แชร์

บทที่ 1308  

ผู้เขียน: จี้เวยเวย
“เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใครกัน หากว่าซือถิงเป็นอะไรไป พวกเจ้าทั้งหมดจบสิ้นแน่!”

หวงเจิ้งหาวเองก็อัดอั้นไฟโทสะไว้เต็มอก เขามองปราดเดียวก็จำชายตรงหน้าได้ในทันที คนผู้นี้คือลูกน้องข้างกายเก่อเฮ่อเซวียนมิใช่หรอกหรือ?

“เจ้าสวะเก่อเฮ่อเซวียนลักพาตัวน้องหญิงของข้ามางั้นรึ?”

หวงฮูหยินครั้นได้ยินว่าเก่อเฮ่อเซวียนจับตัวบุตรีของตนเองไป หัวใจพลันหล่นวูบลงทันที

เขาจะจับตัวนางไปเพื่ออะไรกัน?

“ก่อนหน้านี้ข้าพอทราบมาว่าเก่อเฮ่อเซวียนคิดจะแต่งซือถิงเป็นภรรยา มักจะหาเหตุผลมาปรากฏตัวใกล้นางเสมอ ข้ามองแล้วไม่สบอารมณ์ยิ่งนัก ทุกครั้งต้องคอยสั่งให้คนรีบไล่เขาออกไป”

“ไล่ให้เขาไปชะโงกหน้ามองเงาตนเองในน้ำก็แล้ว ไม่รู้จักดูสารรูปตนเองว่าเป็นเช่นไร ใครจะไปคิดว่าเจ้าสวะสารเลวคนนี้มันจะชั่วช้ายิ่งกว่าเดรัจฉาน แม้แต่เรื่องอัปรีย์พรรค์นี้ยังกล้าทำออกมาได้!”

คุณชายรองสกุลหวงหน้าถอดสีอย่างสิ้นเชิง หากว่าซือถิงเกิดถูกเก่อเฮ่อเซวียนย่ำยีศักดิ์ศรีไปแล้ว เขาจะฆ่าเจ้าสวะตัวนี้ด้วยมือของเขาเองแน่!

อนุเก่อที่ตามติดกลุ่มคนมาจากด้านหลัง ครั้นเห็นว่าพวกเขาหาสถานที่เจอได้รวดเร็วเพียงนี้ ถึงกับหน้าถอดสีทันที

ความจริง
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1542

    ซ่งจืออวี้นิ่งไปนานครู่ใหญ่กว่าจะรู้สึกตัวอีกครั้ง “อะไรนะ?”“แม้ข้าจะเป็นคนเสนอ แต่เหตุผลที่ท่านได้เป็นองครักษ์หน้าพระที่นั่ง ทั้งหมดล้วนเป็นเพราะความสามารถของท่านเองต่างหาก!”“ภาระหน้าที่ขององครักษ์หน้าพระที่นั่งมิใช่เรื่องง่าย คนที่ไม่มีฝีมือย่อมมิอาจดำรงตำแหน่งนี้ได้ราบรื่น ยิ่งไม่ต้องหวังเลยว่าเพิ่งได้รับตำแหน่งมาก็ได้เป็นองครักษ์หน้าพระที่นั่งขั้นสองทันที”“ข้าได้ยินท่านพ่อพูดว่า ในช่วงเวลาที่ท่านดำรงตำแหน่งก็ทำผลงานได้ดีเสมอมา มิเพียงได้รับคำชื่นชมบ่อยครั้ง ยังได้รับการเลื่อนขั้นด้วย”“ท่านคิดดูสิตำแหน่งองครักษ์หน้าพระที่นั่งมีตั้งมากมายเพียงนั้น แต่ท่านกลับสามารถเลื่อนขั้นได้อย่างราบรื่น สิ่งนี้มิใช่เพราะความสัมพันธ์ของท่านกับข้า”ซ่งรั่วเจินแววตาเจือรอยยิ้ม น้ำเสียงอ่อนโยน “ท่านพ่อท่านแม่พูดทุกวันก็แค่จะเย้าหยอกท่านก็เท่านั้น ขนาดพี่รองฉลาดปราดเปรื่องปานนั้น มิหนำซ้ำสอบขึ้นถึงขั้นจอหงวนได้ ก็ยังถูกท่านพ่อท่านแม่บ่นว่ามีตาหามีแววไม่อยู่ประจำมิใช่หรือ?”“ท่านมิได้เดินในเส้นทางบัณฑิตมาตั้งแต่ไหนแต่ไร หากมิใช่เพราะบัดนี้บ้านเมืองไร้ศึกให้สู้รบแล้ว ท่านต้องได้เป็นแม่ทัพผู้เกร

