LOGINShare
ห่วยแตกอย่างไร้ที่ติ!
Last Updated:
2025-05-06 11:55:34
Related chapters
ทรายเทียมเพชร ของเล่นฆ่าเวลาแก้เซ็ง
เพียะ!เสียงนั้นราวกับสะท้อนมาจากที่ไกลลิบๆ และภาพตรงหน้ากลายเป็นภาพสโลว์โมชั่น วงหน้าหล่อเหลาสะบัดไปตามฝ่ามือที่ฟาดจนเต็มแรง และผลแห่งโทสะที่บันดาลไปตามวาจาที่ยั่วยุคือรอยนิ้วครบทั้งห้าประดับบนแก้มของอีกฝ่ายชัดเจน ดวงตาวาวโรจน์ที่ตวัดมองมาราวกับมีเปลวไฟร้อนร้ายลุกโชนอยู่ในนั้น ทรายมองฝ่ามือพิฆาตของตนที่ตอนนี้เริ่มมีเลือดซึมจากผ้าก๊อซหนาเตอะฝีมือผู้ชายตัวโตตรงหน้า และแล้วเขาก็ทำสำเร็จจนได้ แม้ความสำเร็จนั่นจะแลกมาด้วยความเจ็บตัวก็ตาม แต่เขาเป็นผู้ชนะกับระเบิดที่เขาจงใจวางล่อไว้... แล้วเธอก็หลงเดินเหยียบมันเข้าจนได้ และดูท่าเจ้าระเบิดนั่นเริ่มทำงานแล้วด้วย สัญญาณอันตรายที่ส่งตอบมาจากชายหนุ่ม ทำให้เจ้าของฝ่ามือถึงกับผงะ แต่พยายามฝืนตัวไม่ให้ถอยหลังหรือเสียหลักล้มจนเป็นที่น่าสมเพชเวทนาไปมากกว่านี้ เพราะเท่าที่เป็นอยู่ก็นับว่าศักดิ์ศรีของเธอก็ถูกคนตรงหน้าบดขยี้จนแทบไม่มีอะไรเหลือให้ภาคภูมิใจได้อีกแล้ว หญิงสาวพยายามสะกดกลั้นความรู้สึกต่างๆ ไว้เต็มกำลัง“เก่งนี่ ” เสียงกร้าวคำรามลอดไรฟัน ก่อนย่างสามขุมเข้ามาด้วยท่าทีคุกคามทางประสาทอีกครั้ง แต่คราวนี้อีกฝ่ายกลับเดินเกมนิ่งบ้าง สีหน้าเรียบเฉ
Last Updated : 2025-05-06ทรายเทียมเพชร ถ้าอยากชิมก็ขอกันดีๆ
“อุ๊บ!” คนถูกยัดขนมป้อนอย่างไม่ทันตั้งตัวแทบสำลักหน้าดำหน้าแดง ดวงตาเข้มวาววับเอาเรื่อง แต่ทว่าก่อนที่คนตัวเล็กกว่าจะกลายร่างเป็นกระสอบทราย จู่ๆ เสียงระฆังสวรรค์ก็ดังเข้ามาช่วยชีวิตน้อยๆ ไว้ได้เสียก่อน“คุณทรายคะ คุณทราย อะ...อ้าว” คนมาใหม่ชะงัก ดีที่ร่างบางสะบัดออกมาได้หวุดหวิด ทำให้คนสนิทของคุณพรรณรายไม่ทันเห็นภาพกีฬามันๆ ระหว่างคนทั้งคู่“คุณเพชรก็อยู่ด้วยเหรอคะ ป้านึกว่ากลับตึกใหญ่ไปแล้วซะอีก” ป้าอบมองภาพคนตัวสูงที่พยายามแอบกล้ำกลืนขนมเจ้ากรรมนั้นลงคออย่างยากเย็นด้วยความงุนงง“พอดีได้กลิ่นขนมหอมดี ก็เลยแอบเข้ามาชิมน่ะครับ ไม่นึกว่าเจ้าของเขาจะหวง” เจ้าของขนมค้อนขวับ“โธ่เอ๊ย...หวงแหงอะไรกันคะ ถ้าอยากชิมก็ขอกันดีๆ คุณทรายเธอก็คงใจดีให้ชิม คุณเพชรน่ะช่างหาเรื่องมากกว่า” ท้ายประโยคหันมาพยักพเยิดเอากับคนถูกกล่าวหา “ค่ะ ถ้าแค่ขนม เท่านั้น น่ะ ขอกันดีๆ ก็ไม่หวงหรอกค่ะ” คนพูดพยายามเมินสายตาบอกบุญไม่รับคู่นั้นอย่างจงใจ “นี่ก็กำลังจะยกออกไปให้ชิมอยู่พอดี ป้าอบมาก็ดีแล้วค่ะ งั้นหนูฝากช่วยจัดการให้คุณเพชรเธอชิมด้วยแล้วกันนะคะ เดี๋ยวทรายขอตัวไปหาคุณท่านก่อน ว่าแต่ตอนนี้คุณท่านอยู่ที่ไหนคะ”“
