เสียใจด้วย!!” เขาบอกเสียงเรียบ

“ฉันร้อน ต้องทำยังไง? ฉะฉันไม่ไหว..”

“ไม่มียา แต่มีวิธีแก้อยู่วิธีหนึ่ง เธอจะยอมไหมล่ะ?”

“ยอมค่ะ!! ฉันไม่ไหวแล้ว ฉันร้อน ฉันยอมทุกอย่างเลย ช่วยฉันทีนะคะ ขอร้องล่ะ!!” หญิงสาวตอบทันทีแบบไม่ทันได้คิดไตร่ตรอง พร้อมกับดึงทึ้งเสื้อผ้าของตัวเองจนขาดหวิ่น ชายหนุ่มยืนมองการกระทำนั้นอย่างนิ่งๆ ในใจคิดช่างใจว่าจะช่วยหญิงสาวตรงหน้าด้วยวิธีนั้นดีหรือไม่

“เธอเลืกวิธีนี้เองนะ พรุ่งนี้อย่ามาเรียกร้องหาความรับผิดชอบงี่เง่านี้จากฉัน!!” เมื่อพูดจบร่างบางที่ตอนนี้เปลือยเปล่าเหลือเพียงแพนตี้ตัวจิ๋วเพียงตัวเดียว ถูกเหวี่ยงขึ้นบนเตียงหนาอย่างแรง แต่ความแรงนั้นก็ไม่ได้แรงไปกว่าความร้อนรุ่มที่อยู่ในร่างกายของหญิงสาว

“อื้ออ~~” เสียงร้องในลำคอเรียวเมื่อปากนิ่มถูกประกบด้วยริมฝีปากหนา หญิงสาวตอบสนองจุมพิตของชายหนุ่มอย่างไม่เป็นประสีประสา ก็ไม่เคยได้จูบเลยสักครั้งในชีวิต แต่ที่สามารถจูบตอบได้คงเพราะมาจากฤทธิ์ของยาปลุกเซ็กที่กำลังเล่นงานเธอ เช่นเดียวกับชายหนุ่มที่ถึงแม้จะไม่เคยแตะต้องหญิงสาวใดมาก่อน ไม่เคยมีอารมณ์ร่วมกับสาวใด ค่อนข้างจะหวงตัวด้วยซ้ำ แต่กลับรู้สึกว่าต้องการครอบครองร่างคนตัวเล็กตรงหน้าอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ประหนึ่งว่าตนเองก็โดนฤทธิ์ของยาปลุกเซ็กเข้าไปด้วยอย่างนั้นแหละ

ริมฝีปากหนาบดขยี้ปากบางจนแดงก่ำ จากนั้นค่อยๆ เลื่อนไซร้ลงมาตามคอระหง จุมพิตไล่ลงมายังไหปลาร้า และหยุดนิ่งมองยอด อกสีชมพูสวยครู่หนึ่งด้วยสายตาอยากจะครอบครองไว้คนเดียวซะเดี๋ยวนี้

ร่างบางบิดเร่าเพราะฤทธิ์ยาที่กำลังทำหน้าที่ของมันอย่างเต็มที่

“มะไม่ไหว เซไม่ไหว ขอร้องล่ะค่ะ ช่วยทำอะไรก็ได้ให้เซหายสักที” หญิงสาวเปลี่ยนสรรพนามแทนตัวเองเอ่ยขอร้องอย่างอดไม่ไหว เธอต้องร้อนในอกตายแน่ๆ หากเขายังเอาแต่จ้องมองอยู่แบบนี้แล้วไม่ทำอะไรเลย

ปากอุ่นครอบครองปลายปทุมถันสีชมพูระเรื่อนั้นอย่างดูดดื่มส่งผลให้ร่างบางบิดเร่าด้วยความเสียวซ่านไปทั่วร่างกาย มือหนาข้างหนึ่งค่อยๆ เลื่อนมาลูบไล้เอวบาง และขยับต่ำลง สอดนิ้วไปใต้แพนตี้ตัวบางจนพบกับเนินสาวที่มีขนอ่อนๆ ปกคลุมอย่างบางเบา และทำการปลดเปลื้องแพนตี้ออกจากการบดบังทุกชิ้นส่วน

“แฉะขนาดนี้เลยหรอ?”

“อื้ออ~” ร่างบางใต้ร่างหนาบิดเร่าเพราะความเสียวซ่านจากสัมผัสที่ได้รับจากนิ้วแกร่งบริเวณใจกลางสาว

“มะไม่ไหว~~ ใส่เข้ามาสักทีได้ไหม เซจะตายอยู่แล้ว” หญิงสาวเอ่ยปากด้วยท่าทางหงุดหงิด หน้าแดงด้วยฤทธิ์ยาและความเขินอายที่ต้องเรียกร้องไปแบบนั้นจากอารมณ์ที่ไม่ได้รับการปลดปล่อยสักที

“แล้วอย่ามาเสียใจทีหลัง!!”

