공유

บทที่ 1412

작가: จี้เวยเวย
นางรู้อุปนิสัยของคนในครอบครัวตนดีมาก เมื่อวานนางได้ยินคำพูดของบิดาและเหล่าแม่ทัพสนทนากัน พูดว่าไม่สามารถปล่อยอ๋าวเจี๋ยไปได้!

บัดนี้รอบกายมีคนไม่น้อย กลับมองไม่เห็นอ๋าวเจี๋ย ทุกคนล้วนขมวดคิ้ว

“ตกลงเกิดอันใดขึ้นกับอ๋าวเจี๋ยกันแน่? คนท้าประลองไม่ใช่เขาหรือ? เหตุใดถึงตอนนี้ยังไม่มาอีกเล่า?”

“ไม่ใช่เขารู้ว่าตนเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของซ่งเยี่ยนโจว นี่จึงหนีไปแล้วหรอกกระมัง?”

“หากอ๋าวเจี๋ยคนนั้นไม่มาจริงๆ นั่นก็พูดกลับไปกลับมาแล้ว คนของราชวงศ์ฉีเยว่น่าจะไม่ไร้ยางอายเพียงนี้หรอกกระมัง นั่นจะต้องขอคำอธิบายจากองค์ชายและองค์หญิง!”

ซ่งเยี่ยนโจวฟังเสียงสนทนารอบกาย ภายในใจรู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ชอบมาพากล

ในเมื่ออ๋าวเจี๋ยส่งคนมาลงมือกับเขา จะต้องไม่ปล่อยโอกาสประลองต่อสู้ทำให้เขาพ่ายแพ้ในวันนี้ไปแน่ เหตุใดยังไม่มาอีกเล่า?

ยิ่งไปกว่านั้นยังไม่เห็นเงาของเจ้าสามและเจ้าสี่อยู่ตลอด หนีไปที่ใดแล้ว?

ชั่วขณะกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น สายตาพลันสบเข้ากับสายตาเจือรอยยิ้มของน้องสาวตน

ซ่งรั่วเจินเห็นว่าซ่งเยี่ยนโจวมองตนเอง นี่จึงยิ้มพลางขยิบตาให้เขา วันนี้จะต้องตีอ๋าวเจี๋ยจนฉี่ราดไปให้ได้!

ทันใดนั้นซ่งเยี่ยนโจวเข้า
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1414

    อูจิ่งซั่วประกบมือ ใบหน้าเผยรอยยิ้มอ่อนน้อมถ่อมตน ภายในใจกลับเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันเขาถึงขั้นต้องรองรับอารมณ์นี้เพราะอูเยว่เอ๋อร์!“เกิดเป็นองค์หญิง จะต้องระวังคำพูดถึงจะถูก ก่อนหน้านี้พูดว่าพี่สะใภ้ข้าทำเรื่องเสื่อมเสียเกียรติ ข้าเห็นว่าทุกการกระทำทุกถ้อยคำขององค์หญิงล้วนไม่เหมาะสม”ฉู่อวิ๋นกุยพากู้ฮวนเอ๋อร์มารับชมความครึกครื้นในวันนี้ เห็นว่าเสด็จพี่ของตนเอ่ยปากแล้ว เขาย่อมไม่พลาดโอกาสนี้ไปอูเยว่เอ๋อร์นับเป็นตัวอะไร? ยังกล้าพูดว่าพี่สะใภ้ของเขา หาเรื่องถูกด่าโดยแท้!อูเยว่เอ๋อร์โมโหแทบตาย โชคดีใส่ผ้าคลุมหน้าปิดบังใบหน้าไว้ ทุกคนมองไม่เห็นสีหน้า หาไม่แล้วจะต้องได้เห็นใบหน้าบิดเบี้ยวของนางแน่!“อ๋าวเจี๋ย ตกลงวันนี้เกิดอันใดกับเจ้า?” อูจิ่งซั่วเอ่ยถามเรื่องนี้จะต้องหนีไม่พ้นสกุลซ่งแน่ ไม่มีหลักฐานย่อมพูดจาส่งเดชไม่ได้ แต่หากมีหลักฐานเล่า?ขอเพียงมีหลักฐาน สกุลซ่งจะต้องมอบคำอธิบายให้พวกเขา!อ๋าวเจี๋ยมีโทสะสุมทรวงตั้งนานแล้ว ในเวลาปกติมีเพียงเขารังแกผู้อื่น ไฉนเลยจะถูกคนรังแกอย่างอนาถเช่นนี้?“องค์ชาย วันนี้ตอนกระหม่อมมา บังเอิญได้พบคนสองกลุ่ม คนสองกลุ่มนี้มีวรยุทธ์สูง เพียงโผล่