Last Updated : 2025-05-06ทรายเทียมเพชร ของกำนัล
“สมกันดีเหรอ...” เสียงที่งึมงำในลำคอทั้งเย็นเยียบและชวนขนลุก ร่างสูงสง่าเดินจ้ำอ้าวกลับตึกใหญ่อย่างหัวเสีย ก่อนออกมาเขาก็แอบเดินผ่านไปทางสวนหลังบ้านที่ร้อยวันพันปีไม่เคยไปเหยียบย่างมาก่อน นั่นแหละจึงได้เห็น ไม่ใช่คำบอกเล่าจากปากคนสนิทของผู้เป็นป้า หากภาพที่ปรากฏนั้นแทบไม่ต้องบรรยายถึงความสนิทสนมที่ว่ามือแกร่งกำเข้าหากันแน่น เฮอะ...ถ้าได้ตกได้แต่งกันคงมีความสุขงั้นเหรอ ฝันไปก่อนเถอะ... คอยให้เจ้าหมอนั่นมันรู้ว่าอะไรเป็นอะไรก่อน แล้วคอยดูซิว่ามันจะยังคงรักยังหวงแหน ‘ยัยเด็กนั่น’ เหมือนเดิมอีกหรือเปล่า ช่างน่าคิดเสียยิ่งนัก อยากรู้จริงว่าไอ้ความรักที่ว่าจะมั่นคงยั่งยืนแค่ไหนกันเชียว มือแข็งแรงลูบไล้บริเวณแผงอกด้านซ้ายของตนเองที่มีคนตัวเล็กฝากฝังรอยเขี้ยวคมไว้อย่างเข่นเขี้ยว ความเจ็บแสบยังคงติดตรึงอยู่กับอก ปากเล็กๆ นั่นทั้งหวานล้ำและเหลือร้าย ไหนจะมือเล็กๆ นั่นก็ด้วย เฮอะถ้าไม่ถูกจับพันผ้าก๊อซหนาเตอะเสียก่อน หน้าเขามิต้องบวมเห่อไปยิ่งกว่านี้แล้วหรอกเหรอ เห็นเงียบหงิมๆ แบบนั้น ใครจะรู้ว่าแม่เจ้าประคุณซ่อนเขี้ยวเล็บไว้มากมายเหลือ เมื่อแรกเขาเองก็ยังเกือบถูกหลอกด้วยท่าทางนั้นเช่นกัน น้ำตาเ
Last Updated : 2025-05-07ทรายเทียมเพชร ภาพหวานบาดตา
“โธ่...อุตส่าห์ดีใจ นึกว่าแกจะช่วยหนับหนุนอีกแรงซะอีก ที่แท้ก็...”“จะไปไม่ไป” พีรภัทรกระแทกเสียงตัดบท“ไปสิครับ! แหม... ได้ทีขี่แพะไล่เลยนะ ไอ้เพื่อนเวรนี่ ถือว่ามันเจ้าของบ้านหรอกนะ ไม่งั้นจะไม่ง้อมันเลย เจ้าประคุณเอ๊ย” ปากอุบอิบบ่น หากหน้าหล่อเข้มกระหยิ่มยิ้มย่องจนแก้มปริ โดยไม่ได้รู้ตัวเลยสักนิดว่ากำลังตกเป็นเหยื่อให้เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดหลอกใช้ให้พุ่งไปชนกับรถไฟอีกขบวนที่จอดรออยู่ที่สถานีปลายทางเดียวกัน พีรภัทรยิ้มเหี้ยมเกรียม ในใจนึกถึงดวงหน้าหวานๆ ซึ้งๆ นั่น... อยากมีความสุขสมหวังกันงั้นเหรอ ได้สิ เขาคนนี้แหละจะบันดาลสุขให้ แต่เป็นความสุขอย่างสาหัสสากรรจ์ทีเดียวเชียวแหละ!“เอาล่ะ! เสร็จแล้ว” เสียงนุ่มๆ บอกอย่างอ่อนโยน พลางบรรจงติดปลาสเตอร์ใสลงบนผ้าพันแผลเพื่อยึดไว้ไม่ให้หลุดเป็นขั้นตอนสุดท้าย ก่อนยกมือข้างนั้นขึ้นจรดริมฝีปากเป่าให้เบาๆ อย่างทะนุถนอม “เพี้ยง... หาย!”“แหม ไม่ยักรู้นะคะ ว่าคุณหมอสมัยนี้ใช้วิธีรักษาด้วยการเป่าแบบนี้ด้วย” คนเจ็บส่งยิ้มบางๆ อย่างขบขัน“ไม่ใช่ทุกคนหรอกที่พี่ใช้วิธีนี้” คุณหมอหนุ่มจ้องกลับอย่างมีความหมาย “พี่ทำแบบนี้เฉพาะกับคนไข้พิเศษเท่านั้นแหละ”แก
Last Updated : 2025-05-07ทรายเทียมเพชร นี่มันวันมหาโลกาวินาศหรือยังไงกันนะ...
