공유

ตอนที่ 46

last update 최신 업데이트: 2025-07-02 14:17:44

ตอนที่ 46.

“นั่นเลือกเศษพลอยรับไหว้น้องสะใภ้หรือ คุณพิม”

กำปั่นใบใหญ่สีแดงที่เธอยกออกมานี้คือที่ใส่พวกพลอยสี...

“แหม...นึกว่าจะยกกำปั่นสีน้ำเงินออกมาหาของรับไหว้” แล้วคุณพุดก็หัวเราะคิกคัก “ให้แต่พลอยร่วงๆ”

“พูดมากน่า”

“ภีมเขาจะคิดยังไง รับไหว้เมียเขาด้วยพลอยสี”

“นี่พุด...พวกพลอยพวกนี้ มันของเก่า” เธอเน้นเสียงบอก “พลอยเมืองจันท์ บ่อเก่าน้ำดีๆ หาไม่ได้อีกแล้ว ไม่ว่าจะทับทิมสยาม พลอยสีน้ำเงิน ไพลิน หรือบุษราคัม สีเหลืองแม่โขง หรือจะเป็นพลอยพม่าของเก่า...เม็ดตาละเม็ดเท่าลูกหิน มีสตาร์เกือบทุกเม็ด หลายเม็ดเจียระไนอย่างดีไม่ใช่พลอยหลังเบี้ย เข้าเรือน เข้าเป็นเส้นสร้อยคอ สร้อยข้อมือก็มีออกจะพร้อม ของพวกนี้ราคาเท่าไหร่ ฉันเห็นแต่ตามห้างมีแต่พวกพลอยใหม่ พลอยวิทยาศาสตร์ หลอกลวง ตบตาฉีดสี...ขายกันเกร่อ บางทีก็ขายได้ราคาแพงหลักแสน...”

คุณพุดยักไหล่... “ก็คนมันสมยอมให้หลอก แต่นี่คุณพิมออกจะร่ำรวย...ทำเพชรหายสักสิบกะรัต ก็ไม่จนลงมังคะ”

“ยัยพุด” เธอเอ็ด “แล้วตัวละ จะให้อะไรน้องสะใภ้ ทำมาพูดแดกดันฉันอยู่ได้”

คุณพุดหัวเราะคิกคัก “รอคุณพิมให้ก่อน พุดค่อยเกทับ”

“พิลึกคนจริงๆ เธอนี่”

“อยากเกทับจ
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 80

    ตอนที่ 80.ภีมเคยกับนายภูมินทร์หลายเรื่อง ไม่ว่าจะเรื่องแม่ที่เขาเพิ่งรู้ ถามว่าดีใจไหมที่อยู่ๆ เขามีแม่...แน่นอน วูบแรกตกใจ ครั้นความตกใจจางหาย เขาก็ดีใจตามมาเขารู้สึกได้ว่าเขาก็มีแม่...และแม่ไม่ได้ตามไปกับชู้ดังที่พี่ๆ บอกเขาคุณพุดพูดจาโพนทะนา ประจานเขาคุณพิมไม่พูด แต่นิ่งเฉยและปลอบโยน แต่นั่นเหมือนจะบอกว่าที่คุณพุดพูดเป็นจริง ทำให้เขาเจ็บแปลบเสมอมาและเมื่อเขารู้ข่าวแม่ตาย...ภีมก็ฝังเรื่องราวของแม่ลงลึกตัวการแท้จริงคือคุณพิม...เธอเองหรือ...เขาประหลาดใจภาพแสนดีราวแม่พระ...ไม่ใช่เลยเป็นภาพลวง...เธอไม่ใช่คนดี เธอสร้างภาพขึ้นมาทั้งหมดคุณพิมท้องตั้งแต่วัยรุ่นแตกเนื้อสาว...นายภูมินทร์ผิดหวังมาก...ลูกสาวคนโตทะนุถนอมกันมา..ท้องกับผู้ชายที่ต่ำต้อยและเธอต่อต้านคนเป็นพ่ออย่างหนักยิ่งถูกพรากเธอยิ่งมากไปด้วยฤทธิ์ สุดท้ายเธอยอมจำนน ลูกเธอกลายเป็นน้องชายอย่างไม่มีทางอื่นอีก คนรักของเธอจากไป...เธออยู่ในฐานะพี่คนโตของน้องอีกสามคน ซึ่งเป็นลูกชายของเธอเสียหนึ่งเธอเก่งมากที่เก็บงำความลับไว้ได้อย้างแน่นหนา เนียน...สนิทมากและเขานึกชมป๋าที่ไม่เคยปริปาก...ป๋าต้องเลี้ยงหลานเสมอลูก...และไม่เคย

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 79

    ตอนที่ 79.ชายหนุ่มหัวเราะ “นึกว่ากลัวหรือ เธอกล้าตีผมหรือ ตัวแค่นี้ผมจับหักมือ จะตีผมได้อีกหรือ”“ต้องถามต่อค่ะ ว่ากล้าหักมือนันหรือคะ”ภีมเอามือเกาหัว “เออ จริงด้วย หักมือเมีย ทีนี้ เมียจะเอามือที่ไหนมากอด”เขาชวนหล่อนออกไปจากที่นี่ กำลังจะเดินไปถึงรถเมื่อลงมาที่ลานจอดรถที่แอบเอาไว้ก็ได้ยินเสียงเรียก...“นันๆๆๆ” เสียงเรียกรัวกระชั้น...นันทาหันไปมอง ทำท่าตื่นเต้น“เมธา...”“นันจริงๆ ด้วย ไม่เจอกันนานเลย”“นานอะไร แค่สามเดือนเอง”“ตั้งสามเดือน หายไปไหน เราโทรไปก็ไม่รับ”เมธาเอ่ยถาม แต่มองไปยังภีมเหมือนระแวง ภีมมองออกถึงสายตานั้น เขาเดินอ้อมรถไปอีกด้าน ก่อนจะไขกุญแจรถขึ้นไปนั่งรอ เมธาเบยถามเบาๆ “ใครนะ นัน”“สามี”เมธาทำท่าตกใจ “ใครนะ”“สามีฉัน”“พูดเป็นเล่นนะ นัน” เขาหน้าเสีย “พูดจริงจ้ะ”“เธอมีแฟน”“สามี” เสียงย้ำ”“แต่ว่า...”“เราแต่งงานกันเงียบๆ จดทะเบียนสมรส”เมธาอ้าปากค้าง เพราะตอนแรกที่นันทาบอก เขาคิดว่าเป็นเรื่องของการขายบริการ...หรือการผูกพันชั่วคราว..ไม่ได้จริงจังอะไร งานไซด์ไลน์มีมากมายสำหรับสาวๆ และอย่าว่าแต่สาวๆ แม้แต่ผู้ชายก็ยังทำ...เพราะเรื่องนี้เขารู

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 78

    ตอนที่ 78.“ยิ่งกว่านิยายหรือละครน้ำเน่าทางทีวี” ภีมพึมพำและนันทาก็เห็นด้วยแต่ไม่ได้เปิดปากพูด“ใช่ ป๋าไม่รู้ว่าทำผิดหรือถูก เหมือนแม่มัน แต่พิมฉลาดกว่าที่เงียบ และป๋าเพิ่งมาจับได้หลายอย่างว่าพิมร้ายเงียบแค่ไหน พิมทำให้ป๋าเสียใจเรื่องแม่ของแกด้วยนะ ภีม”“แม่ผม...ทำไมครับ หรือคุณพิมมีส่วนกับการตายของแม่”ภีมถามเสียงต่ำ“เปล่า...”“แล้วทำไมป๋าเสียใจ”“เพราะแม่แกยังไม่ได้ตาย”ภีมเบิกตากว้าง“ป๋า”“แต่แม่พิมพูดจาให้ป๋าทำตัวโง่ๆ หลงเชื่อ จนเกิดเข้าใจผิด...ป๋าเลยแยกแม่พิมจากผัวยังไง แม่พิมก็ใช้วิธีย้อนศรแยกแม่ของแกไปจากป๋าแบบนั้น...แกเข้าใจไหม ป๋าเป็นคนทำให้แม่แกต้องไป ป๋าผิดเอง”“แม่ยังอยู่?”“และตอนนี้ ป๋ารู้ว่าแม่แกกลับมาเมืองไทยแล้ว ภีม...แกจะให้อภัยป๋าไหม”ชายหนุ่มเงียบไป นันทาช่วยบีบมือเขาแรงๆ...“คุณภีม”“ป๋า” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาในที่สุด “ทำไมป๋าถามผมแบบนี้ ทำไมคิดว่าผมจะเกลียดหรือโกรธป๋า ผมรักป๋า ไม่มีคำว่าให้อภัย เพราะผมไม่เคยคิดโกรธป๋าเลย...แม่ผมอยู่ไหน ป๋าอยากให้แม่เข้าใจหรือเปล่า บอกผมว่าแม่อยู่ไหน ผมจะพาแม่กลับมาหาป๋า หากป๋ายังต้องการแม่...ผมสัญญาครับ”แม่เขาเป็นใค

