MasukShare
บทที่5 ยอม
Terakhir Diperbarui:
2025-03-28 20:12:59บทที่5 ยอม
สุดท้ายฉันก็ยอมกลับ ไม่ใช่ยอมเพราะพ่อตามกลับหรอกนะคะ แต่ที่ยอมกลับ เพราะโดนแม่สมใจด่า ใครๆต่างก็รู้ว่าเวลาที่แกด่า แกจะไม่จบแล้วแกจะด่าทั้งวัน สกิลปากของแกร้ายแรงขั้นสูงสุด ถ้าแกได้ด่าทั้งวัน แกก็ไม่หยุด พอฉันกลับมาถึงบ้าน แม่เลี้ยงของฉันก็นั่งอยู่ที่โซฟาเธอยิ้มให้ฉัน สีหน้าเหมือนดีใจ ที่เห็นฉันกลับบ้าน ดูโล่งอกโล่งใจ ที่เห็นฉันปลอดภัย แต่ฉันไม่เชื่อหรอกว่าผู้หญิงอย่างเธอ จะดีใจที่เห็นฉันกลับมา ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเธอจะเป็นห่วงฉันจริงๆ แต่ที่พยายามแสดงออกมา เพราะอยากเอาใจพ่อ แต่ความเป็นจริงภายใต้รอยยิ้มนั้น มีแต่ความเสแสร้งทั้งนั้น "หนูนิดา" เธอเสียงอ่อนเสียงหวาน เดินตรงเข้ามาหาฉัน แต่ฉันเดินเลี่ยงไปอีกทาง เพราะไม่อยากจะพูดคุยหรือเสวนาด้วย ฉันเดินขึ้นข้างบนเพื่ออาบน้ำแต่งตัว วันนี้ฉันมีเรียนช่วงบ่าย ฉันอยากรีบไปมหาวิทยาลัยเร็วๆ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นการไปก่อนเวลา แต่ก็ยังดีกว่าที่จะอยู่ที่บ้าน แล้วโดนพ่อพาไปดูตัว "วันนี้แกไม่ต้องไปเรียน" พ่อพูดขึ้นขณะที่ฉันเดินลงบันไดมา "หนูจะไปเรียนค่ะ วันนี้มีเรียนตอนบ่าย" ฉันพูดเสียงราบเรียบ เชิดหน้าขึ้นอย่างถือดี "ฉันก็บอกแกอยู่แล้ว ว่าฉันจะพาแกไปดูตัวกับลูกชายของคุณคริสเตียนคุณโมนา แกไม่ควรขัดคำสั่งฉันนะพนิดา" "หนูไม่ดู หนูไม่แต่งค่ะ หนูจะไม่แต่งกับคนที่หนูไม่รู้จัก หนูจะไม่แต่งกับผู้ชายที่หนูไม่ได้รัก หนูไม่ได้อยากแต่งงานกับเขา" "หึ! รอให้เจอผู้ชายที่แกรัก พ่ออย่างฉันก็คงจะอกแตกตายก่อน แกไม่ต้องถือดีหรอกนะ ว่าแกไม่อยากแต่งงานกับเขา เพราะเขาก็ไม่อยากแต่งกับแกเหมือนกัน" "แล้วพ่อจะให้หนูแต่งทำไม? ในเมื่อเราทั้งสองคนไม่ได้รักกัน" "ฉันจะให้เขามาดัดสันดานแกไง" "ดัดสันดานหนูทำไม?" "สันดานแกมันเลว!" "ลูกเลว พ่อก็เลวพอกันแหละ!" "อย่ามาปากดี วันนี้แกต้องไปดูตัวคุณคาเตอร์กับฉัน" "ใครนะ?" "คุณคาเตอร์ไง?" สิ้นประโยคที่พ่อเอื้อนเอ่ย ฉันก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วกดหาข้อมูลของครอบครัวคุณคริสเตียน ใบหน้าหล่อเหลาคมคายของลูกชายท่าน สะดุดตาฉันอย่างจัง ตอนนี้เหมือนจุดใต้ตำตอเลยค่ะ เขาคือผู้ชายที่ฉันถูกใจในวันนั้น เอาล่ะ! ไม่ไปเรียนไม่ไปอะไรแล้ววันนี้ฉันจะแต่งตัวสวยๆ ไปดูตัวกับพ่อ "หนูแต่งตัวก่อน หนูจะไปกับพ่อ" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบส่วนพ่อทำหน้างงก่อนจะขมวดคิ้วเป็นปมท่านคงจะงงและสงสัยว่าเพราะอะไรฉันถึงเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้ ตอนแรกก็ยังดึงดันว่าจะไม่ไป แต่ตอนนี้ฉันอยากจะไปแล้ว ไม่อยากจะเชื่อว่าผู้ชายที่ตั้งแง่รังเกียจฉันขนาดนั้น เขาจะกลายเป็นผู้ชายที่ฉันต้องแต่งงานด้วย สุภาษิตที่ว่าเกลียดอะไรมักได้อย่างนั้น เห็นทีจะเป็นจริง เพราะผู้ชายคนนั้นดูไม่ชอบ และเกลียดฉันมาก แต่ยิ่งเห็นท่าทางไม่ชอบและรังเกียจที่เขาแสดงออกกับฉัน ฉันยิ่งอยากที่จะครอบครองเขา "แปลก เมื่อกี้ยังไม่อยากจะไป ตอนนี้เกิดเฮี้ยนอะไรถึงเปลี่ยนใจ" "หรือพ่อจะไม่อยากให้หนูไปคะ หนูจะได้เปลี่ยนใจไปมหาลัยเหมือนเดิม" "ไม่เปลี่ยน รีบไปแต่งตัวใส่ชุดสวยๆเลยนะ พ่อจะรอ" "ค่ะ" ฉันยิ้มแล้วรีบวิ่งขึ้นไปบนห้อง หาชุดที่สวยที่สุดสวมใส่ อยากจะเห็นคนหน้ายักษ์จริงๆ ว่าเขาจะทำหน้ายังไง ******** ปึง! "ผมไม่แต่ง!" คาเตอร์ระเบิดอารมณ์ขณะนั่งทานอาหาร สิ่งที่เขาไม่พอใจขั้นสุด นั่นคือบิดาต้องการให้เขาแต่งงาน แต่งกับใครที่เขาไม่รู้จักด้วยซ้ำ "แต่นี่เป็นคำสั่งพ่อ!" คริสเตียนเอ่ยเสียงเรียบนิ่ง "คำสั่งพ่อแล้วไง พ่อก็รู้นี่ว่าตอนนี้มันยุคสมัยไหนแล้ว มันหมดยุคที่จะมาคุมถุงชนจับลูกแต่งงานกัน และที่สำคัญผมก็มีแฟนแล้ว!" "มีแฟนแล้วไง ลูกคิดว่าลูกจะมีความสุขเหรอ ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ดีอะไรเลยนะ" "ดีไม่ดีผมจะดูเอง เท่าที่ผมคบนานามา เธอน่ารักเสมอ พ่อไม่ต้องมาพูดให้เธอไม่ดี พ่อไม่ต้องมาบอกไม่ต้องมาบงการชีวิตของผมหรอก ผมโตแล้วผมต้องการใช้ชีวิตของตัวเอง" "มั่นใจเหรอว่าต้องการใช้ชีวิตของตัวเอง ฉันอยากจะรู้จริงๆถ้าแกไม่มีเงิน ผู้หญิงคนนั้นยังจะรักและจะอยู่กับแกไหม ที่ผ่านมาฉันเห็นแกเอาเงินของฉันไปปรนเปรอผู้หญิงของแก เสวยสุขด้วยเงินของฉันทั้งนั้น" "แล้วไง พ่อจะล้ำเลิกบุญคุณที่เลี้ยงดูผมมาเหรอ ผมจะบอกพ่อให้รู้เอาไว้ ผมเกิดเพราะพ่ออยากให้เกิด ผมไม่ได้อยากเกิดมา แล้วต้องมาทำตามคำสั่งพ่อ!" คาเตอร์เสียงกร้าว โมนามองทั้งสองอย่างหนักใจ คริสเตียนอารมณ์ร้อน คาเตอร์ก็อารมณ์ร้าย กลัวเหลือเกินว่าเรื่องจะแย่ลง "ถ้าแกคิดแบบนั้น ก็แล้วแต่แกเลย! ออกไปใช้ชีวิตของแกให้พอ ไปให้ไกลยิ่งดี