로그인공유
บทที่ 6
최신 업데이트:
2025-04-10 10:49:06
최신 챕터
ตัวแทนสถานะเมีย บทที่ 38 (จบ)
“เราสองคนเป็นพี่น้องกันค่ะ” แม้จะรู้ว่าเธอกับแก้วกาญไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ กัน เพราะก่อนที่พ่อจะเสียชีวิตพ่อได้บอกความจริงให้เธอรู้แล้ว แต่ถึงอย่างนั้นมารีญาก็ยังมองว่าแก้วกาญเป็นพี่สาวตัวเองเสมอ“อืม...ดีแล้ว” ในเมื่อมารีญาชิงออกตัวพูดมาแบบนี้แล้ว วิชญ์ก็คงไม่จำเป็นต้องรื้อฟื้นเรื่องนั้นขึ้นมาอีก ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปแบบนี้น่าจะดีที่สุดแล้ว“เฮ้อ...มืดแล้วหรือเนี่ย สงสัยต้องนอนค้างที่นี่เสียแล้วมั้งเรา”“ค้างไม่ได้นะคะ” มารีญารีบห้าม ทั้งๆ ที่ปากไม่ตรงกับใจ“ทำไมจะค้างไม่ได้”“ก็...บอกแล้วว่าไม่มีที่ให้นอน”“เตียงเธอก็ออกจะกว้าง กว้างกว่าเตียงนอนที่เธอเคยนอนตอนอยู่เพนต์เฮาส์ฉันอีก เตียงแคบๆ นอนกอดกันอุ่นจะตายไป” วิชญ์เอ่ยได้อย่างน่าตี“คุณวิชญ์ต้องการอะไรจากฉันกันแน่” มารีญาเอ่ยถามเสียงห้วน“โอกาส ฉันแค่อยากได้โอกาสจากเธอมายด์ โอกาสที่เราจะได้เรียนรู้กันอย่างเปิดใจ” คำพูดของวิชญ์ทำเอามารีญานิ่งไปทันที เพราะตกใจแต่ความตกใจนั้นกลั
ตัวแทนสถานะเมีย บทที่ 37
“อุ๊ย!” เพราะตกใจทำให้มารีญาที่กำลังหั่นผักเผลอทำมีดบาดนิ้ว เลือดสีแดงสดไหลออกมาจากปากแผล และยังไม่ทันที่เธอจะได้ทำอะไรวิชญ์ก็เข้ามาชาร์ตแล้วดึงมือไปดู ก่อนจะจัดการเปิดน้ำล้างแผลให้ถ้ามารีญาไม่เข้าข้างตัวเองจนเกินไป เธอจะเห็นแววตาความห่วงใยที่ชายหนุ่มส่งมาเมื่อครู่ แม้จะเพียงแค่ไม่นานแต่ทว่ากลับทำให้หัวใจของมารีญาเต้นอย่างไม่เป็นจังหวะ“กล่องปฐมพยาบาลอยู่ตรงไหน”“ในห้องรับแขกค่ะ ตรงหลังเก้าอี้ที่คุณวิชญ์นั่งเมื่อกี้” เมื่อรู้ว่าสิ่งที่ต้องการอยู่ตรงไหน วิชญ์ก็ออกไปหยิบมาทันที จากนั้นก็กลับมาทำแผลติดพลาสเตอร์ยาให้มารีญา ยังดีที่แผลมันไม่ได้ลึกมากแต่ต่อให้แผลจะเล็กแค่ไหน เขาก็ยังเป็นห่วงเธออยู่ดี“ทำอะไรไม่ระวัง”“ก็ใครให้คุณวิชญ์เข้ามาแบบนั้นละคะ”“โทษฉันเหรอ”“ค่ะ”“ขอโทษแล้วกัน” วิชญ์เอ่ยขอโทษ ซึ่งเป็นคำขอโทษที่มารีญาไม่คิดว่าจะได้ยินจากเขา“กับข้าวเหลืออีกแค่อย่างเดียวก็เสร็จแล้ว คุณวิชญ์...” คำพูดต่อจากนั้นของม
ตัวแทนสถานะเมีย บทที่ 36
