แชร์

4. อยากอ่อยเสือ

ผู้เขียน: รินธารา
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-01-07 15:05:48

“บอกไม่ชอบเด็กๆ แต่มองตาเป็นมันเลยนะครับคุณฟราน” เมทีเอ่ยแซวออกไปอย่างรู้ทัน เพราะเห็นสายตาของฟรานติโน่แล้ว เขารู้เลยว่าเด็กสาวคนเมื่อกี้ คงจะโดนใจฟรานติโน่ใช่น้อย

“ฉันก็แค่มอง ไม่ได้จะเอาสักหน่อย นายหุบปากแล้วก็รีบตามมาเถอะน่า อย่ามัวแต่พูดมาก” ฟรานติโน่บอกไปก็เดินตามพระพายไปจนถึงห้องรับแขก ก่อนจะนั่งพูดคุยเรื่องรายละเอียดต่างๆเพื่อจะขึ้นไปแนะแนวให้กับนักศึกษา จากนั้นก็ออกไปนั่งรอในห้องอบรมทันที

ด้านพิชชาภาพอมาถึงห้องอบรมก็มองหาเพื่อนของเธอทั้งสองคน ปกติพวกเธอจะนั่งด้านหลังทุกครั้งที่เข้าเรียนหรืออบรม แต่ทำไมครั้งนี้พอมองไปด้านหลังเธอไม่เห็นเพื่อนของเธอนะ

“ยัยพิช ทางนี้” ปัทมาเห็นเพื่อนสาวยืนมองหาพวกเธออยู่ก็รีบเอ่ยเรียก เพราะวันนี้นภัทรไม่ยอมนั่งข้างหลัง เพราะอยากจะมานั่งด้านหน้าเพื่อที่จะได้เห็นฟรานติโน่ใกล้ๆ

“พวกแกคิดยังไงถึงมานั่งตรงนี้เนี่ย ฉันก็มองหาตั้งนาน” พิชชาภาเดินเข้าไปหาเพื่อนทั้งสองก็มีหนุ่มๆมองเธอตาเป็นมันส์แต่เธอก็ไม่ได้สนใจใคร พอถึงที่นั่งแล้วเธอก็เอ่ยถามเพื่อนออกไปทันทีว่าทำไมถึงมานั่งตรงนี้

“ก็แฟนแกมันอยากจะมานั่งข้างหน้าน่ะสิ กลัวจะไม่ได้เห็นผัว เอ้ย กลัวจะไม่ได้ความรู้” ปัทมาเอ่ยแขวะออกไปอย่างลืมตัว ก่อนจะแก้ใหม่ให้ถูกต้อง เพราะตอนนี้มีเพื่อนๆอยู่หลายคน เธอจะต้องทำเหมือนว่านภัทรกับพิชชาภาคบกันจริงๆ

“แป้ง” นภัทรมองอย่างเตือนๆเพื่อนสาว เพราะตอนนี้เขาแอ๊บแมนอยู่ มันมาพูดแบบนี้เดี๋ยวคนเขาก็รู้หมดสิว่าจริงๆแล้วเขาเป็นอะไร

“พอๆ หาเรื่องกันได้ตลอดจริงๆพวกแกเนี่ย ส่วนแกก็เก็บอาการหน่อยไอ้ต้น” พิชชาภาพูดไปก็นั่งแทรตรงกลางทันที ก่อนจะแอบคิดถึงฝรั่งคนเมื่อกี้ที่เธอชน เขาจะต้องเป็นแขกของอาจารย์ที่จะมาอบรมพวกเธอวันนี้แน่ๆ แสดงว่าเดี๋ยวเธอก็จะได้เจอเขา

