LOGINShare
อยากเก็บความสุขนี้ไว้นาน ๆ
Last Updated:
2025-06-14 13:28:00
Latest chapter
ตีตรารัก อ้อนหน่อยผมอยากได้ยินเสียงคุณ NC
“อื้อ!”ความฉ่ำแฉะของน้ำหวานสีใสไม่ได้ช่วยให้การสอดใส่เป็นไปอย่างราบรื่น ตัวตนของมาเฟียหนุ่มมีขนาดใหญ่เกินที่เขมจิราจะรับไหวในครั้งแรกเธอเจ็บแสบจนน้ำตาไหลอย่างไม่อาจกักเก็บมันเอาไว้“พอ...ไม่ต้องกดลงมาแล้ว” ธาดาจับเอวคอดค้างไว้หากฝืนเธอต้องได้เลือดแน่“ฉัน...ขอโทษ” ดวงตาปิดสนิทลืมขึ้น คิดว่าเจ้าหนี้เกิดไม่พอใจถึงได้สั่งให้หยุดเสียงเครียด“ผมไม่ได้ว่าอะไร แค่จะทำเอง” บอกไปแล้วธาดาก็ยกเธอขึ้น สัมผัสของช่องคับแคบทำให้ชายหนุ่มนิ่วหน้ามาเฟียหนุ่มย้ายจากเก้าอี้ตัวใหญ่มาที่โซฟากลางห้อง เขมจิรายืนอยู่บนพื้นพรหม เขาพลิกให้เธอหันหลังให้ ดึงสะโพกงามงอนขึ้นสูง แยกขาเรียวออกกว้างธาดาแทรกตัวเข้าไปยืนตรงกึ่งกลางความสวยงามของดอกไม้บานสะพรั่ง จับแท่งเนื้อจ่อปากทางแดงระเรื่อ สะโพกสอบกดเข้าไปในร่องคับแคบทีละนิด“อ๊ะ” ความเจ็บกลับมาเล่นงานอีกครั้งแม้ว่าสิ่งแปลกปลอมจะค่อย ๆ ขยับเข้ามาก็ตามทีเขมจิรากัดริมฝีปากข่มกลั้นความทรมานนั้นไว้จนสวนนั้นชาหนึบร่องคับแคบของสาวบริสุทธิ์ทำให้เข้าไปภายในได้ยาก ลำแท่งร้อนสอดแทรกได้เพียงครึ่งก็ปวดหนึบจากแรงตอดรัดของโพรงร้อนธาดาไม่ดันทุรังดันเข้าไปอีกครั้งแรกยังไม่อยากใ
ตีตรารัก จ้องนานขนาดนั้นวัดไซซ์ผมได้หรือยัง NC
เขมจิรารวบรวมความกล้าทั้งหมดพลางหย่อนตัวลงนั่งบนหน้าขาของธาดา ฝ่ามือเล็กยกขึ้นลูบไล้กล้ามเนื้อบึกบึนบริเวณหน้าอกหนาอย่างเบามือ ดวงตากลมโตช้อนขึ้นมองใบหน้าอันหล่อเหลาอย่างมีจริตจะกร้านหัวใจของมาเฟียหนุ่มเต้นแรงพอถูกหญิงสาวยั่วยวน มือใหญ่วางบนสะโพกสวย เขมจิราทำให้เขารู้สึกกระสันจนต้องบีบน้ำหนักลงแก้มก้นงามงอนไปหลายที“คำว่าพอใจของผมมันไม่ได้ตายตัว ถ้าคุณอยากรู้ก็ต้องหาเอง” เสียงทุ้มกล่าวชิดใบหน้าของลูกหนี้สาว ดูก็รู้ว่าเธอไม่ได้เจนจัดเรื่องนี้สักเท่าไหร่ เข้ามาคงเพราะอดรนทนไม่ไหวที่ต้องอยู่แค่ในอาณาบริเวณพื้นที่ของเขา‘หาเองอย่างนั้นเหรอ จะต้องเริ่มหาจากตรงไหน’ คิ้วสวยจรดเข้าหากันอย่างคนคิดหนัก“อยากลองดูไหม แต่ผมไม่ได้บังคับนะ”สีหน้าของเธอทำให้ธาดาอยากสอนคนหัวไวอีกครั้ง ชายหนุ่มกระชับเรือนกายหอมเข้ามาใกล้จนความนุ่มนิ่มสัมผัสร่างกายแนบชิดมือเล็กกำสาบเสื้อราคาแพงเอาไว้แน่น ความประหม่าทำให้เนื้อตัวสั่นเทา มาถึงขั้นนี้แล้ว ‘มีแต่เดินหน้า ไม่มีถอยหลัง!’“ฉันจะลองดู ถ้าทำให้คุณไม่พอใจฉัน...”“สำหรับผม คำนั้นมันไม่ได้สำคัญเท่าคุณตั้งใจทำมันหรือเปล่า”“!!!” “เริ่มเลยไหมหรือจะต้องให้ผมสอน”
ตีตรารัก คำว่าพอใจสำหรับคุณจะอยู่ในระดับไหน