มารีญากลับมาบ้าน บ้านที่เธอจากไปด้วยเหตุสุดวิสัยแต่วันนี้ได้กลับมาแล้ว แต่ทว่าเธอไม่ได้กลับมาอย่างมีความสุขแต่กลับแบกน้ำตามากมายกลับมาด้วยความเสียใจจากการสูญเสียแก้วกาญยังคงหลงเหลืออยู่ในแววตาของเธอ รวมถึงความเสียใจที่วิชญ์ปล่อยให้เธอจากมาโดยไม่รั้งแม้แต่คำเดียว ทั้งๆ ที่เธอโหยหาอิสรภาพเช่นในตอนนี้มาตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา แต่เมื่อได้รับมันกลับไม่ได้รู้สึกยินดีแม้แต่น้อยนิดมารีญากวาดสายตามองไปรอบๆ บ้านที่ทรุดโทรมลงไปทุกวัน แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็มีความสุขที่ได้อยู่ หญิงสาวเริ่มลงมือทำความสะอาดเพราะไม่ได้กลับมานาน ทั้งภายในตัวบ้านและภายนอกจนรู้สึกเหนื่อย“ตายจริง กลับมาแล้วหรือคะหนูมายด์”“ค่ะ”“ป้าก็เป็นห่วงหนูแทบแย่”“ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะป้าน้อย”“ไม่เป็นไรๆ ว่าแต่ผู้ชายคนนั้นเขาทิ้งหนูแล้วเหรอ อุ๊ย! ขอโทษทีนะที่ป้าถามอะไรตรงไปหน่อย แต่ที่ถามก็เพราะว่าป้าเป็นห่วง”“ค่ะ” มารีญาต
ตัวแทนสถานะเมีย บทที่ 35
“จะตายห่าอยู่แล้วมึงก็ยังไม่เลิกโกหกกู กูรู้หมดแล้วว่ามึงปั้นเรื่องหลอกกูทั้งนั้น เรื่องคลีนิคเรื่องห่าเหวอะไรไม่มีจริงสักอย่าง ความรักจอมปลอมของมึงก็ด้วย อ้อ...สิ่งที่มีจริงคงเป็นเมียกับลูกชายแสนน่ารักนั่นของมึงล่ะมั้ง” สีหน้าและแววตาของพศินตื่นตะลึงอย่างตกใจ เพราะไม่คิดว่าแก้วกาญจะรู้เรื่องหมดแล้ว“ตกใจหรือไงที่กูรู้” เอ่ยถามเสร็จแก้วกาญก็หัวเราะออกมาราวกับคนเสียสติ ในขณะที่พศินก็ลนลานเอาตัวรอด แต่กลับถูกแก้วกาญใช้มีดแทงเข้าที่ต้นขาทั้งสองข้าง แม้จะเจ็บปวดแค่ไหนแต่พศินกลับไม่มีเสียงแม้จะเปล่งออกมา แววตาเขาอ้อนวอนขอชีวิตจากแก้วกาญ แต่ทว่าเธอกลับไม่ยอม“กูไม่ยอมให้มึงเสวยสุขอยู่บนโลกนี้คนเดียวแน่ ไอ้สารเลว” แก้วกาญตะคอกบอกก่อนจะกระหน่ำแทงมีดลงไปบนร่างกายของพศิน จนเลือดสาดกระเซ็นเลอะตามตัวเธอจนแดงฉานไปหมดในที่สุดพศินก็สิ้นใจอย่างทรมาน แก้วกาญก็สติหลุดมากขึ้น จากเสียงหัวเราะก็กลายเป็นร้องไห้สลับกันอยู่แบบนี้ ชีวิตของเธอไม่เหลือใครอีกแล้ว ในเมื่อไม่มีใครต้องการแล้วเธอต้องอยู่บนโลกใบนี้ต่อไปอีกทำไม สู
ตัวแทนสถานะเมีย บทที่ 34
