Share
บทที่ 48 ออทัมน์ ฟีลด์ กรุ๊ป
Related chapters
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 49 ให้นาฬิกา
วินนี่เฟรนและพรรคพวกของเธอเหยียดตัวตรงขึ้นในทันที มันหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องรู้สึกประหม่าอย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่าแขกกลุ่มแรกที่มาถึงงานก่อนจะเป็นสมาชิกจากตระกูลซี!รถยนต์สามคัน จอดอยู่ในลานจอดรถด้านหน้าทางเข้าของบริษัท พวกเขาจอดรถเป็นแนวนอนโดยจงใจขวางที่จอดรถรวม ๆ ถึงหกคันด้วยการนำของจอร์จและไอริส ครอบครัวซีก็ลงจากรถอย่างหยิ่งผยองเมื่อโจเซฟเห็นรถกำลังเข้ามา เขาเร่งรีบทันทีออกไปเพื่อต้อนรับพวกเขาในฐานะรองผู้จัดการ แต่เมื่อเขาเห็นเป็นจอร์จ และพวกของเขา รอยยิ้มบนใบหน้าก็หายไปในทันที "พวกนายมาทำอะไรที่นี่?"ความน่าละอายใจที่เขาได้ประสบกับซีกรุ๊ปเมื่อครั้งก่อนนั้นเป็นสิ่งที่เขาจะไม่มีวันลืมแม้จนกระทั่งถึงวาระสุดท้ายของเขา สิ่งที่ปวดร้าวกับซีกรุ๊ปนั้นไม่มีวันรักษาหายได้"แน่นอนมันเป็นเพราะท่านประธานซีได้เชิญชวนพวกเรามา ทำไมล่ะ? คุณไม่ยินดีจะต้อนรับเรางั้นรึ?" ไอริสต่อว่าผู้สูงอายุอย่างโจเซฟด้วยความไม่เคารพ เธอกรอกตามองไปรอบ ๆ ที่ลานจอดรถอันว่างเปล่า และจากนั้นก็มองเข้าไปด้านในมีคนจอแจอยู่ไม่กี่คนก่อนจะหัวเราะ"เราไม่ได้มาถึงที่นี่ก่อนเวลาใช่ไหม? นี่มันเกือบจะสิบโมงแล้ว!
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 50 คนแล้วคนเล่า
เสียงของไอลิสนั้นแสบแก้วหูเป็นอย่างมาก คนงานหลายคนในออทัมน์ฟิลด์ รู้สึกรำคาญในทันที แม้แต่แขกโต๊ะข้าง ๆ อีกสองโต๊ะ ก็ยังหน้านิ่วเมื่อมองไปที่เธอที่ประตูทางเข้า วินนี่เฟรดเริ่มกระวนกระวาย จากทั้งหมดยี่สิบโต๊ะ โต๊ะที่แขกนั่งเต็มยังมีไม่ถึงในสามของทั้งหมด นี่มันช่างน่าอับอายวินนี่เฟรดควักโทรศัทพ์ออกมาอย่างไม่รู้ตัวเพื่อที่จะโทรตามแขกของเธอ แต่ไทร์ห้ามเธอไว้"อย่าตื่นตระหนก มันยังพอมีเวลาเหลือจนกว่าการกินเลี้ยงจะเริ่มขึ้น""แต่ไทร์ จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีใครเลยที่ฉันเชิญมาถึง หรือมันจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างทางที่พวกเขามาที่นี่?""ฮี่ฮี่ รถยนต์ขับขี่อย่างมั่นคงได้ บนทางต่างระดับแปดเลนเข้าโรงงานแห่งนี้ มันจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขาได้?" ไทร์ขดริมฝีปากขณะเขากล่าว "พวกคนที่เธอได้เชิญชวนไป ส่วนใหญ่ทำการค้าขายกับซีกรุ๊ป มันยังไม่ชัดเจนอีกเหรอว่าตระกูลซีได้ไปพูดคุยกับพวกเขา?""อ่า..." วินนี่เฟรดเข้าใจในทันที "เธอหมายความว่ามันจะไม่มีใครที่ฉันเชิญไปมาร่วมงานเลยอย่างงั้นหรอ?"วินนี่เฟรดรู้สึกเสียใจและโกรธเคือง เลือดข้นกว่าน้ำ แล้วทำไมพวกเธอ ญาติของฉันเองได้ถึงได้ต่อต้านฉันตลอดเวลาซ้ำแล้วซ้ำอีก? ฉั
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 51 มีอำนาจเหนือเมืองคานห์และอำนาจที่ทะยานยิ่ง ๆ ขึ้นไป
