LOGINShare
5.เมียจำเป็น (1)
Last Updated:
2025-02-24 14:31:14คำว่า ‘อีตัว’ ราวกับตบหน้าเธอ นิชาดาขอบตาร้อนผ่าว หากก็กัดริมฝีปากสะกดทุกความรู้สึกของตัวเองเอาไว้ ทั้งอับอายทั้งโกรธคนที่อุ้มตนมาดื้อๆ ราวคนยุคหิน
แม้จะคิดว่าหากอยู่ในมุมของตัวเองก็จะไม่มีใครสนใจ ทว่าไม่ใช่ เพราะอึดใจต่อมาก็ต้องผวาเมื่อมีคนเดินเข้าใกล้พร้อมเสียงที่แว้ดขึ้น
“นี่หล่อน ค่าตัวเท่าไร เดี๋ยวฉันให้คนของฉันโอนให้แล้วก็รีบออกไปจากที่นี่ซะ”
นิชาดายิ่งก้มหน้าหันหลบแทนที่จะหันมอง ถูกเข้าใจผิดอย่างนี้เธอยิ่งไม่อยากพบหน้ากับใคร
“เอ้า บอกมาสิ ก้มหน้าก้มตาอยู่ได้ ทีอาชีพอย่างว่ายังทำจะอายทำไม ฉันเข้าใจคนทำมาหากินอยู่หรอก...แม่ภัทร เตรียมโอนเงิน”
หญิงมีอายุที่ดูคล่องแคล่วหันไปบอกผู้ช่วยส่วนตัวของตน ซึ่งเป็นหญิงสาวอายุราวสามสิบกว่า รูปร่างสะโอดสะองได้รูปสวย หน้าตาถูกแต่งแต้มอย่างประณีต เจ้าตัวล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าสะพายใบโตเตรียมจัดการตามคำสั่ง
“ว่าไงยะหล่อน”
คนถูกถามย้ำชักขุ่นใจ หากเธอยังเงียบคงถูกเข้าใจผิดไปตลอด เธอต้องปกป้องเกียรติของตัวเอง ในเมื่อไม่ได้ทำอะไรผิดทำไมต้องอาย
นิชาดารวบรวมความกล้าหันไปเผชิญหน้าพร้อมลุกขึ้นยืนขณะที่มือจับเสื้อตนไว้แน่นปกปิดร่างกายที่ถูกคุกคาม
“ฉันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิด ฉันถูกกหลานชายคุณฉุดกระชากมาทำร้าย”
“สำออยอะไร จะเรียกร้องเงินเพิ่มหรือไง”
ใบหน้าของหญิงมีอายุนั้นดูดุ แววตาคมเข้มคล้ายผู้ชายร่างสูงใหญ่ที่ยืนกอดอกมองเธอราวประเมินสถานการณ์อย่างไม่ทุกข์ร้อน ยิ่งทำให้นิชาดาโมโห
“ฉันไม่ได้ต้องการเงิน ที่ฉันจะพูดคือฉันถูกทำร้าย ฉันคือผู้เสียหาย ได้โปรดอย่าเข้าใจผิดกล่าวหาฉันแบบนั้น”
“จะมาไม้ไหนอีกล่ะ ฉันตามจ่ายเงินสาวๆ ที่วิ่งตามตาดนย์ตั้งแต่โตเป็นหนุ่มนมแตกพานมานักต่อนักแล้ว ฉันรู้ทันหล่อนหรอกน่า จะเอาเท่าไรว่ามา แล้วฉันจะให้คนออกไปส่งนอกไร่”
อีกฝ่ายเอ่ยอย่างเชื่อมั่นในสายตาตัวเองแล้วหันไปทางหลานชาย โดยที่ไม่คิดจะฟังเธอ นิชาดาที่เผยอปากจะพูดจึงต้องหยุด
