ตอนที่1คาร์ล (เหยา อวี่หาน)

ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย

ตอนที่1

คาร์ล (เหยา อวี่หาน)

ตึก ตึก ตึก

เสียงฝีเท้าหนักทั้งสองข้างของมาเฟียหนุ่มที่ก้าวเท้าเดินเข้ามาภายในห้องห้องหนึ่งของคอนโดหรูย่านกลางใจเมืองก่อนที่สายตาคมจะกวาดมองไปรอบๆห้องที่ว่างเปล่าที่เหมือนไม่มีใครอยู่แต่เขามั่นใจว่าก่อนหน้านี้มันเคยมีคนอยู่ในห้องนี้

"สองคนนั้นหนีไปได้ครับนายหนีไปก่อนหน้าเราจะมาได้สักสิบห้านาที"เจกรายงานให้เจ้านายทราบว่าเฟิงอี้กับเจียอิ่งคนที่กำลังตามตัวอยู่นั้นได้หนีไปแล้ว

"ตามตัวพวกมันสองคนให้เจอให้เร็วที่สุดเข้าใจไหม?"คาร์ลตวัดสายตาดุดันไปมองเจกและลูกน้องคนอื่นที่ยืนอยู่ด้วยสายตาที่ดุดันทำให้ลูกน้องคนอื่นๆรวมถึงเจกต่างรีบก้มหน้าหลบสายตาลงด้วยความกลัวต่อสายตาของผู้เป็นเจ้านาย

"ได้ครับนายผมจะหาที่อยู่ของสองคนนั้นให้เร็วที่สุด"เจกเอ่ยบอกอย่างมั่นใจ

"..."มาเฟียหนุ่มไม่ได้พูดอะไรก่อนจะหมุนตัวเดินออกจากห้องไปโดยมีเจกเดินตามออกไปเช่นกัน

คาร์ลหรือ(เหยา อวี่หาน)เป็นลูกชายคนเดียวของไมเคิลหรือ(เหยา เหวินเล่อ)กับภาวิดาหรือ (วีด้า เหยา)เจ้าของอสังหาริมทรัพย์ที่ใหญ่เป็นอันดับห้าของฮ่องกง คาร์ลเป็นลูกครึ่งไทย-ฮ่องกงพ่อเป็นคนฮ่องกงส่วนแม่เป็นคนไทยแท้ๆเลยทำให้คาร์ลพูดภาษาไทยได้เพราะถูกผู้เป็นแม่สอนมาตั้งแต่เด็กๆ คาร์ลขึ้นรับตำแหน่งประธานบริษัทแทนผู้เป็นพ่อเมื่อหลายปีก่อนและไม่ใช่แค่นั้นคาร์ลยังรับตำแหน่งที่สืบต่อกันมาตั้งแต่รุ่นสู่รุ่นนั่นก็คือตำแหน่งผู้นำมาเฟียของตระกูลเหยา ตระกูลเหยาเป็นมาเฟียมาตั้งแต่รุ่นทวดจนมาถึงรุ่นคาร์ลนอกจากธุรกิจอสังหาริมทรัพย์แล้วตระกูลเหยายังมีธุรกิจสีดำอีกมากที่ทำอยู่ไม่ว่า ฟอกเงิน ค้ายาเสพติด ค้าไม้เถื่อน ค้าอาวุธเถื่อน ค้ามนุษย์ ธุรกิจการพนัน รวมทั้งเงินที่ได้จากการทุจริตคอร์รัปชันตระกูลเหยาทำหมด 

คาร์ลบินมาประเทศไทยเพื่อคุยธุรกิจและมาดูบริษัทลูกที่ตั้งอยู่ที่ประเทศไทยที่ถูกขยายมาจากบริษัทแม่ที่ฮ่องกงแต่ไม่ใช่เพียงแค่นั้นคาร์ลยังมาตามล่าคนทรยศสองคนที่กล้าทรยศเขา