“ขนม ‘จีบ’ ” เหนือฟ้าอ้าปากค้าง มองคนเป็นเพื่อนที่ชิงพูดแทนเสร็จสรรพ แถมวิธีพูดคือเน้นทีละคำโดยเฉพาะคำสุดท้ายที่คนพูดลงเสียงหนักเป็นพิเศษ จนเพลย์บอยตัวเอ้เกือบไปไม่เป็นเลยทีเดียว “อะ... เออ... ใช่ครับๆ ขนมจีบกุ้งเจ้านี้อร่อยนะครับ ผมซื้อมาฝาก...” เหนือฟ้าส่งถุงของฝากให้แก้เกี้ยว พร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเสน่ห์ “เเทนคำขอโทษที่ทำให้คุณเข้าใจผิดเมื่อวานไงครับ แล้วก็เป็นการสานต่อมิตรภาพของเราสองคนในอนาคตอันใกล้ด้วย”ดวงตาพราวพรายระยับจับจ้องเฉพาะดวงหน้าหวานซึ้ง โดยพยายามไม่แลไปทางชายหนุ่มที่นั่งตาขุ่นขวางอยู่ก่อน โทรินทร์เขม่นตามองคนมาใหม่อย่างไม่ชอบใจ โดยเฉพาะไอ้เจ้าหน้าเข้มด้วยหนวดเคราครึ้มตรงหน้า ที่ไม่ถูกชะตาด้วยตั้งแต่ได้ยินว่าของที่หมอนั่นหอบมาฝากคืออะไร หนอย คิดจะจีบกันซึ่งๆ หน้า แถมข้ามหัวเขาเสียด้วย อย่างนี้มันหยามหน้ากันชัดๆ คุณหมอหนุ่มนึกอย่างหัวเสีย พลางกำมือแน่นเพื่อระงับอารมณ์ที่พลุ่งพล่านให้สงบลง“คุณ... เอ่อ...” เหนือฟ้าแกล้งละคำ เพื่อเป็นการบังคับให้หญิงสาวต้องแนะนำชื่อตนโดยมารยาท“ทรายค่ะ ดิฉันชื่อทราย แล้วนี่ก็พี่โทรินทร์ พี่ชายเพื่อนสนิทของทรายค่ะ” ศุภิสราจำต้องแนะนำตัว
Last Updated : 2025-05-07ทรายเทียมเพชร รถไฟชนกัน
แขกที่คนเป็นเจ้าของบ้านพามาทิ้งไว้ให้เธอต้องจำใจต้อนรับนั้น สามารถทำตัวกลมกลืนสนิทสนมกับหญิงสาวได้ในเวลาไม่นานนัก เหนือฟ้าเป็นคนมีเสน่ห์ทั้งรูปร่างหน้าตาที่หล่อเข้มมีเอกลักษณ์ที่เครางามซึ่งยามยิ้มแย้มดูมีเสน่ห์ชวนมอง และนิสัยขี้เล่น ช่างพูดช่างคุยเป็นกันเองของเขาก็น่าจะช่วยให้บรรยากาศดีขึ้นในพริบตา ถ้าเพียงแต่บทสนทนาส่วนใหญ่ของเขาจะไม่จงใจพูดเฉพาะกับหญิงสาวเท่านั้น อีกทั้งแต่ละคำก็ล้วนเอาใจจนเป็นที่ขัดหูขัดตาขัดใจคนที่ถูกกันให้เป็นส่วนเกินอย่างช่วยไม่ได้ แต่บทจะพาดพิงมาถึงอีกคนที่เหลือก็ช่างขัดหูชอบกล“คุณโทรินทร์จบหมอมาเหรอครับเนี่ย ไม่น่าเชื่อเลย!” คนพูดเอ่ยเสียงสูงปรี๊ด คิ้วเข้มๆ กระดกสูงอย่างน่าหมั่นไส้ “หน้าตา ท่าทางไม่ให้เลยนะครับ ว่าแต่จบหมออะไรมาเหรอครับ คงไม่ใช่หมอดูหรือหมอผีนะ” เหนือฟ้ายักคิ้วแผล็บ เอ่ยติดตลกทว่าคนฟังแต่ละคนไม่ยักขำออก โดยเฉพาะคนถูกวิพากษ์ยับที่นั่งหน้าบอกบุญไม่รับศุภิสรานั่งหน้าปุเลี่ยนๆ แอบชำเลืองมองทีท่านิ่งขึงขังของคนที่บอกว่าจะมาเป็นติวเตอร์ให้อย่างขวัญแขวน โทรินทร์คนที่เคยช่างพูดช่างคุยช่างล้อช่างเอาอกเอาใจของเธอ ตอนนี้หน้ามุ่ย ทั้งยังนิ่งสงบปากสงบคำผ
Last Updated : 2025-05-07ทรายเทียมเพชร เจ้าของภาพวาดปริศนาคาใจ