“คุณวิชญ์ยกโทษให้แก้วแล้วใช่ไหมคะ หลังจากนี้เราก็จะได้กลับไปอยู่ด้วยกันแล้วใช่ไหม” แก้วกาญรีบพูดเข้าข้างตัวเอง แต่วิชญ์กลับตอบเสียงเย็นกลับมาเพียงคำเดียว ก็ชัดเจนเสียจนแก้วกาญสะท้านกลัวไปทั้งตัว“เปล่า”“คุณวิชญ์”“ผมยกโทษให้ก็จริง แต่จะให้กลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมคงไม่ได้ ต่างคนต่างอยู่แล้วกัน”“แก้วไม่ยอม!” เสียงค้านของแก้วกาญดังขึ้น วิชญ์มองเธอด้วยหางตาเพราะคนอย่างแก้วกาญมีสิทธิ์ที่จะไม่ยอมรับมันด้วยอย่างนั้นหรือวิชญ์เอื้อมมือมาบีบหน้าของแก้วกาญเต็มแรงจนเธอหน้าเบ้บ่งบอกความเจ็บ เธอพยายามแกะมือของเขาออกแต่กลับทำไม่ได้“ขะ...คุณวิชญ์ แก้วเจ็บ”“เธอมีสิทธิ์พูดคำว่าไม่ยอมด้วยเหรอแก้วกาญ” แววตาของวิชญ์เวลานี้แข็งกร้าวดูน่ากลัว ปกติสายตาแบบนนี้เขาไม่เคยใช้กับเธอมาก่อน นั่นทำให้แก้วกาญยิ่งกลัวแต่ก็พยายามใจดีสู้เสือ“กะ...แก้วจะทำตามที่คุณบอก แต่แก้วก็มีข้
ตัวแทนสถานะเมีย บทที่ 33
“ฉันนึกว่าเธอท้องแล้วเสียอีก”“ท้อง!” คำว่าท้องทำให้มารีญาหน้าซีด นั่นเพราะเธอยังไม่อยากท้องในตอนนี้ แต่เพราะตัวเองยังมีรอบเดือนอยู่จึงโล่งอกไปได้มาก“เพราะหลายครั้งที่ฉันไม่ได้ป้องกัน”“ถ้าฉันท้องขึ้นมา คุณวิชญ์จะ...”“จะอะไร” เพราะจู่ๆ มารีญาก็หยุดพูดต่อวิชญ์จึงเอ่ยถามขึ้น“จะรับหรือจะสั่งให้ฉันไปทำแท้ง”“ในสายตาเธอคิดว่าฉันเลวร้ายถึงขนาดจะฆ่าเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองได้ลงคือเลยหรือไง” น้ำเสียงของวิชญ์ฟังดูห้วนขึ้นด้วยความไม่พอใจ“เปล่าค่ะ ฉันแค่อยากรู้”“รอให้เธอท้องก่อน ฉันจะตอบ” เอ่ยบอกเสร็จวิชญ์ก็กระชับอ้อมกอดที่มีมารีญาอยู่แน่นขึ้น การกลับมาของแก้วกาญไม่มีผลกระทบอะไรกับเขา แต่กับมารีญาคงไม่ใช่แน่ดีไม่ดีแก้วกาญอาจทำให้มารีญาทุกข์ใจ ซึ่งเขาไม่อยากให้เป็นแบบนั้น แต่การจะตัดแก้วกาญที่จู่ๆ ก็ตาสว่างกลับมาหวังขอโอกาส แม้จะไม
다른 추천
ชายายอดเสน่หา
อักษรามณี17.0K 조회수เสือร้ายพ่ายเมีย
ลำเจียก30.1K 조회수คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ
หลิวหลีเสวียเสวี่ย344.9K 조회수บ่วงรักนักโทษสาว
ต้นไผ่น้อย45.9K 조회수ดวงใจทมิฬ
baiboau-เนื้อนวล316 조회수ย้อนเวลามาสะสางหนี้แค้นในยุค80
องค์หญิงโนเนม390 조회수เรือนรักเรือนเสน่หา (นิยายชุด เรือนรัก)
ชนิตร์นันท์147 조회수ดอกบัวในเพลิงมาร
สุรารักษ์89 조회수
