ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย
บทนำ
Mini cooperสีเขียวถูกเลี้ยวขับเข้ามาจอดยังลานจอดรถของร้านอาหารแห่งหนึ่งก่อนที่เจ้าของรถจะดับเครื่องจอดและรีบเดินเข้าไปในร้านอาหารทันที
"โทษทีนะลูกแก้วหลินฮุ่ยรถติดมากเลยอะ"หนูนาเอ่ยบอกพร้อมกับเดินมานั่งลงที่โต๊ะอาหารที่มีเพื่อนสนิททั้งสองคนนั่งรออยู่ก่อนหน้านี้แล้ว
วันนี้หนูนาหลินหลินและลูกแก้วพวกเธอทั้งสามคนนัดกันออกมาทานอาหารเย็นกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งเพราะหลังจากที่จบงานหมั้นของลูกแก้วแล้วเราทั้งสามคนก็ไม่ค่อยได้เจอกันเลยบวกกับการปิดเทอมด้วยก็เลยหาเวลาว่างมาเจอกันหน่อยก่อนที่จะเปิดเทอม
ร้านอาหารที่พวกเธอเลือกมากันวันนี้เป็นร้านอาหารไทยที่อร่อยและขึ้นชื่อติดท็อปหนึ่งในสิบตลอดในการค้นหา บรรยากาศของร้านอาหารที่นี่จะติดกับริมแม่น้ำเจ้าพระยาภายในร้านจัดตกแต่งแบบเรียบๆแต่ดูมีสไตล์
ร้านอาหารที่นี่เขาจะถูกแบ่งออกเป็นสองโซนมีทั้งโซนด้านในและโซนด้านนอกส่วนของโซนด้านในจะเป็นห้องอาหารที่เหมาะสำหรับลูกค้าที่ชอบความเป็นส่วนตัวส่วนโซนด้านนอกก็จะเป็นโซนของคนที่ชอบบรรยากาศและความเพลิดเพลินกับการชมวิวสวยๆของริมฝั่งแม่น้ำพร้อมรับลมเย็นๆท่ามกลางแสงไฟระยิบระยับของร้านอาหารซึ่งพวกเธอก็เลือกนั่งกันที่ด้านนอกเพราะชอบบรรยากาศของโซนด้านนอกมากกว่า
"มาช้าสุดจ่ายเลย"หลินหลินหรือสุวารีเอ่ยบอกทันทีเมื่อหนูนานั่งลง
"อย่าเว่อร์แค่สิบห้านาทีเองนะยัยหลินหลิน"หนูนาถลึงตาใส่หลินหลินอย่างไม่จริงจังนัก
"สิบห้านาทีก็ถือว่าช้าใช่ไหมลูกแก้ว?"หลินหลินหันไปหาตัวช่วยอย่างลูกแก้วที่นั่งฝั่งตรงข้าม
"แค่สิบห้านาทีไม่ช้าหรอกเลิกตีกันได้แล้วสั่งอาหารกันเถอะฉันหิวแล้ว"ลูกแก้วหรือแก้วตาส่ายหน้าไปมาก่อนที่จะพูดขึ้น
"โอเคเพราะหิวจนไส้จะขาดแล้ว"หนูนาเอ่ยบอกก่อนจะกวักมือเรียกพนักงานมารับออร์เดอร์อาหาร
"วันนี้ฉันจะกินให้พุงแตกไปเลย"หลินหลินเอ่ยบอกพร้อมกับใช้นิ้วจิ้มเมนูอาหารและให้พนักงานจดตาม
"หลินหลินพอแล้วเดี๋ยวก็กินไม่หมดหรอก"ลูกแก้วเอ่ยห้ามเมื่อเห็นหลินหลินจิ้มเมนูแทบจะทุกอย่าง
"โอเคพอแหละ"หลินหลินส่งเมนูคืนให้พนักงานก่อนที่พนักงานจะเดินออกไปทั้งสามคนจึงนั่งเมาส์กันอย่างสนุกสนานเพื่อรออาหารมาเสิร์ฟ
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป
"ฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะปวดฉี่พวกเธอเช็กบิลได้เลยแล้วเราค่อยมาหารกัน"หนูนาเอ่ยบอกเพื่อนสนิททั้งสองคนหลังจากรับประทานอาหารกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว
"โอเคได้"ลูกแก้วพยักหน้าให้ก่อนที่หนูนาจะลุกขึ้นจากเก้าอี้และเดินตรงไปยังห้องน้ำแต่ต้องขมวดคิ้วขึ้นเมื่อหน้าห้องน้ำติดป้ายว่าdo not enter(ห้ามเข้า)หนูนาหันซ้ายหันขวาเพื่อมองหาพนักงานเพื่อจะสอบถาม
"ขอโทษนะคะห้องน้ำเข้าไม่ได้เหรอคะ?"พนักงานผู้หญิงคนหนึ่งเดินผ่านมาพอดีหนูนาจึงเอ่ยถามพนักงานพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ห้องน้ำ
"อ๋อห้องน้ำฝั่งนี้เสียค่ะคุณลูกค้าเชิญคุณลูกค้าเดินไปเข้าอีกฝั่งแทนนะคะฝั่งทางโซนด้านในค่ะ"พนักงานบอกและผายมือไปทางฝั่งโซนด้านใน
"ขอบคุณค่ะ"หนูนาพยักหน้าและเอ่ยขอบคุณพนักงานก่อนจะเดินตรงไปยังห้องน้ำอีกฝั่ง
ปึก!
