“ คุณหมอ! พ่อฉันเป็นยังไงบ้าง “ ครีมหอมวิ่งสับขาเข้ามาในโรงพยาบาลหน้าห้องฉุกเฉิน โดยมีเสี่ยโอมคอยช่วยพยุงไม่ให้ขาของเธอใช้แรงมากเกินไป
“ ตอนนี้คนไข้ต้องผ่าตัด แล้วต้องการเลือดด่วนครับ แต่ว่าเลือดในโรงพยาบาลของเรามีไม่พอ คุณเป็นลูกสาวของเขาใช่มั้ย “
“ ใช่แล้วค่ะ ฉันเป็นลูกสาวเขา เอาเลือดฉันไปเลยฉันเลือดกรุ๊ปเดียวกันกับเขาค่ะ “ ครีมหอมรีบยื่นแขนให้กับคุณหมอแต่โดนเสี่ยโอมห้ามไว้
“ เดี๋ยว! คุณยังเจ็บตัวอยู่น่ะ แถมยังพักผ่อนไม่เพียงพอด้วย จะเอาเลือดออกได้ยังไง “
“ แต่นั่นพ่อฉันนะคะ จะให้ฉันปล่อยให้เขาตายเหรอ “ ครีมหอมหันมาพูดกับเขาพร้อมกับสะอึก
“ หมอครับคนไข้เลือดกรุ๊ปอะไร “ ชายหนุ่มจึงหันไปถามกับหมอ
“ คนไข้เลือดกรุ๊ปโอครับ “
“ งั้นหมอก็เอาเลือดของผมดีกว่า เลือดของผมก็กรุ๊ปโอเหมือนกัน “ เสี่ยโอมพูดจบก็เดินตามหมอไป ทำให้ครีมหอมได้แต่ยืนมองเขาด้วยความรู้สึกซาบซึ้ง เขายอมช่วยเธอทั้งที่ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกัน แถมพ่อยังเป็นลูกหนี้ของเขาด้วยซ้ำ
“ สวัสดีค่ะ คุณเป็นญาติคนไข้ใช่ไหม ช่วยมาเซ็นอนุมัติการผ่าตัดให้เราหน่อยค่ะ “ พยาบาลสาวเดินเข้ามาถามต่อครีมหอมที่ยืนอยู่
“ ค่ะ “ หญิงสาวเดินตามพยาบาลคนนั้นไป
หลายชั่วโมงต่อมา เสี่ยโอมยืนพิงโต๊ะอยู่ข้าง ๆ กับร่างเล็กที่กำลังนั่งอยู่ข้างเตียงของคนเป็นพ่อ
“ การผ่าตัดผ่านไปแล้ว เดี๋ยวพ่อคุณก็จะดีขึ้น ผมว่าคุณควรไปพักผ่อนได้แล้วน่ะ “ เขาพูดขึ้นหลังจากเห็นหญิงสาวนั่งนิ่งไม่ขยับ
“ คุณนั่นแหละ ควรกลับไปพักผ่อนได้แล้ว ขอบคุณมากนะคะสำหรับเลือดที่ช่วยบริจาคให้พ่อของฉัน แต่…” ครีมหอมหันมามองหน้าของอศิร
“ คุณอย่ามาเสียเวลากับคนแบบฉันเลยค่ะ ฉันรู้ว่าคุณมีหน้าที่การงาน คุณไม่ควรเอาเวลาพักผ่อน มาเสียเปล่าเพราะฉันแบบนี้ “ เธอพูดกับเขาอย่างไม่มีเยื่อใย
“ โอเค ถ้าอย่างนั้น มีอะไรก็ติดต่อผมมานะครับ “เสี่ยโอมจับนามบัตรออกมาจากกระเป๋า ยื่นให้กับเธอ แต่ครีมหอมกับเมิน เขาจึงวางมันไว้ที่โต๊ะใกล้ ๆ แล้วเดินออกไป
“ พ่อ คุณพ่อเป็นอะไรคะ หมอ! คุณหมอ!! ช่วยด้วย! “ แต่พออศิรเดินออกไป ได้ไม่กี่นาทีคงยุทธที่ตอนแรกนอนนิ่งอยู่บนเตียงก็ชักขึ้น จนครีมหอมตกใจ!