"คุณปู่นี่มันเกิดอะไรขึ้น?" ไอริสหน้าบึ้งมองไปที่จอร์จ หวังว่าจะได้คำตอบจากเขาแต่จอร์จก็ไม่รู้เช่นกัน เขาส่ายหัวไม่สามารถเข้าใจได้ว่ามันกำลังเกิดอะไรขึ้น ไม่ว่าจะเป็นวินนี่เฟรดหรือโจเซฟ เขาก็เข้าใจทั้งคู่เป็นอย่างดีว่าทั้งคู่คงไม่มีวันที่จะเชิญชวนเจ้าของธุรกิจที่มีชื่อเสียงมาได้ด้วยเครือข่ายที่ไม่มีอะไรโดดเด่นของพวกเขา"หรือออทัมน์ฟิลด์ อาจจะให้เงินพวกเขาเพื่อมาเติมเต็มในฉากนี้? ใช่ มันต้องใช่แน่ เธอเพิ่งจะได้เงินกู้มาหนึ่งร้อยล้าน ซึ่งมันก็มากพอสำหรับเธอที่จะฟุ่มเฟือย"การที่เห็นโต๊ะครึ่งหนึ่งในยี่สิบโต๊ะได้เติมเต็ม ไอริสก็ร้อนรนในความโมโห เธอไม่มีทางเลือกที่จะต้องปลอบใจตัวเองด้วยข้ออ้าง"ฮื้ม! แล้วยังไงถ้าหากจะมีคนมาร่วมงานมากมาย? ถ้าซีกรุ๊ปของเราจัดงานเลี้ยง เราก็สามารถเชิญชวนเจ้าของธุรกิจที่มีชื่อเสียงแบบนี้ได้เหมือนกัน"แจ็คสัน, ลิเลียน,และคนอื่น ๆ พยักหน้า "เธอพูดถูกแล้ว ไอริส ซีกรุ๊ปของเราก็สามารถเชิญแขกระดับนี้มาได้เช่นกัน และเราไม่จำเป็นที่จะต้องใช้เงินเลย""เฮอะ!" ไอริสยิ้มเยาะ "เมื่อไหร่ที่วินนี่เฟรดใช้เงินร้อยล้านฟุ่มเฟือยจนหมด มาดูกันว่าเธอจะหาทางคืนเงินกู้นั่นยังไง
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 52 เต็มไปด้วยบุคคลมีชื่อเสียงและสร้างความตกตะลึงไปทั่วทั้งเมือง
ขณะที่พวกเขาร่วมเดินพาเดรกและโดนัลเข้าไปในพื้นที่งานเลี้ยง โต๊ะที่เตรียมไว้ในตอนแรกยี่สิบโต๊ะในตอนนี้นั้นเต็มแล้ว สถานที่จัดงานนั้นดูสำราญและมีชีวิตชีวา มันดูไม่เหมือนงานเฉลิมฉลองเปิดตัว มันกลับกลายเป็นเหมือนงานสังสรรค์เครือข่ายที่จัดโดยบุคคลที่มีชื่อเสียงของท้องถิ่นบรรดาผู้คนเหล่านั้นทั้งหมดต่างมีชื่อเสียงโด่งดังและมีอิทธิพลการที่ถูกรายล้อมไปด้วยบุคคลมีชื่อเสียงโด่งดังทำให้ตระกูลซีรู้สึกตัวเล็กลงในทันที แม้แต่จอร์จเองก็รู้สึกประหม่าอยู่ข้างในไอริสหน้าซีดขาวราวกับกระดาษมันเหมือนกับมีหินก้อนใหญ่หล่นทับลงไปในอกของเธอ ทำให้มันยากสำหรับเธอที่จะหายใจ “ทำไม... ทำไมเดรก ทัคเกอร์และบรรดาคนพวกนี้ถึงมาร่วมงานเฉลิมฉลองเปิดตัวออทัมน์ฟิลด์? ทำไมวินนี่เฟรดและทีมงานของเธอถึงมีเครือข่ายกว้างใหญ่ไพศาลขนาดนี้?”ไอริสเหลือบสายตามองไปที่ลานของขวัญอย่างไม่ได้ตั้งใจ ของขวัญหลายชิ้นมีมูลค่ามหาศาล หากนับรวมกันทั้งหมด พวกมันน่าจะมีมูลค่ามากกว่าล้านในเวลานั้น ของขวัญของตระกูลซี นาฬิกาลูกตุ้มยักษ์ ยังคงถูกวางอยู่ในจุดที่มองเห็นได้เด่นชัดที่สุด แม้แต่ของขวัญของเดรก ทัคเกอร์ หม้อใหญ่บรรพกาล ยังถูกวางไว้ข้
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 53 การแข่งขันออกแบบแฟชั่น