"โอ๊ย!"เพราะความรีบร้อนที่จะเดินเข้าห้องน้ำของหนูนาทำให้เธอเผลอเดินชนเข้ากับใครบางคนที่เดินสวนออกมาจากทางเดินของห้องน้ำพอดี
"ขอโทษค่ะพอดีฉันรีบไปหน่อยเลยไม่ทันมอง"หนูนาเอ่ยบอกกับคนที่เธอเดินชนพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมามองก่อนจะเห็นว่าเป็นชายร่างสูงที่มีใบหน้าหล่อเหลากำลังจ้องมองเธออยู่
หล่อมาก!เป็นคำพูดแรกที่อยู่ในใจของหนูนาเมื่อได้เห็นผู้ชายร่างสูงโปร่งที่ดูสง่าอยู่ตรงหน้าเธอ ใบหน้าคมเข้มจมูกโด่งเป็นสันริมฝีปากหยักได้รูปสีชมพูจนน่าสัมผัสแต่แววตาของเขาช่างน่ากลัวเกินไป
"..."
หนูนารอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่เมื่อเห็นสายตาที่ดุดันแฝงถึงความไม่พอใจมองมาที่เธอก่อนที่หนูนาจะเป็นฝ่ายหลบสายตาลงเพราะกลัวกับสายตาของเขา
"ขะ...ขอโทษอีกครั้งนะคะขอตัวก่อนนะคะ"หนูนาเบี่ยงตัวหลบแล้วเดินตรงไปเข้าห้องน้ำทันทีปล่อยให้ชายหนุ่มที่ยังยืนอยู่ได้แต่มองตามไปอย่างไม่ละสายตา
"นายครับ"เสียงของเจกหรือ(หลี่ หมิ่นเอ๋อ)ลูกน้องคนสนิทเอ่ยเรียกผู้เป็นนายทำให้คาร์ลหรือ(เหยา อวี่หาน)มาเฟียหนุ่มละสายตาจากร่างบางที่เดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วหันกลับไปมองเจกที่เดินเข้ามา
"มีอะไร"คาร์ลเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่นิ่งเรียบ
"สายของเรารายงานมาว่าเจอคุณเฟิงอี้กับเจียอิ่งแล้วครับ?"เจกเอ่ยรายงานแหล่งข่าวที่ได้รับรู้มาให้เจ้านายฟัง
"ดี!ไปลากพวกมันมากูจะเป็นคนจัดการเอง"คาร์ลเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงนิ่งแต่สายตากับแฝงถึงความดุดัน
"ได้ครับนาย"เจกพยักหน้าให้กับคาร์ลก่อนที่คาร์ลจะก้าวเท้าเดินออกจากห้องน้ำไปโดยมีเจกเดินตามหลังออกไป
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่95แค่หนึ่งฤทัย (จบบริบูรณ์)ที.เอ็น.เอส.กรุ๊ป จำกัดก๊อก ก๊อก ก๊อก"ขออนุญาตครับนาย"เสียงเคาะประตูห้องทำงานของคาร์ลดังขึ้นพร้อมกับเสียงของเจกลูกน้องคนสนิทที่เดินเข้ามาภายในห้อง คาร์ลละสายตาจากกองเอกสารตรงหน้าแล้วเงยหน้าขึ้นมามองเจกลูกน้องคนสนิทที่เดินเข้ามายืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานของเขา"มีอะไร?"คาร์ลถามขึ้น"มีคนมาหานายครับ"เจกเอ่ยบอกแล้วยิ้มออกมา"ใคร?"