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 77

    ตอนที่ 77.ชายหนุ่มจูบแก้มเมียรักแรงๆ อีกหน ก่อนจะออกรถไปจากที่นี่...เขารีบพานันทาไปยังจุดหมาย และเขาไม่ได้ใช้รถคันนี้เข้าไปที่โรงพยาบาลที่บิดาพักรักษาตัว เพราะชายหนุ่มแวะที่คอนโดฯใหม่ที่เขาเพิ่งเช่าเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา...เขาทิ้งรถตัวเองไว้ที่นั่น คอนโดฯกลางเก่ากลางใหม่ยานชานเมืองที่คนรอบตัวเขาย่อมคาดไม่ถึงว่าคนอย่างเขาจะแวะไปพัก แน่นอนว่ามันแวดล้อมด้วยความพลุกพล่านแบบสุดๆ มีทางเข้าออกหลายทางอย่างยิ่งอาจจะมีคนเห็นรถเขา และจำได้แต่จะไม่มีคนรู้เลยว่าเขาจะมุ่งไปไหนเพราะยากต่อการคาดเดาด้วยเหตุว่าย่านนี้มีสถานที่มากมายจนเดาได้ยากต่อจุดหมายปลายทาง มีคอนโดฯ หลายแห่ง เขาขึ้นไปบนห้องพัก และสักพักก็ลงมาเรียกหารถแท๊กซี่จากใกล้ๆ กันนั้นไปยังโรงพยาบาล เรียกรถใหม่ๆ ฟิล์มเข้มๆ เขาก็ไปถึงโรงพยาบาลโดยบอกให้รถไปจอดใกล้กับทางประตูเข้าทางห้องอาหารที่อยู่ด้านหลัง และเขาพานันทาเข้าไปในตัวอาคารอย่างรวดเร็ว โดยทางประตูใกล้ห้องอาหารไม่ผ่านผู้คนเลยที่นี่เป็นโรงพยาบาลไม่ใหญ่มากนัก ขนาดกลาง ราคาค่อนข้างแพง และรักษาเฉพาะทาง...คนไข้ที่ไม่มีอาการทางจิตประสาทจะไม่มารักษา ดังนั้นการจะพบเจอผู้คนรู้จักย่อมค่อ