“เราก็เหมือนกันตาดนย์ ยายย้ำแล้วว่าอย่ามาทำประเจิดประเจ้อที่ไร่ จะไปหาเศษหาเลยข้างนอกก็ให้ระวังตัว แต่อย่าพาเข้าไร่ให้เป็นขี้ปากคนงาน แล้วดูนี่สิ ยังกลางวันอยู่แท้ๆ แม่คนนี้คงเด็ดสิท่า ถึงหอบหิ้วกันกลับมาไร่ด้วย ยายสั่งห้ามแล้วยังไม่ฟัง”
“ฉันจะถูกข่มขืน”
เมื่อสุดที่จะทนฟังต่อไหวนิชาดาก็ขัดขึ้นเสียงสั่นเครือ มือดึงเสื้อด้านบนเปิดเล็กน้อยให้เห็นกระดุมเสื้อที่ขาดทั้งที่อายที่สุดในชีวิต
“ดูซะให้เต็มตา ฉันไม่ใช่ผู้หญิงอย่างว่า เลิกคิดเอาเองเสียที”
เธอเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ ราวระบายสิ่งที่เก็บกดออกไป
หญิงสูงวัยมองเธออย่างประหลาดใจ ส่วนหญิงสาวอีกคนกวาดตามองเธอจากใบหน้าจรดปลายเท้า ขณะเดียวกันร่างสูงใหญ่ก็ก้าวเข้ามาหา นิชาดารีบถอยหนีแต่เขารวบเธอเข้าไปกอดด้วยแขนยาวๆ และช่วงก้าวที่มากกว่าเธอ
“ปล่อยฉัน”
“ไม่เอาน่า คนดีของผม โกรธอะไรนักหนา ผมก็แค่ทำให้เร้าใจหน่อยก็แค่นั้นเอง”
เขากำลังกลบเกลื่อนอีกแล้ว หญิงสาวไม่อยากเล่นด้วย ทว่าพอจะเถียงก็ต้องรีบปิดปากฉับกับคำพูดต่อมา
“เมื่อกี้รุนแรงไปหน่อย สงสัยต้องจูบหวานๆ จะได้ใจอ่อน”
“ตาดนย์ ยายอยู่ตรงนี้ แม่ภัทรด้วย มียางอายบ้างสิ แล้วตกลงนี่มันยังไงกันแน่”
“ฉัน...”
เอวบางถูกมือหนาลูบไล้ทำเอานิชาดาชะงักคำของตน แล้วก็เป็นโอกาสให้ชายหนุ่มเอ่ยแทน
“หมอกเป็นคนรักของผม”
“ว่าไงนะ”
หญิงผู้มาใหม่ทั้งสองถามกลับประสานเสียง
“เสือร้ายอย่างเราน่ะเหรอมีคนรัก เมื่อสองคืนก่อนก็ยังไปเที่ยวมาอยู่เลยยายรู้นะ”
“ก็เพราะผมเกเรไงครับยาย หมอกเขาถึงงอน แล้วเขาก็ตามมาเฝ้าผมที่นี่ มาทำงานที่ไร่เรา”
ผู้มีอายุหันมาจ้องเธออย่างสังเกต ทว่าสายตากลับฉายแววไม่พอใจ
“ไปรู้จักคบหากันตั้งแต่เมื่อไร ไม่เห็นเคยบอกยาย”
นิชาดาอยากเถียง แต่มือหนาไล้เลื่อนมายังหน้าท้องจนต้องแขม่ว ทั้งยังร้อนจนเหงื่อซึมทั่วตัวเพราะร่างใหญ่ร้อนผ่าวแนบชิด อีกฝ่ายก่อกวนแล้วชิงจังหวะพูดก่อนเธออย่างได้ผล
“หมอกเป็นน้องเพื่อนที่กรุงเทพฯ สมัยเรียนมหา’ ลัย เคยเห็นกันเมื่อหลายปีก่อน แต่คบกันไม่กี่เดือน”
ในหัวนายเถื่อนนี่เป็นเครื่องโกหกหรือไง โกหกไฟแลบ คิดเป็นเรื่องเป็นราวได้เร็วจริง ตั้งแต่ที่สำนักงานโน่นแล้ว นิชาดาค่อนขอดอีกฝ่ายในใจ
