LOGINShare
บทที่ 3.1 เหยื่อติดกับแล้ว
Last Updated:
2025-05-19 01:03:55บทที่ 3.1 เหยื่อติดกับแล้ว
จารวีเข้ามานั่งในห้องและอยู่กับชายหนุ่มตามลำพัง แหงล่ะ คืนนี้มันคือการนัดมาทำเรื่องอย่างว่า ถ้าไม่อยู่กันแค่สองคนคงจะประหลาดเกินไป เธอนั่งนิ่งอยู่บนเก้าอี้เหมือนหุ่นยนต์ ด้วยไม่รู้ว่าควรจะเริ่มทำอะไรก่อนดี...
หรือควรรอให้เขาเป็นฝ่ายเริ่มก่อน..
“มาตรงเวลาดีนะ คุณไม่เคยรับงานแบบนี้มาก่อนใช่มั้ย”
หลังจากปิดประตูเรียบร้อยเขาก็เดินเข้ามานั่งที่เก้าอี้ว่างข้าง ๆ แล้วเริ่มชวนคุยอย่างเป็นกันเอง
บรรยากาศดูผ่อนคลายกว่าที่หญิงสาวคิดเอาไว้มาก ที่สำคัญกว่านั้น…ผู้ชายคนนี้ดูดีเกินกว่าจะมาใช้บริการไซด์ไลน์ได้ ระดับเขาทั้งหล่อทั้งรวยน่าจะมีผู้หญิงมาให้เลือกเป็นกระบุงไม่ใช่หรือ
“ใช่ค่ะ คุณเป็นลูกค้าคนแรกของฉัน”
จารวีพยายามปั้นหน้าให้เป็นธรรมชาติที่สุด ด้วยไม่อยากให้อีกฝ่ายอึดอัดเพราะความไม่เป็นมืออาชีพของเธอ ทั้งที่มันคือเรื่องจริง
“ผมเควิน หวัง นะ ยินดีที่ได้รู้จัก”
เขาแนะนำตัวพร้อมกับยิ้มพราวเสน่ห์ หญิงสาวรีบก้มหน้าหลบสายตานั้น มันดูราวกับว่าเขาจะมองเธอได้อย่างทะลุปรุโปร่ง
“ฉันวีวี่ค่ะ”
“ใช้ชื่อในวงการสินะ”
เธอได้แต่ยิ้มแห้ง ๆ เอาจริง ๆ มันไม่ใช่ชื่อในวงการอะไรเลย แทบจะเป็นชื่อเล่นจริง ๆ ของเธออยู่แล้ว ด้วยชื่อเล่นของจารวีก็คือ ‘วี’ เพื่อนรักแค่เพิ่มวี่ตามหลังมาให้ก็เท่านั้น แต่ช่างเถอะให้เขาเข้าใจไปแบบนั้นก็ไม่ได้เสียหาย เพราะหลังจากคืนนี้เราคงไม่ได้เจอกันอีก..
“อยากกินอะไรก่อนมั้ยครับ หรือว่าอยากจะดื่มอะไรก่อนดี”
“ดะ…ได้หรือคะ”
เธอเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงมีความหวัง เธอยังจำคำแนะนำของสาวิตรีได้ อีกฝ่ายบอกให้ดื่มเหล้าเยอะ ๆ แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง หญิงสาวจึงตั้งใจจะทำตามคำแนะนำนั้น เพราะตอนนี้ถ้าให้รับมือกับเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้นทั้งที่ยังมีสติสัมปชัญญะครบถ้วน จารวีคงทำไม่ไหวแน่
“ได้สิ คุณหิวเหรอ”
“ฉันอยากดื่มเหล้าค่ะ ขอแบบแรง ๆ เลยนะคะ”
ดวงตาคมมีประกายความอึ้งฉายออกมาแวบหนึ่ง ก่อนจะเปลี่ยนเป็นยิ้มหวานโปรยเสน่ห์แบบที่ชอบทำ
“เข้าใจแล้ว เหล้าแรง ๆ สักขวดแล้วกัน’’
“ขอบคุณนะคะ”
เควินยกหูโทรศัพท์ของโรงแรมขึ้นมากดสั่งรูมเซอร์วิสให้ หญิงสาวกวาดตามองไปรอบห้อง นอกจากจะมีขนาดกว้างใหญ่ประหนึ่งสนามฟุตบอลแล้ว กำแพงด้านในของห้องนี้ยังทำจากกระจกทั้งหมด จนสามารถมองเห็นวิวที่ด้านนอกได้ รถยนต์บนทางด่วนด้านล่างดูเล็กราวกับมด
เมื่อสั่งทุกอย่างเรียบร้อย เขาก็หันกลับมาหาเธออีกครั้งถึงพบว่าหญิงสาวกำลังตาวาวมองวิวทิวทัศน์ด้านนอกอยู่ ร่างสูงมองสำรวจหล่อนไปทั่วจากบนลงล่างจากล่างกลับขึ้นไปข้างบน เควินพึงพอใจไม่น้อย..