แต่แกจะไม่มีอะไรติดตัวสักอย่าง" "ผมไม่เอาก็ได้ ผมจะใช้สมองได้สองมือของผมนี่แหละ สร้างทุกอย่างขึ้นมาด้วยตัวของผมเอง ผมจะทำให้พ่อได้เห็นว่า ผมสามารถอยู่ได้โดยไม่ใช้เงินของพ่อสักบาท" "หึ! นิสัยดื้อรั้นเนี่ยมันแก้ไม่หายจริงๆ" "ผมแก้ไม่หาย ก็อย่ามาบงการชีวิตของผม ขอบคุณที่ส่งเสียผมจนเรียนจบเมืองนอกเมืองนา" "เฮียคะ!" โมนาจับที่แขนของสามี มืออีกข้างก็จับที่หน้าอกเอาไว้ "โมนา" คริสเตียนรีบเข้าไปหาภรรยาทันที "เป็นอะไรหรือเปล่า?" "ไม่ๆ แค่รู้สึกแน่นหน้าอกนิดหน่อยค่ะ" "งั้นเดี๋ยวเฮียจะพาไปหาหมอ" "ไม่ต้องค่ะ เฮียช่วยพาโมนาไปนั่งที่โซฟาก็พอ" "เฮียว่า ไปโรงพยาบาลกันดีกว่า" "แต่เพื่อนเฮียกำลังมา" "ช่างเพื่อนเถอะ!" "โมนาหายแล้ว" โมนาเอ่ยแล้วยิ้มให้สามี ที่จริงไม่ได้มีอาการแน่นหน้าอกเลยแม้แต่น้อย แต่ที่ต้องทำแบบนี้ เพราะไม่อยากให้สองพ่อลูกทะเลาะกันมากกว่าเดิม "แน่ใจนะ!" "ค่ะ" โมนาพยักหน้า เป็นจังหวะเดียวกันที่รถหรูขับมาจอด พร้อมกับคนร่างเล็กที่ลงจากรถ พร้อมกับบิดา คาเตอร์มองทั้งสอง ที่เดินตรงเข้ามาอย่างแปลกใจ "พ่อรู้จักคนพวกนี้ด้วยเหรอ?" เขามองหน้าพนิดาเล็กน้อย ก่อนจะเบือนหน้าหนี ในใจนึกเกลียดอยู่ไม่น้อย ผู้หญิงสกปรกที่เขาไม่เคยชอบ "คุณทรงศีลเป็นเพื่อนพ่อกับแม่ ส่วนหนูคนสวยที่ยืนอยู่ข้างๆคือลูกสาวคุณทรงศีล เป็นคนที่แกต้องแต่งงานด้วย"
Bab terbaru
ตรวนรัก(สามี)ไร้ใจ ตอนพิเศษ 5
ดาราเริ่มคล้อยต่ำๆเพื่อให้พากันกลับหน้าแรกที่บ้านพักริมชายฝั่งเพื่อเตรียมการสุดยอดที่ตั้งใจทำร่วมกันกลิ่นถ่านไม้และควันบางลอยขึ้นในอากาศเต็มรูปแบบของการรั่วไหลของของเหลวเมื่อหยดน้ำจากปลาหมึกสดกระเด็นโปรตีนย่างมาลิซาอาสาเป็นย่างอาหารทะเลวีนัสน้ำจิ้มส่วนผู้ชายช่วยกันสำหรับเครื่องดื่มในช่วยยกถ้วยกับจานออกมาวางเรียงตามลำดับ“ให้พี่ช่วยโหราศาสตร์ผักไหมวี” คชรินดึงถ้วยจานไปศูนย์กลางแล้วพิจารณาเดินเข้ามาช่วยวีนัสส่วนหนึ่งของเธอจานนี้ทำได้ ให้ช่วยดึงจาน โขกพริกเป็นผักที่เขาสามารถนำมาใช้ร่วมกันได้“เป็นพี่ชิน” “ให้พี่ช่วยเถอะนะให้พี่ทำอะไรก็ได้พี่อยาก” “แล้วพี่ชินล้างต้นหอมผักชีและส่วนประกอบของผ่ามะนาววีก็ได้ค่ะ” “ครับ” คชินทร์รีบดึงต้นหอมผักชีไปล้างให้อย่างง่ายว่าดีเคยเข้าครัวช่วยอีกครั้งทำโน่นทำนี่สมัยเรียนมัธยมศึกษาพื้นฐานในการล้างผัก… ปรุงรสตามชอบแล้วใส่ต้นหอผักชีที่คชินทร์ช่วยให้แน่ใจว่า“พี่ชรินลองชิมน้ำจิ้มของวีดูค่ะว่าอร่อยพอใช้ได้หรือเปล่า?” เธอใช้ตักช้อนโต๊ะน้ำจิ้มแล้วยื่นให้“ป้อนพี่สิ” คชินทร์เอ่ยถึงรสชาติยิ้มกรุ้มกริ่ม“พี่ก็อ้าปากสิคะ” วีนัสไม่ได้ที่เขาจะอยากให้ป้อนลงไปป้อนพ