“ที่เราไม่ยอมแต่งงานตามที่ยายต้องการ เพราะมีแม่คนนี้น่ะเหรอ”
“ครับ”
“เป็นลูกเต้าเหล่าใคร มีหัวนอนปลายเท้าหรือเปล่า”
“ยายครับ ผมรักกับหมอก ไม่ใช่โคตรเหง้าตระกูลเขา ผมจะต้องไปรู้จักคนที่นอนอยู่ในโลงหมดแล้วทำไม”
“ไม่มีพ่อมีแม่เหรอ”
“โธ่ยาย...ไม่เห็นสำคัญตรงไหนเลย หมอกเขาโตแล้ว ตัดสินใจเองได้ แต่งงานกับผมได้ตามกฎหมายไม่ต้องมีใครรองรับ จะถามหาพ่อแม่เขาไปทำไม”
เธอไม่รู้จะพูดแทรกตรงไหนว่าเรื่องทั้งหมดมันไม่จริง แต่ประโยคต่อมาของชายหนุ่มก็ทำเอาต้องอุทาน
“จะบ้าเหรอ ใครจะแต่งกับนาย”
“ไม่แต่งก็ได้จ้ะ ยังไงก็เป็นเมียอยู่แล้ว”
======
มัดมือชกเก่งจริงๆ เลยนะ นายดนย์คนเถื่อน ^-^"
Latest chapter
ดุจกรงเถื่อน 34.คุณสามีอ้อนรัก (ตอนพิเศษ) (3)
ปลายนิ้วแกร่งไล้แผ่วผิวตรงข้างเอวสูงขึ้นมาวนเวียนปลายยอดอกแล้วขยำเบาๆ ทำเอานิชาดาสะดุ้งเฮือกลืมตาขึ้นกลางดึก พร้อมกับที่ริมฝีปากอุ่นพรมไต่จากต้นแขนมายังไหล่มน ซอกคอจนถึงใบหูก่อนกระซิบ“หมอกจ๋า รักกันนะจ๊ะ”“คุณดนย์ นี่บ้านใหญ่นะคะ ลูกก็อยู่ด้วย”เธองัวเงียห้ามเสียงเบาเพราะเกรงจะทำให้ลูกชายตื่นและตนเองก็พึ่งหลับไปไม่นานหลังจากป้อนนมหนูน้อยจึงยังเพลียอยู่ ทั้งนอนไม่ค่อยเต็มอิ่มนักอยู่แล้ว ยังดีที่เวลากลางวันมีคุณนายแสงหล้ากับเหมยช่วยดูลูกพอให้ได้งีบบ้าง“น่านะ รับรองเบ๊าเบา ลูกไม่ตื่นแน่”สามียังกระซิบเสียงทุ้มนุ่ม มือก็เคล้าคลึงทรวงอกที่อวบอัดขึ้นของตนทำเอานิชาดาอกใจสั่นไหวไม่น้อย จะว่าไปตนก็คิดถึงสัมผัสจากชายหนุ่มอยู่เหมือนกัน หากก็ยังกังวล“ได้ด้วยเหรอคะ”“เดี๋ยวทำให้ดู”พร้อมพูดชายหนุ่มก็เชยคางให้เธอหันกลับไปรับจูบนุ่มนวลก่อนจะค่อยเพิ่มแรงจูบเม้มและกัดกลีบปากอิ่มด้านล่างให้เธอเผยอรับลิ้นร้อน นิชาดาขยับตัวพลิกมาโอบรอบลำคอหนาตอบรับจูบลึกซึ้งอย่างไม่ยอมน้อยหน้าร่างสองสองขยับเสียดสีเบาๆ ในสัดส่วนที่แตกต่างหากสอดรับกันอย่างลงตัว ลูกชายตัวน้อยนั้นนอนในเปลสี่เหลี่ยมไม่ต้องเกรงว่าแรงเคลื่อ
ดุจกรงเถื่อน 34.คุณสามีอ้อนรัก (ตอนพิเศษ) (2)
