LOGINShare
5.เมียจำเป็น (2)
Last Updated:
2025-02-24 14:31:48“จะบ้าเหรอ ใครจะแต่งกับนาย”
“ไม่แต่งก็ได้จ้ะ ยังไงก็เป็นเมียอยู่แล้ว”
ใบหน้าคมเข้มก้มลงมาพูดจนชิดแก้มทำให้เธอต้องเอียงหนี แม้คำพูดจะดูหวาน ทว่ากลับเต็มไปด้วยความกดดัน นิชาดาโมโหคนปั้นเรื่องเก่งจนต้องทุบไหล่หนา
“ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับนายทั้งนั้น”
“นี่หมายความว่าเราจะแต่งงานกับแม่นี่เหรอ”
เหมือนหญิงสูงวัยจะไม่สนใจเธอเลยแม้แต่น้อย เธอทันเห็นว่าดวงตาคู่คมเข้มกลอกไปมาเพราะเขาก้มลงหาเธอ ราวตัดสินใจเพียงเสี้ยวอึดใจก่อนหน้าเงยหน้าขึ้นตอบ
“ครับ ก็ยายอยากให้ผมแต่งไม่ใช่เหรอ”
“ยายหมายถึงแต่งกับ...”
ผู้เป็นยายเหลือบไปทางผู้ช่วยตน และเห็นชัดว่าคนที่ยืนเงียบมีหน้าที่ฟังตั้งแต่มาถึงกำลังเม้มปาก แต่ก็เผยยิ้มบางเมื่อนายตนเอื้อมมือมาจับอย่างเห็นใจราวปลอบใจไปด้วย
“คนที่ยายเห็นว่าเหมาะสม”
“ผมมีหมอกอยู่แล้ว”
เหมือนชายหนุ่มต้องการตัดบท
“แล้วก็จะแต่งกันเร็วๆ นี้ ยายจะได้สบายใจว่าผมไม่ได้พาผู้หญิงมากกในไร่ให้น่าเกลียด แต่ผมกกเมียผม”
“ตาดนย์”
“ฉะ...”
“จุ๊บ”
คำพูดของเธอหยุดลงเพราะปากได้รูปที่หนวดเครารกครึ้มกดลงมาหนักๆ อย่างรวดเร็ว
“ฮึ่ย! หลานคนนี้ อยากทำอะไรก็ตามใจ อยากให้ตบแต่งกับคนดีๆ ก็ไม่ฟัง ยายไม่ยุ่งด้วยแล้ว”
หญิงสูงวัยสะบัดหน้าหันหนีแล้วหมุนตัวเดินออกจากบ้านไปอย่างหงุดหงิด ตามด้วยหญิงสาวที่มองชายหนุ่มด้วยแววตาตัดพ้อก่อนจะตามนายตนไป
“ปล่อยได้แล้ว”
นิชาดาพูดพร้อมกระแทกศอกเข้าที่หน้าท้องแกร่ง รู้ว่าอีกฝ่ายคงไม่เจ็บเท่าไรแต่ก็อยากทำอะไรบ้าง เพราะนับแต่ก้าวมาเหยียบไร่ชาดิฐวัฒน์เธอก็ถูกผู้ชายคนนี้ทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจอยู่ฝ่ายเดียว
“อย่าพยศให้มากนัก”
แรงเท่ามดไม่ได้ทำให้ธีรดนย์รู้สึกอะไร แต่เขาไม่ชอบที่อีกฝ่ายแข็งขืนต่อต้าน มือหนาจับไหล่บางสองข้างบีบให้รู้ว่าคนที่มีอำนาจมากกว่าก็คือเขา
“อย่าลืมว่าเธอมาที่นี่เพราะอะไร ลูกหนี้ต้องเชื่อฟังเจ้าหนี้ ฉันจะไม่แต่งกับเธอก็ยังได้ รู้เอาไว้ด้วย เพราะฉะนั้นถ้าอยากพยศก็ทำบนเตียง เพราะฉันชอบปราบม้าสาวพยศ ชอบควบแบบบ้าคลั่ง จำไว้”