คาร์ลเลิกคิ้วขึ้นด้วยความสงสัยก่อนที่ประตูห้องทำงานจะถูกเปิดเข้ามา"เซอร์ไพรส์"วีด้าเปิดประตูห้องทำงานของลูกชายเข้ามาพร้อมกับพูดขึ้น สายตาคมของคาร์ลเหลือบไปมองที่ด้านหลังของผู้เป็นแม่ก็เห็นก็เห็นว่าผู้เป็นแม่ไม่ได้มาคนเดียวแต่พาไมเคิลผู้เป็นพ่อมาด้วยเจกที่เห็นนายหญิงใหญ่กับนายใหญ่เดินเข้ามาในห้องก็รีบค้อมศีรษะทันทีเพื่อทำความเคารพก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป"ม๊า ป๊ามาทำอะไรกันที่นี่"คาร์ลถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งไม่ได้ตกใจที่เห็นพวกท่านมา"ก็มาเยี่ยมลูกไงจ๊ะ ม๊าพาป๊ามาด้วยนะ"วีด้าเอ่ยบอกและพาไมเคิลผู้เป็นสามีไปนั่งลงที่โซฟากลางห้องทำงาน"อย่างงั้นเหรอครับ?"คาร์ลถามขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นจากโต๊ะทำงานแล้วไปนั่
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่94กระชับรักNC+++คอนโดของคาร์ล"ไหนบอกว่าจะไม่ดื่มเยอะไงหนูนา?"คาร์ลพูดขึ้นเมื่อวางหนูนาลงบนเตียงนอนก่อนที่ลุกขึ้นแล้วเดินไปเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้หนูนา"อื้อ...เฮียคาร์ลเหรอ?"หนูนาลืมตาตื่นขึ้นมาเมื่อรู้สึกว่ามีอะไรเย็นๆมาโดนตัวเธอ"ฟื้นตัวแล้วหรือไง ไหนบอกกับเฮียว่าจะไม่ดื่มเยอะไง?""เฮียคาร์ลของนา"หนูนาลุกขึ้นมานั่งและจ้องมองคาร์ลด้วยสายตาหยาดเยิ้มอย่างไม่วางตา"มองเฮียแบบนั้นทำไม?""อึก...ก็เฮียคาร์ลของนาหล่อ นาก็อยากมองไงคะ"หนูนาตอบพร้อมกับยิ้มหวานออกมา"ปากหวานจังเลยนะตอนเมาเนี่ย"คาร์ลยิ้มออกมาเล็กน้อยให้หนูนา"จุ๊ๆ ไม่ใช่แค่ปากหวานนะคะ ปากนาก็เก่งด้วย"หนูนายกนิ้วขึ้นมาจรดที่ริมฝีปากของตัวเองและส่ายหน้าไปมาก่อนที่จะลุกออกจากเตียงแล้วมายืนมองคาร์ล"ลุกขึ้นยืนทำไมหนูนาเดี๋ยวก็ล้มจนได้"คาร์ลรีบลุกขึ้นจากเตียงและมาจับตัวหนูนาที่ยืนเซไปเซมา"เฮียคาร์ลขา"หนูนายกแขนขึ้นมาคล้องคอของคาร์ลเอาไว้ก่อนที่จะโน้มใบหน้าไปจูบที่ริมฝีปากหนา"หึ จะเอาอะไร?"คาร์ลยกยิ้มขึ้นที่มุมปากพร้อมกับมือหนาที่นวดเฟ้นอยู่ที่บั้นท้ายกลมกลึงของเธอ นี่เธอกำลังยั่วเขาชัดๆ"อืม..."หนูนา