คนที่พึ่งฟื้นจากไข้เดินลงมาจากชั้นบน แม้ว่าจะยังรู้สึกปวดหัวและมึนงงอยู่บ้าง แต่การได้ออกมาสูดอากาศข้างนอกแทนที่จะนอนซมอยู่แค่บนเตียงก็ยังรู้สึกว่าดีกว่ายังเป็นการหลบใครบางคนด้วยเขมจิราเดินตรงไปยังห้องครัวพอเห็นแม่บ้านที่ช่วยเหลือจึงเดินเข้าไปหา“ขอบคุณนะคะเรื่องเมื่อคืน” รอยยิ้มขอบคุณส่งให้อีกฝ่ายด้วยความจริงใจ“ดีขึ้นแล้วเหรอคะ”แม่บ้านวัยกลางคนละมือจากงานที่ทำ ส่งให้แม่บ้านอีกคนทำต่อ“เมื่อคืนคุณไข้ขึ้นสูงมากทำให้พวกเราใจคอไม่ดีไปตาม ๆ กัน แล้วที่ลงมาแต่เช้าแบบนี้ไม่ดีนะคะรู้ไหม” ว่าแล้วก็วางมือบนแขนเรียวพาเขมจิรามานั่งอีกฝั่ง“ดีขึ้นแล้วค่ะ ขอโทษด้วยที่ทำให้ทุกคนต้องลำบาก” สีหน้าของเธอเจือนลง“ไม่เป็นไรเลยค่ะ นายสั่งไว้ว่าให้ดูแลคุณให้ดี นายไม่ได้ลงมาด้วยเหรอคะ”“ไม่ค่ะ เขายังนอนอยู่ฉันก็เลยลงมาก่อน” อันที่จริงก็หนีเขาลงมานั่นแหละ“อ้อ... ก็น่าอยู่หรอกค่ะ พอหมอกลับนายเป็นคนเฝ้าไข้คนเดียว ฉันก็พึ่งเคยเห็นว่านายดูใครอย่างนี้ เอ่อ...คุณจะทานข้าวเลยไหมคะ” พอรู้ตัวว่าตนพูดมากเกินความจำเป็น แม่บ้านใหญ่จึงหยุดคำพูดลงเพียงเท่านั้นก่อนจะยกเรื่องมื้อเช้าขึ้นมาแทนคนป่วยรู้สึกแปลกใจเหมือนกั
ตีตรารัก ลูกหนี้ขัดดอกแค่นั้น?
“ห๊ะ! ลูกหนี้งั้นเหรอ” พศินหยุดฝีเท้าลงก่อนจะหันมาถามย้ำกับชัชอีกที“ครับ”เป็นคำตอบที่ทำให้หมอหนุ่มแทบไม่เชื่อหูของตัวเอง แค่ลูกหนี้คนเดียวทำไมถึงทำให้ธาดาเร่งรีบราวกับว่าเป็นคนสำคัญเสียอย่างนั้น“คุณหมอ รีบขึ้นข้างบนเถอะค่ะนายรออยู่”พศินถอนหายใจออกมายาวเหยียดเมื่อแม่บ้านใหญ่บอก เขาชักอยากจะเห็นหน้าลูกหนี้คนนี้ของเพื่อนแล้วสิ ว่าหน้าตาจะเป็นอย่างไรถึงทำให้ทุกคนภายในบ้านอยู่กันไม่สุขได้ถึงขนาดนี้“ป้านำผมไปเลยครับ”“เชิญค่ะ”พศินเดินตามแม่บ้านวัยกลางคนขึ้นไปชั้นบน โดยมีสายตาของบอดี้การ์ดหนุ่มทั้งสองยืนมองไล่หลัง“เกือบไปแล้ว ดีนะที่กูออกไปรับหมอมาทัน ไม่งั้น ฮึ่ย... ไม่อยากจะคิด” ชาปาดเหงื่อออกจากใบหน้าเมื่อทุกอย่างเป็นไปตามกำหนดอย่างเจ้านายสั่งมา“มึงไปรับหมอที่ไหน” ชัชเองก็อารมณ์ไม่ต่างจากอีกฝ่ายเท่าไหร่นัก“คอนโดสิ ถ้าโรงพยาบาลจะมาทันเหรอเวลานี้ โดนสองเด้งเลยกู ทั้งนายทั้งหมอ” ชาเริ่มบ่นกระปอดกระแปด“เออน่า ดีแค่ไหนแค่โดนนายบ่นหรือมึงอยากโดนอย่างอื่น”“.....” ก๊อก ก๊อก ก๊อก“นายคะ หมอมาแล้วค่ะ”“เข้ามา”ทั้งสองสนทนากันข้ามประตูพอคนเป็นนายอนุญาตแม่บ้านใหญ่ก็เปิดให้หมอเข้าไป“ช้าไป
ตีตรารัก ลูกหนี้ป่วย