“คุณดนย์คะ”กลางดึกคืนหนึ่งหลังจากมาพักโรงแรมได้สองวันนิชาดาก็รู้สึกปวดท้องแล้วเหมือนมีบางอย่างไหลออกมา หญิงสาวพึมพำเรียก ชายหนุ่ม เพียงแตะแขนอีกฝ่ายก็รู้สึกตัวแล้วขยับนั่งเปิดโคมไฟทันที“เจ็บท้องเหรอหมอก”“ค่ะ...น่าจะน้ำเดินแล้ว”เธอพูดจนแทบไม่มีเสียงเพราะเจ็บ“งั้นหมอกอยู่นิ่งๆ ก่อนนะ แป๊บเดียว”ร่างสูงใหญ่รีบลุกขึ้นใส่เสื้อโดยเร็วแล้วคว้ากระเป๋าที่เตรียมเอาไว้ก่อนมาประคองร่างที่อุ้ยอ้ายขึ้นของภรรยา“เดินพอไหวไหม”“ค่ะ”นิชาดายังพอไหวจึงกัดฟันค่อยๆ เดินไปพร้อมกับที่ชายหนุ่มพยุง ธีรดนย์ตั้งใจเลือกห้องพักใกล้ลิฟต์จึงไม่ต้องเดินไกลมากหญิงสาวนอนรอเพื่อให้ปากมดลูกเปิดและปวดท้องมากขึ้นเรื่อยๆ โดยมีสามีอยู่ข้างๆ เป็นทั้งคนปลอบใจให้กำลังใจและที่ระบายของตนเพราะบ่อยครั้งที่เธอมักจะจิกเล็บลงบนหลังมือหนาที่กุมมือตนไว้“อื้อ เจ็บจังค่ะ”ยิ่งเห็นดวงหน้าสวยซีดเผือด เหงื่อผุดพราย ทรมานด้วยความเจ็บปวดชายหนุ่มก็ทุรนทุรายตาม เพราะหญิงสาวนอนอยู่แบบนี้มาสามชั่วโมงแล้ว ก้มลงไปจูบหน้าผากมนเช็ดเหงื่อให้ก่อนจะกระซิบ“ฉันจะตามพยาบาลอีกรอบนะ”นิชาดาปล่อยให้ชายหนุ่มไปโดยไม่แย้ง เธอรู้สึกทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ไม่น
ดุจกรงเถื่อน 34.คุณสามีอ้อนรัก (ตอนพิเศษ) (1)
ไร่ชาดิฐวัฒน์ได้รับความสนใจจากนักท่องเที่ยวที่ต้องการสัมผัสอากาศบริสุทธิ์แห่งขุนเขา นอนในบ้านท่ามกลางไร่ชาเขียวชอุ่ม มองเห็นเมฆลอยต่ำปกคลุมยอดเขา การเก็บชาก็ได้รับความนิยม มีคนจองคิวเต็มจำนวนในทุกวันนิชาดาที่ออกมาเก็บภาพบรรยากาศวันหยุดเพื่อโพสต์ในเว็บและโซเชียลต่างๆ ของไร่ยืนมองผู้คนที่มีความสุขกับการได้มาไร่นี้อย่างภูมิใจ ตอนนี้นอกจากเพจแล้วเธอเปิดแอคเคาต์โซเชียลของไร่เพิ่มขึ้นจนครบถ้วน เพราะโลกออนไลน์เป็นสิ่งที่ใช้ในการประชาสัมพันธ์ได้อย่างมีประสิทธิภาพที่สุดในยุคสมัยนี้“ชอบไหมเจ้า”ส้มที่เป็นคนถ่ายภาพให้เธอเปิดกล้องให้ดู ขณะที่นิชาดามากับมธุรินซึ่งยืนเป็นเพื่อนและคอยดูแลเธอที่ท้องแก่ใกล้คลอด ความจริงธีรดนย์ไม่อยากให้หญิงสาวมาทำงานแต่นิชาดาไม่อยากอยู่เฉยๆ การได้ขยับตัวเดินไปเดินมาจะช่วยให้เธอคลอดธรรมชาติได้ง่ายขึ้น หากก็ต้องดูว่าเด็กกลับหัวด้วยหรือไม่เหมือนกัน“อืม ชอบจ้ะ ไปเก็บภาพมุมโน้น ให้เห็นคาเฟ่กับร้านอาหารด้วยนะจ๊ะ”“เจ้า”“พี่ไปกับส้มเองก็ได้ หมอกเข้าไปนั่งพักในคาเฟ่ดีกว่า”มธุรินเอ่ยปากเพราะดูท่าเหมือนภรรยาเจ้าของไร่จะเดินไปอีกไกลกับส้ม“ถ้าอย่างนั้นฝากพี่รินด้วยนะคะ แล้ว