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1541

    “ในเมื่อท่านรู้จักฉู่ชิงหลี เหตุใดถึงได้แนะนำให้ท่านพี่ชายสี่รู้จักเล่า?”ซ่งรั่วเจินมองซ่งจืออวี้ด้วยความสงสัย นางรู้จักนิสัยของพี่ชายสามของตนเองดีเกินไป ลำพังมองจากสีหน้าท่าทางของเขาก็ทราบแล้วว่าความรู้สึกที่เขามีต่อฉู่ชิงหลีนั้นไม่ธรรมดา และนั่นยิ่งทำให้น่าแปลกใจเข้าไปใหญ่“หากท่านชมชอบ ท่านก็ควรพยายามเพื่อตัวท่านเองสิ ไยจึงแนะนำให้พี่ชายสี่แทนซะเล่า?”ซ่งจืออวี้ถึงกับสะอึกไป ทั้งใบหน้าพลันขึ้นสีแดงก่ำทันใด รีบพูดว่า “น้องหญิงห้า เจ้าอย่าได้พูดจาส่งเดช ข้าเปล่า!”“ท่านเปล่าอะไร?” ซ่งรั่วเจินยกมือชี้หน้าเขา พร้อมเอ่ยว่า “ข้าน่าจะหยิบคันฉ่องสักบานมาให้ท่านใช้ส่องจริง ๆ เลยเชียว ลำพังท่านปิดบังคนอื่นยังไม่รอด ยังคิดจะปิดบังข้า นั่นยิ่งไม่มีทาง”เอ่ยพลาง ซ่งรั่วเจินก็วางมือบนตัวเขา สีหน้าพิกลทีเดียว คล้ายว่าอยากพูดอะไรบางอย่างแต่ไม่รู้ว่าควรพูดอย่างไรดี จึงได้แต่ฝืนกลั้นความรังเกียจไว้และเอ่ยออกมาว่า“พี่ชายสาม ท่านอายุก็ไม่น้อยแล้ว ควรจะคิดเผื่ออนาคตของตนเองเอาไว้บ้าง”“ยิ่งไปกว่านั้น แม่นางที่ท่านชมชอบกลับแนะนำให้คนอื่น หากนางได้เป็นน้องสะใภ้ของท่านขึ้นมาจริง ๆ ท่านต้องเห็นนางท

