6.สองมือเพื่อบ้าน

    สายฝนสวมชุดพนักงานล้างจานของคลับอย่างเรียบร้อย ผมยาวมัดรวบอย่างดี พี่ชัยพามาดูงานในวันแรกที่มาทำงาน ตอกบัตรสี่โมงเย็น เลทได้ห้านาที เลิกงานตีสี่

เธอมีป้าแก่ๆ อีกสองคนเป็นเพื่อนร่วมงาน มือบางล้างจานคว่ำอย่างระมัดระวัง หากแก้วแตก จานบิ่น หักเงิน คือคำพูดของพี่รุ่ง ผู้จัดการที่ดูแลทุกอย่าง สายฝนทำงานด้วยความตั้งใจ ไม่เคยพูดจาเล่นหัวกับใคร แม้จะมีเด็กเสริฟหลายคนมาเเซวเล่น ซื้อขนมเล็กๆ น้อยๆ มาฝาก เธอก็จะแบ่งกับป้าที่ล้างจานด้วยกันกินในช่วงเวลาพัก

สาวๆ เด็กดริ้งก์มองเธอแบบแปลกใจ ทำไมอายุยังน้อย หน้าตาก็ดี ทำไมถึงมายืนล้างจาน เธอยิ้มอายๆ มองพี่ๆ คนสวยๆ แต่งตัวแล้วก็ยิ้มออกมา เธอตอบด้วยความจริงว่า

"หนูอายจ้ะ ไม่เคยใส่ชุดแบบนี้เลย หน้าตาก็แต่งไม่เป็น ล้างจานแบบนี้ก็ดีแล้ว"

สาวๆ ยิ้มกับคำตอบแล้วอดเอ็นดูไม่ได้ กระซิบกระซาบบอกไปว่า เราก็สวยแต่งหน้าแต่งตัวคุยให้มันเก่งๆ ก็พอแล้ว ไปนั่งข้างนอก ดีกว่ามายืนขาแข็งแบบนี้ สายฝนส่ายหน้าออกมาอีกที

ชัยรายงานผลงานรายได้ในคลับให้นายทราบ ธีร์ถามถึงสายฝนออกมา ชัยบอกว่า ขยัน ทำงานดี ไม่ค่อยพูดจา ไม่เคยไปไหน นอกจากที่ห้องกับที่คลับนี่ ธีร์พยักหน้ารับรู้ แล้วบอกว่า ถ้าวันที่รับเงินเดือนให้สายฝนมารับที่นี่กับเค้าเอง ชัยพยักหน้ารับอย่างแปลกใจ แต่ก็รับคำสั่ง

วันนี้เงินเดือนออก ป้าจิ๋วโทรมาทวงเงินเธอตั้งแต่เมื่อวาน ใบบิลค่าห้องเช่ามาติดแจ้งให้จ่ายภายในสามวัน ค่าห้องค่าน้ำค่าไฟ ปาไปเกือบแปดพันบาท เงินของป้าจิ๋วอีกหมื่นสอง วันนี้เธอจะได้เงินเดือน เดือนแรกจากการยืนล้างจานมาครบเดือน หน้าตาคนจะได้รับเงินไม่ได้มีสีหน้ายินดีเลย เธอเดินอย่างหมดแรงเข้ามาในคลับ พี่ๆ คุยกันเรื่องชุดใหม่ กระเป๋าใหม่อย่างร่าเริง สาวๆ นั่งดริ้งก์กว่าจะเริ่มงานประมานสองทุ่ม บางคนก็มาก่อน เพื่อมาอวดชุด แต่งหน้า อวดผมกันอย่างสนุกสนาน สายฝนเหลือบมองแล้วถอนหายใจ