ดุจกรงเถื่อน 33.กรงเถื่อนแปรเป็นกรงรัก (2)
“พอใจหรือยังเมียจ๋า”“อะไรคะ”“ก็รู้แล้วว่าฉันไม่ได้พลาดพลั้งเสียท่าคุณภัทร ฉันเป็นของหมอกคนเดียวมาตั้งแต่จดทะเบียนแล้วไงล่ะ”พร้อมกับถามใบหน้าคมเข้มก็ขยับมาชิด หน้าผากจรดแนบหน้าผากเธอ ส่งสายตาออดอ้อนก่อนจะดันตัวเธอให้ค่อยๆ ถอยไปชิดเตียง แต่เขาทิ้งตัวเองลงหงายหลังแล้วรั้งเธอให้นอนลงไปบนร่างแกร่งนิชาดายิ้มหวาน ไม่ได้ฝืนตัวเพราะตัวเองก็ไม่ได้ขุ่นเคืองอะไร เพียงแค่สงสัยเพราะธีรดนย์ไม่ได้กลับบ้านดึกนัก ยกเว้นช่วงก่อนจัดงานแต่ง“พอใจค่ะ”เธอตอบเสียงเบาชายหนุ่มก็ยิ้มมุมปาก“ผัวเป็นคนดี ไม่วอกแวก รักเมียคนเดียว เมียไม่ให้รางวัลหน่อยเหรอจ๊ะ”คนใต้ร่างอ้อนเสียงทุ้ม แววในดวงตาคู่คมเข้มนั้นหวานฉ่ำจนนิชาดารู้สึกว่าหัวใจตนกำลังละลายไปกับความหวานที่ส่งมาให้“อืม”ปลายนิ้วเรียวไล้วนเหนืออกกว้างพลางทำท่าทีราวครุ่นคิด“อยากได้รางวัลเล็กหรือรางวัลใหญ่คะ”“ชุดใหญ่สิจ๊ะเมียจ๋า”นิชาดาไม่ตอบรับทว่ามือบางเปลี่ยนเป็นลูบแผงอกหนาของคนไม่ใส่เสื้อ แล้วเห็นชายหนุ่มสูดหายใจลึก ยิ่งมือเธอลากลงต่ำ อีกฝ่ายก็ถึงกับกลืนน้ำลายมือนุ่มไม่ได้ต่ำลงไปอย่างที่เขาคาดหวังหากไล้แผ่วเพียงตรงช่วงเอว แต่ชายหนุ่มก็พอใจเพราะร่างหอ
ดุจกรงเถื่อน 33.กรงเถื่อนแปรเป็นกรงรัก (1)
ร่างอรชรออกมายืนหน้าระเบียง มองพระจันทร์ดวงโตผ่านแมกไม้แล้วก็เอาโทรศัพท์ถ่ายก่อนจะอัปโซเชียล ก็มีคนทักและพิมพ์คอมเม้นต์ว่าคิดถึงหลายคน ปกตินิชาดาอัปเดตบ่อยทว่านับแต่มาอยู่ที่นี่ก็ห่างหายเพราะปัญหาต่างๆ ที่รบกวนจิตใจและทุ่มเทความตั้งใจกับงานใหม่ของตน ทั้งยังไม่ได้ตัดวิดีโอที่ถ่ายขณะเดินทางมาไร่ดิฐวัฒน์ด้วย ช่องของเธอพร้อมโซเชียลหยุดเคลื่อนไหวมาสามเดือนแล้ว มานึกขึ้นได้ในตอนนี้ คิดว่าน่าจะพอมีเวลาทำงานตัวเองในวันหยุดได้ เพราะตอนนี้งานในไร่ลงตัวและมีกำหนดปล่อยคลิป Vlog เดือนละครั้ง“จะว่าไป เราไม่เคยชมจันทร์ด้วยกันเลยนะ ออกมาก็น่าจะรอฉันก่อน”เสียงเข้มดังขึ้นและผ้าคลุมที่มาพร้อมการโอบกอดจากด้านหลัง