“เห้ยแก คุณฟรานมาแล้วอ่ะ หล่อวัวตายควายล้มจริงๆ พ่อของลูกชัดๆ” นภัทรเอ่ยพูดไปเบาๆให้เพื่อนสาวทั้งสองได้ยิน ก่อนจะมองไปที่มุมประตูที่มีหนุ่มหล่อเดินตามอาจารย์ของเขาเข้ามาพร้อมกับนั่งลงที่โซฟารับแขก พิชชาชาก็หันไปมองเธอก็เห็นว่าเป็นคนเดียวกันกับที่เธอชนเมื่อกี้ ก็แอบมองเขาอย่างเขินๆ เพราะเมื่อกี้เธอได้สัมผัสตัวตนของเขาแบบใกล้ชิดจนตอนนี้ยังสงสัยอยู่เลยว่ามันขนาดเท่าไหร่

“คนนี้หล่อจริงอ่ะแก โอ้ยมดลูกฉันสั่นสู้เลยอ่ะ” ปัทมาเอ่ยพูดออกไปขณะมองไปที่คนที่เพื่อนหนุ่มพูดถึง เธอไม่แปลกใจเลยว่าทำไมนภัทรถึงคลั่งไคล้ผู้ชายคนนี้หนัก ที่แท้ก็หล่อเท่ละลายใจแบบนี้นี่เอง

“เห็นหล่อๆรวยๆหน่อยไม่ได้เลยนะแป้ง นั่นมันว่าที่พ่อของลูกฉัน พวกแกห้ามคิด” นภัทรเอ่ยตอบไปอย่างหวงๆ ก่อนจะมองเพื่อนสาวด้วยสายตารู้ทัน

“ถึงฉันไม่คิด คนอื่นเขาก็คิด แกดูสิสาวๆมองเขากันใหญ่ แล้วแกคิดว่าเขาจะมองเกย์แอ๊บแมนแบบแกไหมคะ” ปัทมาเอ่ยบอกไปก็หันไปมองที่ฟรานติโน่ต่อ แล้วก็ต้องรำคาญเมื่อมีสาวๆนักศึกกำลังมองไปที่ฟรานติโน่อย่างสนใจเช่นกัน

“ชะนีพวกนี้ก็ได้แค่มองแหละ เพราะเท่าที่ฉันรู้มาเขาไม่ชอบสาวๆรุ่นเราเท่าไหร่ เขาชอบแบบมีประสบการณ์อะไรแบบนี้นั้นมากกว่าว่ะ พวกแกอ่ะหมดสิทธิ์ที่จะคิด” นภัทรเอ่ยบอกไป เพราะข่าวของฟรานติโน่ออกบ่อยมาก จนเขารู้เลยว่าฟรานติโน่ชอบสาวๆแนวไหน

“แล้วถ้าฉันอ่อย แกคิดว่าเขาจะสนใจฉันไหมต้น” พิชชาภาพูดออกไปก็มองไปที่ฟรานติโน่ด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ เพราะเธอคิดว่าเขาก็น่าจะสนใจเธอบ้าง เพราะตอนที่ล้มไปเมื่อกี้เขาก็มองเธอเหมือนกัน

“แกคิดจะทำอะไรยัยพิช อย่าบอกนะว่าแกคิดจะจับไฮโซแบบที่ไอ้ต้นมันพูด” ปัทมาพูดออกไปอย่างรู้ทัน เพราะร้อยวันพันปีพิชชาภาเคยสนใจผู้ชายก่อนที่ไหนกัน แบบนี้มันต้องมีอะไรแน่

“แกล้อเล่นใช่ไหมพิช” นภัทรเอ่ยถามพร้อมกับมองเพื่อนสาวอย่างไม่อยากจะเชื่อ เพราะเขาก็ไม่เคยเห็นพิชชาภาพูดแบบนี้ออกมาเลยสักครั้ง

“ฉันก็แค่คิดเล่นๆ ว่าถ้าฉันอ่อยเขาจริงๆ แกว่าเขาจะสนใจฉันไหม ” พิชชาภาหันมาพูดกับเพื่อนทั้งสองคนอย่างแถไถไป เพราะเธอก็แค่คิดเท่านั้น

