Home / โรแมนติก / ทอร์ช Mafia / บทที่ 18 บทลงโทษเด็กเมา | NC

Share

บทที่ 18 บทลงโทษเด็กเมา | NC

Author: ณณัท
last update Last Updated: 2025-11-20 19:17:41

บทที่ 18 บทลงโทษเด็กเมา

@เพนต์เฮาส์ทอร์ช

"แหวะ~"

ตอนนี้คนตัวเล็กได้แต่โก่งคออาเจียนอยู่ในห้องน้ำอย่างคนหมดสภาพ โดยมีคนตัวสูงคอยลูบหลังและรวบผมให้เธอตลอดเวลา

"รู้ว่าตัวเองคออ่อนก็ยังทำซ่าส์ดื่มเยอะอีกนะ ทีหลังอย่าอวดเก่งกับเหล้าให้มันมาก มันไม่ใช่ของกินเล่นสำหรับเด็กอ่อนหัดอย่างเธอ" ถึงแม้ว่าเขาจะบ่นเธอแค่ไหน แต่ก็คอยดูแลเธอไม่ห่าง

"ดีขึ้นบ้างหรือยัง?"

"ดะ...ดีขึ้นนิดหนึ่ง"

จากนั้นคนตัวสูงก็นำผ้าชุบน้ำบิดหมาดๆมาเช็ดทำความใบหน้าของเธออย่างแผ่วเบา ก่อนจะช้อนตัวเธอขึ้นในท่าเจ้าสาวเดินออกมาจากห้องน้ำ

ตุ้บ!

"อึก"

คนตัวสูงโยนตัวเธอลงบนเตียงขนาดคิงไซส์อย่างแรงจนคนตัวเล็กเบ้หน้าด้วยความเจ็บ มาเฟียหนุ่มจ้องใบหน้าสวยด้วยแววตาเขม็งอย่างคาดโทษ

"หลังจากนี้จะเป็นบทลงโทษของคนที่ไม่เชื่อฟังคำสั่ง" พูดจบเขาก็ก้มลงตะโบมดูดดุนหน้าอกอวบอิ่มอย่างร้อนแรง พร้อมกับขบเม้นที่ยอดประถุมทันของเธอ

"อื้อ จะ....เจ็บ"

"คืนนี้เธอไม่มีสิทธิ์งอแงและจำเอาไว้ว่าถ้าขัดคำสั่งฉันเธอจะโดนจัดการยังไง"

มาเฟียหนุ่มรีบจัดการเสื้อผ้าของเขาและเธอส่วนที่เหลือออกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะสอดใส่ท่อนเอ็นร้อนเข้าไปในช่องทางรักอย่างดุดัน เขาแช่ท
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ทอร์ช Mafia   บทที่ 18 บทลงโทษเด็กเมา | NC

    บทที่ 18 บทลงโทษเด็กเมา@เพนต์เฮาส์ทอร์ช"แหวะ~"ตอนนี้คนตัวเล็กได้แต่โก่งคออาเจียนอยู่ในห้องน้ำอย่างคนหมดสภาพ โดยมีคนตัวสูงคอยลูบหลังและรวบผมให้เธอตลอดเวลา"รู้ว่าตัวเองคออ่อนก็ยังทำซ่าส์ดื่มเยอะอีกนะ ทีหลังอย่าอวดเก่งกับเหล้าให้มันมาก มันไม่ใช่ของกินเล่นสำหรับเด็กอ่อนหัดอย่างเธอ" ถึงแม้ว่าเขาจะบ่นเธอแค่ไหน แต่ก็คอยดูแลเธอไม่ห่าง"ดีขึ้นบ้างหรือยัง?""ดะ...ดีขึ้นนิดหนึ่ง"จากนั้นคนตัวสูงก็นำผ้าชุบน้ำบิดหมาดๆมาเช็ดทำความใบหน้าของเธออย่างแผ่วเบา ก่อนจะช้อนตัวเธอขึ้นในท่าเจ้าสาวเดินออกมาจากห้องน้ำตุ้บ!"อึก"คนตัวสูงโยนตัวเธอลงบนเตียงขนาดคิงไซส์อย่างแรงจนคนตัวเล็กเบ้หน้าด้วยความเจ็บ มาเฟียหนุ่มจ้องใบหน้าสวยด้วยแววตาเขม็งอย่างคาดโทษ"หลังจากนี้จะเป็นบทลงโทษของคนที่ไม่เชื่อฟังคำสั่ง" พูดจบเขาก็ก้มลงตะโบมดูดดุนหน้าอกอวบอิ่มอย่างร้อนแรง พร้อมกับขบเม้นที่ยอดประถุมทันของเธอ"อื้อ จะ....เจ็บ""คืนนี้เธอไม่มีสิทธิ์งอแงและจำเอาไว้ว่าถ้าขัดคำสั่งฉันเธอจะโดนจัดการยังไง"มาเฟียหนุ่มรีบจัดการเสื้อผ้าของเขาและเธอส่วนที่เหลือออกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะสอดใส่ท่อนเอ็นร้อนเข้าไปในช่องทางรักอย่างดุดัน เขาแช่ท