“ พ่อเป็นยังไงบ้างครีม “ เคเปอร์ที่พึ่งกลับมาถึงรีบวิ่งหน้าตั้งเข้ามาหาน้องสาว
“ พี่เคเปอร์ เราจะทำอย่างไรดี พ่อต้องผ่าตัดรอบ 2 เพราะหมอบอกว่าอาจมีเลือดคั่งในสมองแต่ หมอต้องการให้เราชำระค่าผ่าตัดก่อนเพราะพ่อผ่าตัดไปแล้วรอบหนึ่ง “ เคเปอร์ที่วิ่งมาเหนื่อย ๆ มาได้ยินแบบนี้ก็ตกใจเข้าไปอีก
“ แล้วค่าผ่าตัดมันเท่าไหร่กัน” ครีมหอมนิ่งไปให้กับคำถามของพี่ชาย ก่อนจะได้บอกจำนวนเงินที่ต้องจ่ายครึ่งนึงของการผ่าตัดให้กับคนเป็นพี่ฟัง
“ เราจะเอาเงินมากขนาดนั้นมาจากไหน ที่บ้านเราไม่เหลือเงินมากขนาดนั้นหรอกนะครีม “ เคเปอร์พูดขึ้นทั้งมีทำสีหน้าอย่างคนคิดไม่ตก
“ แล้วเราจะทำอย่างไรดีคะ ถ้าหมอเขาไม่ยอมผ่าตัดให้ล่ะ พ่อจะตื่นขึ้นมาไหมคะ “ ครีมหอมจับมือพี่ชายพร้อมกับน้ำตาไหล
“ พี่ก็ไม่รู้ พี่คิดอะไรไม่ออกเลยตอนนี้ ติดต่อแม่กับคิตตี้ก็ไม่ได้ ไม่รู้ว่าพากันไปอยู่ไหน “ เคเปอร์พูดออกมาอย่างร้อนรนเขาสับสนไปหมดแล้ว
“ ครีมโทรไปหาพี่พุดตานที่บ้าน พี่พุดตานบอกว่าทั้งสองคนไม่ได้อยู่ที่บ้านค่ะ ออกไปข้างนอกแต่เช้ายังไม่กลับ “
“ แล้วนี่เราจะทำอย่างไรดีครีม พี่คิดอะไรไม่ออกเลย“ สองพี่น้องมองไปยังห้องผ่าตัด ที่เหล่าทีมแพทย์พยายามช่วยยื้ออาการของคนเป็นพ่ออยู่
ไม่นานนักครีมหอมจึงตัดสินใจวิ่งกลับไปที่ห้องพัก แล้วจับเอานามบัตรของเสี่ยโอมขึ้นมา พร้อมกับลากขาที่บวมเปล่งของเธอ เดินออกมาหน้าโรงพยาบาล เธอกลั้นหายใจแล้วกดโทรศัพท์หาอศิร
[“ ฮัลโหล “] เมื่อโทรติดปลายสายก็กดรับทันที
“ เสี่ยโอมคะ.... “ ครีมหอมพยายามกลั้นเสียงสะอื้น
“ เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าครีมหอม! “ พอได้ยินเสียงชายหนุ่มถามเธอกลับมาแบบนั้น เธอก็น้ำตาไหลอาบแก้ม และรีบพูดความต้องการของตนเองออกไป
“ คุณ คุณช่วยออกค่าผ่าตัดให้พ่อของฉันได้ไหมคะ ฉันสัญญาถ้าพ่อผ่าตัดรอบที่ 2 เสร็จ ฉันจะไปอยู่กับคุณ ฉันจะยอมคุณทุกอย่างค่ะ ขอร้องแหละ คุณพอจะช่วยฉันได้มั้ย “ ครีมหอมทั้งพูดพร้อมร้องไห้อย่างคนหมดหนทาง ก่อนที่เธอจะสังเกตไปเห็นว่ารถของอศิรนั้นยังคงจอดอยู่ที่หน้าโรงพยาบาล ชายหนุ่มเดินลงมาจากรถ ในมือของเขายังถือสายจากเธอไม่ยอมวาง หญิงสาวก็รีบหันมองไปยังร่างสูงด้วยสายตาแห่งความหวัง