ยามราตรีเสียงโห่ร้องยินดีคละเคล้าดังก้องกังวานทั่วทั้งชั้นห้าภายใน TClub หรือแม้กระทั่งหวีดร้องอย่างผิดหวังเมื่อสูญเงินก้อนใหญ่ไปแตกต่างจากห้องที่อยู่ด้านในสุด นอกจากเสียงเพลงคลอแผ่วเบาก็มีเพียงเสียงรินเหล้าลงแก้วปึกแฟ้มปึกใหญ่วางบนโต๊ะแก้วทรงกลมตรงหน้ามาเฟียหนุ่มเจ้าของสถานที่แห่งนี้ธาดาเอื้อมไปหยิบรายงานเหล่านั้นขึ้นมาดู คิ้วเข้มยกขึ้นเมื่อสะดุดกับรายชื่อของผู้ลงลายลักษณ์อักษร ยินยอมการโอนกรรมสิทธิ์ทั้งหมด“กว่ากูจะไปเค้นคอให้พวกมันแต่ละคนยอมเซ็นได้นะ แม่ง! เขี้ยวลากดินเหลี่ยมจัดกันทั้งนั้น”พอเห็นอาการของธาดาเป็นเช่นนั้น ดิวก็ร่ายยาวรายงานความเคลื่อนไหวของตนว่าต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหนกว่าจะได้สิ่งนี้มามาเฟียหนุ่มเหลือบนัยน์ตาดำขลับติดจะเย็นชาขึ้นมองอีกฝ่าย มุมปากของเขายกขึ้นเมื่อคำพูดเหล่านั้นออกจะฟังดูเกินจริงไปเสียหน่อย“เรื่องเค้นคอคนพวกนี้กูเชื่อว่ายาก แต่สำหรับมึงให้สองวันก็เสร็จ ที่คลุกอยู่นู่นนานเป็นอาทิตย์ไปทำอะไรมา”ตั้งคำถามแล้วธาดาก็นั่งรอคำตอบอย่างใจเย็น การทำงานกับดิวเขาไม่เคยคลางแคลงสงสัยแต่อย่างใด ทว่าเวลาใช้นานเกินไปสาเหตุแท้จริงเป็นเรื่องที่เขาสนใจมากกว่าด
ตีตรารัก อยากเก็บความสุขนี้ไว้นาน ๆ
“ไข่พี่ยังทอดไหม้ ยังคิดจะหั่นผักหั่นเนื้ออีกเหรอ ไปนั่งรอเลยที่เหลือแพรวทำเอง แล้วนี่พี่จะทำอะไรคะ” ได้ทีหญิงสาวก็ล้อเขาเป็นการใหญ่ มองวัตถุดิบมากมายวางกระจัดกระจายเต็มเคาน์เตอร์“พี่เคยเห็นแพรวทำข้าวผัดเหมือนจะง่ายมากเลย ผัดผักด้วยพี่ก็เลยจะลองทำดู แต่...ก็อย่างที่เห็น”“โอเคค่ะ เดี๋ยวแพรวทำให้กินดีกว่า กลัวจะได้กินนิ้วแทนข้าว” คนตาโตยิ้มจนแทบปิดเข้าหากันด้วยความขบขัน“โธ่! ก็พี่ไม่เคยทำนี่น่า”“แพรวก็ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย”“แล้วใครที่แซวพี่ล่ะเมื่อกี้”“แซวอะไรพูดความจริงทั้งนั้น”“!!”“ฮ่าฮ่าฮ่า”ช่วงสามวันที่ผ่านมา ทั้งคู่ทำราวกับเป็นคู่รักข้าวใหม่ปลามัน ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตัวติดกันตลอดเหมือนอย่างเช่นตอนนี้กำลังนั่งดูหนังด้วยกัน มองดวงหน้าหวานกำลังตั้งอกตั้งใจลุ้นอยู่กับคู่พระนางในจอ การได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันทำอะไรหลายอย่างพร้อมกันมีทั้งเสียงหัวเราะและรอยยิ้มแห่งความสุขเขารู้ว่าแพรวพรรณคือคนที่เข้ามาเปลี่ยนแปลงทุกอย่างในชีวิตของตนเอง“อะไรพี่ภัทร ไม่ดูหนังล่ะมาจ้องหน้าแพรวทำไม” เมื่อรู้สึกว่าถูกจ้องอยู่นานจึงได้หันมาถามแฟนหนุ่มยังคงส่งสายตาหวานเชื่อมมาให้“ก็แพรวน่าดูกว่าหนังเป็นไห
You may also like
แรงรักสยบแรงแค้น
นครแสงจันทร์44.2K viewsบทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน
เซียงปู้อี๋77.7K viewsชายายอดเสน่หา
อักษรามณี17.0K viewsโทษทัณฑ์พิพาทใจ
ซูซี88.2K viewsThe Devil Wedding วิวาห์รักของนายปีศาจ
มิ้นต์มาลี83 viewsดวงใจฮัสซานัล
baiboau-เนื้อนวล49 viewsอดีตหมาเด็กของเมธาวี
ท้องฟ้าสีนวล245 viewsเลี้ยงเด็ก
inglada61 views