บอกแล้วก็ผลักร่างอรชรลงบนโซฟา ก่อนจะชี้นิ้วสั่ง
“รออยู่นี่ อย่าคิดหนี เพราะเธอรู้ดีว่าคนที่จะมีปัญหาไม่ใช่เธอคนเดียว”
จากนั้นร่างสูงใหญ่ก็เข้าไปในห้องหนึ่งที่น่าจะเป็นห้องนอน
‘อย่าร้องนะหมอก’
นิชาดาได้แต่เตือนตัวเองอยู่ในใจ หักห้ามอารมณ์สะเทือนใจกับน้ำตาของตนเอาไว้อย่างเต็มที่ เธอจะไม่อ่อนแอ ในเมื่อทุกอย่างมันเกิดขึ้นแล้ว เธอก็ต้องผ่านมันไปให้ได้ และเป็นครั้งแรกที่ตนจะได้ตอบแทนได้ทำเพื่อพี่ชายที่เลี้ยงเธอมา
นิชาดาสงสารและเห็นใจนภนต์มาตลอดที่เขาต้องทำงานหนักอยู่เสมอเพื่อสองชีวิต กระทั่งตนทำงานได้ก็ช่วยรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในบ้าน ทว่าที่เธอไม่เคยรู้เลยคือ พี่ชายติดการพนัน
เธอรู้เพียงว่าเขาต้องออกไปทำงานตอนกลางคืนด้วย และไม่เคยให้เธอต้องช่วยเหลือในเรื่องเงิน
“เอาไป”
เสื้อเชิ้ตลายสก็อตสีดำตัวใหญ่ถูกโยนมาให้ นิชาดาปาเสื้อที่แทบจะคลุมบนศีรษะตนทิ้ง
“นี่เธอ!”
เสื้อตัวเดิมถูกโยนกลับมาอีกครั้ง ทว่าแรงกว่าเดิมจนแทบโดนหน้า
“จะไม่ใส่ก็ได้นะ เดินกลับไปไร่เองทั้งอย่างนี้เลย”
ชายหนุ่มเสียงดังพร้อมชี้ออกไปนอกประตู สีหน้าท่าทางชวนหาเรื่องและกวนโมโหสุดๆ อย่างที่ไม่เคยมีใครทำให้เธอรู้สึกอย่างนี้มาก่อน
“คนบ้าอำนาจ หยาบคาย ป่าเถื่อน”
นิชาดาหันหน้าหนีพร้อมต่อว่าคนตัวโต มือก็ใส่เสื้อตัวใหญ่ทับชุดของตนไปด้วย
“นี่ อยากโดนจับถอดเสื้อผ้าหมดตัวใช่ไหม บอกเลยนะว่าจับถอดแล้วเธอจะไม่ได้ใส่อีกเลยทั้งคืนจนเช้าวันพรุ่งนี้”
มือบางที่กำลังติดกระดุมเร่งติดอย่างรวดเร็ว ดวงตาคู่กลมโตตวัดมองเขาวาววับไม่พอใจ ทว่าไม่พูดอะไร
ธีรดนย์มองดวงหน้าเรียวมนที่ผมซึ่งเจ้าตัวรวบสูงเป็นหางม้าหลุดลุ่ย แก้มสีระเรื่อ ทั้งเหงื่อผุดพรายแล้วกลับรู้สึกใจกระตุกแปลกๆ ยิ่งดวงตากลมโตฉายแววขุ่นยิ่งอยากกำราบ ทว่าวันนี้เขาจะปล่อยไปก่อน อย่างน้อยลูกหนี้ของเขาก็รู้แล้วว่าเขามีสิทธิ์ในตัวเธอ จะได้เลิกหัวแข็งหยิ่งผยองเสียที
“ยังไงวันนี้ก็มีคนมาขัดจนหมดอารมณ์แล้ว ไว้ฉันจะเรียกใหม่แล้วกัน”
บอกพลางร่างสูงใหญ่ก็เดินไปทางประตู ขณะที่คนได้ยินลุกพรวดขึ้นอย่างไม่พอใจ
“ฉันไม่ไป”
“จะไม่กลับหรือไง ติดใจจูบของฉันแล้วสินะ”
“ฉันหมายถึงจะไม่ไปตามที่นายเรียกต่างหากล่ะ”
