LOGINเช้านี้หลังจากที่อติรุจสามีหนุ่มอาบน้ำแต่งตัวกำลังจะไปทำงาน ก็เห็นภรรยาสาวยังนอนซมอยู่ที่เตียง วันนี้ภควดีมีสอนในช่วงเช้าแต่เธอต้องขอเลื่อนไปสอนในคาบว่างช่วงบ่าย เพราะไม่มีแรงแม้แต่จะเดินทางไปสอน หลังจากที่เธอก็โทรบอกให้คุณครูสาริสาเพื่อนสาวไปบอกกับเด็กนักเรียนเสร็จแล้ว เธอก็ล้มตัวนอนพักต่อ สามีหนุ่มที่เป็นห่วงก็เดินมาถามอาการของเธอก่อนออกไปทำงาน
“วดี!!!.ให้พี่พาไปหาหมอมั้ย!” อติรุจผู้เป็นสามีเอ่ยถามภรรยาด้วยความเป็นห่วง
“นอนต่ออีกหน่อย เดี๋ยวก็ดีขึ้นค่ะ พี่รุจจะไปทำงานแล้วเหรอคะ”
“จ้ะ! งั้นพี่ไปก่อนนะ พอดีพี่มีประชุมแต่เช้า” ภควดีรู้สึก ตงิด ๆ ที่ช่วงนี้สามีอ้างว่ามีประชุมบ่อยเหลือเกิน
“เมื่อวานพี่ก็ประชุมซะดึกเลย เช้านี้ยังไม่เสร็จอีกเหรอคะ”
“วันนี้คงจะเสร็จแล้วล่ะ พอดีเมื่อวานหัวหน้าแผนกลาหยุดไปคนหนึ่ง ก็เลยลากยาวมาถึงเช้านี้”
11.00 น.
ภควดีอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็รีบเดินไปรอรถเมล์ เธอเดินอย่างเร่งรีบเพราะบ่ายนี้มีสอนภาษาจีน แต่ระหว่างที่กำลังเดินออกจากปากซอยก็เจอกับรถของอชิรวิชญ์ คุณหมอหนุ่มรีบชะลอรถแล้วลดกระจกลงเพื่อจอดถามหญิงสาว
“คุณวดีครับ..” หญิงสาวหันตามเสียงเรียก ก่อนจะยิ้มออกมาที่เห็นเป็นคุณหมอ
“อ่าว!!..สวัสดีค่ะคุณหมอ วันนี้ไม่มีตรวจเหรอคะ”
“ตรวจเสร็จช่วงเช้าแล้วครับ พอดีว่ามีตรวจอีกทีช่วงบ่ายสอง ก็เลยแวะไปดูคลินิกมา ตอนนี้ช่างกำลังตบแต่งภายในอยู่ คุณวดีจะไปไหนครับเนี่ย”
“วดีมีสอนค่ะ กำลังจะไปโรงเรียนมัธยมใกล้ ๆ นี้”
“ให้ผมไปส่งมั้ยครับ”
“เอ่อ..จะดีเหรอคะ วดีเกรงใจ แล้วมันก็คนละทางกับโรงพยาบาลด้วย”
“ไม่เป็นไรครับ ผมว่าจะแวะไปทานมื้อกลางวัน แถว ๆ โรงเรียนที่คุณวดีสอนอยู่พอดีเลย ขึ้นมาเถอะครับ” อชิรวิชญ์เชิญชวน
“ค่ะ” หญิงสาวเปิดประตูก้าวขึ้นมาในรถ”
“คุณวดีมีสอนช่วงบ่ายทุกวันเลยเหรอครับ”
“ก็ไม่ทุกวันหรอกค่ะ แต่เช้านี้วดีปวดท้อง ก็เลยขอไปสอนคาบว่างตอนบ่ายแทน”
“งั้นเดี๋ยวเย็นนี้ผมจัดยาเอามาให้คุณวดีเลยดีกว่าครับ..อาการปวดท้องจะได้ทุเลาลง”