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 76

    ตอนที่ 76.แน่นอนว่าภีมไม่ได้ตอบคำถามของจักราเมื่อเพื่อนโทรถามว่าเขาไปไหน เขาบอกว่าเขามีนัดกับรสา ยังกินข้าวกับรสา และยังบ่นว่ารสามีอคติกับนันทา จักรายังให้คำแนะนำกับเขาอย่างหวังดี“แล้วไปไหนต่อวะ”“อาจจะพาเมียไปแปลงโฉม...ดูเหมือนคุณเล็กจะคอยข่มนันทา ฉันคงยอมไม่ได้”“ไม่ตามหาป๋าหรือ”“ฉันให้เป็นหน้าที่นักสืบแล้ว จ้างไปแพง นายละ เพื่อนนายได้ข่าวไหม”“ไม่มีเลย แต่แปลกนะ ภีม ป๋ารักนายมาก ไม่ส่งข่าวเลยหรือ”“ไม่มี ไม่แปลกหรอก แต่แปลกตรงที่ป๋าไม่บอกคุณพิมเลย” เขาแกล้งทำเสียงซื่อ “ป๋ารักคุณพิมมากสุด นายลืมหรือว่าในบ้านอำนาจสูงสุดป๋ามอบให้ใคร”เหมือนจักราจะเงียบไป“เหมือนป๋าอยากอยู่คนเดียว อาจจะมีอะไรในใจ ฉันไม่คิดว่าป๋าถูกลักพาตัวนะ”“นายแน่ใจหรือ”“คนแก่...บางทีก็อาจจะอยากอยู่ลำพัง”“ไม่จริงมั้ง ภีม คนแก่ต้องการการเอาใจนะ”“ป๋าฉันเหมือนใครที่ไหน” ภีมตอบแบบดึงดัน “ฉันว่าพอป๋าเบื่อ ป๋าจะกลับมาเอง”“นายคิดแบบนั้นหรือ”“ใช่ แล้วป๋าจะกลับมา...ทำใจนิ่งๆ...ฉันว่าป่านนี้ป๋าอาจจะแอบไปหาอีหนู จิบไวน์ อยูในที่แอร์เย็นฉ่ำ มีคลื่นเต้นระบำตรงหน้าก็ได้”“ผมเชื่อแล้วว่าเขาจะต้องเอาเรื่องนี้ไปรายง

  • ดั่งไฟพิศวาส   ตอนที่ 75

    ตอนที่ 75.“คุณแม่คะ ผู้หญิงคนนั้น ถูกเก็บตกมาจากข้างถนน และไม่มีค่าใดๆ คู่ควรกับเขา”คนเป็นแม่ถอนใจเบาๆ “ใครบอกเล็กอย่างนั้น และเล็กเอาอะไรไปประเมิน ทำไมเล็กไม่มองว่านั่นคือคน ศักดิ์ศรีความเป็นคนเท่าเทียมกันกับเล็ก นั่นมากพอแล้วไม่ใช่หรือ”“หยุดเทศนาเล็กเถิดค่ะ เพราะเล็กตั้งใจมั่นแล้ว เป็นคนดี เป็นแม่พระ แล้วได้อะไร”“ที่ผ่านมา เล็กพยายามทำตัวเป็นคนดี ทั้งที่เล็กไม่ได้เป็นจริงตะหาก หากเล็กเป็นจริง ป่านนี้เล็กจะต้องสงบแล้ว ยินดีกับความสุขของเขาและหาความสุขของเล็กให้ได้”นั่นถือเป็นคำพูดรุนแรงมาก รสาเกือบจะรับอีกไม่ไหว“คุณแม่อยากเจอเล็ก เพราะอยากตำหนิเล็กมากกว่าจะเห็นด้วยกับสิ่งที่เล็กทำใช่ไหมคะ” เธอถามเสียงเย็น “เล็กคิดว่ามีคุณแม่ไว้พึ่งได้เสียอีก”“อย่าพูดแบบนั้นกับแม่”“หรือไม่จริงคะ คุณแม่เป็นแม่ของเล็กนะคะ แต่เข้าข้างพวกเขาตะพึดตะพือ แล่นมารายงานอะไรก็ด่วนเข้าข้างไปเสียทั้งหมด”“คนบางคนเขาเป็นบัวไม่พ้นน้ำเสียแล้ว แก้ไขก็ยาก แต่เราละ เล็ก เราทำตัวเราได้ ปฏิบัติดีได้ ปฏิบัติชอบได้ ทำไมเราไม่ทำต่อไป”รสาเผลอยักไหล่ “เพราะเล็กเบื่อการเป็นคนดีและพลาด และต้องผิดหวังเสียเต็มประ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status