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1413

    จากนั้นชั่วขณะอ๋าวเจี๋ยเดินเข้ามา ทั้งหมดล้วนเงียบไปในทันใดสายตาทุกคู่ตกลงบนตัวเขา สีหน้างุนงงและตกตะลึงพรึงเพริด ทว่านอกจากความตกตะลึงแล้วยังมีความเย้ยหยันของทุกคนอีกด้วย“ฮ่าๆ นี่อ๋าวเจี๋ยถูกคนตีมาหรือ?”“ก็เพียงท่าทางเย่อหยิ่งของเขาเมื่อวานนี้ ข้ารู้อยู่แล้วว่าจะต้องมีปัญหาไม่น้อย บัดนี้ถูกตีก็สมควรแล้ว ก็ไม่รู้ว่าผู้กล้ามากคุณธรรมท่านใดลงมือ สมควรจริงๆ!”ไป๋จื่อและชิงเถิงหันหน้ามองกัน ต่อให้คนของพวกนางลงมือหนักมากเพียงใด แต่ก็ไม่ตีคนจนกลายเป็นเช่นนี้ ตอนนี้เกิดอันใดขึ้นกันแน่?ซ่งรั่วเจินและฉู่จวินถิงกลับคลี่ยิ้มอย่างรู้ใจ ตกลงเพราะเหตุใดจึงกลายเป็นเช่นนี้ อันที่จริงเดาได้ไม่ยากซ่งเยี่ยนโจวมองใบหน้าบวมจมูกเขียวของอ๋าวเจี๋ย ภายในสายตาสะท้อนรอยยิ้มวูบหนึ่ง นี่ล้วนเป็นคนในครอบครัวห่วงใยเขา พูดว่าไม่ซาบซึ้งใจกลับเป็นเรื่องเท็จอูเยว่เอ๋อร์เห็นอ๋าวเจี๋ยถูกตีจนกลายเป็นเช่นนี้ สีหน้าเปลี่ยนไปโดยพลัน “ราชวงศ์ของพวกเจ้ารังแกคนเกินไปแล้ว!”“ซ่งเยี่ยนโจวไม่ยอมแพ้ ถึงขั้นส่งคนไปทำร้ายอ๋าวเจี๋ยก่อนเวลาท้าประลอง ต่อให้ได้รับชัยชนะ หรือว่านี่ยังไม่ใช่ชนะอย่างไม่สง่างามอีกหรือ?”จากนั้น