 เหยา เฟิงอี้เป็นลูกพี่ลูกน้องของคาร์ลพ่อแม่ของเฟิงอี้โดนฆ่าตายตั้งแต่เฟิงอี้ยังเป็นเด็กๆพ่อของคาร์ลเลยรับอุปถัมป์รับเลี้ยงเฟิงอี้เหมือนเป็นลูกชายแท้ๆอีกคนแต่เฟิงอี้มีนิสัยที่อิจฉาโลภมากอยากได้อยากมีพยายามจะอยากจะเอาชนะคาร์ลทุกอย่างแต่ก็ไม่เคยทำสำเร็จจนสุดท้ายเฟิงอี้ขโมยข้อมูลในบริษัทไปขายให้กับคู่แข่งแถมยักยอกเงินในบริษัทไปอีกหลายร้อยล้านและหนีมาพร้อมกับจางเจียอิ่งหญิงสาวคนโปรดที่เขาเลี้ยงดูปูเสื่ออย่างดีรับเธอออกมาจากซ่องโสเภณีเพื่อให้เธอมีชีวิตที่ดีขึ้นแต่เธอกับหักหลังคิดคดทรยศแอบมีอะไรกับเฟิงอี้ลับหลังเขาเฟิงอี้และเจียอิ่งทั้งสองคนหอบเงินหนีมาที่ประเทศไทยคงคิดที่จะหนีมาใช้ชีวิตและมีความสุขกันที่นี้แต่คงต้องเสียใจด้วยที่ความสุขนั้นจะไม่มีทางเกิดขึ้นแน่นอน สิ่งเดียวที่คนทรยศจะได้ไปก็คือความตายเท่านั้นและเขาจะเป็นคนมอบมันให้กับทั้งสองคนเอง

"นายครับ"เจกเอ่ยเรียกคาร์ลที่เอาแต่นั่งนิ่งและมองออกไปที่ด้านนอกกระจกรถ

"มีอะไร?"คาร์ลละสายตาจากการมองวิวที่ด้านนอกหน้าต่างและหันมามองเจกผ่านกระจกมองหลัง

"ผมขอถามอะไรนายได้ไหมครับ?"

"อือ"คาร์ลรับคำในลำคอและรอฟังว่าเจกจะถามอะไร

"นายคิดจะฆ่าคุณเฟิงอี้จริงๆเหรอครับ?"

"แล้วกูมีเหตุผลอะไรที่ต้องเก็บงูพิษไว้ด้วย"คาร์ลเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ

"แต่คุณเฟิงอี้เป็นลูกพี่ลูกน้องของนายนะครับนายจะไม่โอกาสคุณเฟิงอี้เหรอครับ"

"แล้วอย่างไงมึงจะให้กูปล่อยเฟิงอี้ไปงั้นเหรอ?"

"ไม่ใช่ครับนายแต่..."เจกถึงกับหลบสายตาลงเมื่อโดนสายตาคมของคาร์ลจ้องมองมาผ่านกระจกหลัง

"มึงคิดว่าคนอย่างเฟิงอี้ควรเก็บไว้หรือไงควรค่าแก่การให้อภัยงั้นเหรอมึงก็รู้ดีไม่ใช่หรือไงเจกว่าครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เฟิงอี้ทำ"

"ผมทราบแล้วครับนาย"เจกพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ

"จำไว้นะเจกชีวิตเราไม่ได้ว่างพอที่จะมานั่งให้โอกาสคนที่ทำผิดซ้ำซากแล้วยิ่งคนอย่างเฟิงอี้ยิ่งไม่ควร"

"ผมเข้าใจแล้วครับนาย"

"ดี!ครั้งหน้าก็อย่าถามอะไรที่มันไร้สาระแบบนี้อีก"

"ขอโทษครับนาย..เออนายครับพรุ่งนี้นายมีนัดไว้กับคุณสิบทิศที่โรงแรมxxxนะครับ"

"อืม"คาร์ลพยักหน้ารับก่อนที่จะหันมองออกไปที่ด้านนอกหน้าต่างรถเช่นเดิม

เจกเมื่อเห็นว่าเจ้านายหันมองออกไปที่ด้านนอกหน้าต่างรถเช่นเดิมก็หันมาสนใจในการขับรถต่อ

วันต่อมา

โรงแรมXXX

โซนVIP

"สวัสดีครับคุณเหยา อวี่หาน"สิบทิศเอ่ยทักกับลูกค้าคนสำคัญทันทีเมื่อเดินมาถึงโต๊ะอาหารที่จองไว้โดยมีเหยา อวี่หานได้นั่งรออยู่ก่อนหน้านี้แล้ว

"สวัสดีครับคุณสิบทิศเรียกผมว่าคาร์ลดีกว่าครับสะดวกกว่า"คาร์ลลุกขึ้นยืนพร้อมกับยื่นมือออกไปจับมือของสิบทิศ

