Share

บทที่ 1069

Author: จี้เวยเวย
ซ่งรั่วเจินไม่ค่อยรู้รายละเอียดเกี่ยวกับเมืองอื่นๆ สักเท่าไร แต่ก่อนนี้ได้ยินคนพูดกันว่าเมืองหยางโจวงดงามมาก

โดยเฉพาะในฤดูใบไม้ผลิ ทัศนียภาพที่ร้อยบุปผาเบ่งบานชวนให้คนหลงใหลจนไม่อยากจากลา

ความจริง เทียบกับความศิวิไลซ์ในเมือง นางชอบความงามของธรรมชาติมากกว่า สถานที่ที่อยากไปท่องเที่ยวชมธรรมชาติจึงอยากไปดูทิวทัศน์ที่มีเอกลักษณ์สักหน่อย

ฉู่จวินถิงได้ยินคำพูดของนางแล้วก็ไม่รู้สึกประหลาดใจ

ก่อนนี้ตอนล่องเรือไปเมืองผิงหยาง เขาก็พบว่าแม่นางผู้นี้ชมภูเขาสองฝั่งน้ำพลางทอดถอนใจชมเชยอยู่หลายที

ครั้นพบว่าเทือกเขาเหมือนอะไรก็จะมาบอกเขาโดยเฉพาะ ยิ้มถามว่าเหมือนหรือไม่เหมือน และก็เพราะว่ามีนาง เขาจึงไม่รู้สึกว่าการเดินทางคราวนั้นยาวนาน

“เจ้าอยากไป พวกเราก็ไปกันเถอะ!”

ซ่งรั่วเจินได้ยินอย่างนั้นก็ยิ้มออกมา นางกอดฉู่จวินถิงจุมพิตไปหนึ่งที

“เยี่ยมไปเลยเพคะ!”

ทอดมองหญิงสาวที่งดงามจับตา ดวงตาคู่นั้นราวกับว่ามีเพียงเงาของตนเองเท่านั้น แววตาฉู่จวินถิงก็เข้มขึ้นหลายส่วน “แค่นี้ยังไม่พอหรอกนะ...”

จนกระทั่งซ่งรั่วเจินรู้สึกว่าริมฝีปากของตนเองถูกจูบจนบวมเจ่อไปหมดแล้ว ชายหนุ่มจึงปล่อยนางอย่างพึงพอใจ

เห็
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1278  

    ชั่วขณะนั้น เสียงกรีดร้องของสองแม่ลูกก็ดังขึ้นระงมสลับกันไม่ขาดสาย หวงชิงชิงและหลิงอวี่เฉินถูกเรียกตัวกลับมาและได้รับเบี้ยชดเชยห้าร้อยตำลึงเงิน นี่เป็นสิ่งที่พวกเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อน แต่เมื่อนึกถึงมารดาที่ต้องทนทุกข์ทรมาน พวกเขาก็รู้สึกว่านั่นสมควรแล้ว! ทีแรกตั้งใจจะรอให้อนุหลี่ออกจากศาลาว่าการ จากนั้นพวกเขาค่อยหาโอกาสทำร้ายอนุหลี่ให้ขาหัก เพื่อจะได้ให้นางได้ลิ้มรสความเจ็บปวดของการถูกทำร้ายจนขาหักบ้าง! คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าเมืองจะมีคำสั่งให้ขังนางไว้ในคุกถึงครึ่งเดือน เพื่อให้นางได้ทบทวนตัวเองและสำนึกผิด “อนุหลี่เก่งเรื่องวิวาทโวยวายก็จริง แต่ข้าดูแล้วร่างกายของนางใช่ว่าจะแข็งแรงอะไร ยามนี้ถูกโบยแล้วยี่สิบไม้ ถูกขังไว้ในคุกไร้คนดูแล อาหารการกินก็แร้นแค้น ต้องลำบากมากแน่ ๆ” หลิงอวี่เฉินกล่าว หวงชิงชิงเผยสีหน้าสะใจออกมา “ก็สมน้ำหน้า!” ส่วนซ่งปี้อวิ๋นหลังจากเห็นลู่หวยอันถูกจับตัวไปแล้ว ก็ตามมาที่ศาลาว่าการซุ่นเทียนทันที พอได้ทราบเรื่องที่สองแม่ลูกทำลงไป หัวใจของนางหมดสิ้นความหวังไปอย่างสิ้นเชิง ความจริงนางเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเหตุใดตนเองถึงได้ไม่ยอมหย่าขาดกับลู่หวยอันสักที อ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1277  