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1412

    นางรู้อุปนิสัยของคนในครอบครัวตนดีมาก เมื่อวานนางได้ยินคำพูดของบิดาและเหล่าแม่ทัพสนทนากัน พูดว่าไม่สามารถปล่อยอ๋าวเจี๋ยไปได้!บัดนี้รอบกายมีคนไม่น้อย กลับมองไม่เห็นอ๋าวเจี๋ย ทุกคนล้วนขมวดคิ้ว“ตกลงเกิดอันใดขึ้นกับอ๋าวเจี๋ยกันแน่? คนท้าประลองไม่ใช่เขาหรือ? เหตุใดถึงตอนนี้ยังไม่มาอีกเล่า?”“ไม่ใช่เขารู้ว่าตนเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของซ่งเยี่ยนโจว นี่จึงหนีไปแล้วหรอกกระมัง?”“หากอ๋าวเจี๋ยคนนั้นไม่มาจริงๆ นั่นก็พูดกลับไปกลับมาแล้ว คนของราชวงศ์ฉีเยว่น่าจะไม่ไร้ยางอายเพียงนี้หรอกกระมัง นั่นจะต้องขอคำอธิบายจากองค์ชายและองค์หญิง!”ซ่งเยี่ยนโจวฟังเสียงสนทนารอบกาย ภายในใจรู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ชอบมาพากลในเมื่ออ๋าวเจี๋ยส่งคนมาลงมือกับเขา จะต้องไม่ปล่อยโอกาสประลองต่อสู้ทำให้เขาพ่ายแพ้ในวันนี้ไปแน่ เหตุใดยังไม่มาอีกเล่า?ยิ่งไปกว่านั้นยังไม่เห็นเงาของเจ้าสามและเจ้าสี่อยู่ตลอด หนีไปที่ใดแล้ว?ชั่วขณะกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น สายตาพลันสบเข้ากับสายตาเจือรอยยิ้มของน้องสาวตนซ่งรั่วเจินเห็นว่าซ่งเยี่ยนโจวมองตนเอง นี่จึงยิ้มพลางขยิบตาให้เขา วันนี้จะต้องตีอ๋าวเจี๋ยจนฉี่ราดไปให้ได้!ทันใดนั้นซ่งเยี่ยนโจวเข้า

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1411

    ทันใดนั้นสามพ่อลูกสบตากันแวบหนึ่ง จากนั้นเผยรอยยิ้มรู้ใจหลังผ่านเรื่องก่อนหน้านี้ไป พวกเขาล้วนเข้าใจดี แทนที่จะให้คนอื่นเล่นงาน ไม่สู้เล่นงานคนอื่นคำพูดที่ว่ากลศึกไม่รังเกียจเล่ห์เหลี่ยม ต่อให้ตอนนี้ไม่อยู่ในสนามรบ แต่ก็ไม่อาจดูเบาความไร้ยางอายของอีกฝ่ายได้มีเพียงหร่วนเนี่ยนถังรู้สึกได้เปิดหูเปิดตายามมองภาพนี้ ทั้งหมดคล้ายไม่เป็นไปตามที่นางคิด กลับทำให้คนรู้สึกวางใจเป็นพิเศษ คล้ายถูกคนดึงระยะห่างเข้าหาโดยไม่รู้ตัว ชิดใกล้มากขึ้นไม่น้อย“น่าเสียดายพี่สะใภ้ใหญ่ตั้งครรภ์ ไม่สามารถไปด้วยกันได้ ระหว่างทางจะเป็นเหมือนอย่างที่ท่านบอกหรือไม่ พวกเขาจะดักซุ่มโจมตีกระนั้น?”หร่วนเนี่ยนถังมองลั่วชิงอินที่กำลังกังวล คิดว่าแม่สามีพูดมีเหตุผลอย่างมาก ตอนนี้นางกำลังตั้งครรภ์ จะต้องระวังมากหน่อยซ่งอี้อันมองท่าทางแปลกใจของฮูหยินตน พูดยิ้มๆ “อีกเดี๋ยวเจ้าก็จะได้รู้ความจริงแล้ว”จากนั้นขบวนคนก็ออกเดินทาง ซ่งเยี่ยนโจวเดินอยู่ด้านหน้าสุด พวกซ่งหลินจงใจเว้นระยะห่างช่วงหนึ่งผ่านไปได้ไม่นาน ในบริเวณห่างไกลแห่งหนึ่งก็ได้เห็นคนชุดดำหนึ่งกลุ่มโผล่พรวดออกมาตอนพวกเขาเห็นว่าซ่งเยี่ยนโจวปรากฏตัวเพียงลำ