  • ทอร์ช Mafia   บทที่ 17 เด็กดื้อ

    บทที่ 17 เด็กดื้อ@เพ้นท์เฮาส์ทอร์ชก๊อก~ ก๊อก~ ก๊อก~"เข้ามา"พอคนตัวเล็กเดินเข้ามาในห้องทำงาน ก็เห็นมาเฟียหนุ่มเอาแต่ก้มหน้าก้มตาเซ็นเอกสารกองโต เรามาถึงกรุงเทพได้สักพักแล้ว พอมาถึงเพ้นท์เฮ้าส์ เขาก็ดิ่งตรงเข้าห้องทำงานเลย ดูเป็นคนขยันเหมือนกันนะ"คุณทอร์ชค่ะ...พริมไปผับกับเพื่อนนะคะ เพื่อนชวนไปฉลองเพราะพวกเราเรียนจบอย่างเป็นทางการแล้ว"คนตัวสูงได้ยินดังนั้น จึงเงยหน้าจากเอกสารกอง เขาตวัดสายตามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า เพราะตอนนี้คนตัวเล็กแต่งกายด้วยชุดเดรสเกาะอกเอวลอยสีดำ กางเกงยีนส์ขายาว มาเฟียหนุ่มถอนหายใจพรืดใหญ่ แล้วเดินไปหยิบสูทตัวใหญ่มาใส่ให้ ก่อนจะเอ่ยเสียงเข้ม"ไปสถานที่แบบนั้นก็หัดรู้จักระวังตัวเองหน่อย แต่งตัวจะไปโชว์ให้ใครดู""...""มันดูไม่ดีขนาดนั้นหรอค่ะ" คนตัวเล็กพูดพลางก้มมองการแต่งกายของตัวเองด้วยท่าทางไม่หมั่นใจพอเขาเห็นท่าทางงอแงของคนตัวเล็ก มาเฟียหนุ่มจึงทำทีเฉไฉเปลี่ยนเรื่อง"แล้วจะไปผับไหน""AAA777 Pub""ไปกี่คน""ประมาณสามสี่คน เพื่อนในกลุ่มเดียวกัน""มีผู้ชายไปด้วยไหม""ไม่มีค่ะ""ห้ามเมาจนไม่รู้เรื่อง""ห้ามกลับบ้านเกินห้าทุ่ม""ห๊ะ!?""ถ้ามีปัญหาก็ไม่ต้องไป"

