Beranda / โรแมนติก / ดุจฟ้าลิขิตรัก / ตอนที่ 5 คนหวงของ 1

Share

ตอนที่ 5 คนหวงของ 1

last update Terakhir Diperbarui: 2025-09-19 16:00:33

หลังจากโดนนภพงศ์นั่งเฝ้าจนต้องรีบเตรียมตัวให้เสร็จ ประทานพรก็โดนนภพงศ์ลากมาที่บริษัท หญิงสาวนั่งหน้ามุ่ยมาตลอดทาง

“ไปนั่งรอ”

“แล้วจะลากเพลงมาทำไมเนี่ย”

“ก็วันนี้ไปบ้านนู้นไม่ใช่เหรอ”

“มันก็ใช่ แต่เพลงก็ขับรถไปเองได้นี่ แล้วทำไมไม่ไปรับพลอยบ้างล่ะคะ”

“พลอยอยู่บ้าน ไปพร้อมป๊ากับแม่”

“เพลงก็ไปเองได้”

ร่างสูงไม่ตอบอะไร เขานั่งลงเปิดเอกสารทำงาน ทิ้งให้หญิงสาวกลอกตาไปมาอย่างหงุดหงิด มือเล็กหยิบโทรศัพท์มาเล่น รู้ว่ายังไงเธอก็เถียงเขาไม่ชนะ ก็เขาเล่นไปบังคับให้เธอเตรียมตัว ถือกระเป๋าเสื้อผ้าเธอขึ้นรถ แล้วก็ลากเธอมาที่นี่ เธอจะทำอะไรได้อีกนอกจากนั่งรอ

ครืด ครืด

“ค่ะแม่”

‘เตรียมตัวหรือยังลูก จะเข้ามากี่โมง’

“เตรียมตัวเรียบร้อยแล้วค่ะ แต่เข้าไปกี่โมง อันนี้ต้องถามพี่ฟ้าค่ะ”

‘หือ ทำไมต้องถามฟ้าล่ะ’

“ก็พี่ฟ้าไปลากเพลงออกมาจากคอนโด มานั่งแหมะอยู่ที่บริษัทนี่คะ”

‘…..’

“พี่ฟ้า คุณแม่ค่ะ” มือเล็กกดเปิดลำโพงแล้วลุกไปวางไว้ตรงหน้าของนภพงศ์ แล้วกระแทกตัวนั่งลงที่เก้าอี้ตรงหน้าโต๊ะทำงานตัวใหญ่

“ครับแม่ลัล”

‘ฟ้าไปรับน้องมาเหรอลูก’

“ครับ”

‘โอเคจ้ะ งั้นเคลียร์งานเสร็จรีบมานะ ทางนี้เตรียมของพร้อมหมดแล้ว อาจจะออกกันแต่เช้า อย่ามาถึงดึกมากล่ะ’

“คุณแม่!!!”

‘อย่าดื้อกับพี่ฟ้าล่ะเพลง แค่นี้นะจ๊ะ บ้านนู้นมาถึงกันแล้ว’

ลลัลนากดวางสายไป ทิ้งให้ประทานพรหน้าเหวอที่มารดาไม่ว่าอะไรนภพงศ์ ทั้งที่เขาไปลากตัวเธอถึงที่คอนโด

“ตามนั้นนะ” ชายหนุ่มมองหญิงสาวอย่างพอใจ เมื่อเห็นเธอทำสีหน้าไม่ถูก

ทางด้านลลัลนา เธอรีบตัดบทวางสาย เมื่อรู้ว่าบุตรสาวอยู่กับนภพงศ์ ก่อนจะบอกกับนัทธี ที่กำลังทานของว่างอย่างพอใจ

“ยังเพลงอยู่กับฟ้าครามค่ะ ตาฟ้าไปรับออกมาจากคอนโด ตอนนี้อยู่ที่บริษัท”