“จะได้เลี่ยนตาย” ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้พิสูจน์คำโฆษณา เสียงแข็งๆ ก็ลอยลมขัดคอ “ ทั้งเลี่ยน ทั้งมัน กินเข้าไปมากๆ ระวังเป็นความดันสูง หรือไม่ไขมันอาจจะจุกอกนะ...” “พี่โท!” ศุภิสราเบิกตาค้าง อ้าปากหวอ “อ้าว จริงๆ นะ พี่ไม่ได้พูดเล่น แล้วกินไอ้พวกคาร์โบไฮเดรตเยอะๆ มันก็ทำให้อ้วนเป็นหมูด้วยนะ ” คุณหมอหนุ่มแกล้งสำทับหน้าตาย “แต่ผมว่าอย่างคุณทรายน่ะ หุ่นอย่างนี้กำลังดี กินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วนหรอกครับ หรือต่อให้อ้วนกว่านี้ก็ยังน่ารักอยู่ดี แต่อย่างว่าแหละ มันก็อยู่ที่สายตาคนมอง คนตาถั่วเท่านั้นที่จะมองเห็นนางฟ้าเป็นหมูได้จริงไหมครับคุณโทรินทร์” ท้ายประโยคคนพูดจงใจกระแทกใส่ ‘คนตาถั่ว’ ดื้อๆ “นายว่าใครตาถั่ว หา...” เชื้อไฟที่ประทุรออยู่นานแล้วติดไฟลุกพึ่บทันใด คุณหมอหนุ่มผุดลุกขึ้น หน้าแดงก่ำ อีกฝ่ายเหมือนรอจังหวะอยู่แล้วลุกตามอย่างไม่ยอมลดราวาศอกให้ หน้าตาหล่อยียวนกวนโอ้ยท้าทายกำปั้นอย่างไรชอบกล “ก็ใครที่มันตาถั่วก็ว่าคนนั้นแหละ” “ปากอย่างงี้ก็สวย แน่จริงก็เข้ามาเลย” คนพูดหักกำปั้นกร๊อบๆ ข่มขวัญ อีกฝ่ายก็ไม่ยอมน้อยหน้าทำท่าควงหมัดพร้อมจะพุ่งเข้าใส่ได้ทุกเมื่อเสียด้วย "จัดให้เลยพว
Last Updated : 2025-05-07ทรายเทียมเพชร แย่งความสนใจ
“อ๋อ ที่จริงก็ดูไม่ค่อยเป็นหรอกค่ะ เห็นภาพของเขาสวยดีก็เลยชอบน่ะค่ะ แล้วพอดีเมื่อวันก่อนก็มีโอกาสได้ไปงานนี้ด้วย...” หญิงสาวไม่ยอมบอกต่อว่าที่แท้นั้นตนไม่ได้ไปดูงานธรรมดา แต่เกือบทำงานเขาป่วนด้วยต่างหาก“เอ๊ะ! นี่มันคุณชายรัชชากรณ์นี่นา!” ศุภิสราละสายตาจากรูปในหนังสือพิมพ์มองคนพูดอีกครั้ง“คุณฟ้ารู้จักคุณ เอ่อ... คนนี้ด้วยเหรอคะ”“โธ่... รู้จักสิครับ รู้จักดีทีเดียว” คนถูกถามยืดอกหน้าชื่นตาบาน แต่หางตาแอบปรายไปมองคู่แข่งอย่างเป็นต่อนิดๆ “ท่านชื่อ หม่อมราชวงศ์ รัชชากรณ์ รวิภาส เป็นเพื่อนสมัยเรียนของคุณพ่อผมเอง คุณพ่อเคยเล่าให้ฟังว่าท่านเป็นคนเก่งมากทีเดียว เรียนก็เก่ง กีฬาก็เก่ง แต่ที่เก่งมากที่สุดก็คือการวาดรูป แถมยังเป็นทายาทของตระกูลราชนิกุลดังอีกต่างหาก ว่ากันว่าตระกูลนี้น่ะทั้งเก่าแก่แล้วก็รวยมหาศาลเลยนะครับ ถ้านับแค่มรดกอย่างเดียวก็เป็นร้อยล้านแล้ว แต่นี่คุณชายยังเป็นเจ้าของธุรกิจห้างสรรพสินค้าอีกตั้งหลายสาขาทั่วประเทศ ห้างที่จัดงานภาพวาดนี่ก็ใช่ของท่านนะครับ”มิน่าเล่า ผู้จัดการห้างถึงได้พินอบพิเทานัก...“เออ... จริงด้วย” เสียงดาราหนุ่มแย่งความสนใจทั้งหมดไปอีกครั้ง สร้างความหมั่
Last Updated : 2025-05-07
Latest chapter
ทรายเทียมเพชร แย่งความสนใจ
“อ๋อ ที่จริงก็ดูไม่ค่อยเป็นหรอกค่ะ เห็นภาพของเขาสวยดีก็เลยชอบน่ะค่ะ แล้วพอดีเมื่อวันก่อนก็มีโอกาสได้ไปงานนี้ด้วย...” หญิงสาวไม่ยอมบอกต่อว่าที่แท้นั้นตนไม่ได้ไปดูงานธรรมดา แต่เกือบทำงานเขาป่วนด้วยต่างหาก“เอ๊ะ! นี่มันคุณชายรัชชากรณ์นี่นา!” ศุภิสราละสายตาจากรูปในหนังสือพิมพ์มองคนพูดอีกครั้ง“คุณฟ้ารู้จักคุณ เอ่อ... คนนี้ด้วยเหรอคะ”“โธ่... รู้จักสิครับ รู้จักดีทีเดียว” คนถูกถามยืดอกหน้าชื่นตาบาน แต่หางตาแอบปรายไปมองคู่แข่งอย่างเป็นต่อนิดๆ “ท่านชื่อ หม่อมราชวงศ์ รัชชากรณ์ รวิภาส เป็นเพื่อนสมัยเรียนของคุณพ่อผมเอง คุณพ่อเคยเล่าให้ฟังว่าท่านเป็นคนเก่งมากทีเดียว เรียนก็เก่ง กีฬาก็เก่ง แต่ที่เก่งมากที่สุดก็คือการวาดรูป แถมยังเป็นทายาทของตระกูลราชนิกุลดังอีกต่างหาก ว่ากันว่าตระกูลนี้น่ะทั้งเก่าแก่แล้วก็รวยมหาศาลเลยนะครับ ถ้านับแค่มรดกอย่างเดียวก็เป็นร้อยล้านแล้ว แต่นี่คุณชายยังเป็นเจ้าของธุรกิจห้างสรรพสินค้าอีกตั้งหลายสาขาทั่วประเทศ ห้างที่จัดงานภาพวาดนี่ก็ใช่ของท่านนะครับ”มิน่าเล่า ผู้จัดการห้างถึงได้พินอบพิเทานัก...“เออ... จริงด้วย” เสียงดาราหนุ่มแย่งความสนใจทั้งหมดไปอีกครั้ง สร้างความหมั่