เอียนไม่ได้ล้อเล่น ในวันที่สองของการดำเนินงานออทัมน์ฟิลด์ ซีกรุ๊ปนั้นก็ถูกสอบสวนจากหลายหน่วยงานตลอดทั้งปี ซีกรุ๊ปได้กระทำการหลีกเลี่ยงภาษีอยู่บ่อยครั้ง ร่วมกับกิจกรรมผิดกฏหมายอื่น ๆ อีก สิ่งนี้ทำให้ซีกรุ๊ปขาดทุนมหาศาล ผู้บริหารอันดับต้น ๆ ของซีกรุ๊ปก็ถูกสอบสวน และแม้กระทั่งแจ็คสันและ ลิเลียนก็ถูกกักตัวไว้ถึงสองสามวันในที่สุด หายนะก็จบลงด้วยการที่ซีกรุ๊ปถูกปรับเป็นเงินมูลค่าสามล้านเหรียญซีกรุ๊ปนั้นตกอยู่ในปัญหาอยู่แล้วจากการที่สมรู้ร่วมคิดกับสมิธกรุ๊ป การสืบสวนในครั้งนี้กระทำโดยเจ้าหน้าที่รัฐบาล เป็นเพียงหายนะหนึ่งทับซ้อนอีกหายนะ!ถึงแม้ว่าพวกเขาได้กู้ยืมเงินมายี่สิบล้านจากธนาคารโบตั๋นทองคำ ตอนนี้มันชัดเจนแล้วว่าไม่เพียงพอด้านในของคฤหาสน์ตระกูลซี หัวใจของทุกคนต่างร่วงหล่นลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม ตั้งแต่ไทร์แต่งงานเข้ามาในตระกูลซี ดูเหมือนว่าพวกเขาจะพบแต่ความอาภัพซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนถึงจุดตกต่ำที่สุดของพวกเขา“ทั้งหมดมันเป็นเพราะนังโสเภณีวินนี่เฟรดนั่น ทั้งครอบครัวของเธอก็โสมม! ไอ้ลูกหมาเนรคุณ! ตระกูลซีของเราได้เลี้ยงดูอุ้มชูเธอมากว่ายี่สิบปีแล้วตอนนี้ แล้วเธอปล่อยให้คนนอกเข้ามาทำลายตระกู
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 54 ผลงานชิ้นโบว์แดง
พูดตามตรง ในตอนแรกไทร์ก็อยากจะใช้เส้นสายของแซคเคอรี่เพื่อช่วยให้วินนี่เฟรดได้ครองอันดับ สำหรับเขามันเป็นเพียงแค่การออกปากสั่งคำเดียวเท่านั้นแต่เมื่อเขาเห็นความทุ่มเทและความจริงจังของวินนี่เฟรดในการถ่ายทอดประสบการณ์ออกแบบของเธอออกมาทั้งหมด ไทร์เลยเปลี่ยนใจ เขาเชื่อว่าด้วยทัศนคติและทักษะมืออาชีพของภรรยาเขา ต่อให้เขาไม่ได้ทำอะไร เธอก็สามารถจะครองอันดับได้ในการแข่งขันครั้งนี้ เขาศรัทธาแม้กระทั่งว่าเธอจะได้ที่หนึ่ง!ในทางตรงกันข้ามกับความกระตือรือร้นของวินนี่เฟรด ไอริสนั้นขี้เกียจเหนือคำบรรยาย เมื่อไม่กี่วันก่อน ไอริสยังคงแสดงความสนใจอยู่บ้าง เธอจะไปอยู่ในแผนกออกแบบทุกวันเพื่อพัฒนาการออกแบบชิ้นงานที่ดีกับพนักงานที่นั่น แต่หลังจากสามวันแห่งความกระฉับกระเฉง ไอริสก็รู้ตัวว่าการออกแบบชิ้นงานที่ดีนั้นไม่ได้ง่ายเหมือนที่เธอคิดไม่ว่าจะความเป็นมืออาชีพ, จินตนาการ, หรือความเป็นผู้นำ เพื่อนำทีมออกแบบของเธอ เธอก็ยังด้อยกว่าวินนี่เฟรดอยู่หลายขุม ไอริสมีฝีมือไม่ได้ดีไปกว่านักออกแบบอิสระ หรือแม้แต่นักออกแบบมืออาชีพและดังนั้น ไอริสก็หมดความสนใจในการออกแบบไปง่าย ๆ แบบนั้น หนึ่งสัปดาห์ต่อมาเธอกลายเป็
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 55 อสรพิษไอริส ซี
ไม่มีคำอธิบายความรู้สึกในสถานการณ์ของวินนี่เฟรด มันเหมือนกับว่าพลังงานในร่างกายของเธอถูกดูดให้แห้งเหือดไปในทันที หัวของเธอว่างเปล่าอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่เธอจะร้อนรนรวบรวมสติกลับคืนมา“ทุกคนกลับไปไประจำตำแหน่ง”เมื่อวินนี่เฟรดสั่ง นักออกแบบคนอื่น ๆ ก็เข้าประจำที่ของตัวเองในทันที“ท่านประธานซี คุณกำลังพยายามทำอะไร?”วินนี่เฟรดตอบ “เราไม่มีเวลาเหลืออีกแล้ว แต่ออทัมน์ฟิลด์กรุ๊ปของเราจะเข้าร่วมการแข่งขันครั้งนี้ ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม เราจะออกแบบให้ได้ในหนึ่งชั่วโมง!”ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบสงัด ทุกคนมองไปที่วินนี่เฟรด รู้สึกไร้หนทาง การออกแบบภายในหนึ่งชั่วโมงมันไม่มีทางเป็นไปได้เลย แม้ว่าพวกเขาจะทำได้แต่มันก็คงจะไม่ได้มีอะไรโดดเด่นอย่างแน่นอน ทำอย่างไรถึงจะได้ตำแหน่งในการแข่งขัน?“แค่ทำตามที่ฉันบอก”เวลายิ่งใกล้เข้ามาเท่าไหร่ หัวของวินนี่เฟรดก็รู้สึกชัดเจนมากขึ้น“ก่อนหน้านี้ ฉันได้ออกแบบงานไว้หลายชิ้น ฉันมีแม้กระทั่งโครงร่างพื้นฐาน ตอนนี้เราแค่จะต้องทำมันให้เสร็จสมบูรณ์ และมันก็จะพอไปได้ ทุกคนทำตามที่ฉันบอก”บรรดานักออกแบบก็รวบรวมกำลังใจขึ้นมาในทันที“ยัสมิน ได้โปรดช่วยไปหยิบโครงร่
ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 56 แคทวอล์ค
บ่ายวันนั้น เมื่อยาร่าได้หายตัวไปจากบริษัท ทุกคนก็พอจะเดาออก วินนี่เฟรดไม่เคยคิดว่านักศึกษามหาวิทยาลัยที่ไร้เดียงสาอย่างเธอจะทำเรื่องอะไรแบบนี้ได้ตำรวจเริ่มการสืบสวนแล้ว แต่ยาร่าได้หนีออกจากเมือง แม้ว่าพวกเขาจะได้ตัวเธอกลับมาตอนนี้ แต่ทุกอย่างก็ไร้ประโยชน์ เรื่องมันก็ได้เกิดขึ้นไปเรียบร้อยแล้ว ดังนั้นวินนี่เฟรดจึงไม่อยากไล่ล่าติดตามต่อไปอีกเพื่อป้องกันไม่ให้ไทร์และเฮเลนเป็นกังวล วินนี่เฟรดไม่ได้บอกพวกเขาเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้หลังจากส่งผลงานของพวกเขาไปแล้ว สิ่งที่เหลืออยู่ก็เพียงแค่รอข่าวจากผู้จัดการแข่งขัน แม้ว่าผลงานชิ้นเอกของเธอจะหายไป แต่วินนี่เฟรดยังคงมั่นใจในผลงานออกแบบของเธอที่ส่งไปก่อนหน้านี้การแข่งขันออกแบบแฟชั่นแบ่งออกเป็นสามขั้นตอน ขั้นตอนแรกคือให้ผู้เข้าแข่งขันเตรียมผลงานและส่งระหว่างการสมัครลงทะเบียน กระบวนการนี้เสร็จสมบูรณ์แล้วขั้นตอนที่สองนั้นสำหรับผู้จัดงานที่จะให้ คณะกรรมการผู้ตัดสินมืออาชีพเลือกผลงานออกแบบยี่สิบอันดับแรก หลังจากนั้นผู้จัดงานก็จะให้โรงงานผลิตผลงานออกแบบ ทั้งยี่สิบแบบเหล่านี้รอบสุดท้ายคือการมีนางแบบมืออาชีพมาสวมชุดพวกนี้บนรันเวย์ เพื่อตัดสินกา
Latest chapter
- ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 240 ราชาแห่งเซาท์ริเวอร์ตายแล้ว
- ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 239 หน้าต่างมีหูประตูมีช่อง
- ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 238 ฉันโกรธเคืองมาก
- ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 237 สร้างความบาดหมาง
- ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 236 ฉันจะแต่งงานกับคุณคนเดียวเท่านั้น
- ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 235 ไสหัวไปจากเมืองไพร์ม
- ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 234 คำเชิญของ คาร์สัน ยอร์ก
- ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 233 ฟ้าร้องในฤดูร้อน
- ตระกูลข้า ใครอย่าแตะ บทที่ 232 ช่วยหย่ากับไทร์ ซัมเมอร์ด้วย