“หืม เริ่มแล้วเหรอ” นัทธีพยักหน้ารับรู้ เขาไม่ได้ว่าอะไร เพราะยังไงก็เป็นเรื่องที่ 2 ครอบครัวตกลงกันเอาไว้ตั้งแต่ก่อนประทานพรกับดาราภัสเกิดอยู่แล้ว เพียงแต่พวกเขาไม่เคยไปบังคับลูก ปล่อยให้เป็นเรื่องของเด็กๆ ถ้าพวกเด็กๆรักกันก็จะไม่ห้าม แต่ถ้าต่างคนต่างมีชีวิตรักของตัวเองก็จะไม่บังคับ

“ค่ะ ฟ้าครามตามเฝ้ายัยเพลงมานานนะคะ ตั้งแต่ยัยเพลงเริ่มโต แต่คงเห็นว่าถึงเวลาแล้วล่ะมั้งคะ”

“อืม ไม่ว่ากัน แค่อย่าทำยัยเพลงท้องก่อนเรียบจบก็พอ”

“เหลือแต่ตากันย์ของเรานะคะ เมื่อไหร่จะเริ่มก็ไม่รู้”

“ปล่อยเป็นเรื่องของเด็กๆเถอะลัล อย่าคิดมากเลย”

“ค่ะ”

หลังจากเคลียร์งานเสร็จเรียบร้อย นภพงศ์ก็ลากประทานพรไปที่ผับต่อ เพราะเขาจะไม่อยู่ 2-3 วันตามที่มารดาบอก เลยต้องจัดการงานเอาไว้ให้เรียบร้อย

“เพลงขอดื่มได้ไหมคะ” ดวงตาคมหรี่มองหญิงสาวเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้าเบาๆ

“ลงไปที่บาร์”

“ค่ะ”

ประทานพรออกจากห้องทำงานของชายหนุ่ม ไปหย่อนตัวนั่งลงที่เก้าอี้ตัวสูงหน้าบาร์อย่างคุ้นเคย

“ทำไมวันนี้มาคนเดียวล่ะครับคุณเพลง”

“วันนี้เพลงมากับพี่ฟ้าค่ะ”

“ครับผม จะรับเหมือนเดิมไหมครับ”

“เหมือนเดิมค่ะ”

ใบหน้าหวานส่งยิ้มให้กับบาร์เทนเดอร์ หลังจากเขาวางแก้วเครื่องดื่มแล้วยื่นมาตรงหน้าเธอ มือเล็กหยิบมันขึ้นจิบเบาๆ ลิ้มรสชาติอย่างพึงพอใจ

“คุณเพลงนี่คอแข็งมากนะครับ ผู้หญิงน้อยคนนะ ที่จะดื่มเครื่องดื่มแรงแบบนี้”

“ก็เพลงคลุกคลีกับที่นี่มาตั้งแต่เด็กนี่คะ”

ร่างบางนั่งดื่มไปเรื่อยๆ จนเวลาผ่านไปนานนับชั่วโมง เธอก็เริ่มมีอาการมึนๆ

“มาคนเดียวเหรอครับ” เสียงทุ้มดังขึ้น หลังจากที่มีร่างของคนแปลกหน้าทรุดตัวนั่งลงเก้าอี้ข้างๆเธอ

“…..มากับฉัน” ก่อนที่หญิงสาวจะได้ตอบอะไร ก็มีเสียงที่เธอคุ้นเคยดังขึ้น ตอบคำถามแทนเธอ

ประทานพรหันหน้าไปมองข้างหลัง เห็นร่างสูงของนภพงศ์มองเธอด้วยสายตาไม่พอใจ เขายืนซ้อนหลังเธอจนชิด และก้มหน้าเล็กน้อยมองเธออยู่

บาร์เทนเดอร์หนุ่มส่งสายตาให้คนที่วอนหาเรื่องเดือดร้อนรีบลุกออกไป ก่อนที่เขาจะก้มหน้าทำเครื่องดื่มเงียบๆ

“เสร็จงานแล้วเหรอคะ คุณพ่อ”

“ใครพ่อเธอ”

“พี่ไงคะ ยิ่งกว่าคุณพ่อเพลงอีก ไม่รู้จะตามเฝ้าอะไรเพลงนักหนาก็ไม่รู้”

“…..”