ทรายเทียมเพชร เจ้าของภาพวาดปริศนาคาใจ
“จะได้เลี่ยนตาย” ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้พิสูจน์คำโฆษณา เสียงแข็งๆ ก็ลอยลมขัดคอ “ ทั้งเลี่ยน ทั้งมัน กินเข้าไปมากๆ ระวังเป็นความดันสูง หรือไม่ไขมันอาจจะจุกอกนะ...” “พี่โท!” ศุภิสราเบิกตาค้าง อ้าปากหวอ “อ้าว จริงๆ นะ พี่ไม่ได้พูดเล่น แล้วกินไอ้พวกคาร์โบไฮเดรตเยอะๆ มันก็ทำให้อ้วนเป็นหมูด้วยนะ ” คุณหมอหนุ่มแกล้งสำทับหน้าตาย “แต่ผมว่าอย่างคุณทรายน่ะ หุ่นอย่างนี้กำลังดี กินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วนหรอกครับ หรือต่อให้อ้วนกว่านี้ก็ยังน่ารักอยู่ดี แต่อย่างว่าแหละ มันก็อยู่ที่สายตาคนมอง คนตาถั่วเท่านั้นที่จะมองเห็นนางฟ้าเป็นหมูได้จริงไหมครับคุณโทรินทร์” ท้ายประโยคคนพูดจงใจกระแทกใส่ ‘คนตาถั่ว’ ดื้อๆ “นายว่าใครตาถั่ว หา...” เชื้อไฟที่ประทุรออยู่นานแล้วติดไฟลุกพึ่บทันใด คุณหมอหนุ่มผุดลุกขึ้น หน้าแดงก่ำ อีกฝ่ายเหมือนรอจังหวะอยู่แล้วลุกตามอย่างไม่ยอมลดราวาศอกให้ หน้าตาหล่อยียวนกวนโอ้ยท้าทายกำปั้นอย่างไรชอบกล “ก็ใครที่มันตาถั่วก็ว่าคนนั้นแหละ” “ปากอย่างงี้ก็สวย แน่จริงก็เข้ามาเลย” คนพูดหักกำปั้นกร๊อบๆ ข่มขวัญ อีกฝ่ายก็ไม่ยอมน้อยหน้าทำท่าควงหมัดพร้อมจะพุ่งเข้าใส่ได้ทุกเมื่อเสียด้วย "จัดให้เลยพว
ทรายเทียมเพชร รถไฟชนกัน
แขกที่คนเป็นเจ้าของบ้านพามาทิ้งไว้ให้เธอต้องจำใจต้อนรับนั้น สามารถทำตัวกลมกลืนสนิทสนมกับหญิงสาวได้ในเวลาไม่นานนัก เหนือฟ้าเป็นคนมีเสน่ห์ทั้งรูปร่างหน้าตาที่หล่อเข้มมีเอกลักษณ์ที่เครางามซึ่งยามยิ้มแย้มดูมีเสน่ห์ชวนมอง และนิสัยขี้เล่น ช่างพูดช่างคุยเป็นกันเองของเขาก็น่าจะช่วยให้บรรยากาศดีขึ้นในพริบตา ถ้าเพียงแต่บทสนทนาส่วนใหญ่ของเขาจะไม่จงใจพูดเฉพาะกับหญิงสาวเท่านั้น อีกทั้งแต่ละคำก็ล้วนเอาใจจนเป็นที่ขัดหูขัดตาขัดใจคนที่ถูกกันให้เป็นส่วนเกินอย่างช่วยไม่ได้ แต่บทจะพาดพิงมาถึงอีกคนที่เหลือก็ช่างขัดหูชอบกล“คุณโทรินทร์จบหมอมาเหรอครับเนี่ย ไม่น่าเชื่อเลย!” คนพูดเอ่ยเสียงสูงปรี๊ด คิ้วเข้มๆ กระดกสูงอย่างน่าหมั่นไส้ “หน้าตา ท่าทางไม่ให้เลยนะครับ ว่าแต่จบหมออะไรมาเหรอครับ คงไม่ใช่หมอดูหรือหมอผีนะ” เหนือฟ้ายักคิ้วแผล็บ เอ่ยติดตลกทว่าคนฟังแต่ละคนไม่ยักขำออก โดยเฉพาะคนถูกวิพากษ์ยับที่นั่งหน้าบอกบุญไม่รับศุภิสรานั่งหน้าปุเลี่ยนๆ แอบชำเลืองมองทีท่านิ่งขึงขังของคนที่บอกว่าจะมาเป็นติวเตอร์ให้อย่างขวัญแขวน โทรินทร์คนที่เคยช่างพูดช่างคุยช่างล้อช่างเอาอกเอาใจของเธอ ตอนนี้หน้ามุ่ย ทั้งยังนิ่งสงบปากสงบคำผ
ทรายเทียมเพชร นี่มันวันมหาโลกาวินาศหรือยังไงกันนะ...