แก๊ก เสียงเปิดประตูดัง ร่างบางที่นอนเล่นจนเผลอหลับรีบดีดตัวลุก“ ใครนะ? “ เธอร้องถามไปก็ไม่มีเสียงตอบรับ จึงเดินออกมาดู “ เสี่ย! ครีมตกใจหมดนึกว่ากลับไปแล้ว“ เธออุทานเมื่อเจอเขายืนอยู่“ เสี่ยแค่ไปหาซื้อของมาน่ะ “ เขาบอกพร้อมยื่นถุงสีดำให้เธอ ครีมหอมรับมาแล้วเปิดดูก็ต้องตาเหลือกโผนในถุงที่เขายื่นให้มีถุงยางอนามัยในนั้นตั้งยี่สิบกว่ากล่อง “ พรุ่งนี้วันอาทิตย์หนูไม่มีเรียนสินะ “ เขาพูดทั้งที่ยังก้มหน้าอยู่ ครีมหอมขนลุกซู่ ให้ตายสิเขาเหมือนเสือที่อดเนื้อมาหลายปีเลย เขาจะขย่ำเธอมั้ยเนี้ย“ แต่นี่มันดึกแล้ว เรานอนกันก่อนเถอะนะคะ ครีมง่วงแล้ว “ เธอที่เริ่มกลัวจึงเปลี่ยนเรื่อง เสี่ยโอมเหลือบมองเธอแล้วทรุดตัวนั่งลงกับพื้น“ โอ้ย ๆ “ เขาร้องโอดโอยออกมาเหมือนเจ็บปวดมาก ครีมหอมก็รีบคุกเข่าลงมาดูเขา“ เสี่ย เสี่ยเป็นอะไร เจ็บตรงไหนคะ ไปทำอะไรมา ไปหาหมอไหมคะ อ๊า“ หญิงสาวเผลอร้องครางออกมาเมื่อเขาสอดมือเข้าไปใต้กางเกงขาสั้นของเธอ“ เสี่ย? “ “ ไม่ต้องไปหาหมอหรอก เพราะไม่มีใคร รู้จักร่างกายพี่ดีเท่าหนูอีกแล้ว “ เขาพูดจบก็จับตัวเธอให้มานั่งที่ตักของเขา “ เสี่ย หลอกหนูเหรอ“ เธอกำลังจะพูดอะไรบ้างอย่า
โรงแรมเสี่ยโอมเดินมาส่งครีมหอมจนถึงหน้าห้องพัก “ วันนี้เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้ว อาบน้ำแล้วนอนเสียน่ะตัวเล็ก “ มือหนาเอื้อมขึ้นยี้ผมน้องอย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะหันหลังเตรียมจะเดินกลับ แต่โดนตัวเล็กจับห้ามไว้“ จะไปง่าย ๆ แบบนี้เลยเหรอคะ “ เขาหันมาพยายามกลั้นยิ้ม“ อืม หนูจะได้รีบพักผ่อนไง หรือว่าครีมอยากจะได้อะไรหรือเปล่า “ ครีมหอมมองคนพูดสีหน้าบูดบึ้ง นี้เขาชินชากับการที่เธอไม่ให้แตะต้องไปแล้วเหรอ“ แล้วเสี่ยจะไปนอนที่ไหน จะทิ้งหนูให้นอนคนเดียวเหรอคะ” เธอพูดกับเขาเสียงออดอ้อน “ ก็พี่เห็นว่าครีมเหนื่อย พี่ก็เลยไม่อยากจะกวนแล้ว “ เขายังคงตีเนียนแกล้งน้องต่อ“ แต่หนูอยากให้กวน “ “ ห๊ะ “ “ ครีมหมายถึง เสี่ยเองก็เหนื่อยเหมือนกัน อย่ากลับเลยนะคะ เดี๋ยวครีมจะยอมให้นอนที่เตียงด้วย “ เธอพยายามพูด พร้อมกับส่งชิกทางสายตาเพื่อบอกเขา คนฟังได้ยินก็เผยยิ้มปนขันออกมา“ แต่ถ้าให้พี่นอนบนเตียงด้วย พี่จะไม่นอนเฉย ๆ นะครับ “ ครีมหอมเผยยิ้มอาย ๆ ให้เขา“ ก็ไม่เป็นไรมั้ง หมั้นไว้แล้วนิ ครีมไม่อยากนอนคนเดียวแล้วค่ะ คืนนี้เสี่ยนอนกับครีมนะคะ “ เธอพูดเสร็จก็ก้มหน้า นี้เราพูดอะไรออกไป เธอคิดก็นึกอาย แต่จะให