    อนุหลี่ถูกจับตัวไปโดยไม่เปิดโอกาสให้แก้ตัว ไม่ว่านางจะพยายามอธิบายอย่างไรก็ไร้ประโยชน์ “พี่หญิง ท่านทราบก่อนแล้วหรือว่านักการจะเข้ามากุมตัวนางไปลงโทษ?” หวงชิงชิงอดรู้สึกประหลาดใจไม่ได้ เพราะสำหรับชาวบ้านธรรมดาอย่างพวกเขา สิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็คือการมีเรื่องเกี่ยวข้องกับทางการ โดยปกติแล้วหากเลี่ยงได้พวกเขาก็จะเลี่ยงอย่างถึงที่สุด เรื่องฟ้องร้องต่อทางการ พวกเขาแทบไม่เคยคิดจะทำเลยด้วยซ้ำ เพราะกลัวจะพาตนเองเข้าไปพัวพันด้วย คิดไม่ถึงเลยว่านักการเมื่อมาถึงก็เหมือนกับว่ารู้ความจริงอยู่ก่อนแล้ว และตรงเข้ามากุมตัวอนุหลี่ไปในทันที “ครั้งก่อนพระชายาได้สั่งให้คนจับตัวลู่หวยอันไปที่ศาลาว่าการซุ่นเทียน ตอนนั้นท่านใต้เท้าออกคำสั่งลงมา อีกทั้งยังตัดสินโทษโบยลู่หวยอันสามสิบไม้” “ทว่ายามนี้ลู่หวยอันยังไม่ได้รับโทษโบยที่ว่า แต่อนุของเขาก็วิ่งเสนอหน้าออกมาสร้างปัญหาแล้ว ชัดเจนว่าไม่สนใจคำสั่งของทางการเลยแม้แต่น้อย” ชิงเถิงรู้ดีแก่ใจ ว่าเหตุผลหลักที่ท่านเจ้าเมืองสั่งลงโทษอย่างเด็ดขาดเช่นนี้ ก็เป็นเพราะพระชายานั่นเอง ทางหนึ่งก็เป็นเพราะว่าลู่หวยอันทำความผิดจริง ส่วนอีกทางหนึ่งก็เป็นเพราะเกรงใจ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1276  

    “ดี!” หวงชิงชิงผงกศีรษะ ชิงเถิงเพิ่งจะก้าวเท้าออกจากเรือนในตอนนี้เอง มองอนุหลี่ที่อยู่ตรงหน้าพลางเอ่ยถามว่า “เจ้ามาที่นี่อีกแล้วมีธุระอันใดรึ?” “ข้าขอบอกเจ้าไว้ เจ้าตัดใจเสียทีเถิด! ชิงชิงไม่มีวันยอมเป็นอนุของลู่หวยอันเด็ดขาด หากเจ้ายังกล้ามาก่อกวนพวกข้าอีก ก็อย่าหาว่าข้าไม่เกรงใจเจ้า!” อนุหลี่พ่นหัวเราะออกมาคำหนึ่ง “หากว่าไม่ใช่เพราะหวงชิงชิง บุตรชายของข้าจะต้องมาลงเอยเช่นนี้หรือ?” “นางทำให้บุตรชายของข้าต้องโทษโบยสามสิบไม้ ซ้ำร้ายยังถูกขับไล่ออกจากสกุลลู่ พวกเจ้าคิดจะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วลืมมันไป มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก!” “เหตุผลที่บุตรชายของเจ้าถูกโบยเพราะตัวเขาไร้ยางอาย และที่ถูกขับไล่ออกจากสกุลลู่ก็เป็นเพราะลูกสะใภ้ตัวดีของเจ้านั่นแหละ” “น้องหญิงของข้าก็แค่เคราะห์ร้ายถึงได้ถูกพวกเจ้าพบเห็น พวกเจ้ายังกล้าหน้าด้านโผล่มาถึงที่นี่อีก” ชิงเถิงชักสีหน้า ถ้อยคำยิ่งไม่เหลือความเกรงใจ “คนเลวย่อมถูกคนเลวจัดการ แม่สามีไร้ยางอายอย่างเจ้า ก็ต้องเจอกับลูกสะใภ้อย่างซ่งปี้อวิ๋นเหมาะสมแล้ว!” คำพูดนี้แทงใจดำของอนุหลี่เข้าอย่างจัง ยามนี้แค่นางได้ยินชื่อซ่งปี้อวิ๋นก็รู้สึกปวดศีร