ตรวนรัก(สามี)ไร้ใจ ตอนพิเศษ 4
“แพ้แล้ว อย่าลืมรางวัลพี่ิล่ะ มาลิสา” “แหม่ไอ้เชนทร์ มึงเลิกพูดเล่นได้แล้ว กูว่าพวกเราไปหาที่ดื่มดริ๊งดันดีกว่า” ภูเมศเอ่ยเปลี่ยนเรื่อง “เออ นั่นดิ สอบเสร็จแล้ว จะดื่มดริ๊งให้ฉ่ำปอดก่อนเลย” คชรเอ่ยเสริม พร้อมกวาดสายตามองไปรอบ ๆ “กูว่าพวกเราขับรถไปบ้านพักกันดีกว่า” “เออ กูเห็นด้วย” คชินทร์เอ่ย “กูเหมื่อยว่ะ หิวด้วย” “เออ ดีเหมือนกัน” ภูเมศเอ่ย ก่อนจะขับรถไปที่บ้านริมทะเลสุดหรูของคนในตะกูล รถหรูทั้งสี่คันแล่นมาหยุดที่หน้าบ้านพักริมทะเลหลังใหญ่ บ้านไม้สีขาวสะอาด มีระเบียงกว้างมองเห็นคลื่นซัดชายหาดอยู่ไม่ไกล “โอโห… วิวดีขนาดนี้! บ้านก็โคตรสวย” มาลิสาอุทานเสียงใส ขณะเปิดประตูรถลงมา ลมทะเลพัดผมเธอปลิวไปตามแรงลม “แน่นอนสิ บ้านของคุณชายคเชนทร์ทั้งที” คชรพูดยิ้มแซว บ้านหลังนี่เป็นบ้านพี่ชาย ที่เคยมาซื้อเอาไว้ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม ที่จริงบ้านพักแบบนี้พวกเขามีหลายหลัง แต่ตรงนี้วิวสวยสุด เหมาะสำหรับการพักผ่อน “อย่าเรียกคุณชาย” “มึงรวยสุดในกลุ่ม” คชินทร์พูดพลางโยนกุญแจรถขึ้นหมุนเล่น “เออ ใช่ แล้วมึงก็ขับรถเร็วสุดในกลุ่มด้วย” ภูเมศเอ่ย “กูแค่ขับไว เพราะมีแรงจูงใจดี ๆ” คเชนทร
ตรวนรัก(สามี)ไร้ใจ ตอนพิเศษ 3
วันและเวลาส่วนใหญ่ต่างอาบน้ำแต่งตัวกันอย่างรีบเร่งเป็นครั้งแรกเป็นวันที่ทุกคนนัดกันขับรถไปเยี่ยมชมที่นักท่องเที่ยวที่ตรวจสอบตามปกติเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา“ทำข้าวกล่องให้ลูกๆ หิวระหว่างทางจะได้กิน” พนิดายื่นตะกร้าอาหารให้คชรกำลังตรวจสอบรถอยู่หน้าบ้านส่วนภูเมศขับรถมาหน้าบ้านพอดีตรวจสอบมาวีนัสกับมาลิสาลงรถมาด้วย“ขอบคุณครับคุณแม่จะดูแลทุกคนเอง” “ดูแลตัวเองด้วยเถอะไม่รู้จักตัวเองมาก” “แม่รู้จักลูกชายน้อยไปที่นั่นครับ” ซิ่งนั้นอยู่ในสายเลือดและพร้อมขับแบบเร็วแรงทะลุนรกพร้อมลงนรกตลอดเวลา!” คชินทร์ภาพยนตร์“ไอ้ชิน!” คชรฟังเอ็ดพี่ชายทันควันในคนเป็นพี่เริ่มปากมาก“ขับดีทุกอย่างล่ะไม่จำเป็นต้องทำอย่างตอนพ่อยังจะได้ติดตามกลางเขารสชาติ” คาร์เตอร์เดินออกมาพร้อมแก้วกาแฟใน