ตอนที่ 1 เกิดใหม่ในร่างสตรีต่างมิติ

ตอนที่ 1

เกิดใหม่ในร่างสตรีต่างมิติ

แค่ก! แค่ก! แค่ก! เฮือก!!!

เมย์ แม่ค้าสาววัยยี่สิบเจ็ดสำลักบางอย่างก่อนจะสะดุ้งเฮือกเอาอากาศเข้าเต็มปอด คิดว่าจะตายแล้วอีเมย์เอ้ย!!

ตอนนี้ฉันก็น่าจะอยู่ที่โรงพยาบาลสินะ คิดพลางมองไปรอบ ๆ แต่ก็ต้องแปลกใจเมื่อตอนนี้ตัวเองกำลังอยู่ในห้องที่คาดว่าเป็นห้องหนังสือ เพราะมองไปรอบ ๆ มีแต่ชั้นหนังสือเต็มไปหมด

นี่มันอะไรกัน!! ฉันกำลังฝันอยู่หรือเปล่า เมื่อก้มมองดูชุดที่ตัวเองใส่ก็เป็นชุดจีนโบราณอย่างที่ชอบดูในซีรี่ย์ อย่าบอกว่าฉันทะลุมิติมาอยู่ในร่างคนอื่นนะ แย่แล้วอีเมย์!!!!

 เธอทรุดตัวลงกับพื้นก่อนจะสลบไปตรงนั้นเพราะรับไม่ได้กับเรื่องที่เกิดขึ้น

ในฝันเธอกำลังเดินไปตามทางที่ไหนสักที่ รอบตัวเธอตอนนี้มีแต่ความมืดจนมองไม่เห็นสิ่งรอบข้าง นอกจากทางที่กำลังเดินไปเท่านั้น

“เมย์ เมย์ เจ้าได้ยินข้าหรือไม่” เสียงแววหวานของสตรีดังมาจากที่ไหนสักแห่ง

“ใครคะ!! ช่วยฉันด้วยค่ะฉันอยู่ตรงนี้!” เมย์รีบร้องขอความช่วยเหลือทันที

“เจ้าไม่ต้องตกใจไป เพียงเดินตามทางนี้ไปเจ้าจะปลอดภัยเอง” เสียงนั้นตอบกลับมา

“แล้วคุณเป็นใครคะ ฉันมองไม่เห็นคุณเลย” เมย์ตะโกนถามออกไปอีกครั้ง พลางมองซ้ายมองขวาแต่ก็ยังไม่เห็นใครอยู่ดี

“ข้าชื่อถังซูเจียว เป็นสตรีที่เจ้าเข้าไปอยู่ในร่างนั่นแหละเจ้าค่ะ” เสียงนั้นตอบกลับมาทำให้เมย์ตะลึงไปเล็กน้อย

“อ้าว!! ถ้าฉันเข้าไปอยู่ในร่างคุณ แล้วคุณจะไปอยู่ไหนล่ะ”

“ข้าเองก็ไม่รู้เช่นกันเจ้าค่ะ แต่ข้าคงต้องไปแล้วฝากดูแลท่านแม่ของข้าด้วยนะเจ้าคะ เมื่อท่านตื่นท่านจะได้ความทรงจำของข้าทั้งหมด ตอนนั้นท่านก็จะรู้เรื่องทุกอย่างเองเจ้าค่ะ” สิ้นเสียงนั้นเมย์ก็ยิ่งตกใจมากกว่าเดิม  

“คุณ!!! คุณ!!! ไปแล้วเหรอ ยังคุยกันไม่รู้เรื่องเลยกลับมาก่อน!!!” ไม่มีเสียงตอบกลับใด ๆ ทั้งสิ้นพร้อมกับแสงสว่างจ้าจนเมย์ต้องเอามือขึ้นมาบังหน้าตัวเองไว้ แล้วสติของเธอก็ดับวูบไปอีกครั้ง

“คุณหนู!!! คุณหนูเจ้าคะ!!” เสียงเรียกพร้อมเขย่าตัวเบา ๆ ทำให้หญิงสาวได้สติขึ้นมา

“อื้อ...เช้าแล้วเหรอ วันนี้ขี้เกียจเปิดร้านมากเลย งั้นปิดแล้วกัน” เอ่ยจบก็ทำท่าว่าจะนอนต่อ

“คุณหนูไปนอนที่ห้องดี ๆ เถอะเจ้าค่ะ คุณหนูนอนห้องหนังสือมาทั้งคืนแล้วนะเจ้าคะ” เสียงสตรีที่เข้ามาปลุกรีบเอ่ย เมื่อเห็นนายตนทำท่าจะนอนต่อ แถมยังพูดอะไรแปลก ๆ ด้วย

“ห๊ะ!!! อะไรนะ!” เมย์ผุดลุกขึ้นนั่งทันที ก่อนความทรงจำเมื่อคืนจะย้อนกลับมาฉายในหัวเธอ พร้อมกับความฝันประหลาดนั่นอีก

ฉันทะลุมิติมาอยู่ในร่างคนอื่นนี่ แถมเธอคนนั้นบอกว่าถ้าตื่นแล้วจะได้ความทรงจำทุกอย่างของเธอด้วย นี่มันเรื่องจริงใช่มั้ย

เมย์คิดพลางตบหน้าตัวเองไปหนึ่งที ก่อนจะรู้สึกว่ามันเจ็บจริง ๆ สาวใช้ที่เข้ามาปลุกตกใจจนรีบจับมือเธอไว้ทันที เพื่อไม่ให้ทำร้ายตัวเองอีกครั้ง

“คุณหนู!! เหตุใดจึงทำร้ายตัวเองเช่นนี้เจ้าคะ หากคุณหนูต้องการที่ระบายอารมณ์ก็ทำที่บ่าวเถอะ อย่าทำร้ายตัวเองเลยเจ้าค่ะ”

บ่าวนางนั้นเอ่ยพลางร้องไห้ออกมาจนเมย์ตกใจ เธอยังไม่ได้ทำอะไรร้ายแรงเลยนะ แค่ตบพิสูจน์ว่าตัวเองไม่ได้ฝันไปเท่านั้นเอง

“ฉัน...ไม่สิ...ขะ...ข้าไม่ได้จะทำร้ายตัวเอง...เออ...เจ้าค่ะ” ฉันตอบกลับไปทำให้สาวใช้นางนั้นชะงัก

“คุณหนูไม่สบายเป็นแน่ถึงได้พูดจาเช่นนี้กับบ่าว บ่าวจะไปเรียกหมอนะเจ้าคะ คุณหนูรออยู่ตรงนี้อย่ลุกไปที่ใดเด็ดขาดบ่าวจะรีบไปแล้วรีบกลับเจ้าค่ะ” เอ่ยจบก็วิ่งออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว จนเธอห้ามเอาไว้ไม่ทันได้แต่มองตามตาปริบ ๆ

แล้วเธอต้องทำยังไงต่อไปเนี่ยความทรงจำเจ้าของร่างก็ไม่มี แถมยังมาอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ เธอคิดหนักพลางลูบหน้าแรง ๆ เพื่อเรียกสติตัวเอง

แต่ก็เกิดบางอย่างขึ้น เมื่อเธอรู้สึกวูบวาบที่หัวก่อนจะค่อย ๆ ไล่ลงมาที่คอ หัวไหล่ไปจนถึงปลายเท้า ความรู้สึกมันอุ่นสบายราวกับกำลังแช่น้ำร้อนอย่างไรอย่างนั้น