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1275

    ได้ยินคำพูดของชิงเถิงแล้ว ซ่งรั่วเจินและเฉินเซียงจึงทราบว่าที่แท้ไป๋จื่อก็เป็นผู้หญิงที่น่าสงสารคนหนึ่งเหมือนกันหลายปีก่อนเกิดทุพภิกขภัย คนชนบทจำนวนมากขายลูกชายลูกสาว ชิงเถิงเป็นฝ่ายขายตัวเพื่อให้คนในครอบครัวได้มีชีวิตรอดต่อไปไป๋จื่อกลับไม่ใช่ช่วงทุพภิกขภัย นางอายุน้อยกว่าชิงเถิงสองปี แต่ที่บ้านกลับคิดว่านางเป็นลูกที่เลี้ยงแล้วเสียเงินเปล่า ให้นางยอมมอบกายให้ตาเฒ่าขึ้นคานที่ชอบทำร้ายคนอื่น ซึ่งไม่ต่างอะไรกับการให้นางเอาชีวิตไปทิ้ง“หลายวันก่อนข้าเจอพวกเขาในเมืองหลวง เห็นน้องชายอ้วนท้วนแบบนั้นก็รู้สึกสะอิดสะเอียนแล้ว”ไป๋จื่อมีสีหน้ารังเกียจ ฐานะทางบ้านของพวกนางเดิมทีก็ไม่ดี พี่น้องผู้หญิงสามคนในบ้านล้วนถูกเอาตัวไปแลกสินสอดให้น้องชายหมดแล้วนางเป็นลูกคนที่สาม พี่สาวคนโตออกเรือนไปกับคนขายเนื้อ มักถูกตีเป็นประจำ พี่สาวคนรองออกเรือนไปกับพ่อม่ายชราคนหนึ่ง แต่นางใจกล้าที่สุดจึงหนีออกมา“ในเมื่อเป็นคนในครอบครัวแบบนี้ ไม่มีก็ดีเหมือนกัน”ซ่งรั่วเจินคิดว่าตอนที่ตนเองเพิ่งทะลุเข้ามาในนิยาย แม้ในบ้านจะยุ่งวุ่นวาย แต่คนในครอบครัวกลับปฏิบัติต่อนางดีมาก ถือว่าเป็นโชคดีอย่างใหญ่หลวงไป๋จื่อ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1274