“นั่นน่ะเสือตัวพ่อเลยนะแก ฉันชอบเขาเพราะว่าเขาหล่อก็จริงนะแก แต่ฉันไม่อยากจะสนับสนุนแกหรือยัยแป้งให้อ่อยเขาเลยอ่ะ ฉันว่าพวกแกสู้ไม่ไหวหรอก เพราะสาวๆที่เคยขึ้นเตียงกับเขาเม้าท์ว่าเขาเซ็กส์จัดน่าดูอ่ะ ซิงๆอย่างพวกแกโดนไปล่ะก็ตายคาเตียงแน่ เพราะฉะนั้นหยุดความคิดนั้นกันด้วยนะครับ” นภัทรกระซิบบอกไปด้วยสีหน้าจริงจัง เพราะกลัวเพื่อนสาวจะคิดจริงจังขึ้นมาจึงเอ่ยเตือนๆไว้ก่อน

“ เขาก็ดูดีออก เป็นฉันนะจะยอมพรีกายถวายตัวให้ฟรีๆเลย” ปัทมาเอ่ยเสริมออกไป เพราะเธอก็เห็นว่าฟรานติโน่ก็ดูไม่ได้มีพิษภัยอะไร ออกจะดูน่ากินซะด้วยซ้ำ

“พวกแกไม่รู้อะไร เห็นนิ่งๆแบบนี้หื่นมากเลยนะขอบอก ขืนพวกแกยอมพรีกายให้เขาไปฉันว่างงานนี้มีแหกกันบ้างล่ะ แล้วหยุดความคิดพวกแกไปเลยนะ ดูปากเพื่อนนะครับว่า ผู้ชายคนนี้อันตรายอย่าคิดจะยุ่งเชียว และที่สำคัญเขาก็มีคู่หมั้นแล้วด้วย ” นภัทรเอ่ยบอกไป เพราะที่ผ่านมาไม่เคยมีใครหยุดผู้ชายคนนี้ได้เลยสักคน ขนาดคู่หมั้นของเขายังหยุดเขาไม่ได้เลย นับประสาอะไรกับสาวๆคนอื่นๆ

“อ่าวเหรอ นึกว่ายังโสดซะอีก แบบนี้ฉันก็ต้องกลับมาซบอกเก้งแบบแกอีกแล้วสินะ” พิชชาภาพูดไปอย่างเสียดาย เพราะคิดว่าเขายังโสดอยู่ ก่อนจะเอนหัวซบไหล่ของเพื่อนหนุ่มเล่นๆ เพราะถ้าเขายังโสดอยู่เธอก็จะอ่อยดูสักหน่อย แต่นี่เขามีคู่หมั้นแล้วเธอควรจะเลิกคิดเรื่องนี้ไปซะ

“เฟอร์เฟคแบบนี้แกคิดว่าจะเหลือหรือไง” นภัทรเอ่ยบอกไปก็ยิ้มอย่างขำๆ เพราะคิดว่าเพื่อนสาวแค่คิดเล่นๆไม่ได้จริงจัง