เสี่ยโอมก็รีบคุกเข่าลงต่อหน้าเธอ“ เสี่ยโอม .” “ พี่รู้ว่าที่ผ่านมาทุกอย่างในอดีตของพี่มันทำให้ครีมเจ็บปวด รวมถึงความเอาแต่ใจอยากได้ครีมในตอนแรกด้วย แต่ตอนนี้พี่รักครีมจริง ๆ น่ะ ครีมยอมให้พี่ชดใช้ให้ครีมได้มั้ย “ คนพูดยกแหวนขึ้นมาต่อหน้าเธอ“ พี่ขอชดใช้ด้วยคำสัญญาว่าจะอยู่รักและดูแลครีมไปตลอดชีวิตของพี่เลย จนกว่าพี่จะตายไปจากโลกนี้ “ “ เสี่ยอย่าพูดเรื่องตายได้มั้ย ครีมเคยจะเสียเสี่ยไปรอบหนึ่งแล้ว ครีมไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้นอีก “ “ ถ้าอย่างนั้นครีมคงต้องมาเป็นเมียพี่ มาดูแลพี่แล้วละสิ เพราะถ้ามีครีมอยู่ข้าง ๆ พี่ พี่คงจะอายุยืนยาวเป็นพันเป็นหมื่นปีแน่นอน “ คำพูดที่แสนจะโอเวอร์ของเขาได้ทำให้ครีมหอมยิ้มออกมา เธอมองเขาด้วยความซาบซึ้ง ในสายตาเขาคงเห็นเธอเป็นยาวิเศษเลยสินะ “ ครีม…” เมื่อเห็นว่าน้องเงียบไปนาน เสี่ยโอมจึงเรียกเพื่อสะกิดไม่ให้น้องลืมรับแหวนจากตัวเอง ครีมหอมเห็นแบบนั้นก็พยักหน้าแล้วยื่นมือข้างซ้ายของเธอออกมาให้เขา เสี่ยโอมจึงบรรจงสวมแหวนเก้ากะรัตที่ทำมาเพื่อเธอโดยเฉพาะ ลงหมั้นหมายไว้ที่นิ้วนางข้างซ้ายของเธอ เขาลุกขึ้นแล้วสวมกอดเธอด้วยความดีใจ“ เย้!! เพื่อนกูก็มีเมียเป็นต
ครีมหอมเดินชื่นชมดอกไลแลคในมือออกมาจากร้าน ก่อนที่เสียงโทรศัพท์มือถือของเธอจะดังรัว ๆ มือเล็กรีบล้วงมือถือออกมาจากกระเป๋าเสื้อ ก็เห็นว่าป้าชลลี่ส่งข้อความมาหาเธอ [เป็นเรื่องแล้วครีม! ] [มาหาป้าด่วน!][@โลเคชั่น]“ ห๊ะ เกิดอะไรขึ้น “ เธออุทานด้วยความตกใจ แล้วรีบวิ่งไปตามโลเคชั่นที่ชลลี่ส่งมาให้ ด้วยความเป็นห่วง ใครทำอะไรให้ป้าชลลี่ของเธอหรือเปล่า “ แถวนี้เหรอ “ ตากลมหยุดมองที่โทรศัพท์ในมือ เพราะตอนนี้เธอมาถึงที่ตามในโลเคชั่นแล้ว เธอมองไปรอบ ๆ อย่างสงสัย แถวนี้เป็นชายหาด ไม่ไกลจากที่พักของเธอสักเท่าไหร่นัก แต่เธอพึ่งจะได้สังเกตว่าที่ชายหาดแห่งนี้เต็มไปด้วยดอกไลแลคสีม่วงที่เธอตามหา ซึ่งมันถูกตบแต่งประดับประดาสวยงามเต็มชายหาดไปหมด“ ใครจะขอสาวแต่งงานเนี้ย “ เธอบ่นออกมาเพราะเห็นว่าเขาจัดดอกไม้เหมือนกับอยู่ในงานแต่งเลย เธอเลยลองก้าวขาเดินไปตามทางที่ทั้งสองฟากฝั่งมีดอกไลแลคประดับบนพื้นไปจนสุดทาง ร่างเล็กยืนมาหยุดอยู่ที่ซุ้มดอกไม้ ที่มีผ้าขาวปิดอยู่ เธอมองไปรอบ ๆ ก็ไม่เห็นใครจึงถือวิสาสะขยับเข้าไปดมกลิ่นดอกไลแลคสีม่วงที่เธอคิดถึง “ อืม หอมจัง ใครกันนะที่เป็นผู้หญิงผู้โชคดีคนนั้น คนที่ทำแบ