คนที่หยุดตรงหน้าประตูกอดอก จ้องเธอด้วยสายตาเบื่อหน่าย
“คิดว่าทำได้ก็ลองดู”
จากนั้นก็เดินออกไปนอกบ้านพร้อมตะโกน
“เร็วด้วย ไม่งั้นก็เดินกลับเอง”
นิชาดาอยากเดินกลับเองให้รู้แล้วรู้รอด แต่ก็รู้ดีว่าเป็นไปไม่ได้ ในเมื่อนี่มันท้ายไร่ กว่าจะไปถึงบ้านพักของตนที่อยู่อีกฝั่งของไร่คงเดินทั้งคืน สุดท้ายก็ต้องรีบตามเจ้าของร่างสูงใหญ่ออกไปอย่างหงุดหงิด แม้ยังขัดเคืองและไม่อยากได้ตำแหน่งเมียจำเป็นที่อีกฝ่ายโมเมบอกว่าจะแต่งงานกับเธอแม้แต่น้อย
เธอไม่มีทางที่จะหลุดพ้นจากผู้ชายป่าเถื่อนคนนี้ได้เลยหรือ
======
ไม่อ่อนโยนเลยนายดนย์คนเถื่อน อยากให้หมอกเอาชนะให้ได้จริงๆ ^-^"
Latest chapter
ดุจกรงเถื่อน 34.คุณสามีอ้อนรัก (ตอนพิเศษ) (3)
ปลายนิ้วแกร่งไล้แผ่วผิวตรงข้างเอวสูงขึ้นมาวนเวียนปลายยอดอกแล้วขยำเบาๆ ทำเอานิชาดาสะดุ้งเฮือกลืมตาขึ้นกลางดึก พร้อมกับที่ริมฝีปากอุ่นพรมไต่จากต้นแขนมายังไหล่มน ซอกคอจนถึงใบหูก่อนกระซิบ“หมอกจ๋า รักกันนะจ๊ะ”“คุณดนย์ นี่บ้านใหญ่นะคะ ลูกก็อยู่ด้วย”เธองัวเงียห้ามเสียงเบาเพราะเกรงจะทำให้ลูกชายตื่นและตนเองก็พึ่งหลับไปไม่นานหลังจากป้อนนมหนูน้อยจึงยังเพลียอยู่ ทั้งนอนไม่ค่อยเต็มอิ่มนักอยู่แล้ว ยังดีที่เวลากลางวันมีคุณนายแสงหล้ากับเหมยช่วยดูลูกพอให้ได้งีบบ้าง“น่านะ รับรองเบ๊าเบา ลูกไม่ตื่นแน่”สามียังกระซิบเสียงทุ้มนุ่ม มือก็เคล้าคลึงทรวงอกที่อวบอัดขึ้นของตนทำเอานิชาดาอกใจสั่นไหวไม่น้อย จะว่าไปตนก็คิดถึงสัมผัสจากชายหนุ่มอยู่เหมือนกัน หากก็ยังกังวล“ได้ด้วยเหรอคะ”“เดี๋ยวทำให้ดู”พร้อมพูดชายหนุ่มก็เชยคางให้เธอหันกลับไปรับจูบนุ่มนวลก่อนจะค่อยเพิ่มแรงจูบเม้มและกัดกลีบปากอิ่มด้านล่างให้เธอเผยอรับลิ้นร้อน นิชาดาขยับตัวพลิกมาโอบรอบลำคอหนาตอบรับจูบลึกซึ้งอย่างไม่ยอมน้อยหน้าร่างสองสองขยับเสียดสีเบาๆ ในสัดส่วนที่แตกต่างหากสอดรับกันอย่างลงตัว ลูกชายตัวน้อยนั้นนอนในเปลสี่เหลี่ยมไม่ต้องเกรงว่าแรงเคลื่อ
ดุจกรงเถื่อน 34.คุณสามีอ้อนรัก (ตอนพิเศษ) (2)