"ครับคุณคาร์ล"สิบทิศพยักหน้าและยกมือขึ้นไปจับกับลูกค้าคนสำคัญก่อนที่ทั้งสองจะปล่อยมือออกจากกัน

"เชิญนั่งครับคุณสิบทิศ"เจกลูกน้องคนสนิทของคาร์ลเดินมาเลื่อนเก้าอี้ให้กับสิบทิศได้นั่ง

"ขอบใจ"สิบทิศเอ่ยบอกกับเจกพร้อมกับนั่งลงเจกค้อมศีรษะเล็กน้อยเเล้วเดินไปยืนอยู่ที่ด้านหลังของคาร์ลเช่นเดิม

"ผมไม่คิดว่าคุณคาร์ลกับคนสนิทจะพูดไทยได้นะครับ"สิบทิศถามขึ้นอย่างสงสัยเพราะลูกค้าคนสำคัญของเขาวันนี้เป็นคนฮ่องกงตอนที่คาร์ลสวัสดีเขาเป็นภาษาไทยเขาเองก็ตกใจเล็กน้อยไม่คิดว่าลูกค้าที่มาจากฮ่องกงจะพูดภาษาไทยได้

"ผมเป็นลูกครึ่งไทยฮ่องกงครับแม่เป็นคนไทยพ่อเป็นคนฮ่องกง แม่ผมสอนภาษาไทยให้ผมกับเจกตั้งแต่ๆเด็กเราสองคนก็เลยพูดภาษาไทยได้ครับ"คาร์ลเอ่ยบอก

"อ๋ออย่างนี้นี่เอง"สิบทิศพยักหน้ารับอย่างเข้าใจก่อนที่พนักงานจะเดินมาเสิร์ฟไวน์แดงราคาแพงให้กับสิบทิศ

"คุณสิบทิศจะสั่งอะไรทานไหมครับ?"คาร์ลเอ่ยถามก่อนจะยกแก้วไวน์ที่วางอยู่ที่ด้านขวามือของตัวเองขึ้นมาดื่ม

"ไม่เป็นไรครับเชิญคุณคาร์ลตามสบาย"สิบทิศบอก

"ถ้างั้นก็ไม่เป็นไรครับเรามาคุยเรื่องธุรกิจเราจะดีกว่าเพราะดูแล้วคุณคงจะมีธุระที่สำคัญกว่ากำลังรออยู่"คาร์ลเอ่ยบอกพร้อมกับมองไปยังโต๊ะอาหารที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งโดยมีสายตาของสิบทิศมองตามไปเช่นกัน คาร์ลเห็นสิบทิศเดินเข้ามาพร้อมหญิงสาวคนหนึ่งแต่เธอแยกตัวออกไปนั่งอีกฝั่งหนึ่งก่อนที่สิบทิศจะเดินเข้ามาหาเขา

"ครับ"สิบทิศละสายตากลับมามองคาร์ลเช่นเดิมจากนั้นทั้งสองคนก็เริ่มพูดคุยเกี่ยวกับธุรกิจกัน

ผ่านไปสักพัก

"เอาเป็นว่าผมตกลงในการที่จะให้คุณใช้บริการท่าเรือของผมขนส่งสินค้าจากฮ่องกงมาไทยส่วนรายละเอียดและข้อตกลงผมจะให้เลขาส่งให้คุณคาร์ลทางอีเมลแล้วกันนะครับถ้าคุณโอเคเราค่อยนัดวันมาเซ็นสัญญากัน"สิบทิศเอ่ยบอกหลังจากที่นั่งคุยเรื่องธุรกิจจบ 

"โอเคครับ...ผมยินดีนะครับที่จะได้ทำธุรกิจกับคุณสิบทิศ"คาร์ลลุกขึ้นยืนพร้อมกับยื่นมือออกไปเพื่อจะจับมือกับสิบทิศ

"เช่นกันครับคุณคาร์ล"สิบทิศลุกขึ้นยืนแล้วยื่นมือไปจับมือของคาร์ลก่อนที่ทั้งสองจะปล่อยมือออกจากกัน

"ถ้างั้นผมขอตัวเลยแล้วกันนะครับคุณสิบทิศขอบคุณสำหรับอาหารมื้อนี้ด้วย"คาร์ลเอ่ยบอก

"ยินดีครับ"สิบทิศพยักหน้าก่อนที่คาร์ลจะเดินออกไปในทันที