ในรูปว่าสวยแล้ว ตัวจริงสวยกว่าเป็นไหน ๆ
“ลองลุกไปดูใกล้ ๆ สิ”
เขาแนะนำพร้อมชี้ไปยังกำแพงกระจก เมื่อได้รับอนุญาต เธอจึงลุกไปเกาะกำแพงดูวิวเบื้องล่าง แสงสีส้มของหลอดไฟยามค่ำคืนสวยงามกว่าที่คิดเมื่อดูจากบนนี้
เควินลุกตามมายืนสอดที่ด้านหลังของหล่อน สองมือยันไปกับกระจกราวกับต้องการจะล็อกตัวอีกฝ่ายไว้ใต้วงแขน แผงอกกว้างแนบชิดเข้ากับแผ่นหลังของหญิงสาวจนเธอสัมผัสได้ถึงความอุ่นของผิวกายนี้
“สวยจริง ๆ ด้วย”
“นั่นสินะคะ ฉันไม่เคยเห็นวิวแบบนี้มาก่อน คิดไม่ถึงเลยว่ากรุงเทพฯ จะสวยได้ขนาดนี้”
“ผมหมายถึงคุณ”
เรื่องปากหวานชายหนุ่มไม่เป็นสองรองใครอยู่แล้ว ผู้หญิงทุกคนที่เขาหมายปองก็ไม่มีใครหลุดรอดมือไปได้ จารวีเริ่มทำตัวไม่ถูก นอกจากประหม่าแล้วยังมีความเขินอายแทรกเข้ามาเป็นระยะ ๆ
แค่ความหล่อของเขาก็ทำเอาใจเต้นระส่ำแล้ว ยังต้องมาเจอกับคารมคมคายแบบนี้อีก หญิงสาวบริสุทธิ์ทั้งกายและใจอย่างจารวีจะเอาอะไรมาตั้งรับ นอกจากเผลอไผลเพราะความรู้เท่าไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของมนุษย์
ชายหนุ่มมองเห็นใบหน้าของหญิงสาวจากภาพที่สะท้อนอยู่ในกำแพงกระจกตรงหน้า เขารู้ได้ทันทีว่าตอนนี้เหยื่อติดกับแล้ว เควินจึงค่อยๆ จับตัวของหล่อนให้หันกลับมา
Latest chapter
ทวงรักท่านประธานมาเฟีย LoveSick (NC25+) บทที่ 35.2 ให้รางวัล NC
บทที่ 35.2 ให้รางวัล NC คนตัวสูงถูกดึงไปนั่งที่โซฟาก่อนหญิงสาวจะขึ้นไปนั่งคร่อมทับอยู่บนตักแกร่ง นิ้วมือเรียวไล้ไปตามมัดกล้ามที่ปรากฏให้เห็น เธอเลียริมฝีปากราวกับพบของอร่อยอยู่ตรงหน้า“ยั่วเก่งขึ้นนะเรา”“ฉันโตแล้วนี่คะ ก็ต้องมีพัฒนากันบ้าง”คำตอบของเธอทำเอาเขานึกถึงวันแรกที่เจอจารวี ตอนนั้นเธอยังดูเป็นลูกแมวน้อยที่น่ารังแกอยู่เลยมือใหญ่ทำการปลดสายเดี่ยวของชุดนอนลงไปตามไหล่มนก่อนจะตกไปกองอยู่ตรงเอวคอด เผยให้เห็นสองเต้าอวบอิ่ม ที่ไม่ว่าจะได้ลิ้มชิมรสสักกี่ครั้งก็ไม่เคยพอ เควินก้มลงไปแลบลิ้นเลียเข้าที่ยอดถันนั้นกระทั่งมันชูชันโต้ตอบ“อ๊ะ…”เสียงครางหวานเบา ๆ หลุดออกมา มือเล็กเกาะเกี่ยวไหล่แกร่งของชายหนุ่มเอาไว้ เมื่อเขายังคงโลมเลียอกอวบอย่างตะกละตะกลามเควินเลื่อนฝ่ามือต่ำลงไปยังบั้นท้ายกลมกลึงแล้วบีบเคล้น เธอบดเบียดร่างกายเข้าหาเขา ความปรารถนาปะทุขึ้นจนยากจะดับ หวามไหวไปกับทุกส่วนที่มาเฟียหนุ่มปรนเปรอให้ไม่ว่าจะเมื่อไหร่ ร่างกายของเธอกับเขาก็ยังคงเข้ากันได้ดีเสมอ ท่านประธานรู้จุดเสียวของหญิงสาวเป็นอย่างดี เช่นเดียวกับที่เธอเองก็รู้จุดที่จะทำให้ชายหนุ่มรู้สึกดีไม่แพ้กันค่ำคืนอันเร่า