“คุณดนย์คะ”กลางดึกคืนหนึ่งหลังจากมาพักโรงแรมได้สองวันนิชาดาก็รู้สึกปวดท้องแล้วเหมือนมีบางอย่างไหลออกมา หญิงสาวพึมพำเรียก ชายหนุ่ม เพียงแตะแขนอีกฝ่ายก็รู้สึกตัวแล้วขยับนั่งเปิดโคมไฟทันที“เจ็บท้องเหรอหมอก”“ค่ะ...น่าจะน้ำเดินแล้ว”เธอพูดจนแทบไม่มีเสียงเพราะเจ็บ“งั้นหมอกอยู่นิ่งๆ ก่อนนะ แป๊บเดียว”ร่างสูงใหญ่รีบลุกขึ้นใส่เสื้อโดยเร็วแล้วคว้ากระเป๋าที่เตรียมเอาไว้ก่อนมาประคองร่างที่อุ้ยอ้ายขึ้นของภรรยา“เดินพอไหวไหม”“ค่ะ”นิชาดายังพอไหวจึงกัดฟันค่อยๆ เดินไปพร้อมกับที่ชายหนุ่มพยุง ธีรดนย์ตั้งใจเลือกห้องพักใกล้ลิฟต์จึงไม่ต้องเดินไกลมากหญิงสาวนอนรอเพื่อให้ปากมดลูกเปิดและปวดท้องมากขึ้นเรื่อยๆ โดยมีสามีอยู่ข้างๆ เป็นทั้งคนปลอบใจให้กำลังใจและที่ระบายของตนเพราะบ่อยครั้งที่เธอมักจะจิกเล็บลงบนหลังมือหนาที่กุมมือตนไว้“อื้อ เจ็บจังค่ะ”ยิ่งเห็นดวงหน้าสวยซีดเผือด เหงื่อผุดพราย ทรมานด้วยความเจ็บปวดชายหนุ่มก็ทุรนทุรายตาม เพราะหญิงสาวนอนอยู่แบบนี้มาสามชั่วโมงแล้ว ก้มลงไปจูบหน้าผากมนเช็ดเหงื่อให้ก่อนจะกระซิบ“ฉันจะตามพยาบาลอีกรอบนะ”นิชาดาปล่อยให้ชายหนุ่มไปโดยไม่แย้ง เธอรู้สึกทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ไม่น
ดุจกรงเถื่อน 34.คุณสามีอ้อนรัก (ตอนพิเศษ) (1)
ไร่ชาดิฐวัฒน์ได้รับความสนใจจากนักท่องเที่ยวที่ต้องการสัมผัสอากาศบริสุทธิ์แห่งขุนเขา นอนในบ้านท่ามกลางไร่ชาเขียวชอุ่ม มองเห็นเมฆลอยต่ำปกคลุมยอดเขา การเก็บชาก็ได้รับความนิยม มีคนจองคิวเต็มจำนวนในทุกวันนิชาดาที่ออกมาเก็บภาพบรรยากาศวันหยุดเพื่อโพสต์ในเว็บและโซเชียลต่างๆ ของไร่ยืนมองผู้คนที่มีความสุขกับการได้มาไร่นี้อย่างภูมิใจ ตอนนี้นอกจากเพจแล้วเธอเปิดแอคเคาต์โซเชียลของไร่เพิ่มขึ้นจนครบถ้วน เพราะโลกออนไลน์เป็นสิ่งที่ใช้ในการประชาสัมพันธ์ได้อย่างมีประสิทธิภาพที่สุดในยุคสมัยนี้“ชอบไหมเจ้า”ส้มที่เป็นคนถ่ายภาพให้เธอเปิดกล้องให้ดู ขณะที่นิชาดามากับมธุรินซึ่งยืนเป็นเพื่อนและคอยดูแลเธอที่ท้องแก่ใกล้คลอด ความจริงธีรดนย์ไม่อยากให้หญิงสาวมาทำงานแต่นิชาดาไม่อยากอยู่เฉยๆ การได้ขยับตัวเดินไปเดินมาจะช่วยให้เธอคลอดธรรมชาติได้ง่ายขึ้น หากก็ต้องดูว่าเด็กกลับหัวด้วยหรือไม่เหมือนกัน“อืม ชอบจ้ะ ไปเก็บภาพมุมโน้น ให้เห็นคาเฟ่กับร้านอาหารด้วยนะจ๊ะ”“เจ้า”“พี่ไปกับส้มเองก็ได้ หมอกเข้าไปนั่งพักในคาเฟ่ดีกว่า”มธุรินเอ่ยปากเพราะดูท่าเหมือนภรรยาเจ้าของไร่จะเดินไปอีกไกลกับส้ม“ถ้าอย่างนั้นฝากพี่รินด้วยนะคะ แล้ว