    “พวกเขาสองแม่ลูกร่วมมือกันยังไม่ใช่คู่มือของซ่งปี้อวิ๋น แต่ยังคิดจะให้น้องสาวเจ้าเข้าบ้าน นี่คิดจะให้คนทั้งสามถูกซ่งปี้อวิ๋นตีไปด้วยกันหมดงั้นรึ?”เฉินเซียงและไป๋จื่อได้ยินคำพูดของซ่งรั่วเจินแล้วก็อดขำไม่ได้ พวกนางก็คิดว่าน่าขันเกินไปแล้วเหมือนกัน!“บ่าวคิดว่านางไล่ซ่งปี้อวิ๋นไปไม่ได้จึงคิดจะดึงน้องสาวข้าไปเป็นหนังหน้าไฟเจ้าค่ะ”“ซ่งปี้อวิ๋นไม่ยอมไปก็เพราะยังมีความรู้สึกให้เสิ่นหวยอัน ถ้าเสิ่นหวยอันมีหญิงอื่น นางคงจะหมดใจไปเอง”ชิงเถิงคิดไปคิดมาก็มีเพียงความเป็นไปได้นี้ แต่ถึงขั้นใช้วิธีนี้มาผลักไสไล่ส่งคนแล้ว ไม่รู้เหมือนกันว่าซ่งปี้อวิ๋นจะอยู่ต่อไปได้อย่างไร?“ชิงเถิง หลังจากนี้เจ้าคิดจะทำอย่างไร?”ชิงเถิงอึ้งไปแล้วว่า “บ่าวอยากอัดอนุหลี่สักยก แก้แค้นแทนท่านแม่เจ้าค่ะ!”ซ่งรั่วเจินยิ้มบาง “อัดระบายโทสะสักยกก็สมควรแล้ว ไม่อย่างนั้นก็ยากจะข่มโทสะนี้ลงไปได้จริงๆ แต่อัดสักยกเป็นการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุแต่ไม่ใช่สาเหตุ”“เจ้ากลับไปแล้วก็ดูหน่อยว่าอนุหลี่ไปหรือยัง ถ้าไปแล้วก็ให้คนไปแจ้งความ”“ก่อนหน้านี้เสิ่นหวยอันและซ่งปี้อวิ๋นอาละวาดจนเรื่องไปถึงทางการ บัดนี้ยังเหลือโทษโบยอีกสามสิบ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1273

    วันรุ่งขึ้น ตอนที่ซ่งรั่วเจินตื่นขึ้นมาก็รู้สึกเมื่อยเอวปวดหลังไปหมดฉู่จวินถิงพูดจาเชื่อถือไม่ได้เลยสักนิด เวลาอยู่ด้วยกันปกติก็อ่อนโยนต่อนางปานนั้น นางพูดอย่างไรก็ได้อย่างนั้น แต่ยามอยู่บนเตียงกลับไม่ค่อยจะเชื่อฟังแล้วนางไม่รู้เหมือนกันว่าชายผู้นี้ทุกวันยุ่งขนาดนั้น แล้วไปเอาเรี่ยวแรงเช่นนั้นมาจากไหน“เดิมทียังคิดอยู่เลยว่าช่วงนี้เขาทำงานหนัก อยากต้มยาบำรุงให้เขาสักหน่อย ตอนนี้เห็นทีคงไม่ต้องบำรุงแล้ว คนที่จำเป็นต้องบำรุงคือข้าต่างหาก!”สีหน้าซ่งรั่วเจินฉายแววอ่อนใจ ในหัวกลับนึกถึงคำพูดที่ฉู่จวินถิงบอกนางเมื่อคืนนี้เขาก็กลับมาเกิดใหม่เหมือนกันเขาในชาติที่แล้วต้องทุ่มเทความคิดเพื่อราชวงศ์ สุดท้ายนับว่าได้ทำหน้าที่โดยสมบูรณ์ แต่กลับไม่ได้แต่งงานเลยชั่วชีวิตหลังกลับมาเกิดก็ได้พบนาง พบว่านางแตกต่างจากชาติก่อนโดยสิ้นเชิง ถอนหมั้นในวันวิวาห์ สถานการณ์ของหลินจือเยว่และฉินซวงซวงก็แตกต่างจากชาติก่อนจากหน้าเป็นหลังมือขณะที่ซ่งรั่วเจินได้ยินเรื่องนี้ก็ตกใจเป็นอย่างยิ่ง กระทั่งรู้สึกว่าฉู่จวินถิงกำลังหลอกนางอยู่ใช่หรือไม่จากนั้นได้ยินฉู่จวินถิงเล่าเรื่องราวจากชาติก่อนหลายเรื่อง นา

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status