สักพักภาพบางอย่างก็ไหลเข้ามาในหัวของเธอเป็นฉาก ๆ ตั้งแต่ตอนเป็นเด็กจนโตมาถึงปัจจุบัน ภาพสุดท้ายเป็นภาพของหญิงสาวที่นอนฟุบหน้าร้องไห้ แล้วหมดสติไปบนโต๊ะที่เธอตื่นขึ้นมานั่นแหละ

เมื่อภาพถูกฉายจนจบแล้วไออุ่นรอบตัวของเธอก็ค่อย ๆ หายไป พร้อมกับร่างกายที่ขยับได้อีกครั้ง

ภาพที่เธอเห็นเป็นเรื่องราวชีวิตของถังซูเจียว เธอเป็นบุตรสาวคนโตที่เกิดจากภรรยาเอกของรองเจ้ากรมพิธีการ หรือก็คือบิดาของร่างนี้นั่นเอง

ถังซูเจียวมีน้องสาวชื่อถังซูเจินและน้องชายชื่อถังลู่จิว ทั้งสองเกิดจากภรรยารองของท่านพ่อที่รักกันมาก่อนจะแต่งกับท่านแม่เสียอีก ถ้าไม่แต่งกับแม่เจ้าของร่างนี้ คงแต่งฮูหยินรองเป็นภรรยาเอกแน่นอน

ถังซูเจียวแม้จะเป็นบุตรสาวของภรรยาเอก แต่ไม่ได้รับความเอาใจใส่เท่าน้องสาว ทั้งเสื้อผ้า อาหารการกิน เบี้ยหวัด ทุกอย่างจะได้น้อยกว่าน้องสาวและน้องชายเสมอ

ท่านแม่ก็ยังไม่อาจช่วยเหลืออะไรได้ ตอนนี้ยังถูกกักบริเวณอยู่แต่ในเรือนตัวเอง การจัดการเรือนทุกอย่างถูกยึดมาให้ฮูหยินรองจัดการแทนทั้งหมด

สาเหตุเป็นเพราะท่านแม่เอารังนกที่ท่านตาส่งมาให้จากต่างเมืองมาให้ข้ากิน แล้วถังซูเจินรู้เข้าเลยไปฟ้องท่านพ่อบอกว่าฮูหยินเอกได้รังนกมาแล้วแอบไว้กินกับข้าสองคน ไม่มีน้ำใจแบ่งปันให้สองแม่ลูกนั่น

ท่านพ่อที่ทั้งรักและหลงฮูหยินรองจึงมาต่อว่าฮูหยินเอกตนเอง บอกว่านางไร้น้ำใจ ขาดคุณสมบัติการเป็นฮูหยินเอกที่ดี จึงสั่งกักบริเวณโดยไม่มีกำหนด เพื่อให้นางสำนึกว่าตนทำผิดอะไร

เมย์ถึงกับกรอกตามองบนพร้อมถอนหายใจแรง ๆ นี่เธอต้องมีบิดาบ้าอำนาจแบบนี้เหรอ ขอตายไปเลยได้มั้ยอีเมย์รับไม่ได้อย่างแรง

นอกจากแม่เจ้าของร่างที่รักถังซูเจียวจริง ก็คงจะมีแต่สาวใช้ที่มาปลุกเมื่อครู่นั่นแหละ ที่ทั้งรักและเทิดทูนถังซูเจียวจนแทบจะยกชีวิตตัวเองให้

เอาเถอะ อย่างน้อยก็ไม่ได้อยู่คนเดียวโดดเดี่ยวล่ะว่ะ แต่ก่อนอื่นเลยอย่างแรกที่ต้องจัดการเอาคืนก่อนคือเรื่องคู่หมั้นกับน้องสาวของเจ้าของร่างนี้

เลวทั้งคู่จนจนอีเมย์ที่มาสิงร่างแทนยังโกรธ เดี๋ยวเมย์จะเอาคืนให้เองนะจร้ะซูเจียว แม่จะเอาให้อับอายทั้งเมืองหลวงเลย