ร่างหนาที่ทับบนร่างบางย่อตัวนั่งลงตรงหว่างขาของหญิงสาว ใช้มือทั้งสองข้างแยกเรียวขาสวยออกจากกัน จนเผยให้เห็นกุหลาบงามที่แยกออกตามแรงมือของเขา ชายหนุ่มจ้องมองไปยังกลีบกุหลาบสรชมพูที่ตอนนี้แฉะไปด้วยน้ำหวานจากคนตัวเล็ก ปากกลีบกุหลาบที่แยกออกยังคงปิดสนิทเหมือนไม่เคยมีอะไรผ่านเข้าไปเลยแม้แต่นิดเดียว ชายหนุ่มได้แต่คิดในใจว่า นี่คงไม่ใช่ครั้งแรงของเธอหรอก เพราะน้อยมากที่ผู้หญิงสมัยนี้จะยังคงความบริสุทธิ์ไว้จนโตขนาดนี้

มือหนาถอดชุดคลุมอาบน้ำของตัวเองออกทำให้ท่อนลำความเป็นชายที่มีขนาดใหญ่กว่าปกติทั่วไปตั้งชูชันขึ้น หญิงสาวปลายตามองเกิดอาการร่างกายสั่นเทา หวั่นใจกับความใหญ่ตรงหน้าอยู่ไม่น้อย แต่ก็เป็นเพียงแค่อารมณ์แวบเดียว เพราะความต้องการที่มีมันมากกว่าความกลัวหลายเท่า

สวบ!!

“อึก!!” ร่างบางสะดุ้งสุดตัว เมื่อชายหนุ่มสอดท่อนความเป็นชายเข้าไปในกายสาวจนมิดด้ามในทีเดียว แช่ไว้แบบนั้นสักพักก่อนดึงออกเล็กน้อย ก้มลงมองจุดเชื่อมต่อ เห็นเลือดจางๆ ไหลชะโลมอยู่รอบท่อนแกร่ง

“ครั้งแรก?” ชายหนุ่มพึมพำเบาๆ มองหน้าคนตัวเล็กที่ตอนนี้มีใบหน้าเหยเก น้ำใสๆ เกาะอยู่ปลายหางตา

“หยุดไหม?”

“มะ ไม่ค่ะ เซยังไม่หายร้อน ช่วยเซหน่อย จะทำอะไรก็ได้ เซยอม”

ชายหนุ่มได้ฟังแค่นั้นก็ไม่ได้ตอบ แต่กลับใส่ท่อนความเป็นชายเข้าไปอีกครั้ง

สวบบบบ

“อื้ออออ” ร่างบางเผลอครางออกมา ความเจ็บปวดที่มีก่อนหน้านี้เริ่มเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่าน

“ซี๊ดดดด แน่นชิบ!” ชายหนุ่มเริ่มขยับช่วงล่างอย่างช้าๆ และเริ่มแรงขึ้นๆ ตามจังหวะ

ตับ ตับ ตับ!! เสียงเนื้อกระทบเนื้อจนดังสนั่นไปทั่วห้อง

“อื้ออออ จะจุก!!”

ร่างบางใต้ร่งหนาครางออกมาอย่างอดไม่ได้ ในขณะที่มือบางทั้งสองข้างจับเอวหนาที่กำลังเร่งความเร็วเมื่อเห็นใบหน้าเหยเกด้วยความเสียวซ่านของคนใต้ร่าง กำลังใกล้ได้ปลดปล่อย

ตับ ตับ ตับ!!

“อะ อร้ายยยยยย~~~”

“อ๊าสสสสสสส” เสียงหวีดร้องของหญิงสาวและเสียงครางต่ำของขายหนุ่ม ทั้งสองผสานเสียงขึ้นพร้อมกันเมื่อแตะขอบสวรรค์

ร่างแกร่งฟลุบหน้าซบกับไหล่มน แต่ก็ไม่ได้ดึงช่วงล่างออก ร่างบางเริ่มขยับอีกครั้งทั้งๆ ที่ยังหายใจหอบ

“ทำไมเซยังไม่หายร้อน?”

“ยังไม่พอ?” ชายหนุ่มถาม แต่ก็ได้รับคำตอบเพียงการส่ายหน้าและร่างกายอันบิดเร่าจากความทรมานเพราะฤทธิ์ยายังไม่หมด

“ยังไม่หาย ยังไม่พอค่ะ”

สิ้นประโยค บทรักอันเร่าร้อนก็เริ่มบรรเลงขึ้นอีกครั้ง และอีกหลายครั้ง กว่าฤทธิ์ยาจะหมด ทำให้ร่างคนตัวเล็กหลับไปเพียงแค่อีกไม่กี่นาทีก็จะถึงเวลาหกโมงเช้า