พี่ชัยเรียกให้เธอไปพบช่วงสี่ทุ่ม คนข้างนอกกำลังแน่น ปกติเเล้วเธอไม่เคยได้ออกมาข้างนอกในส่วนรับรองเวลานี้เลย สายตาเหลือบไปมองรอบๆ พี่ๆ เติมเหล้าให้แขก บางคนเป็นคนหนุ่มแต่งตัวดี บางคนเป็นชายวัยกลางคนท่าทางอู้ฟู่ร่ำรวย มือแขกเกี่ยวเอว บางคนก็จับมือเอาไว้ สายฝนมองแล้วถอนหายใจออกมา มือบางเคาะห้องทำงานเบาๆ เเล้วเปิดเข้าไป คุณธีร์มองเธอเดินเข้ามา เค้าสวมเสื้อยืดสีดำแนบลำตัว ผมเซ็ทเป็นทรงเหมือนนายแบบ สายฝนยกมือไห้วเค้า

"เป็นไงล้างจาน เหนื่อยมั้ย" เธอยิ้มบางๆ แล้วพยักหน้า

"เงินเดือนเดือนนี้" เค้าส่งซองเงินให้เธอ สายฝนยิ้มแล้วยกมือไห้ว

"พอไหมเงินเดือน ล้างจานทั้งเดือน จ่ายค่าห้องหมด " เธอก้มหน้า

"ห้องถูกกว่านี้ก็มี แต่ไม่สะดวก รถเมล์ขึ้นไม่เป็น เดินทางกลับลำบาก ฉันหวังดีจึงเอาสะดวกไว้ก่อน" เธอพยักหน้าฟังเค้า

"หนูขอบคุณคุณมากค่ะ ที่เมตตาหนู คุณธีร์คะ " เสียงออกจากปากตะกุกตะกักเรียกไม่เต็มเสียง เค้าเงยหน้ามามอง

"เด็กดริ้งก์ ไม่ต้องนอนกับแขกใช่ไหมคะ" เธอถามออกไปแล้ว เค้าก้มหน้าอมยิ้มแล้วพยักหน้า

"ที่นี่ไม่บังคับอะไรทั้งนั้น จะนอนหรือไม่นอน เป็นสิทธิ์ของเธอ ที่นี่ถ้ามียาเสพติด คือไล่ออกและจับส่งตำรวจ เรื่องอื่นไม่มีการบังคับ" เธอพยักหน้า

"หน้าตาอย่างหนูพอจะทำได้ไหมคะ " เค้าเงยหน้าสบตากับเธอ แล้ว พยักหน้า

"หน้าจืดๆ หน้าอกไม่มีแบบนี้ พอไฟสลัวเข้าหน่อยคงพอได้" เธอหน้าแดงกับคำพูดเค้า แล้วก้มหน้าต่ำลงอีก

"จะลองดูไหม " เค้าถามออกมา เธอยืนนิ่งตัดสินใจ เค้าพยักหน้า

"ดี ถอดเสื้อผ้าออก " เค้าสั่งออกมา เธออ้าปากกว้าง อย่างตกใจ

 "ฉันต้องตรวจร่างกาย หน้าอก เอว สะโพก ว่าสวยได้รูปไหม ไม่ได้จะปล้ำ" เค้าบอกออกมายิ้มๆ

"ถอดทั้งหมด ยกเว้นชั้นในตัวล่าง " เธอหน้าแดงก่ำจนรู้สึกว่าหน้าร้อนผ่าว เธอกำลังจะเปลือยต่อหน้าเค้า

มือบางแกะกระดุมเสื้อออกทีละเม็ด จนหมด เธอถอดเสื้อออก แล้วตามด้วยกางเกง ตอนนี้เธอมีเพียงชั้นในสองชิ้นเท่านั้น ผิวขาวผ่องทั้งตัวปรากฎสายตา ธีร์ลุกขั้นยืนต่อหน้า มือเอื้อมไปปลดตะขอชั้นในออก แล้วถอดบราราคาถูกออก เปิดเผยทรวงอกขาวผ่องขนาดใหญ่กว่าตัว ปรากฎสายตาเค้า ธีร์ยิ้มออกมาอย่างสมใจ