ปล่อยเขาถ้าอยากลงโทษก็มาลงที่ฉัน

คำสารภาพของเขมจิรา ธาดาหน้ากระตุกทั้งที่อยากให้เธอเห็นผลของการทำผิดว่าต้องลงเอยอย่างไรแล้วทำไมถึงรู้สึกไม่พอใจอย่างนี้ด้วย หรือจะเป็นเพราะว่าหญิงสาวออกหน้ารับแทนลูกน้องอย่างนั้นหรือ!

“ถ้ามันไม่สลบก็อย่าหยุดลงมือ ใครกล้าขัดคำสั่งฉันก็ให้โดนเหมือนมันด้วย” เสียงเย็นรั้งท้ายลูกน้องกลุ่มนั้นไป

“ฉันบอกแล้วไงว่าเขาไม่ได้ทำอะไรผิด” เขมจิราใจหายวาบคล้ายกับว่ามันร่วงหล่นลงไปอยู่ที่พื้น หลังจากเห็นเพียงหลังของพวกเขา

“ผมไม่ได้ใจดีกับทุกคน เพราะฉะนั้นเรื่องวันนี้หวังว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก” มาเฟียหนุ่มเดินผ่านเขมจิราไป อย่างไม่คิดจะฟังคำแก้ต่างใดของหญิงสาวอีก

ความรู้สึกผิดแล่นเข้าสู่หัวใจ มองตามบอดี้การ์ดกลุ่มนั้นจนพวกเขาหายไป สีหน้าหวาดกลัวและแววตาหวั่นวิตกของผู้ชายคนนั้นก่อนจะถูกนำตัวไปยังติดตาเธออยู่

ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าตัวเองจะเดือดร้อนแต่ก็ยังยื่นมือให้ความช่วยเหลือ นั่นเป็นเพราะความเห็นแก่ตัวของเธอ จึงทำให้เขาต้องมารับโทษเสียเอง

ธาดาเข้ามาในห้องทำงาน ใบหน้าที่เคยนิ่งเฉยบัดนี้กลับเปลี่ยนสีไป กระชากลมหายใจออกมายาวยืดหวังจะผ่อนคลายความตึงเครียด

อารมณ์ของเขาพลุ่งพล่านเกินไปเพียงแค่เรื่องนั้นเกี่