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่93โงหัวไม่ขึ้นร้านอาหารจีนครืดดดดเสียงประตูห้องอาหารถูกเลื่อนเปิดออกทำให้บุคคลทั้งสองคนที่นั่งรอกันอยู่ภายในห้องอาหารหันไปมองที่ประตูเป็นสายตาเดียวกัน"สาย"ไฉพูดขึ้นเมื่อเห็นคาร์ลเปิดประตูห้องอาหารเข้ามาก่อนที่สายตาจะเหลือบไปเห็นสาวน้อยหน้าตาเหมือนตุ๊กตายืนอยู่ที่ด้านหลังของคาร์ล"ก็มาแล้วอย่าบ่นให้มาก"คาร์ลเอ่ยบอกแล้วเดินจูงมือหนูนาเข้ามาในห้องอาหารก่อนจะเลื่อนเก้าอี้ให้เธอนั่งลงวันนี้ไฉเพื่อนสนิทอีกคนของคาร์ลบินมาที่ประเทศไทยก็เลยนัดชวนให้ลี่หยางกับคาร์ลมาทานข้าวด้วยกันและก็บอกให้คาร์ลพาหนูนามาด้วยเพราะอยากจะทำความรู้จัก"ขอบคุณค่ะเฮียคาร์ล"เสียงหวานเอ่ยบอกแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ก่อนที่หนูนาจะหันไปทักทายกับลี่หยาง ลี่หยางยิ้มรับและทักทายหนูนากลับเช่นกัน"นี่เหรอเมียไอ้คาร์ล?"ไฉหันไปถามกับลี่หยางที่นั่งเยื้องอยู่ข้างๆ"อืม"ลี่หยางพยักหน้า"สวัสดีครับผมไฉนะครับเป็นเพื่อนกับคาร์ลกับลี่หยางมัน"ไฉเอ่ยแนะนำตัวพร้อมกับยื่นมือออกไปเพื่อจะจับมือกับหนูนาแต่คาร์ลเป็นคนยื่นมือมาจับกับเขาแทน"อะไรของมึงเนี่ยไอ้คาร์ล?"ไฉมองหน้าคาร์ลอย่างไม่เข้าใจ"ทักทายแต่ปากพอมือไม
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่92เรียกเฮียสิคะที.เอ็น.เอส.กรุ๊ป จำกัดก๊อก ก๊อก ก๊อก"เข้ามา"เสียงทุ้มของคาร์ลเอ่ยอนุญาตให้คนที่เคาะประตูห้องทำงานเข้ามาได้แกร๊กเสียงประตูห้องทำงานถูกเปิดเข้ามาโดยที่คาร์ลไม่ได้สนใจว่าใครเป็นคนเปิดเพราะเขามัวแต่สนใจเอกสารที่ตรวจอยู่ตรงหน้า"นี่เที่ยงแล้วนะคะยังไม่หยุดทำงานอีกเหรอ?"เสียงหวานใสเอ่ยถามขึ้นจึงทำให้คาร์ลเงยหน้าจากกองเอกสารตรงหน้าขึ้นมามองตามเสียง ก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อเห็นแฟนสาวตัวเล็กของตัวเขายืนอยู่"มาได้อย่างไงเนี่ย?""ขับรถมาค่ะแล้วก็เอาเสบียงกลางวันมาฝาก"หนูนาเอ่ยบอกพร้อมกับยกถุงผ้าสีฟ้าที่ใส่กล่องอาหารที่เธอทำมาให้คาร์ลทานขึ้นมาโชว์ให้คาร์ลดู"ทำไมจะมาไม่บอกจะได้ให้เจกไปรับ""ไม่เป็นไรค่ะฉันขับรถมาเองได้"หนูนาตอบ"ไม่อยากให้ขับรถเองมันอันตราย"คาร์ลปิดแฟ้มเอกสารลงก่อนที่จะลุกขึ้นจากเก้าอี้ทำงานและเดินตรงไปหาหนูนาแข็งแกร่งโอบเอวเล็กมากอดไว้ ใบหน้าคมโน้มลงไปหอมที่แก้มใสของเธออย่างที่ชอบทำเป็นประจำ"หอมจังทำไมตัวเมียฉันถึงหอมแบบนี้นะ""หอมทุกวันไม่เบื่อเหรอคะ?"หนูนาถามออกไปพร้อมกับยิ้มออกมาตั้งแต่ที่เราเปิดใจคบกันมาเป็นแฟนคาร์ลก็หอมแก้มเธอ