ดุจกรงเถื่อน 33.กรงเถื่อนแปรเป็นกรงรัก (2)
“พอใจหรือยังเมียจ๋า”“อะไรคะ”“ก็รู้แล้วว่าฉันไม่ได้พลาดพลั้งเสียท่าคุณภัทร ฉันเป็นของหมอกคนเดียวมาตั้งแต่จดทะเบียนแล้วไงล่ะ”พร้อมกับถามใบหน้าคมเข้มก็ขยับมาชิด หน้าผากจรดแนบหน้าผากเธอ ส่งสายตาออดอ้อนก่อนจะดันตัวเธอให้ค่อยๆ ถอยไปชิดเตียง แต่เขาทิ้งตัวเองลงหงายหลังแล้วรั้งเธอให้นอนลงไปบนร่างแกร่งนิชาดายิ้มหวาน ไม่ได้ฝืนตัวเพราะตัวเองก็ไม่ได้ขุ่นเคืองอะไร เพียงแค่สงสัยเพราะธีรดนย์ไม่ได้กลับบ้านดึกนัก ยกเว้นช่วงก่อนจัดงานแต่ง“พอใจค่ะ”เธอตอบเสียงเบาชายหนุ่มก็ยิ้มมุมปาก“ผัวเป็นคนดี ไม่วอกแวก รักเมียคนเดียว เมียไม่ให้รางวัลหน่อยเหรอจ๊ะ”คนใต้ร่างอ้อนเสียงทุ้ม แววในดวงตาคู่คมเข้มนั้นหวานฉ่ำจนนิชาดารู้สึกว่าหัวใจตนกำลังละลายไปกับความหวานที่ส่งมาให้“อืม”ปลายนิ้วเรียวไล้วนเหนืออกกว้างพลางทำท่าทีราวครุ่นคิด“อยากได้รางวัลเล็กหรือรางวัลใหญ่คะ”“ชุดใหญ่สิจ๊ะเมียจ๋า”นิชาดาไม่ตอบรับทว่ามือบางเปลี่ยนเป็นลูบแผงอกหนาของคนไม่ใส่เสื้อ แล้วเห็นชายหนุ่มสูดหายใจลึก ยิ่งมือเธอลากลงต่ำ อีกฝ่ายก็ถึงกับกลืนน้ำลายมือนุ่มไม่ได้ต่ำลงไปอย่างที่เขาคาดหวังหากไล้แผ่วเพียงตรงช่วงเอว แต่ชายหนุ่มก็พอใจเพราะร่างหอ
ดุจกรงเถื่อน 33.กรงเถื่อนแปรเป็นกรงรัก (1)
ร่างอรชรออกมายืนหน้าระเบียง มองพระจันทร์ดวงโตผ่านแมกไม้แล้วก็เอาโทรศัพท์ถ่ายก่อนจะอัปโซเชียล ก็มีคนทักและพิมพ์คอมเม้นต์ว่าคิดถึงหลายคน ปกตินิชาดาอัปเดตบ่อยทว่านับแต่มาอยู่ที่นี่ก็ห่างหายเพราะปัญหาต่างๆ ที่รบกวนจิตใจและทุ่มเทความตั้งใจกับงานใหม่ของตน ทั้งยังไม่ได้ตัดวิดีโอที่ถ่ายขณะเดินทางมาไร่ดิฐวัฒน์ด้วย ช่องของเธอพร้อมโซเชียลหยุดเคลื่อนไหวมาสามเดือนแล้ว มานึกขึ้นได้ในตอนนี้ คิดว่าน่าจะพอมีเวลาทำงานตัวเองในวันหยุดได้ เพราะตอนนี้งานในไร่ลงตัวและมีกำหนดปล่อยคลิป Vlog เดือนละครั้ง“จะว่าไป เราไม่เคยชมจันทร์ด้วยกันเลยนะ ออกมาก็น่าจะรอฉันก่อน”เสียงเข้มดังขึ้นและผ้าคลุมที่มาพร้อมการโอบกอดจากด้านหลัง