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1540

    ซ่งเยี่ยนโจว ซ่งอี้อัน และซ่งจืออวี้กลับเคยได้ยินข่าวลือนี้แล้ว เพราะปกติพวกเขามักเข้าออกวังหลวงอยู่เสมอ ข่าวสารย่อมรู้ได้เร็วกว่าคนอื่น“ได้ยินมาว่าเป็นน้องหญิงห้านี่แหละที่ทำนายให้ฝ่าบาท เตือนว่าห้ามเสด็จไปอุทยานหลวงในวันนั้น สุดท้ายสะพานไม้ในอุทยานหลวงก็ถล่มลงจริงๆ”“ขันทีที่ถูกส่งไปอุทยานหลวงแทนต่างก็ตกน้ำหมด โชคดีที่ฝ่าบาทมิได้เสด็จไป หากพระวรกายได้รับอันตรายขึ้นมาละก็จะต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่” ซ่งเยี่ยนโจวเล่าเดิมทีเขาเองก็ยังไม่รู้เรื่องนี้ กระทั่งได้ยินบรรดาขุนนางสนทนากันถึงได้รู้ ทั้งยังได้ยินมาว่าฝ่าบาทเอ่ยชมไม่ขาดปากด้วย“ช่วงที่เจ้ามิได้อยู่เมืองหลวง ฝ่าบาทถึงกับชมข้าเสียยกใหญ่เลยทีเดียว”ซ่งหลินหัวเราะคิกๆ ตอนที่ถูกเรียกเข้าวัง เขายังรู้สึกหวาดหวั่น ติดไม่ตกว่าตนไปทำสิ่งใดขัดพระทัยทำให้ฝ่าบาทไม่พอพระทัย คิดไม่ถึงเลยว่าจะถูกฝ่าบาทชมเชยเสียอย่างนั้นเมื่อเห็นบิดาแสดงท่าทางดีใจ รอยยิ้มในดวงตาซ่งรั่วเจินเด่นชัดมากขึ้น “ท่านพ่อสมควรถูกชมอยู่แล้วเจ้าค่ะ”เพียงเอ่ยถ้อยคำนี้ออกมา รอยยิ้มของซ่งหลินก็ปิดไม่มิด จากอมยิ้มกลายเป็นยิ้มจนเห็นฟัน “คำนี้พ่อชอบฟัง พูดได้ดีมาก!”ของฝา

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1539

    “นับตั้งแต่ตระกูลซ่งของพวกเรารุ่งเรืองขึ้นมา บรรดาพี่ชายแต่ละคนก็กลายเป็นหนุ่มเนื้อหอม ปกติมีสตรีที่หมายปองพี่สี่ไม่น้อย แต่ก็ไม่เคยเห็นพี่สามออกตัวช่วยแนะนำถึงเพียงนี้เลย”ซ่งรั่วเจินเลิกคิ้วเรียวยาวดุจกิ่งหลิวขึ้นเล็กน้อย ความรู้สึกอ่อนไหวทำให้นางจับได้ทันทีว่าภายในนี้มีปัญหาไม่ถูกต้อง!ผิดปกติมาก!กู้หรูเยียนพยักหน้ารับ “จืออวี้เป็นคนเช่นไร ข้าย่อมรู้ดี เขาอายุไม่น้อยแล้วก็จริง แต่ไม่เคยเปิดใจต่อเรื่องนี้มาโดยตลอด”“ที่ผ่านมาเอ่ยถึงเรื่องแต่งงานของเขา เขาก็มักหาทางหนีหายไปตลอด ไม่เคยมีทีท่าสนใจเองเลยสักครั้ง แต่ตอนนี้แม้มิใช่เพื่อเรื่องแต่งงานของตัวเอง กลับถึงกับคิดหาทางจับคู่หญิงสาวคนหนึ่งกับจิ่งเซิน นี่ต้องมีปัญหาแน่!”เอ่ยถึงตรงนี้ กู้หรูเยียนก็ครุ่นคิด ก่อนพูดขึ้นว่า “คงไม่ใช่ว่าหญิงสาวคนนี้หรือไม่ก็ตระกูลของนางเคยช่วยชีวิตเขาไว้หรอกกระมัง!”ซ่งรั่วเจิน “???”ความคิดของมารดาตนนี้ช่าง...“หากมิใช่บุญคุณครั้งใหญ่ ด้วยนิสัยของจืออวี้ ไฉนเลยจะยอมทำเรื่องเช่นนี้”กู้หรูเยียนคิดว่าการวิเคราะห์ของตนมีเหตุผล หากไม่ใช่บุญคุณใหญ่หลวง ก็คงไม่มีทางทำให้ลูกชายคนนี้ลงแรงออกหน้าถึงเ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1538