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่91สัญญา"เป็นไงสำเร็จไหม?"จางเหว่ยเดินออกมาจากห้องแล้วเดินมานั่งลงที่โซฟาพร้อมกับเอ่ยถามกับเจาถึงงานที่ให้เจาไปทำ"เออ...คือว่า"เจาก้มหน้าลงพร้อมกับกลืนน้ำลายลงคอเขาไม่รู้ว่าจะเริ่มพูดอย่างไงดี"มึงก้มหน้าทำไมไอ้เจามีอะไรก็พูดมา!""คะ...คือว่าคนที่เราส่งให้ไปจัดการคุณคาร์ลพวกมันตายหมดแล้วครับนาย""ตายหมดแล้วมึงอย่าบอกกูนะว่าไอ้คาร์ลมันยังไม่ตาย!?""ครับนายคุณคาร์ลยังไม่ตายแต่คุณหนูนาเธอโดนยิงแต่ว่าอาการตอนนี้ปลอดภัยแล้วครับ"เจาเอ่ยรายงานถึงเรื่องที่เกิด"ใครจะเป็นอย่างไงก็ช่างหัวมันคนที่กูสนคือไอ้คาร์ลว่าทำไมมันยังไม่ตายฮะ!"จางเหว่ยลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเดินตรงไปหาเจา"..."เจาได้แต่ก้มหน้าลงอย่างรู้สึกผิด"มึงทำงานพลาดไอ้เจา!"จางเหว่ยตะโกนออกมาเสียงดังอย่างเดือดดาลเมื่อรู้ว่าคาร์ลยังไม่ตายทำไมคาร์ลมันถึงได้หนังเหนียวตายยากตายเย็นขนาดนี้ก็ไม่รู้"นายผมขอโทษครับ นายให้โอกาสผมอีกสักครั้งนะครับ"เจารีบนั่งลงคุกเข่าตรงหน้าผู้เป็นเจ้านายอย่างรู้สึกผิด"มึงโง่หรือไง คิดว่าไอ้คาร์ลมันจะยอมให้มึงมีโอกาสไปฆ่ามันอีกหรือไง โง่!"จางเหว่ยเดินมานั่งลงที่โซฟาด้วยอารมณ์โกรธเกรี
ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่90ผู้หญิงคนนี้คนเดียวเท่านั้นโรงพยาบาลห้องผ่าตัดร่างสูงของคาร์ลได้แต่เดินวนไปวนมาอยู่ที่หน้าห้องผ่าตัดด้วยสีหน้าที่มีแต่ความกังวล คาร์ลได้แต่ยืนชะเง้อเข้าไปในห้องผ่าตัดในใจตอนนี้มีแต่ความกลัวปกคลุมไปทั่วในชีวิตคาร์ลไม่เคยคิดจะกลัวอะไรเลยแต่พอเป็นหนูนาทำให้คาร์ลรู้สึกกลัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เขากลัว กลัวว่าจะสูญเสียหนูนาไปซึ่งเขายอมไม่ได้ถ้าเป็นแบบนั้น"ไอ้คาร์ล!"เสียงเรียกที่ดังขึ้นทำให้คาร์ลหันไปมองตามเสียงก่อนที่จะเห็นลี่หยางกับเฟย์เฟย์เดินเข้ามา"ลี่หยาง เฟย์เฟย์มาได้อย่างไง?"คาร์ลถามขึ้นและพาตัวเองเดินไปนั่งลงเก้าอี้"ก็เจกโทรไปบอกกูก็เลยนั่งเครื่องบินส่วนตัวมากับเฟย์เฟย์ นูน่าเป็นอย่างไงบ้าง?"ลี่หยางเอ่ยถามถึงหนูนาด้วยความเป็นห่วง"ยังไม่ออกมาจากห้องผ่าตัดเลย"คาร์ลเอ่ยบอกพร้อมกับถอนหายใจออกมา"เข้าไปนานหรือยัง?""ชั่วโมงหนึ่งเห็นจะได้"คาร์ลตอบ"แล้วเฮียคาร์ลเป็นอย่างไงบ้างคะเจ็บตรงไหนหรือเปล่าเสื้อเฮียคาร์ลเปื้อนเลือดเต็มไปหมดเลย?"เฟย์เฟย์เดินมานั่งลงข้างๆกับคาร์ลแล้วเอ่ยถามขึ้นด้วยความเป็นห่วงตอนที่รู้ข่าวว่าคาร์ลโดนลอบทำร้ายใจเธอก็อยู่ไม่สุขเลยเ