“ขนม ‘จีบ’ ” เหนือฟ้าอ้าปากค้าง มองคนเป็นเพื่อนที่ชิงพูดแทนเสร็จสรรพ แถมวิธีพูดคือเน้นทีละคำโดยเฉพาะคำสุดท้ายที่คนพูดลงเสียงหนักเป็นพิเศษ จนเพลย์บอยตัวเอ้เกือบไปไม่เป็นเลยทีเดียว “อะ... เออ... ใช่ครับๆ ขนมจีบกุ้งเจ้านี้อร่อยนะครับ ผมซื้อมาฝาก...” เหนือฟ้าส่งถุงของฝากให้แก้เกี้ยว พร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเสน่ห์ “เเทนคำขอโทษที่ทำให้คุณเข้าใจผิดเมื่อวานไงครับ แล้วก็เป็นการสานต่อมิตรภาพของเราสองคนในอนาคตอันใกล้ด้วย”ดวงตาพราวพรายระยับจับจ้องเฉพาะดวงหน้าหวานซึ้ง โดยพยายามไม่แลไปทางชายหนุ่มที่นั่งตาขุ่นขวางอยู่ก่อน โทรินทร์เขม่นตามองคนมาใหม่อย่างไม่ชอบใจ โดยเฉพาะไอ้เจ้าหน้าเข้มด้วยหนวดเคราครึ้มตรงหน้า ที่ไม่ถูกชะตาด้วยตั้งแต่ได้ยินว่าของที่หมอนั่นหอบมาฝากคืออะไร หนอย คิดจะจีบกันซึ่งๆ หน้า แถมข้ามหัวเขาเสียด้วย อย่างนี้มันหยามหน้ากันชัดๆ คุณหมอหนุ่มนึกอย่างหัวเสีย พลางกำมือแน่นเพื่อระงับอารมณ์ที่พลุ่งพล่านให้สงบลง“คุณ... เอ่อ...” เหนือฟ้าแกล้งละคำ เพื่อเป็นการบังคับให้หญิงสาวต้องแนะนำชื่อตนโดยมารยาท“ทรายค่ะ ดิฉันชื่อทราย แล้วนี่ก็พี่โทรินทร์ พี่ชายเพื่อนสนิทของทรายค่ะ” ศุภิสราจำต้องแนะนำตัว
ทรายเทียมเพชร ภาพหวานบาดตา
“โธ่...อุตส่าห์ดีใจ นึกว่าแกจะช่วยหนับหนุนอีกแรงซะอีก ที่แท้ก็...”“จะไปไม่ไป” พีรภัทรกระแทกเสียงตัดบท“ไปสิครับ! แหม... ได้ทีขี่แพะไล่เลยนะ ไอ้เพื่อนเวรนี่ ถือว่ามันเจ้าของบ้านหรอกนะ ไม่งั้นจะไม่ง้อมันเลย เจ้าประคุณเอ๊ย” ปากอุบอิบบ่น หากหน้าหล่อเข้มกระหยิ่มยิ้มย่องจนแก้มปริ โดยไม่ได้รู้ตัวเลยสักนิดว่ากำลังตกเป็นเหยื่อให้เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดหลอกใช้ให้พุ่งไปชนกับรถไฟอีกขบวนที่จอดรออยู่ที่สถานีปลายทางเดียวกัน พีรภัทรยิ้มเหี้ยมเกรียม ในใจนึกถึงดวงหน้าหวานๆ ซึ้งๆ นั่น... อยากมีความสุขสมหวังกันงั้นเหรอ ได้สิ เขาคนนี้แหละจะบันดาลสุขให้ แต่เป็นความสุขอย่างสาหัสสากรรจ์ทีเดียวเชียวแหละ!“เอาล่ะ! เสร็จแล้ว” เสียงนุ่มๆ บอกอย่างอ่อนโยน พลางบรรจงติดปลาสเตอร์ใสลงบนผ้าพันแผลเพื่อยึดไว้ไม่ให้หลุดเป็นขั้นตอนสุดท้าย ก่อนยกมือข้างนั้นขึ้นจรดริมฝีปากเป่าให้เบาๆ อย่างทะนุถนอม “เพี้ยง... หาย!”“แหม ไม่ยักรู้นะคะ ว่าคุณหมอสมัยนี้ใช้วิธีรักษาด้วยการเป่าแบบนี้ด้วย” คนเจ็บส่งยิ้มบางๆ อย่างขบขัน“ไม่ใช่ทุกคนหรอกที่พี่ใช้วิธีนี้” คุณหมอหนุ่มจ้องกลับอย่างมีความหมาย “พี่ทำแบบนี้เฉพาะกับคนไข้พิเศษเท่านั้นแหละ”แก