“คุณหมอจ่ายยาเลย โดยที่ไม่ต้องตรวจได้เหรอคะ”
“อันที่จริงก็ต้องตรวจนั่นแหละครับ แต่เห็นคุณวดีไม่ค่อยว่าง”
“งั้นเอาเป็นว่าถ้าวดีสอนเสร็จ จะไปหาคุณหมอที่โรงพยาบาลนะคะ”
“งั้นเราแวะไปทานข้าวเที่ยงกันก่อนมั้ย ผมเลี้ยงเอง”
“คุณหมอใจดีจัง”
“ผมไม่ค่อยมีเพื่อนหรอกครับ ถ้าคุณวดีไม่รังเกียจ”
หลังจากทานอาหารกลางวันเสร็จ คุณหมอก็ไปส่งภควดีที่โรงเรียน พอสอนคาบบ่ายเสร็จภควดีก็มีอาการปวดท้องขึ้นมาอีก พอตกเย็นสามีก็ไม่มารับเธอ ทั้ง ๆ ที่เธอบอกว่าจะไปตรวจอาการปวดท้อง
“ขอบใจนะสา ที่มาส่ง”
“ไม่เป็นไรจ้ะ วดีก็เคยช่วยเหลือสาเหมือนกัน” สาริสาเพื่อนครูที่โรงเรียนขับรถมาส่งภควดีที่โรงพยาบาล พอไปถึงเธอก็เดินเข้าไปหาคุณหมอที่รออยู่ ก่อนหน้านี้ภควดีได้โทรหาอชิรวิชญ์เพื่อปรึกษาอาการของเธอแล้ว
ตอนที่ 5 เสน่ห์แรงใกล้ครบหนึ่งอาทิตย์ ชุติมนต์พยายาลสาวก็ได้โทรมาเตือนภควดีและสามีของเธอว่าวันพรุ่งนี้มีนัดมาเก็บน้ำเชื้ออสุจิที่โรงพยาบาล พอเช้าวันรุ่งขึ้นทั้งคู่ก็เดินทางมาที่โรงพยาบาลตามใบนัดพอมาถึงทั้งสองก็ยื่นใบนัดที่หน้าห้องตรวจ จากนั้นชุติมนต์พยาบาลสาวหน้าห้องตรวจของคุณหมอก็พาอติรุจเดินไปที่ห้องเก็บน้ำเชื้อ พอไปถึงห้องเธอก็แนะนำอุปกรณ์ทุกอย่างภายในห้องและชี้ไปที่จอมอนิเตอร์ “คุณอติรุจสามารถใช้วิดีโอและหนังสือพวกนี้ดูเพื่อสร้างอารมณ์ได้ค่ะ แล้วนี่ก็เป็นกระป๋องเก็บน้ำเชื้อนะคะ” อติรุจรับกระป๋องเก็บเชื้อมาถือไว้ ก่อนจะรีบบอกกับชุติมนต์พยาบาลสาว “เอ่อ..คุณพยาบาลครับ คืองี้นะครับ...คือผมชินกับการที่ภรรยาเป็นคนทำให้เสร็จ ถ้ายังไงผมจะรบกวนคุณพยาบาลช่วยไปตามภรรยาผมให้เข้ามาอยู่ในห้องนี้ได้มั้ยครับ” “อ๋อได้ค่ะ แต่การทำให้อสุจิออกมาจะต้องใช้ได้แค่มือเท่านั้นนะคะ” พยาบาลสาวรีบบอกทันที “อย่างอื่น..นี่ไม่ได้เลยใช่มั้ยครับ” “ไม่ได้เลยค่ะ แล้วคุณก็อย่าลืมบอกให้ภรรยาล้างมือให้สะอาดก่อนทำด้วยนะคะ” “เอ่อ...แล้วมันต้องระวัง..แบบไหนอีกบ้างมั้ยครับ ผมจะได้บอกกับภรรยา กลัวจะทำไม่ถูกวิธีเข