    หร่วนเนี่ยนถังคิดไม่ถึงเลยว่าซ่งรั่วเจินเพียงออกไปครั้งหนึ่งจะยังหอบหิ้วของฝากกลับมาด้วย ทำให้นางรู้สึกเก้อเขินขึ้นมา“น้องหญิงห้า เจ้าเปลืองเงินอีกแล้ว”ซ่งรั่วเจินยิ้มบางๆ “ของเหล่านี้มิได้มีราคาอะไรมากมาย เป็นเพียงน้ำใจจากข้าเท่านั้นเอง”“กำไลลูกปัดเส้นนี้ ข้าเห็นตอนเดินเล่นในตลาด เพียงข้าได้เห็นแวบเดียวก็รู้สึกว่าช่างเหมาะกับพี่สะใภ้ใหญ่กับพี่สะใภ้รอง ข้าเองก็ซื้อมาไว้สองเส้น เวลาสวมที่ข้อมือแล้วดูสวยดีทีเดียว”บัดนี้ลั่วชิงอินกำลังตั้งครรภ์ ส่วนพี่สะใภ้รองก็เพิ่งแต่งงาน อีกไม่นานก็คงมีลูกเช่นกันเหตุผลที่ซ่งรั่วเจินเลือกซื้อกำไลนี้มา นอกจากเพราะความงามแล้ว ยังเพราะกำไลสามารถกักเก็บพลังวิญญาณได้นางได้ปลุกเสกกำไลทั้งสองเส้นไว้แล้ว หากสวมติดตัวก็สามารถคุ้มครองให้ปลอดภัยได้ลั่วชิงอินมองกำไลลูกปัดสีเหลืองตรงหน้า ลูกปัดใสกระจ่างวาววับ อันที่จริงปกตินางก็เคยเห็นกำไลลักษณะนี้มาบ้าง แต่เมื่อเทียบกับเส้นที่อยู่ตรงหน้า กลับรู้สึกว่าของที่เคยเห็นล้วนด้อยกว่ามากนัก“กำไลเส้นนี้ต้องมีค่ามิใช่น้อยแน่ๆ ดูแตกต่างจากที่ข้าเคยเห็น”หร่วนเนี่ยนถังพยักหน้าเสริม “ครั้งก่อนของขวัญที่น้องหญิงห

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1537

    “ศพส่งกลับไปเมืองหลวงแล้วหรือ?” ซ่งรั่วเจินเอ่ยถามขึ้นเสนาบดีศาลต้าหลี่พยักหน้า “กระหม่อมให้คนส่งกลับไปยังเมืองหลวงแล้ว อีกทั้งยังสั่งให้ตรวจสอบคนหายไปด้วย เพียงแต่อีกฝ่ายตัดสินใจทำลายศพให้สิ้นซากเช่นนี้ น่ากลัวว่ายากที่จะสืบอะไรออกมาได้”“รอพวกเรากลับไปก่อน ข้าขอดูศพสักหน บางทีอาจทำนายหาเบาะแสที่เป็นประโยชน์ออกมาได้บ้าง”แววตาของเสนาบดีศาลต้าหลี่พลันสว่างขึ้น “ถ้าเช่นนั้นก็ดีที่สุดแล้ว!”เซียวอ๋องเห็นท่าทางดีใจของเสนาบดีศาลต้าหลี่ก็อดหัวเราะพลางส่ายหน้าไม่ได้ พระชายาเหลียงอ๋องยังเคยพูดว่าสตรีไม่ควรสอดมือเข้ามายุ่ง แต่หารู้ไม่ว่า เสนาบดีศาลต้าหลี่กลับเฝ้ารอให้ซ่งรั่วเจินเข้ามามีส่วนร่วมยิ่งนัก“ถังเสวี่ยหนิงกลับไปพร้อมเหลียงอ๋องแล้วหรือ?”ซ่งรั่วเจินหันไปมองเซียวอ๋อง ถังเสวี่ยหนิงควรจะเกาะติดเซียวอ๋องไม่ปล่อย แต่กลับถูกสลัดหลุดไปได้อย่างง่ายดายเช่นนี้ กลับทำให้คนแปลกใจ“เหลียงอ๋องบอกว่าไม่สบาย จึงกลับไปพักฟื้นก่อน อีกทั้งพระชายาเหลียงอ๋องและคุณหนูถังนั้นเอะอะโวยวายเกินไป จึงไม่ได้โดยสารรถม้าคันเดียวกัน” เซียวอ๋องเอ่ยอธิบายเสนาบดีศาลต้าหลี่เสริมต่อว่า “ส่วนไต้ซือชิงเฟิง ถูกทิ้

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status