เอ่ยถึงคุณลองซะเลย” คชินทร์สายการบินก่อนหนุ่มควบคุมรถตรวจสอบของรถสปอร์ตดังกระ ตรวจสอบความต้านทานคเชนทร์อย่างต่อเนื่องขึ้นรถอีกคันมาใกล้มาลิสาที่ต่อเนื่องลดกระจกลง“สามาขึ้นคันเดียวกับพี่มา” คเชนทร์เอ่ย “ใช่ค่ะพี่เชนทร์ สาไปนั่กับพี่เมศพี่เชนทร์ไปคันเดียวกับวีนัสนะคะ” “สำหรับ…สา” วีนัสทำหน้าบอกบุญไม่รับที่เสาจริงเป็นเมื่อก่อน
ตรวนรัก(สามี)ไร้ใจ ตอนพิเศษ 2
หลังจากนั้นหมูกระทะตั้งเตาได้สักพักกลิ่นเนื้อหมักและน้ำจิ้มรสเด็ดก็ทำให้ทุกคนดูล้อมวงคาร์เตอร์ไม่ให้กินหมูกระทะในหลายๆ ส่วนมาเธอร์มกับเด็กกระทะอีกนำซ้ำยังสั่งหมูกระทะมาเพิ่มชุด “เหมือนเหมือนก่อนเลยนะที่นิดาตักให้พี่กินแบบนี้” พนิดาตักเนื้อให้สามีคาร์เตอร์ยิ้มรับด้วยเดี๋ยวตาเอ็นดู ต่อให้ใช้ชีวิตคู่กับพนิดามานานและสืบสวนที่ต่อเลยไม่เคยลดน้อยลงลง นับวันมันเพิ่มพูนขึ้นเรื่อยๆ“ใช่” ความรักพี่เตอร์บ่นว่าเนื้อสุกช้าเอาไปต้มจนเกือบหมด” พนิดาดูหนังแม้ว่าบางครั้งจะมีความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับสามีและไปถึงทั้งสุขทุกข์เศร้าแต่สิ่งดี ๆ และประสิทธิภาพปกติมากกว่า “ ก็มันช้าไม่ทันใจพี่นี่นา” “ขนาดกุ้งพี่เอาไปลงทั้งเปลือกเลยไม่ยอมแกะ นิดาต้องมาแกะ” “พี่ก็แกะให้นิดากินเมือง” “แหม่ๆ ทั่วทั้งเมืองกันซะอย่างเห็นได้ชัด” คชรแซว“ก็ธรรมดา เช่นกัน” คนแห่งความรัก แล้วชรล่ะมีหรือยัง?” “ผมว่าจะเป็นอย่างหลังมากกว่า” “ฮ่าๆ” สายการบินของทุกคนดังขึ้นในวงหมูกระทะร้อน พูดคุยเสียงพูดคุยหยอกล้อมาลิสามองภูเมศยิ้มบางเป็นพิเศษคีบเนื้อยื่นให้ “พี่เชนเนื้อย่าง” “เอาสิ ” เขายื่นจานให้เครื่องเทศวางเนื้อย่างใส่อย่างจานอ
ตรวนรัก(สามี)ไร้ใจ ตอนพิเศษ 1
ตอนพิเศษ 1 “พี่เชนทร์คะ?” น้ำเสียงหวานใสดังขึ้นทำให้ชายหนุ่มที่กำลังนั่งสูบบุหรี่หน้าบ้านหันไปมอง วีนัสหญิงสาววัยยี่สิบต้น ๆ ผมยาวสลวยรวบหางม้าไว้หลวม ๆ ใบหน้าสดใสมีเหงื่อเกาะจาง ๆ อยู่ในชุดนักศึกษายืนอยู่ที่หน้าประตู ในมือถือดอกกุหลาบสีแดง ฉีกยิ้มให้เขาอย่างสดใส “อ้าว วี มากับไอ้เมศเหรอ?” ถามอย่างไม่ใส่ใจมากนัก แต่วีนัสรู้สึกดีอยู่ไม่น้อยที่เขาเอ่ยถามเธอแบบนี้ ปกติแล้วเขาจะค่อยสนใจถามไถ่หล่อนมากนัก “ค่ะ วีมากับพี่เมศ” วีนัสยังคงส่งยิ้มอย่างสดใสให้ ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ แล้วยื่นดอกกุหลาบให้ “วีให้พี่เชนทร์ค่ะ” “ให้พี่ทำไม?” คเชนทร์ขมวดคิ้วเบา ๆ มองดอกกุหลาบในมือเรียวสวย “กะ…ก็วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์” เสียงหวานเอ่ยเบา ๆ พร้อมรอยยิ้มที่พยายามซ่อนความขวยเขินไว้ใต้แก้มแดงระเรื่อ “วีเลยเอาดอกกุหลาบมาให้พี่ค่ะ” “ให้พี่ทำไม” เขาถามเสียงเรียบ ดวงตาคมจับจ้องที่กลีบกุหลาบ ไม่ยื่นมือมารับ แต่เลือกที่จะดูดบุหรี่แล้วปล่อยควันขาวลอยคลุ้ง “วี…อยากให้ค่ะ” หญิงสาวกำชายกระโปรง แต่ในแววตาเต็มไปด้วยความประหม่า “เพราะพี่เชนเป็น…คนพิเศษของวี” “คนพิเศษ?” “ค่ะ คนพิเศษ คนพิเศษของวี” “พูดอะไรของเราเนี
ตรวนรัก(สามี)ไร้ใจ 55ความสุขTHE END
บทที่55งานแต่งงานถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ พนิดาฉีกยิ้มอย่างมีความสุขในวันสำคัญ ถึงแม้ว่าการแต่งงานในครั้งนี้จะเป็นรอบที่สอง แต่เธอรู้สึกสุขใจมากกว่า การแต่งครั้งแรกมาก วันนี้เธอมีผู้ชายที่รักอยู่เคียงข้าง คาเตอร์อยู่ในชุดเจ้าบ่าวยืนรับแขกด้วยรอยยิ้มที่มีความสุข แขกเหรื่อมากมายต่างมาร่วมแสดงยินดี "แต่งรอบสอง อย่าให้มีรอบสามนะมึง" ฉลามเอ่ยแล้วรดน้ำสังข์ให้พนิดากับคาเตอร์"ไม่มีแต่งอีกรอบแล้ว ครั้งนี้ครั้งสุดท้าย" คาเตอร์ยิ้มให้ฉลาม แล้วหันมาสบตาพนิดา เธออยู่ในชุดไทยสีชมพูหวาน ผมถูกเกล้าขึ้นประดับด้วยดอกไม้กับปิ่นราคาแพง เธอสวยมาก สวยกว่าเมื่อก่อน เขามองเธอด้วยความรัก ในขณะที่เธอก็มองมาที่เขาเช่นกันเธอฉีกยิ้มให้เขา แต่รอยยิ้มนั้นมันเป็นรอยยิ้มที่ทำให้เขารับรู้ ว่าเธอมีความสุขมากแค่ไหนในวันสำคัญ"ให้มันจริงเหอะ เลวอีกคราวนี้หมาเลยนะ""กูไม่ทำอีกแล้ว มึงเชื่อกูสิ ถึงกูจะเป็นผัวที่แย่ผัวที่ไม่ได้เรื่อง แต่ทุกๆวันกูก็พยายามปรับปรุงตัว ทำให้ครอบครัวของตัวเองมีความสุข พนิดาเธอมีรอยยิ้ม มีเสียงหัวเราะเสมอ ชีวิตกูกำลังจะมีอีกชีวิตมาเติมเต็ม กูคงไม่เอาความสุขทั้งชีวิตของกู ไปแลกกับการทำเลวระยำ
Anda juga akan menyukai
พิษรักคุณหมอ
เพียงเม็ดทราย99.9K Dibacaประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว
เหวินเหยียนหน่วนหยู่201.1K Dibacaพลาดรักร้ายนายวิศวะ
Kim Nayeol34.1K Dibacaพลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี
โม่เสียวชี่475.2K Dibacaเศษรักสีกุหลาบ
นิราอร429 Dibacaพลาดรักรุ่นพี่แสนร้าย
เด็กหญิงมอมแมม (I'm star)81 Dibacaกว่าจันทร์จะสิ้นแสง
เพทายสีแดง156 Dibacaรักเมื่อสอด
ละอองอาย/มันม่วง/ทะเลดาว33 Dibaca