ตอนที่ 25 ปลาหมึกแถวบนภควดีที่แต่งตัวเสร็จก่อนจึงรีบเดินมาปลดล็อกประตู ก่อนจะเห็นร่างท่วมของผู้อำนวยการยืนหน้าเครียดอยู่“เข้าไปทำอะไรกันในนั้น..คุณภควดี” เสียงเข้มเอ่ยถาม ภควดีรีบปาดเหงื่อออก และยืนเอาตัวบังไว้ แต่ภูริชก็ดันทะเล่อทะล่าออกมาพร้อมกับเอ่ยขึ้น“พอดี ผมไปเล่นบาสมาแล้วก็เข้าไปเปลี่ยนชุดครับ” เด็กหนุ่มหน้าซีดเผือดทันทีที่เห็นร่างของชายสูงวัยเจ้าของโรงเรียน“แล้วครูวดีล่ะ เข้าไปทำอะไรในนั้น” เสียงเข้มของชายสูงวัยถามขึ้น“วดีจะเข้าไปดูเด็ก ๆ ค่ะ ว่ากลับกันหมดหรือยัง” ครูสาวพูดได้ไม่ค่อยเป็นปากนัก ก่อนจะถูกเสียงเข้มตวาดกลับทันที“นั่นมันหน้าที่ของภารโรง..มันไม่ใช่หน้าที่ของครู” ภควดีก้มหน้ายอมรับผิด“ส่วนเธอก็กลับบ้านได้แล้วนายภูริช ไม่งั้นฉั้นจะฟ้องพ่อเธอ” ผู้อำนวยการ หันมาดุเด็กหนุ่มอีกครั้งเมื่ออ่านป้ายชื่อแล้วรู้จักบิดาของภูริชจากนามสกุลดัง เพราะว่าภูริชนั้นย้ายมากลางคันและพ่อของเขาเองที่พาลูกชายเข้ามาฝากเรียนที่นี่ โดยมอบเงินบริจาคไปหลายล้านบาท“ครับ” ภูริชรีบเดินจากไปเพราะกลัวผู้อำนวยการจะเอาเรื่องนี้ไปฟ้องบิดาสักครู่ ผู้อำนวยการ..ก็เอ่ยขึ้นกับครูสาวที่ยืนรับผิดอยู่“พร
ตอนที่ 24 เสพสุขห้องแต่งตัว NCเด็กหนุ่มโอบกอดร่างนุ่มนิ่งของครูสาวเอาไว้ เขาทั้งจูบและทั้งหอมไปบนใบหน้าเธอก่อนจะเลื่อนมาที่หัวไหล่มน เด็กหนุ่มหอมไปทั่วตรงโน้นตรงนี้ ภควดีแทบไม่มีจะแรงจะขัดขืน จึงปล่อยตัวปล่อยใจไปตามการเล้าโลมของเด็กหนุ่ม“ผมเริ่มจะติดใจเซ็กซ์ของคุณครูซะแล้วสิ มันสนุกกว่าการช่วยตัวเองเป็นไหน ๆ”“เธอช่วยตัวเองบ่อยเหรอ...ภูริช”“ครับ วันละหลาย ๆ รอบเลย บางทีกลางคืนก็สี่ห้าครั้ง กลางวันสามสี่ครั้งแล้วแต่โอกาส”“หมกมุ่นนะเราเนี่ย หาเวลาออกกำลังกายบ้างนะ”“ผมก็เล่นบาสไงครับ” “จบม.6 แล้ว ภูริชตั้งใจจะไปเรียนต่ออะไรเหรอ”“ก็น่าจะวิศวะครับ”“ถ้างั้นก็อย่าทำลายอนาคตตัวเองด้วยการต้องมารักครูเลย”“งั้นผมไม่เรียนละ”“จะบ้าเหรอ นั่นมันอนาคตของเธอนะ”“ก็ผมขาดครูไม่ได้นี่ครับ” ภควดีถอนหายใจเบา ๆ“ภูริช!!!..