ทวงรักท่านประธานมาเฟีย LoveSick (NC25+) บทที่ 35.1 ให้รางวัล
บทที่ 35.1 ให้รางวัล ‘ตอนนี้ที่บ้านใกล้ล้มละลายแล้วล่ะค่ะ ตัวของน้าเองก็ตั้งใจว่าจะกลับบ้านนอกเพราะคุณผู้หญิงคงไม่มีเงินจ่ายเงินเดือนให้น้าแล้ว ข้าวของในบ้านก็มีเจ้าหนี้มาเตรียมยึดทรัพย์เอาไปทั้งหมด มีทั้งหนี้ในระบบ นอกระบบ อีกไม่นานบ้านหลังนี้ก็คงถูกธนาคารยึดแล้วขายทอดตลาดแล้วล่ะค่ะ’ น้าแจ่มเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟังด้วยสีหน้าถอดใจ อาจเป็นเพราะรักและผูกพันกับบ้านหลังนี้ด้วยทำงานกับบิดามารดาของหญิงสาวมานาน แต่เมื่อรู้ว่าบ้านจะต้องถูกยึดก็เลยอดรู้สึกเศร้าใจไม่ได้‘แล้วทำไมน้าแจ่มถึงไม่ลาออกไปตั้งนานแล้วล่ะคะ ทนอยู่ทำไม’‘น้าทนอยู่เพื่อรอคุณหนูค่ะ ได้แต่หวังว่าสักวันคุณหนูจะกลับมาแล้วบอกน้าว่าคุณหนูยังสบายดี ขอแค่ไม่ต้องมีห่วงเรื่องของคุณหนูอีกน้าก็ไปจากที่นี่ได้อย่างหมดห่วง’ จารวีมองคนตรงหน้าทั้งน้ำตา ไม่เคยรู้เลยว่าเหตุผลที่ทำให้น้าแจ่มยังคงทนอยู่กับลุงและป้าจะเป็นเพราะเธอ ‘หนูขอโทษนะคะ ที่คิดถึงแต่ตัวเองจนลืมไปเลยว่าในบ้านหลังนี้ยังมีน้าแจ่มที่รักและเป็นห่วงหนูจริง ๆ อยู่ ขอโทษนะคะที่ทำให้ต้องอดทนรอหนูมาตั้งหลายปี’ เธอยกมือไหว้แล้วก้มลงกราบแทบตักของน้าแจ่ม การที่ได้รู้ว่ายังมีใค
ทวงรักท่านประธานมาเฟีย LoveSick (NC25+) บทที่ 34.2 เบอร์หนึ่งในชีวิต
บทที่ 34.2 เบอร์หนึ่งในชีวิตพอเลิกงาน ตะวันก็มารับจารวีตามที่หญิงสาวส่งข้อความไปบอก ทั้งสองพากันมาที่บ้านใหญ่โตหลังหนึ่งซึ่งอยู่ภายในหมู่บ้านของพวกคนมีอันจะกิน ชายหนุ่มไม่เข้าใจเลยว่าเธอขอให้เขาพามาที่นี่ทำไม“บ้านใครเหรอวี”“บ้านเก่าของวีเอง เมื่อก่อนวีอาศัยอยู่ที่นี่กับพ่อแม่ แต่พอพวกท่านเสียไป วีก็เลยหนีออกมา”คนฟังเบิกตากว้างทันที เขาจำเรื่องราวพวกนี้ได้เพราะสาวิตรีเล่าให้ฟังบ่อยมากเรื่องที่หญิงสาวถูกผู้เป็นป้าฮุบมรดกทั้งหมดไป“ที่นี่เองเหรอ แล้ววีมาทำไม หรือมีหนทางจะเอาทุกอย่างกลับคืนมาแล้ว”หญิงสาวรีบส่ายหน้าปฏิเสธ เธอไม่ได้ต้องการทรัพย์สมบัติอะไรคืนทั้งนั้น ก่อนจะตัดสินใจหนีออกมาก็ตั้งใจแล้วว่าจะยกทุกอย่างให้ผู้เป็นป้าไปเพื่อแลกกับอิสรภาพของตนเอง“วีไม่ได้มาเพราะเรื่องนั้น แต่มีบางอย่างที่วีอยากจะรู้ แล้วต้องรู้ให้ได้”“อะไรเหรอ”ตะวันอดถามไม่ได้ ในเมื่อเธอเป็นคนขอให้เขาพามา ก็ย่อมต้องบอกให้อีกฝ่ายรับรู้บ้างว่ากำลังทำอะไรอยู่“เร็ว ๆ นี้จะมีการประมูลสัมปทานกาสิโนทางตอนใต้ของประเทศ มูลค่าการประมูลสูงกว่าพันล้าน และในรายชื่อตัวเก็งของผู้ประมูลทั้งหมดนอกจากท่านประธานของเคกรุ๊ปแล้
ทวงรักท่านประธานมาเฟีย LoveSick (NC25+) บทที่ 34.1 เบอร์หนึ่งในชีวิต
บทที่ 34.1 เบอร์หนึ่งในชีวิตแม้เธอจะขอร้องตะวันให้ช่วยปิดเรื่องของเควินเป็นความลับจากสาวิตรี แต่ก็ไม่รู้เลยว่ามันจะเป็นความลับไปได้อีกนานแค่ไหน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเควินเอาแต่ทำตัวติดกับเธอจนเป็นที่น่าสังเกตแบบนี้[คุณจารวี เข้ามาพบผมที่ห้องหน่อยครับ]คนตัวเล็กได้แต่ตีหน้ายุ่งอย่างคาดโทษ หล่อนเพิ่งออกมาจากห้องเขายังไม่ถึงห้านาทีเลยด้วยซ้ำ ชายหนุ่มก็กดเรียกให้เข้าไปหาอีกแล้วโชคดีที่บริเวณนี้มีโต๊ะทำงานของเธอแค่คนเดียว เพราะโต๊ะของการะเกดก็ว่างด้วยเจ้าตัวลาคลอดไปเรียบร้อยแล้ว ไม่อย่างนั้นพนักงานคนอื่นคงผิดสังเกตกันแย่“ได้ค่ะท่านประธาน”ในเวลางานแบบนี้มีแต่ต้องจำยอมไปหาตามคำสั่งเท่านั้น เมื่อไปถึงก็เคาะประตูพอเป็นพิธีก่อนจะเปิดเข้าไป หากถามว่าอีกฝ่ายมีธุระอะไรหรือไม่ เธอก็ตอบได้ทันทีเลยว่าไม่มีหมับ!“คิดถึงจังเลยครับ”นั่นปะไร คิดเอาไว้ไม่มีผิดว่าต้องเรียกมาด้วยเรื่องไร้สาระอย่างแน่นอนเควินที่แอบอยู่หลังประตูตรงเข้ามากอดจากทางด้านหลังทันทีที่เธอเดินเข้ามา เขาหอมแก้มซ้ายขวาราวกับไม่ได้เจอกันมานานหลายปี ทั้งที่เธอเพิ่งเดินออกไปเมื่อไม่กี่นาทีก่อน“ท่านประธานต้องหยุดทำอย่างนี้ได้แล้ว
ทวงรักท่านประธานมาเฟีย LoveSick (NC25+) บทที่ 33.2 ตะวัน
บทที่ 33.2 ตะวัน“คืออย่างนี้นะตะวัน ไม่รู้ว่าตะวันจำได้หรือเปล่า ที่วีกับสาเคยบอกตะวันเกี่ยวกับเรื่องรักแรกและแฟนคนแรกของวี”คนฟังทำท่านึกอยู่ครู่หนึ่งก่อนพยักหน้า แม้จะนานมากแล้วแต่เขาก็พอจำเรื่องราวได้บ้าง เอาเข้าจริงทั้งสองคนเล่าเรื่องนั้นให้ฟังเฉพาะแค่ตอนเมา เวลาปกติแทบจะไม่เล่าอะไรเลยด้วยซ้ำ“คนที่สาบอกว่าทิ้งวีไปใช่มั้ย”“ใช่แล้ว พอดีพวกเราได้กลับมาเจอกันอีกครั้งโดยบังเอิญ แล้ว…”จารวีหยุดคำพูดเอาไว้ที่ตรงนี้ ด้วยไม่รู้ว่าจะอธิบายต่ออย่างไรดี หากแต่คนฟังกลับสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง ดวงตาคมหม่นลงเมื่อความคิดหนึ่งผุดขึ้นในหัว“หรือว่า…วีกลับไปคบกับเขา”“ตะวัน…”หล่อนเรียกชื่อเขาเสียงเบา