ทรายเทียมเพชร ของกำนัล
“สมกันดีเหรอ...” เสียงที่งึมงำในลำคอทั้งเย็นเยียบและชวนขนลุก ร่างสูงสง่าเดินจ้ำอ้าวกลับตึกใหญ่อย่างหัวเสีย ก่อนออกมาเขาก็แอบเดินผ่านไปทางสวนหลังบ้านที่ร้อยวันพันปีไม่เคยไปเหยียบย่างมาก่อน นั่นแหละจึงได้เห็น ไม่ใช่คำบอกเล่าจากปากคนสนิทของผู้เป็นป้า หากภาพที่ปรากฏนั้นแทบไม่ต้องบรรยายถึงความสนิทสนมที่ว่ามือแกร่งกำเข้าหากันแน่น เฮอะ...ถ้าได้ตกได้แต่งกันคงมีความสุขงั้นเหรอ ฝันไปก่อนเถอะ... คอยให้เจ้าหมอนั่นมันรู้ว่าอะไรเป็นอะไรก่อน แล้วคอยดูซิว่ามันจะยังคงรักยังหวงแหน ‘ยัยเด็กนั่น’ เหมือนเดิมอีกหรือเปล่า ช่างน่าคิดเสียยิ่งนัก อยากรู้จริงว่าไอ้ความรักที่ว่าจะมั่นคงยั่งยืนแค่ไหนกันเชียว มือแข็งแรงลูบไล้บริเวณแผงอกด้านซ้ายของตนเองที่มีคนตัวเล็กฝากฝังรอยเขี้ยวคมไว้อย่างเข่นเขี้ยว ความเจ็บแสบยังคงติดตรึงอยู่กับอก ปากเล็กๆ นั่นทั้งหวานล้ำและเหลือร้าย ไหนจะมือเล็กๆ นั่นก็ด้วย เฮอะถ้าไม่ถูกจับพันผ้าก๊อซหนาเตอะเสียก่อน หน้าเขามิต้องบวมเห่อไปยิ่งกว่านี้แล้วหรอกเหรอ เห็นเงียบหงิมๆ แบบนั้น ใครจะรู้ว่าแม่เจ้าประคุณซ่อนเขี้ยวเล็บไว้มากมายเหลือ เมื่อแรกเขาเองก็ยังเกือบถูกหลอกด้วยท่าทางนั้นเช่นกัน น้ำตาเ
ทรายเทียมเพชร ถ้าอยากชิมก็ขอกันดีๆ
“อุ๊บ!” คนถูกยัดขนมป้อนอย่างไม่ทันตั้งตัวแทบสำลักหน้าดำหน้าแดง ดวงตาเข้มวาววับเอาเรื่อง แต่ทว่าก่อนที่คนตัวเล็กกว่าจะกลายร่างเป็นกระสอบทราย จู่ๆ เสียงระฆังสวรรค์ก็ดังเข้ามาช่วยชีวิตน้อยๆ ไว้ได้เสียก่อน“คุณทรายคะ คุณทราย อะ...อ้าว” คนมาใหม่ชะงัก ดีที่ร่างบางสะบัดออกมาได้หวุดหวิด ทำให้คนสนิทของคุณพรรณรายไม่ทันเห็นภาพกีฬามันๆ ระหว่างคนทั้งคู่“คุณเพชรก็อยู่ด้วยเหรอคะ ป้านึกว่ากลับตึกใหญ่ไปแล้วซะอีก” ป้าอบมองภาพคนตัวสูงที่พยายามแอบกล้ำกลืนขนมเจ้ากรรมนั้นลงคออย่างยากเย็นด้วยความงุนงง“พอดีได้กลิ่นขนมหอมดี ก็เลยแอบเข้ามาชิมน่ะครับ ไม่นึกว่าเจ้าของเขาจะหวง” เจ้าของขนมค้อนขวับ“โธ่เอ๊ย...หวงแหงอะไรกันคะ ถ้าอยากชิมก็ขอกันดีๆ คุณทรายเธอก็คงใจดีให้ชิม คุณเพชรน่ะช่างหาเรื่องมากกว่า” ท้ายประโยคหันมาพยักพเยิดเอากับคนถูกกล่าวหา “ค่ะ ถ้าแค่ขนม เท่านั้น น่ะ ขอกันดีๆ ก็ไม่หวงหรอกค่ะ” คนพูดพยายามเมินสายตาบอกบุญไม่รับคู่นั้นอย่างจงใจ “นี่ก็กำลังจะยกออกไปให้ชิมอยู่พอดี ป้าอบมาก็ดีแล้วค่ะ งั้นหนูฝากช่วยจัดการให้คุณเพชรเธอชิมด้วยแล้วกันนะคะ เดี๋ยวทรายขอตัวไปหาคุณท่านก่อน ว่าแต่ตอนนี้คุณท่านอยู่ที่ไหนคะ”“