  • ทอร์ช Mafia   บทที่ 16 แกล้ง | NC

    บทที่ 16 แกล้งติ้ง~เสียงแจ้งเตือนไลน์พริมโรสดังขึ้นGracelyn : แกถึงอุบลยัง?Primrose : มาถึงได้สักพักแล้วGracelyn : กลับวันไหนPrimrose : พรุ่งนี้... ทำไมเหรอ?Gracelyn : ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้เจอกันที่ผับเดิมนะPrimrose : ทำไมแกดูรีบจังGracelyn : ฉันเพิ่งเปิดร้านกำลังยุ่งๆเลย เดี๋ยวไม่มีเวลาPrimrose : โอเค ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้เจอกันนะGracelyn : สองทุ่มนะ ห้ามลืมนัดของเรา ไปล่ะบ๊าย บาย ขอตัวไปจัดร้านก่อนPrimrose : จ้าา เพื่อนรัก"คุยกับใคร" เสียงคนตัวสูงที่กำลังยืนกอดอกพิงขอบประตูห้องเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นมองมาที่เธอด้วยสายตาคาดโทษ"คุยกับเพื่อนค่ะ""...""คุยกับเกรซลิน""จะคุยอะไรกันหนักหนา""ก็ไม่มีอะไรนิคะ ก็คุยกันเป็นปกติอยู่แล้ว""เถียงเก่งเหลือเกินนะ" พูดจบเขาก็เดินหายเข้าไปในห้องน้ำ ทิ้งให้คนตัวเล็กได้แต่ทำหน้างุนงงกับคำพูดของเขา'เถียงตรงไหน แค่พูดความจริง' เธอได้แต่บ่นอุบอิบด้วยความเหนื่อยใจผ่านไปสักพักคนตัวสูงก็เเง้มประตูห้องน้ำออกมาเล็กน้อย โดยมีผ้าขนหนูพันรอบเอวสอบอย่างหมิ่นเหม่"มานี่หน่อย""อะไรคะ""ไม่เข้าใจเหรอ บอกให้มานี่""เธอจึงเดินไปหาเขาอย่างว่าง่าย"

  • ทอร์ช Mafia   บทที่ 15 ความภาคภูมิใจ

    บทที่ 15 ความภาคภูมิใจ@มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดัง"เย้~""จบอย่างเป็นทางการสักที เดือนสุดท้ายของปีนี้เราก็จะรับปริญญาแล้วนะ สี่ปีที่รอคอย" เกรซลินเอ่ยด้วยความภาคภูมิใจเพราะเธอเป็นเด็กทุน แถมยังทำงานส่งตัวเองเรียนไปด้วยอีกทว่าสายตาพริมโรสกับเศร้าหมองลง เพราะเธออยากให้พ่อของเธออยู่ด้วยในวันนั้น วันแห่งความภาคภูมิใจของเธอและครอบครัว ซึ่งเธอก็ไม่รู้ว่าเขาจะปล่อยเราสองคนพ่อลูกเป็นอิสระได้ตอนไหน"พริม" เสียงเรียกของเพื่อนสนิทเหมือนดึงสติเธอกลับมา"อะ...อะไรเหรอ?""แกโอเคหรือเปล่า?""ฉันโอเค""คืนนี้เราไปฉลองกันไหม?""คือว่าฉันจะต้องรีบกลับอ่ะ วันหลังได้ไหม เพราะวันนี้ต้องไปส่งป้าบัวที่จังหวัดอุบลราชธานี ก็อย่างที่ฉันเล่าให้แกฟังนั้นแหละ""โอเค ไม่เป็นไร...พร้อมเมื่อไหร่เราค่อยไปฉลองกันก็ได้""ถ้าอย่างนั้นฉันกลับก่อนนะ""โอเค ไว้เจอกันนะ""บ๊าย บาย""จ้า"ครืดดดดด~ ครืดดดดด~หลังจากร่ำลาเพื่อนสนิทเสียงโทรศัพท์ของคนตัวเล็กก็ดังขึ้น พอพริมโรสเห็นชื่อปลายสายที่โทรมาจึงรีบกดรับ"ฮัลโหลค่ะ"(อยู่ไหน)"มหาลัยกำลังจะกลับแล้วค่ะ"(ตอนนี้ฉันอยู่หน้าคณะเธอ)"ห๊ะ!?"(รีบมา เสียเวลา)หลังจากวางสายมาเฟียห