“หวงเหรอคะ”

“…..กลับ”

มือใหญ่ของนภพงศ์คว้าหมับไปที่เอวเล็ก ยกร่างเธอให้ลงมายืนที่พื้น หญิงสาวตัวเอียงเล็กน้อย ก่อนจะปลิวตามร่างสูง ที่โอบเอวของเธอเดินก้าวยาวๆออกจากผับไป ทิ้งให้บาร์เทนเดอร์หนุ่มถอนหายใจอย่างโล่งอก ที่ไม่มีสงครามเกิดขึ้น

พนักงานที่นี่ต่างก็รู้ดี ว่าเจ้านายอย่างนภพงศ์ หวงประทานพรมากแค่ไหน เสียงเล่าลือกันมานานว่าประทานพรคือว่าที่นายหญิงของที่นี่ เลยไม่เคยมีใครกล้ามายุ่งหรือวุ่นวายกับหญิงสาวทั้งสองคน นั่นรวมถึงดาราภัสด้วยนั่นเอง

“ปล่อยเอวเพลงได้แล้วค่ะ”

“เดินให้มันตรงก่อนเถอะ จะให้ฉันปล่อยน่ะ”

“ก็รอนาน เพลงเบื่อ เลยดื่มเพลินๆ”

ร่างสูงปรายตามองหญิงสาวเพียงเล็กน้อย ก่อนจะจับเธอยัดเข้ารถเมื่อเดินมาถึง ปากเล็กบ่นพึมพำอย่างไม่พอใจ แต่นภพงศ์ก็ไม่สนใจฟังแม้แต่น้อย เขาก้าวขึ้นรถ ขับตรงกลับบ้านของหญิงสาวด้วยความเร็ว

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • ดุจฟ้าลิขิตรัก   ตอนที่ 60 สถานที่แห่งความสุข (ตอนจบ) 2

    ระหว่างที่กำลังนั่งคุยเล่นกันอยู่ คนอื่นๆ ก็กลับเข้ามาที่บ้านพัก แต่เมื่อมองไม่เห็นรถของกันชนก ก็มีสีหน้าแปลกใจ“ฟ้า เจ้ากันย์ไปไหน” ณดลถามบุตรชายตัวเอง ระหว่างถือของเดินมาวางที่โต๊ะ“ลากยัยพลอยออกไปแล้วครับ”“ห๊ะ…..” คนอื่นๆ ที่กำลังทยอยขนของที่ซื้อมาวางที่โต๊ะ หันมามองทั้งสองคนด้วยความพร้อมเพรียง“…..” นภพงศ์กับดาราภัสทำเพียงยิ้มๆ ให้กับผู้ใหญ่“สงสัยจะได้เตรียมสินสอดแล้วมั้ง” นัทธีหันมาบอกลลัลนาที่ยืนอึ้งอยู่“เห็นจะต้องเป็นแบบนั้นล่ะค่ะ”“เดี๋ยวข้าวไปดูที่ห้องยัยพลอยหน่อยดีกว่า”ฟางข้าวพูดจบก็เดินขึ้นบ้านไปสำรวจห้องของบุตรสาว เมื่อเปิดดูตู้เสื้อผ้าก็ปิดประตูห้องไว้ตามเดิม แล้วกลับลงมา“เรียบร้อยค่ะทุกคน กวาดเสื้อผ้าไปเรียบ” ฟางข้าวบอกทุกคนพร้อมกับนั่งลงกับทุกคน“คงจะกลับไปที่คอนโดนั่นแหละ ปล่อยไปเถอะ” นัทธีพอจะเดานิสัยบุตรชายตัวเองออกบอกทุกคนนภพงศ์มองสถานการณ์ตรงหน้าพร้อมกับลอบถอนหายใจ ไม่มีใครคิดจะตามกันชนกกับดาราภัสไป อย่างน้อยทั้งสองคนนั้นก็มีเวลาได้เคลียร์กันประทานพรหัวเราะออกมาเบาๆ กับสิ่งที่เห็น ทั้งอาการของสามี และอาการของบิดามารดา สองหนุ่มสาวมองหน้ากันเล็กน้อย ก่อนจะจับจ