ธีรดนย์คุยงานกับวัชพลนิชาดาก็แวบไปอาบน้ำก่อนแล้วจำได้ว่าเป็นคืนพระจันทร์เต็มดวงซึ่งตนเองยังไม่เคยได้มองดูอย่างจริงจังว่าจะสวยดวงโตแค่ไหน ทั้งยังมีเรื่องให้คิดอยากให้ธรรมชาติยามค่ำคืนช่วยบำบัดความตึงเครียด จึงออกมาหน้าระเบียงในตอนชายหนุ่มอาบน้ำธีรดนย์วางคางบนบ่าเธอ กรุ่นกลิ่นครีมอาบน้ำอบอวลพร้อมไออุ่นจากร่างสูงใหญ่โอบล้อมทำให้หญิงสาวเอนอิงอีกฝ่ายราวต้องการความอบอุ่น“ก็เพราะเอะอะคุณดนย์ก็อุ้มเ
ดุจกรงเถื่อน 32.ผู้อยู่เบื้องหลังอุบัติเหตุ (2)
“ฉันเปล่า....”ภัทรดาส่ายหน้าพลางถอยหลังเสียงสั่นมากขึ้น“กลัวทุกคนจะรู้ว่าคุณมาถึงไร่หลังฉันเกิดอุบัติเหตุใช่ไหมคะ”นิชาดาจะไม่ไล่บี้อีกฝ่ายเลยหากเจ้าตัวไม่บอกว่าเธอใส่ร้าย“เธอเกิดเรื่องเมื่อไรฉันก็ไม่รู้ ฉันแค่มาทำงาน ไม่รู้อะไรทั้งนั้น”“ไม่เป็นไร ดูกล้องก่อนแล้วค่อยว่ากัน เพราะผมจำเวลาที่หมอกเกิดเรื่องได้ ถ้าคุณไม่รู้อะไรจริงก็รอให้การณ์กับตำรวจ”“คุณดนย์”คนที่หน้าซีดอยู่แล้วยิ่งตาโต พึมพำพลางถอยหลังช้าๆ“ภัทรไม่ได้ทำนะคะคุณดนย์ ไม่ใช่ภัทรนะ เมียคุณใส่ร้ายภัทร”“ถ้าไม่ได้ทำคุณก็ไม่ต้องกลัวอะไร ไม่ต้องห่วงไปหรอก ตำรวจก็แค่สอบถามเท่านั้น”ยิ่งธีรดนย์เอ่ยถึงตำรวจซ้ำอีกภัทรดายิ่งหวาดกลัวมากขึ้น หญิงสาวรีบหันหลังจะกลับไปขึ้นรถ“ไม่ ภัทรไม่ผิด ภัทรไม่ได้ทำอะไร อย่ามายุ่งกับภัทร”ภัทรดาเหมือนสติหลุดขยับพรวดออกไปราวต้องการหนี ขณะนั้นมีรถคันหนึ่งขึ้นเนินมา ซึ่งก่อนหน้านี้แต่ละคนก็ไม่ทันได้สังเกตสิ่งอื่นเช่นกันเพราะรถของภัทรดาจอดบังทางที่จะเห็นได้ และต่างก็กำลังสนใจเรื่องราวที่เกิดขึ้น แต่พอเห็นรถทั้งหมดก็ตะโกนรั้ง“คุณภัทร!”“กรี๊ดดด!”เอี๊ยด!!เสียงรถเบรกดังขึ้นอีกครั้ง ทว่าภัทรดาก็ถูกเ
You may also like
แรงรัก แรงสวาท
ลำเจียก22.6K viewsคุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว
อวินจงมี่22.1K views3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย
Sadistic_X19.0K viewsเล่ห์รักพายุร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์20.6K viewsพินัยกรรมพร่ำรัก
จินต์พิชา123 viewsคุณคือแสงสว่างนำทางรัก
วนิลากลิ่นเลม่อน22333 viewsจำเลยรักของสามแฝด
นามปากกาจ๊ะจีบ84 viewsเมรี่ยอดนักสืบหญิง
ยัยแม่มดแสนน่ารัก108 views