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1410

    เขาไม่เคยพบคนแรงมากเพียงนี้มาก่อน รู้สึกเพียงว่าเพียงฝ่ามือเดียว กระดูกเขาก็ใกล้จะแหลกออกจากกันแล้ว!ซ่งจิ่งเซินมองท่าทางลงมืออย่างไร้เมตตาของซ่งจืออวี้ เพียงรู้สึกสงสัยว่าคนผู้นี้จะวู่วามชั่วขณะจนตีคนตายไปหรือไม่!นี่หากตายไป พี่ใหญ่ก็ไม่สามารถแก้แค้นด้วยตนเองได้แล้วไม่ใช่หรือ?“พอแล้ว ถอย!”ซ่งจืออวี้ได้ยินเสียงเตือนของซ่งจิ่งเซิน แม้รู้สึกว่ายังตีได้ไม่หนำใจ แต่ก็พาคนถอยกลับไปอย่างไม่ลังเล!อ๋าวเจี๋ยเห็นกลุ่มคนหนีไปอย่างว่องไวไม่เห็นแม้แต่เงา รู้สึกอึดอัดคับข้องใจอย่างที่สุด!เหตุใดคนของราชวงศ์ฉู่โยวไร้ยางอายถึงเพียงนี้!ตีเรียบร้อยแล้วก็หนีไป ตกลงอีกฝ่ายมีฐานะเยี่ยงไรเขาก็จำไม่ได้!ครั้งนี้ สองสามคนนอนอยู่บนพื้น ไม่อาจลุกขึ้นในทันทีเลยได้ทีแรกโมโหเกรี้ยวกราดอยากไปสั่งสอนซ่งเยี่ยนโจวดีๆ สักที ปรากฏว่ายังไม่ทันถึงสนามประลองยุทธ์ก็ถูกสั่งสอนถึงสองยกแล้วพวกที่มาด้วยกันล้วนนึกเสียใจภายหลังขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ หากรู้ว่าจะเป็นเช่นนี้ วันนี้พวกเขาก็หาเหตุผลไม่มาแล้วทีแรกคิดว่าเป็นงานง่าย ใครคิดเล่าว่าต่อมาจะถูกตีอยู่ตลอดเช่นนี้ ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้ยังถูกตีจนกลายเป็นเช่นนี้ไปแล

  • ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง   บทที่ 1409

    ซ่งจิ่งเซินสบมองท่าทางเปี่ยมไปด้วยความสงสัยของซ่งจืออวี้ก็รู้สึกไม่น่าไว้ใจสักเท่าใดอุปนิสัยของเจ้าสามเป็นเช่นไร เขารู้ดีมากนัก ทำร้ายอ๋าวเจี๋ยสักทีเป็นความคิดของพวกเขา แต่หากมาผิดที่ นั่นก็คือพลาดโอกาสครั้งใหญ่ไป!“พวกเจ้าไปสืบดูสักหน่อย มาผิดตำแหน่งที่อ๋าวเจี๋ยอยู่หรือไม่”ซ่งจิ่งเซินออกคำสั่งผู้อยู่ใต้อาณัติข้างกาย หากสถานที่ไม่ผิดแล้วล่ะก็ อิงตามเวลานัดหมาย อ๋าวเจี๋ยน่าจะมาแล้วถึงจะถูกจากนั้น ตอนผู้อยู่ใต้อาณัติเตรียมไปสืบ ก็ได้เห็นคนกลุ่มหนึ่งเดินทางมาจากทางด้านหน้า“มาแล้ว! เป็นพวกอ๋าวเจี๋ยขอรับ!”ดวงตาซ่งจืออวี้ทอประกายวูบหนึ่ง เขาก็บอกแล้วตนเองสืบข่าวมาไม่ผิดจากนั้น หลังทั้งสองคนได้เห็นสภาพน่าสงสารของอ๋าวเจี๋ยก็สบตากันแวบหนึ่งอย่างอดไม่ได้ สีหน้าเปี่ยมคำว่าไม่เข้าใจ“ดูท่าแล้วคนผู้นี้เป็นที่รังเกียจของทุกคนในเมืองหลวงพวกเรา พวกเรายังไม่ทันลงมือ เหตุใดคนผู้นี้ก็ถูกตีจนกลายเป็นเช่นนี้ไปแล้วเล่า?”ซ่งจืออวี้นึกสนุกขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ ในฐานะพี่น้องแท้ๆ เขารู้ดีมากว่าก่อนหน้านี้พี่ใหญ่ต้องลำบากมากเพียงใด ทั้งหมดล้วนเป็นเพราะอ๋าวเจี๋ย!บัดนี้อ๋าวเจี๋ยเป็นฝ่ายมาหาพวกเขาก่

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status