  • ดุจฟ้าลิขิตรัก   ตอนที่ 59 สถานที่แห่งความสุข (ตอนจบ)1

    เมื่อประทานพรลงมาข้างล่าง ก็เห็นว่าทุกคนกำลังสนุกสนานกันกับการเตรียมปาร์ตี้มื้อเย็น หญิงสาวเดินไปนั่งลงข้างๆ สามี ก่อนจะลงมือช่วยอีกแรง“อ้าว ไม่พักผ่อนก่อนล่ะลูก”“ไม่ล่ะค่ะแม่ เดี๋ยวกลางคืนนอนไม่หลับ อีกอย่างเพลงเริ่มหิวแล้วค่ะ”“ไปทานผลไม้รองท้องก่อนสิลูก อยู่โต๊ะนู้นน่ะ”เมื่อฟังมารดาพูดจบ ประทานพรก็ลุกขึ้นเดินไปอีกโต๊ะ ที่ดาราภัสนั่งปอกผลไม้อยู่ เธอนั่งลงตรงข้ามเพื่อนรัก ก่อนจะหยิบผลไม้ชิ้นหนึ่งส่งเข้าปากตัวเองพลางเคี้ยวแก้มตุ่ย“ไงคุณแม่ ตื่นมาก็หิวเลย”“ก็ช่วยไม่ได้ ไม่ได้กินคนเดียวนี่นา”สองสาวเพื่อนรักนั่งคุยเล่นกันไปเรื่อยๆ จนกระทั่งการเตรียมมื้อเย็นเสร็จเรียบร้อย หนุ่มๆ จัดการจุดเตาเพื่อย่างอาหารทะเล ส่วนสาวๆ นั่งรอกินพลางพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน อังเดรช่วยบรรดาพี่น้องหยิบจับทำนั่นทำนี่ได้เพียงนิดหน่อย เพราะเขาเองก็ไม่ค่อยได้มาเที่ยวทะเลบ่อยนักเมื่ออาหารทะเลที่นภพงศ์กับกันชนกย่างสุก พวกเขาก็ทยอยตักใส่จานใบใหญ่ ก่อนจะยกไปวางที่โต๊ะริมทะเล ที่ประทานพรกับดาราภัสนั่งอยู่“มาแล้วจ้ะสาวๆ”“หืม วันนี้พี่กันย์พูดเพราะ แปลก” ประทานพรแซวพี่ชายพลางทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ กันชนกได้แต่มองหน้า

  • ดุจฟ้าลิขิตรัก   ตอนที่ 58 ชีวิตต้องดำเนินต่อไป 2

    เวลาล่วงผ่านไปจนกระทั่งเย็น ทั้งนภพงศ์และประทานพรพากันกลับบ้านพักผ่อน โดยที่ข้าวของที่จะนำไปเที่ยว ได้ถูกจัดเก็บใส่กระเป๋าเรียบร้อยแล้วเช้าวันต่อมา ทั้งสองบ้านต่างมารวมตัวกันที่บ้านของประทานพรตั้งแต่เช้า กระเป๋าทุกใบ รวมทั้งข้าวของที่เตรียมจะนำไปถูกขนขึ้นรถจนหมด ก่อนจะแยกย้ายกันขึ้นรถ แล้วขับตามกันออกไปเมื่อเดินทางมาถึงที่บ้านพัก ทั้ง 2 ครอบครัวช่วยกันขนข้าวของลงจากรถเอาไปวางไว้ที่โต๊ะกลางบ้าน ก่อนจะแยกกันขนกระเป๋าขึ้นไปเก็บบนบ้าน โดยที่ประทานพรและดาราภัสนั่งทานขนมอยู่ที่โต๊ะริมทะเล“แกว่าการมาที่นี่ของเราครั้งก่อน กับการมาครั้งนี้ มีอะไรเปลี่ยนไปบ้างวะ” ดาราภัสทอดสายตามองไปยังผืนน้ำกว้าง ก่อนจะเอ่ยปากพูดขึ้นมาพร้อมกับหันมามองใบหน้าหวานของเพื่อนรักที่ควบตำแหน่งพี่สะใภ้“เปลี่ยนเยอะ ในความคิดฉันนะ ฉันรู้สึกว่าตัวเองโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะ คงเพราะฉันกำลังจะเป็นแม่คนด้วยมั้ง สถานะหลายๆอย่างก็เปลี่ยนความรู้สึก ความคิดก็เปลี่ยน” ประทานพรตอบดาราภัส แต่สายตาของเธอทอดมองไปยังผืนน้ำทะเลกว้างหญิงสาวปล่อยความคิดให้ลอยไปไกล ครั้งก่อนตอนที่เธอมาที่นี่ ก็มาพร้อมกับทุกคนในครอบครัวเหมือนวันนี้ ต่างก