  • ทอร์ช Mafia   บทที่ 14 เทคโอเวอร์

    บทที่ 14 เทคโอเวอร์@คฤหาสน์พชรเกือบสองเดือนที่เธอไม่ได้มาที่นี้ การกลับมาบ้านครั้งนี้ทำให้เธอคิดถึงบรรยากาศเก่าๆ เพราะทุกครั้งเวลาที่เธอกลับบ้าน ผู้เป็นพ่อจะออกมารับที่หน้าบ้านเสมอ น้ำใสๆเริ่มไหลคลอที่เบ้าตาโตด้วยความคิดถึงและเสียใจที่ตอนนี้ทุกอย่างกลับตาลปัตรไปหมดพริมโรสก้าวเข้ามาในบ้านก็พบกับแม่บ้านที่เธอเคารพรักเสมือนญาติผู้ใหญ่ในครอบครัว เพราะดูแลเธอมาตั้งแต่จำความได้ ที่ตอนนี้กำลังดูแลความเรียบร้อยภายในบ้าน"ป้าบัว" พริมโรสร้องเรียกแม่บ้านด้วยความคิดถึง ทว่าดวงตากลมโตบ่งบอกถึงความเศร้าได้ชัดเจน"คุณหนู" แม่บ้านรีบวิ่งมาตามเสียงด้วยความดีใจอย่างหนักจนร้องไห้"คุณหนูของป้า เป็นยังไงบ้างคะ? ตั้งแต่เหตุการณ์วันนั้นป้ากินไม่ได้นอนไม่หลับ เพราะป้าเป็นห่วงคุณหนูมาก คุณท่านก็ไม่เคยติดต่อกลับมา มันเกิดอะไรขึ้นคะ!?""เราไม่เหลืออะไรแล้วค่ะป้าบัว ทุกอย่างมันเป็นของเขาหมดแล้ว" พริมโรสเอ่ยทั้งน้ำตา"โถ่ว...ทูลหัวของป้า ไม่ร้องนะคะ ทำไมคนพวกนั้นถึงใจร้ายกับคุณหนูและคุณท่านของป้าได้ขนาดนี้" แม่บ้านพูดพลางเอามือลูบหัวพริมโรสด้วยความสงสารจับใจ"ป้าบัวคะ พริมไม่มีเงินเดือนให้ป้าบัวแล้วนะคะ แต่พ

  • ทอร์ช Mafia   บทที่ 13 เหมือนต้องมนต์สะกด

    บทที่ 13 เหมือนต้องมนต์สะกดแกร๊กกก~ทันทีที่ทอร์ชเข้ามาในห้อง เขาก็พุ่งไปหาเธอที่เตียงทันที คนตัวสูงรีบขึ้นคร่อมร่างกายคนตัวเล็กที่กำลังหลับอยู่ เขาซุกไซร้ไปตามซอกคอขาวเนียนอย่างอุกอาจ ทำให้เธอรู้สึกตัวตื่นด้วยความหงุดหงิดงัวเงีย"นี่คุณ! ออกไปเดี๋ยวนี้นะ ฉันจะนอน" พริมโรสพยายามใช้มือดันให้เขาออกห่างตัวเองด้วยแรงทั้งหมดของเธอ แต่ก็ไม่เป็นผล ทว่าเธอสัมผัสได้ถึงกลิ่นความแรงของแอลกอฮอล์จากกายเขา"นี่คุณเมาเหรอ""คนอย่างฉันไม่เมาง่ายๆหรอก""อื้ออ~" คำพูดของเธอถูกกลืนหายไป เมื่อมาเฟียหนุ่มประกบจูบริมฝีปากชมพูระเรื่อของเธออย่างร้อนแรง เธอส่งเสียงร้องอู้อี้ ไม่เป็นภาษา มือเรียวสวยของคนตัวเล็กทุบเข้าที่หน้าอกแกร่งเพื่อต่อต้านให้เขาหยุด เขากดจูบเธอนานพอสมควร ก่อนจะผละออกจากริมฝีปากเธอ ที่ตอนนี้มันบวมตุ่ยอย่างเห็นได้ชัด พริมโรสหายใจถี่รัวอย่างหอบเหนื่อย"อย่าทำเหมือนจะตายได้ไหม""ความเมาของคุณกำลังทำให้คุณขาดสตินะ ดื่มอะไรขนาดนั้น"ทอร์ชไม่สนใจคำพูดของคนตัวเล็ก เขาปลดชุดนอนของพริมโรสออกอย่างรวดเร็ว เเล้วซุกไซ้ตามร่างกายของเธอก่อนจะขบเม้นจารึกรอยไว้ตราหน้าเธอ ไม่รอช้ามาเฟียหนุ่มถอดเข็มขัดหนังรา

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status