ธีรดนย์คุยงานกับวัชพลนิชาดาก็แวบไปอาบน้ำก่อนแล้วจำได้ว่าเป็นคืนพระจันทร์เต็มดวงซึ่งตนเองยังไม่เคยได้มองดูอย่างจริงจังว่าจะสวยดวงโตแค่ไหน ทั้งยังมีเรื่องให้คิดอยากให้ธรรมชาติยามค่ำคืนช่วยบำบัดความตึงเครียด จึงออกมาหน้าระเบียงในตอนชายหนุ่มอาบน้ำธีรดนย์วางคางบนบ่าเธอ กรุ่นกลิ่นครีมอาบน้ำอบอวลพร้อมไออุ่นจากร่างสูงใหญ่โอบล้อมทำให้หญิงสาวเอนอิงอีกฝ่ายราวต้องการความอบอุ่น“ก็เพราะเอะอะคุณดนย์ก็อุ้มเ
ดุจกรงเถื่อน 32.ผู้อยู่เบื้องหลังอุบัติเหตุ (2)
“ฉันเปล่า....”ภัทรดาส่ายหน้าพลางถอยหลังเสียงสั่นมากขึ้น“กลัวทุกคนจะรู้ว่าคุณมาถึงไร่หลังฉันเกิดอุบัติเหตุใช่ไหมคะ”นิชาดาจะไม่ไล่บี้อีกฝ่ายเลยหากเจ้าตัวไม่บอกว่าเธอใส่ร้าย“เธอเกิดเรื่องเมื่อไรฉันก็ไม่รู้ ฉันแค่มาทำงาน ไม่รู้อะไรทั้งนั้น”“ไม่เป็นไร ดูกล้องก่อนแล้วค่อยว่ากัน เพราะผมจำเวลาที่หมอกเกิดเรื่องได้ ถ้าคุณไม่รู้อะไรจริงก็รอให้การณ์กับตำรวจ”“คุณดนย์”คนที่หน้าซีดอยู่แล้วยิ่งตาโต พึมพำพลางถอยหลังช้าๆ“ภัทรไม่ได้ทำนะคะคุณดนย์ ไม่ใช่ภัทรนะ เมียคุณใส่ร้ายภัทร”“ถ้าไม่ได้ทำคุณก็ไม่ต้องกลัวอะไร ไม่ต้องห่วงไปหรอก ตำรวจก็แค่สอบถามเท่านั้น”ยิ่งธีรดนย์เอ่ยถึงตำรวจซ้ำอีกภัทรดายิ่งหวาดกลัวมากขึ้น หญิงสาวรีบหันหลังจะกลับไปขึ้นรถ“ไม่ ภัทรไม่ผิด ภัทรไม่ได้ทำอะไร อย่ามายุ่งกับภัทร”ภัทรดาเหมือนสติหลุดขยับพรวดออกไปราวต้องการหนี ขณะนั้นมีรถคันหนึ่งขึ้นเนินมา ซึ่งก่อนหน้านี้แต่ละคนก็ไม่ทันได้สังเกตสิ่งอื่นเช่นกันเพราะรถของภัทรดาจอดบังทางที่จะเห็นได้ และต่างก็กำลังสนใจเรื่องราวที่เกิดขึ้น แต่พอเห็นรถทั้งหมดก็ตะโกนรั้ง“คุณภัทร!”“กรี๊ดดด!”เอี๊ยด!!เสียงรถเบรกดังขึ้นอีกครั้ง ทว่าภัทรดาก็ถูกเ
You may also like
แรงรักสยบแรงแค้น
นครแสงจันทร์44.3K viewsมีทองท่วมหัวก็ไม่อยากเป็นฮองเฮาของใคร
จันทร์ส่องแสง16.6K viewsคลั่งรักสุดใจของนายCEO
นครแสงจันทร์74.1K viewsเกิดใหม่อีกครั้งกับยัยขี้เหร่
เฉียวเหมย63.6K viewsเสน่ห์ร้ายในคืนถวายตัว
XinXin35 viewsดวงใจฮัสซานัล
baiboau-เนื้อนวล59 viewsรักของเราคือรสช็อกโกแลต (วัยรุ่นวัยฝันยุค 90)
เฟยเทียน / เงาจันทราสีหมึก / กัญญ์ญาภัค209 viewsCEO ต้อนรัก
baiboau-เนื้อนวล267 views