  • ดุจฟ้าลิขิตรัก   ตอนที่ 57 ชีวิตต้องดำเนินต่อไป 1

    หลังจากที่ทุกคนตกลงกันว่าจะพากันไปเที่ยวก่อนที่อังเดรจะกลับ จึงต้องกำหนดวันว่างขึ้นมา จนสรุปได้ว่ารอให้ประทานพรและดาราภัสสอบเสร็จก่อนนภพงศ์กับกันชนกรีบเคลียร์งานให้เสร็จ จะได้ไม่มีงานค้างมากนัก หากต้องหยุดไปหลายวัน จนบ่ายวันหนึ่ง ก่อนถึงวันไปเที่ยว นภพงศ์ไปรับประทานพรที่มหาวิทยาลัยตามปกติ“พี่ฟ้า ทางนี้ค่ะ” เสียงสดใสของประทานพรดังขึ้นพร้อมกับโบกมือเรียกคนรัก เมื่อเห็นว่าเขามองหาเธอไม่เจอ“ยัยพลอยล่ะ” ชายหนุ่มถามคนรักสีหน้าแปลกใจที่ไม่เห็นน้องสาวของตัวเองอยู่ด้วย ทั้งที่ปกติทั้งคู่จะตัวติดกันตลอด“โดนพี่กันย์ลากไปแล้วค่ะ” หญิงสาวหัวเราะเบาๆ“อีกแล้วเหรอ”“ช่วงนี้มาลากไปทุกวันแหละค่ะ หวงยัยพลอยน่าดู”“แล้วมันก็ซื่อบื้อยังไม่รู้ตัวด้วยนะ ทั้งที่หวงจนแทบจะไม่ให้ยัยพลอยห่างตัวขนาดนี้”“เดี๋ยวก็คงรู้สึกตัวแหละค่ะ แต่เพลงกลัวยัยพลอยจะช้ำซะก่อน”ประทานพรพูดพลางส่งของที่วางบนโต๊ะให้กับสามี พร้อมกับขยับตัวลุกขึ้นยืน ก่อนจะพากันเดินไปที่รถที่นภพงศ์จอดเอาไว้ไม่ห่างนัก“ก็หวังว่ามันจะไม่รุนแรงมาก”“คงยากหน่อยนะคะ หึงแรงซะขนาดนี้” นภพงศ์ได้แต่กลอกตาไปมากับคำบอกเล่าของภรรยาสาว ก่อนจะพากันขึ้นรถแล้ว

