บทที่ 1696

กงชินอ๋องเห็นฮูหยินตนเองมีความยินดีปรีดาถึงเพียงนี้ ย่อมตอบรับด้วยความเต็มใจ “หากเป็นเช่นนั้นย่อมเป็นเรื่องดีอย่างยิ่ง”

เพราะเหตุนี้ ทุกคนรอบบริเวณนั้นจึงได้เห็นว่าครอบครัวกงชินอ๋องและครอบครัวของจวนแม่ทัพซ่งพบปะกันอย่างรื่นเริงเป็นกันเอง ช่างเป็นภาพที่คล้ายกับว่าที่ญาติของสองสกุลมาพบหน้ากันอย่างชื่นมื่น เตรียมพูดคุยเรื่องหมั้นหมายกันอย่างมีความสุข

“ฉิวโหว ท่านอยากไปด้วยกันหรือไม่?” ซ่งหลินถามขึ้นมาประโยคหนึ่งอย่างมีมารยาท

“ไม่ดีกว่า” ฉิวโหวโบกมือปฏิเสธทันที ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม “ข้าซาบซึ้งในน้ำใจของท่านแม่ทัพซ่งยิ่งนัก คุณหนูรองฉู่และคุณชายสามของพวกท่านเป็นคู่ที่เหมาะสมกันอย่างยิ่ง”

“ไว้ถึงวันพิธีสมรสเมื่อใด พวกเราจะไปร่วมดื่มสุรามงคลด้วยอย่างแน่นอน”

ซ่งหลินพยักหน้ารับพร้อมรอยยิ้ม “ดี ๆ ถึงครานั้นแล้วท่านต้องไปให้ได้นะ”

ทุกคนเห็นท่าทีแสดงความยินดีของจวนฉิวเช่นนี้ ย่อมเข้าใจทันทีว่าข่าวลือก่อนหน้านี้ทั้งหมดล้วนเป็นเรื่องเท็จ

หากเป็นเรื่องจริง ความสัมพันธ์ของทั้งสองฝ่ายควรจะอึดอัดกระอักกระอ่วน มีหรือจะแสดงความยินดีจากใจจริงเช่นนี้?

ชั่วขณะนั้น ทุกคนยิ่งรู้สึกหมดคำพูดกับกวนเยี่