5 เดือนต่อมา “ ทำไมอาทิตย์นี้ถึงไม่มา “ ครีมหอมบ่นพึมพำอยู่ที่หน้าประตูห้องนอนแล้วจ้องมองไปที่โซฟา เพราะปกติอศิรจะชอบบินมาหาทุก ๆ วันศุกร์แล้วก็ไปรอรับเธออยู่หน้าที่เรียนทุกสัปดาห์ จากนั้นก็จะมานอนเฝ้าเธอที่โซฟาหน้าห้องนอนตลอด แต่วันนี้ก็วันเสาร์แล้ว เขายังไม่โผล่หน้ามาเลย “ หรือว่าจะถอดใจไปแล้วหรือเปล่า “ เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่เศร้า เพราะในใจเธอก็กำลังคิดที่จะใจอ่อนให้เขาแล้ว เนื่องจาก 5 เดือนที่ผ่านมาเขาก็ไม่เคยแตะต้องตัวเธอ แถมยังคอยดูแลเธอไม่ห่าง ไม่ว่าจะไปรับถ่ายแบบที่ไหนเขาก็จะตามไปเฝ้า คอยคุ้มกันเธอจากคนที่ไม่ประสงค์ดี ถ้าไม่อย่างนั้นเส้นทางนางแบบของเธอคงจะไม่ง่ายหรอก อาจจะโดนหลอกไปทำไม่ดีไม่ร้ายแล้วก็ได้“ หรือว่าเราจะเล่นตัวมากเกินไป …ฮือ ไม่น่า พี่เขาอาจจะติดงานก็ได้“ เธอพยายามคิดบวก แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าเขาทิ้งเธอไปแล้วหรือเปล่า ความคิดของเธอตีกันไปมา “ ออกไปข้างนอกดีกว่า จะได้ไม่คิดมาก “ เธอรีบเดินไปหยิบเสื้อคลุมมาใส่ แล้วก็เดินออกไปจากโรงแรม “ อยู่ดี ๆ ก็คิดถึงกลิ่นดอกไลแลคขึ้นมา “ ครีมหอมเมื่อเดินมาถึงหน้าร้านขายดอกไม้ ก็คิดถึงดอกไม้ที่เสี่ยโอมเคยให้เธอ“ สวัสดีค่ะลูกค้
“ ได้แล้วครับ ทุกคนทำดีมาก เลิกกองได้ “ ผู้กำกับสั่งทุกคนก็กับสู่ภาวะปกติรีบพากันเก็บข้าวของ รวมถึงครีมหอมด้วยเช่นกัน เธอเองก็กำลังรีบจะเดินกลับขึ้นมายังที่พัก “ เดี๋ยวน้องครีม “ ผู้กำกับเดินเข้ามาหาเธอ“ วันนี้น้องสวยมากเลย แถมยังตีบทได้ดี เล่นรอบเดียวผ่าน พี่ว่าอนาคตหนูคงไปได้ไกลแน่เลย “ ครีมหอมจ้องคนตรงหน้าพร้อมกับความรู้สึกแปลก ๆ ทำไมผู้กำกับถึงมองเธอด้วยสายตาแบบนี้ เขามองเหมือนเธอเป็นอาหารของเขาเลย “ เย็นนี้น้องไปกินข้าวกับพี่ได้มั้ยครับ เผื่อว่าอนาคตเราอาจจะได้ร่วมงานกันอีก “ ไม่พูดเฉยเขายื่นมือมาแตะบ่าของเธอ จนครีมหอมสะดุ้ง เธอรู้สึกกลัวจนทำตัวไม่ถูก ดีที่มีมือใหญ่ที่คุ้นเคยเดินเข้ามาชิดเธอแล้วปัดมือไอ้ผู้กำกับสุดหื่นนี้ออกให้ เธอรีบหันไปจ้องหน้าเขาในเวลาเดียวกันกับที่อศิรก็เอาเสื้อคลุมของเขามาคลุมใส่ให้เธอ แล้วดึงเธอไปหลบข้างหลัง “ ทำอะไรครับ ผมเห็นหลายรอบแล้วน่ะ “ อศิรที่สังเกตตั้งนานแล้วว่าผู้กำกับคนนี้มองเมียของเขาแปลกไป แถมยังพยายามจะแตะตัวเธอหลายครั้งเวลาเข้าไปแนะนำงาน “ คุณเป็นใครยุ่งอะไรด้วย “ “ ผมเป็นผัวเธอ “ เขาตอบสั้น ๆ ทำให้ไอ้ผู้กำกับที่ตัวเล็กกว่าเขารีบกลืนน้