  • ดุจฟ้าลิขิตรัก   ตอนที่ 56 พายุสงบลงแล้ว 2

    “ดุเหมือนเดิมเลยแห๊ะ” “น้องมึงนั่นแหละ” “น้องกู แต่เมียมึง”“ไอ้***”ลลัลนาส่ายหน้าด้วยความอ่อนอกอ่อนใจ ปล่อยให้ทั้งคู่เถียงกันไปอยู่แบบนั้น ส่วนตนเองหันมาพูดคุยกับฟางข้าวและลูกๆอย่างสนุกสนานหลังจากรับประทานอาหารกันเสร็จเรียบร้อยทุกคนพากันแยกย้ายกลับบ้าน โดยที่กันชนกพาดาราภัสไปส่งที่คอนโด หญิงสาวต้องการไปเคลียงานของเธอให้เสร็จเพราะใกล้จะสอบเต็มทีทางด้านนภพงศ์และประทานพร เมื่อกลับมาถึงบ้านก็พากันกลับขึ้นห้องไปพักผ่อนเลย เพราะหญิงสาวอ่อนเพลียเต็มที“เพลงหลับแล้วเหรอฟ้า”“ครับ”เมื่อดูแลจนคนรักพักผ่อนเรียบร้อยแล้ว นภพงศ์ก็ออกจากห้องนอนไปเงียบๆ เขาตรงไปยังห้องทำงานของนัทธี ซึ่งเขามั่นใจว่าอังเดรก็กำลังอยูที่นั่นในตอนนี้“เอาล่ะ ทางคุณดำรงติดต่อมาแล้วนะ ทางนั้นไม่ได้ติดใจอะไร” นัทธีบอกกับชายหนุ่มที่เพิ่งจะหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้หน้าโต๊ะทำงาน“เป็นไปได้ยังๆไงครับ”“ลดาฆ่าตัวตายเอง ทางเราไม่ได้บีบคั้นหรือทำร้ายหล่อนใช่ไหมล่ะ มีแต่หล่อนมาทำร้ายคนของเรา คุณดำรงเลยไม่ติดใจอะไร พร้อมกับฝากขอโทษทุกคนด้วย” นัทธีอธิบายกับนภพงศ์ด้วยสีหน้าเบาใจพวกเขารู้ดีว่ามาเฟียที่อาว

  • ดุจฟ้าลิขิตรัก   ตอนที่ 55 พายุสงบลงแล้ว 1

    “กลับมาแล้วครับ”นภพงศ์เข้ามาพร้อมกับส่งเสียง ทั้งที่ปกติเขาไม่เคยทำ นั่นหมายความว่าวันนี้ต้องมีอะไรแน่นอน ลลัลนาที่กำลังนั่งทานของว่างอยู่กับประทานพรได้ลุกขึ้นเดินมาดูด้วยความแปลกใจ“พี่เอลล์!!!” ลลัลนาสีหน้าแปลกใจ ก่อนจะรีบโถมตัวเข้ากอดญาติผู้พี่อย่างดีใจ“ว่าไงจ๊ะ คนสวยของพี่ เป็นยังไงบ้าง สบายดีไหม”“สบายดีค่ะ พี่เอลล์มาเมื่อไหร่คะ ไม่เห็นบอกลัลเลย”“ลงเครื่องเมื่อเช้า แล้วเลยไปหาฟ้าที่บริษัทเลย กะว่าเข้ามาพร้อมกันนี่แหละ ไหนตัวแสบของพี่ล่ะ”“นั่งอยู่ข้างในค่ะ เข้าบ้านเถอะค่ะ”ลลัลนาคล้องแขนอังเดร พร้อมกับที่เขายกแขนรอราวกับรู้นิสัยของเธอดี ก่อนจะพากันเดินเข้าไปในบ้าน ตามหลังนภพงศ์ที่เดินเข้ามาหาภรรยาสาวอย่างประทานพรก่อนหน้านั้นไม่ถึงนาที“ว่าไง สาวน้อยของลุง”“ลุงเอลล์!!!!”อังเดรยิ้มให้ประทานพรอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะกางแขนออก รอให้หลานสาวที่ตอนนี้กำลังจะเป็นคุณแม่ แต่ยังเป็นหลานสาวตัวน้อยสำหรับเขาเสมอโผเข้ามากอดเขา ด้วยตัวเขาเองไม่มีลูก จึงเอ็นดูเด็กๆทั้ง 4 คนเหมือนลูก เพราะทั้ง 4 คน เกิดและเติบโตในสายตาของเขามาตลอด นั่นเป็นสาเหตุที่เขาฝึกทั้งนภพงศ์และกันย์ชนกให้แข็งแกร่งและรู้ทุกอย

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status