เธออย่าคิดอย่างนั้นสิ..อนาคตของตัวเองทำไมต้องขึ้นอยู่กับคนอื่นด้วยล่ะ” เด็กหนุ่มหันมาสบตาของเธอ ทั้งสองต่างมองแววตาของกันและกันภควดีพูดด้วยความจริงใจทำให้เด็กหนุ่มมองไม่เห็นความแสแสร้งของเธอ พอพูดจบเด็กหนุ่มก็จูบเธอและเริ่มลูบไล้เนื้อนวลอีกครั้งอย่างรักใคร่“ภูริชเธอเคยรักใครมั้ย
ตอนที่ 23 เด็กหนุ่มผู้คลั่งรัก NCหลังจากที่ภควดีวางสายที่คุยกับสามีเรียบร้อยแล้ว ภูริชเด็กหนุ่มก็โทรเข้ามาอีกรอบ ภควดีตัดใจที่จะไม่รับสายจากลูกศิษย์หนุ่มบ้ากามคนนี้ จนเธอได้ยินเสียงไลน์ของตนเองก็ดังขึ้น ภควดีจึงตัดสินใจอ่านข้อความที่เด้งขึ้นมา ก่อนจะเห็นว่าภูริชนั้นส่งคลิปร่วมรักอย่างดุเดือดเมื่อคืนมาให้เธอ ภควดีถึงกับรับไปไม่ได้จนแทบจะเป็นลมพอภูริชโทรกลับมาอีกครั้ง ภควดีตัดสินใจรับสายจากลูกศิษย์หนุ่ม“จะเอายังไงก็ว่ามา” หญิงสาวกระแทกเสียงไปอย่างโมโหทันทีที่กดรับสาย“เราคุยกันดี ๆ ก็ได้นะครับ...คุณครู อย่าเพิ่งใจร้อนกับผมสิคร๊าบ” เด็กหนุ่มเอ่ยทักทายอย่างอารมณ์ดี“ครูไม่แจ้งความจับเธอก็บุญแล้วนะ...ภูริช”“อย่าใจร้ายกับผมแบบนั้นสิครับ...คุณครูก็รู้ว่าผมรักคุณครูมากแค่ไหน”“รักเหรอ!!!..เล่นวางยาครู นี่นะเหรอคำว่ารักของเธอ” ภควดีต่อว่าเด็กหนุ่มด้วยอารมณ์โมโห“แล้วครูจะกลับคอนโด...ทำไมไม่บอกผม”“ก็แล้วทำไมครูต้องบอก”“อย่าคิดจะดื้อกับผมนะครับ...เพราะไม่เช่นนั้นละก็ เพื่อน ๆ ของผมทุกคนจะได้เห็นแน่ๆ ว่าครูสอนภาษาจีนที่เค้าลือว่าแซ่บน่ะเวลาแก้ผ้าอยู่บนเตียงมันจะเร่าร้อนเซ็กซี่แค่ไหน"“อย่าน
ตอนที่ 22 ขึ้นครู NCครูสาวค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อของเด็กหนุ่มออกเผยให้เห็นหน้าแผงอกกว้างของภูริช ครูสาวถึงกับต้องกลืนน้ำลายที่หุ้นของลูกศิษย์คนนี้ช่างดีงามเหลือเกิน พอถอดข้างล่างดุ้นเอ็นอันเขื่องก็ดีดตัวขึ้นด้วยความต้องการจากนั้นครูสาวก็เริ่มให้ความสุขโดยดูดเลียจากล่างขึ้นบนด้วยอารมณ์ที่ร้อนแรงแห่งไฟตัณหา ไม่เว้นแม้แต่พวงไข่ทั้งสองข้างของเด็กหนุ่มเธอดูดเลียขึ้นมาเรื่อย ๆ ทั้งลิ้นและริมฝีปากของเธอที่นุ่มมันทำให้เด็กหนุ่มสยิวจนหายใจหอบนอนดูการกระทำของคุณครูสาวและลูบศีรษะให้เธออย่างรักใคร่“ผมรักคุณครูครับ” ภูริชลูบผมนุ่ม ๆ ของเธออย่างคลั่งไคล้แล้วเอ่ยขึ้นด้วยเสียงแหบพร่าครูสาวเงยหน้าขึ้นมาด้วยสายตายั่วยวน เธอดูดเลียจนขึ้นมาถึงแผงอกของเด็กหนุ่ม ความรู้สึกผิดชอบหมดหายไปสิ้นเหลือเพียงความต้องการที่ไม่อาจฝืนได้เท่านั้น ร่างบางของครูสาวถูกเปลื้องผ้าออกจนหมดสิ้น ก่อนที่เธอจะค่อย ๆ ขึ้นมาคร่อมร่างอยู่บนตัวลูกศิษย์หนุ่มเธอก้มลงไปจูบที่ริมฝีปากหยักของภูริชอย่างเร่าร้อน ขณะที่เด็กหนุ่มพยายามรั้งศีรษะของครูสาวเอาไว้เพื่อบดจูบก่อนจะสอดแท่งรักเข้าไปในโพรงสวาทอันอ่อนนุ่มจนครูสาวสะดุ้งเฮือก ภูริชรี
ตอนที่ 21 คลั่งรักครูสาว NCภูริชพาภควดีไปดูอุปกรณ์ในการทำเค้กที่อยู่ในครัว ก่อนที่ครูสาวจะคัดเลือกวัตถุดิบที่ใช้ในการทำเค้กออกมาวาง ระหว่างนั้นเด็กหนุ่มก็ชวนเธอคุยไปเรื่อย ๆ “วันจันทร์ตอนเย็นผมมีแข่งบาส คุณครูไปเชียร์ผมหน่อยได้มั้ยครับ”“อ๋อ.. ได้สิ แล้วต้องครูเอาป้ายไฟไปเชียร์ด้วยหรือเปล่าละ” หญิงสาวแกล้งประชด“โห่!!!..ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอกครับ แค่คุณครูไปเชียร์ผมก็ดีใจแล้ว”“อันที่จริงเธอน่าจะบอกครูเร็วกว่านี้ จะได้ซื้อเค้กวันเกิดให้ซะเลย”“อย่าเลยครับ มันจะสิ้นเปลืองเปล่า” พอพูดจบเด็กหนุ่มก็ทำหน้าเศร้าลงทันที ภควดีเห็นดังนั้นจึงอดไม่ได้ที่จะถาม ดูแล้วพ่อแม่ของเด็กหนุ่มคนนี้คงจะไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับลูกเท่าที่ควร“ภูริช!!! เธอมีอะไรในใจหรือเปล่า..เล่าให้ครูฟังได้นะ”“ไม่มีอะไรหรอก จริง ๆ แล้วคุณแม่ผมท่านก็อวยพรวันเกิดให้ทุกปีแหละ เดี๋ยวดึก ๆ ท่านก็คงมาโทรมา” สิ้นเสียงเด็กหนุ่มก็ยิ้มให้เธอ ภควดีรู้สึกว่าที่ภูริชเล่ามา เธอก็เคยรู้สึกแบบนี้เหมือนกัน ซึ่งมันก็ไม่ต่างจากเขา เพราะในตอนเด็ก ๆ เธอก็ไม่เคยได้เค้กวันเกิดเลยสักชิ้น“ภูริชหยิบเนยสดให้ครูหน่อยสิ” ภูริชได้ยินดังนั้นก็รีบไปหยิบเน