ทรายเทียมเพชร ของเล่นฆ่าเวลาแก้เซ็ง
เพียะ!เสียงนั้นราวกับสะท้อนมาจากที่ไกลลิบๆ และภาพตรงหน้ากลายเป็นภาพสโลว์โมชั่น วงหน้าหล่อเหลาสะบัดไปตามฝ่ามือที่ฟาดจนเต็มแรง และผลแห่งโทสะที่บันดาลไปตามวาจาที่ยั่วยุคือรอยนิ้วครบทั้งห้าประดับบนแก้มของอีกฝ่ายชัดเจน ดวงตาวาวโรจน์ที่ตวัดมองมาราวกับมีเปลวไฟร้อนร้ายลุกโชนอยู่ในนั้น ทรายมองฝ่ามือพิฆาตของตนที่ตอนนี้เริ่มมีเลือดซึมจากผ้าก๊อซหนาเตอะฝีมือผู้ชายตัวโตตรงหน้า และแล้วเขาก็ทำสำเร็จจนได้ แม้ความสำเร็จนั่นจะแลกมาด้วยความเจ็บตัวก็ตาม แต่เขาเป็นผู้ชนะกับระเบิดที่เขาจงใจวางล่อไว้... แล้วเธอก็หลงเดินเหยียบมันเข้าจนได้ และดูท่าเจ้าระเบิดนั่นเริ่มทำงานแล้วด้วย สัญญาณอันตรายที่ส่งตอบมาจากชายหนุ่ม ทำให้เจ้าของฝ่ามือถึงกับผงะ แต่พยายามฝืนตัวไม่ให้ถอยหลังหรือเสียหลักล้มจนเป็นที่น่าสมเพชเวทนาไปมากกว่านี้ เพราะเท่าที่เป็นอยู่ก็นับว่าศักดิ์ศรีของเธอก็ถูกคนตรงหน้าบดขยี้จนแทบไม่มีอะไรเหลือให้ภาคภูมิใจได้อีกแล้ว หญิงสาวพยายามสะกดกลั้นความรู้สึกต่างๆ ไว้เต็มกำลัง“เก่งนี่ ” เสียงกร้าวคำรามลอดไรฟัน ก่อนย่างสามขุมเข้ามาด้วยท่าทีคุกคามทางประสาทอีกครั้ง แต่คราวนี้อีกฝ่ายกลับเดินเกมนิ่งบ้าง สีหน้าเรียบเฉ
ทรายเทียมเพชร ห่วยแตกอย่างไร้ที่ติ!
“ไม่... ฉันทำไม่ได้ค่ะ”“ฉันไม่ได้ขอร้อง แต่เธอต้องทำตามคำสั่ง หรืออยากให้ทุกคนรู้เรื่องเมื่อคืน...”“คุณขู่ฉัน?” หญิงสาวมองตาค้าง“ขู่หรือเปล่า อยากลองดูก็ได้นี่”“คุณมันใจร้ายที่สุด ” เสียงที่เค้นออกมาสั่นเครือ ขอบตาร้อนผ่าวจนปวดแสบไปหมด“มันก็สมน้ำสมเนื้อดีไม่ใช่หรือ เอาล่ะ เลือกเอานะว่าจะทำตามที่ฉันสั่ง หรือว่า...” เขาแกล้งละคำไว้ให้จินตนาการ หญิงสาวมองหน้าคมเข้มอย่างชั่งใจ เธอรู้ดีว่าเขาทำได้ทุกอย่างตามที่พูด พีรภัทรที่ยืนอยู่ตรงหน้าคือเสือร้ายที่พร้อมขย้ำเหยื่อที่เขาเกลียดชังให้ตายคามือทุกเมื่อ และเธอคือ... เหยื่อคนนั้น“คุณจะต้องเสียใจที่ทำแบบนี้” ศุภิสราพยายามสะกดกลั้นความโกรธทั้งหมดไว้ ก่อนใช้ส้อมจิ้มขนมในมือคาบใส่ปากตัวเองไว้หลวมๆ นึกเจ็บใจค่าที่ปั้นขนมก้อนเล็กไปจนแทบไม่มีพื้นที่ให้คาบมากนัก สายตาหวานปนโศกจ้องริมฝีปากที่ลอยยั่วเย้าอยู่เบื้องหน้า ก่อนตัดสินใจยื่นหน้าเข้าไปหาเขาเพื่อให้จบๆ เรื่องบ้าๆ นี้ไปเสียทีพีรภัทรยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ มองคนที่หลับหูหลับตาป้อนขนมในท่าสุดแสนพิศดารชวนหวามนั่นอย่างสาสมใจ และเมื่อขนมมาชิดริมฝีปากของเขา แทนที่ชายหนุ่มจะอ้าปากรับ หากเขากลับแ