การไม่ปฏิเสธก็เหมือนเป็นการตอบรับสิ่งที่ตะวันพูด ชายหนุ่มอยากจะยิ้มแต่ก็ฝืนไม่ไหว รอบดวงตาเริ่มแดงก่ำ ถึงอย่างนั้นก็พยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลลงมาสุดฤทธิ์“แต่ผู้ชายคนนั้นทิ้งวีไปไม่ใช่เหรอ ถ้าเขาทำแบบเดิมอีกจะทำยังไง ตะวันไม่อยากเห็นวีต้องเจ็บอีกแล้วนะ”เขาจับมือเธอแล้วมองด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วง ถึงในใจจะเจ็บเมื่อรู้ว่าหญิงสาวตัดสินใจกลับไปหาคนเก่า แต่ความรักความเป็นห่วงที่ชายหนุ่มมีให้
ทวงรักท่านประธานมาเฟีย LoveSick (NC25+) บทที่ 33.1 ตะวัน
บทที่ 33.1 ตะวัน“คุณวีล่ะครับคุณการะเกด”เควินที่ตั้งใจจะกลับบ้านพร้อมกับจารวีเดินเข้ามาถามเลขาส่วนตัวที่กำลังเก็บของเพื่อจะกลับบ้านเมื่อถึงเวลาเลิกงาน“ออกไปแล้วค่ะท่านประธาน พอได้เวลาเลิกงานก็รีบออกไปเลย รู้สึกเหมือนจะมีนัดนะคะ”“นัดกับใครครับ ?”แฟนของเธอก็ยืนทนโท่อยู่ตรงนี้ แล้วยังมีคนอื่นให้นัดกันอีกอย่างนั้นหรือ ในใจของชายหนุ่มว้าวุ่นไปหมด ยิ่งการกลับมาคบกันครั้งนี้ถูกปิดเอาไว้เป็นความลับ เขาก็ยิ่งกังวลว่ามันจะจบลงเมื่อไหร่ก็ได้“ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ ฉันไม่ได้ถามเอาไว้ ให้เกดโทรตามให้มั้ยคะ”“ไม่ต้องครับ เดี๋ยวผมจัดการเอง แล้วคุณจะกลับบ้านเลยหรือเปล่า ให้ผมไปส่งมั้ย ?”คนตัวสูงเปลี่ยนเรื่องแล้วถามอีกฝ่ายด้วยความเป็นห่วง“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวสามีของเกดมารับ ขอบคุณท่านประธานมากนะคะ สามเดือนหลังจากนี้หวังว่าทุกอย่างจะราบรื่น ถ้ามีอะไรให้เกดช่วยก็โทรมาได้เลยค่ะ เกดจะรีบแว้นมาเลย”“ขอบคุณมากนะครับ แล้วนี่ส่งงานต่อทั้งหมดให้กับคุณจารวีแล้วใช่มั้ย”เขาถามต่อ สายตาสอดส่องมองไปที่โต๊ะของการะเกดว่ายังมีเอกสารหรืองานอะไรหลงเหลืออยู่หรือไม่“เรียบร้อยหมดแล้วค่ะ ท่านประธานไม่ต้องห่วงเลย วันนี
You may also like
เรื่องสั้นอีโรติก LOVE NC 25+++
C30.6K views(ของหวง) มาเฟีย BAD
ลำเจียก45.1K viewsกลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย Love Beginning
MaNIE-STORY17.5K viewsล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
น้ำหมึกหิมะ95.9K viewsLOVE FOR YOU เสพติดคุณ
เม็ดขนุน40 viewsนางบำเรอนายหัวสิงห์
ปลาเก๋าผัดฉ่า64 viewsสะใภ้ร่าน
กาสะลอง1.4K viewsอดีตหมาเด็กของเมธาวี
ท้องฟ้าสีนวล236 views