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • ทาสสวาทอสูรเถื่อน   ตอนจบ

    ด้านแฟรงก์และพลอยลดาก็นั่งแอบอยู่ที่ห้องของแฟรงก์ เพราะว่าห้องนอนของแฟรงก์มันมีระเบียงมองไปที่สระว่ายน้ำแบบชัดเจน และพวกเขาก็เชื่อมสายไฟต่างๆให้มาอยู่ในห้องของแฟรงก์ เพื่อสะดวกต่อการเซอร์ไพร์สครั้งนี้ ส่วนคนที่แฟรงก์ให้มันจัดการ เขาก็ให้กลับตั้งแต่ครึ่งช่วโมงก่อนหน้านี้ไปหมดแล้วด้านฟรานติโน่ก็พาพิชชาภาเดินออกมาแล้วคอยพยุงเธอมาจนถึงสระว่ายน้ำที่ถูกตกแต่งไปด้วยลูกโป่งพร้อมมีแสงสีหลากสีสวยงามอยู่รอบๆ ก่อนจะส่งสัญญาณบอกกับน้องชายที่อยู่กับพลอยลดาให้ทำตามแผน ด้วยการปิดไฟที่สระว่ายน้ำทั้งหมดเพื่อเขาจะเปิดตาของพิชชาภา“พี่ฟรานจะทำอะไรคะ เมื่อไหร่จะถึงสักที” พิชชาภาที่ถูกปิดตาเอ่ยถามออกไปอย่างตื่นเต้นว่าฟรานติโน่กำลังจะทำอะไรเธอถึงพาเธอปิดตาแล้วเดินมานานขนาดนี้“เดี๋ยวก่อนนะคนดี ยืนตรงนี้แปปนึงนะครับ” ฟรานติโน่พูดเสียงเพราะก็ยิ้มมุมปากก่อนจะมองไปรอบๆที่ไฟทั้งหมดถูกปิดแล้วจนมันมืด เขาก็เอามือเอื้อมไปปลดผ้าปิดตาของพิชชาภาออกมา“ลืมตาได้แล้วคนดี” ฟรานติโน่บอกไป พิชชาภาก็ค่อยลืมตามาก็เห็นฟรานติโน่ยืนยิ้มใส่เธออยู่“มีอะไรกันคะ ทำไมต้องปิดตาพิชด้วย” พิชชาภาเอ่ยถามอย่างสงสัย ก่อนจะเห็นว่ามันมืดมาก

  • ทาสสวาทอสูรเถื่อน   137. ช่วงเวลาพิเศษ

    พอเช้าของอีกวันฟรานติโน่และแฟรงก์ก็พาพิชชาภาเดินทางไปส่งพลอยลดาที่บ้านของอลิซ่าผู้ดูแลพลอยลดาที่นี่โดยรถสปอตคันหรู เพื่อเข้าไปพูดคุยเกี่ยวกับการย้ายที่อยู่ของพลอยลดาให้มาอยู่ในความดูแลของฟรานติโน่ แต่ก็เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น กว่าฟรานติโน่และแฟรงก์จะเคลียร์ปัญหากับอดัมและอลิซ่าเสร็จก็นานเป็นชั่วโมง จากนั้นก็ช่วยกันขนของใช้ส่วนตัวของพลอยลดาออกมาบางส่วน แล้วก็กลับมาที่บ้านของฟรานติโน่“ช่วงที่พี่ยังอยู่ที่นี่พลอยก็พักห้องนั้นไปก่อนนะ เดี๋ยวถ้าพี่กับพิชกลับไทยไป พลอยก็ค่อยย้ายมาอยู่ห้องนี้ก็แล้วกันนะ ส่วนเรื่องที่พักเดี๋ยวพี่จะให้ไอ้แฟรงก์มันจัดการให้ ไม่ต้องห่วงนะ พิชพาน้องเอาของไปเก็บที่ห้องก่อนเถอะ” ฟรานติโน่บอกทั้งสองสาวไปด้วยรอยยิ้มเอ็นดู เพราะวันนี้เด็กสาวเจอแต่เรื่องไม่ดี เขาจึงพยายามพูดดีกับเธอให้เหมือนพี่ชายคนหนึ่งควรจะทำ“ไปกันเถอะยัยพลอย มาพี่ช่วยถือ” พิชชาภาเอ่ยพูดไปเสียงอ่อน ก็ช่วยน้องสาวที่ใบหน้าเศร้าเดินเข้าไปที่ห้องของน้องสาว พอแฟรงก์เห็นสองสาวเดินเข้าไปให้ห้องแล้ว เขาก็เอ่ยถามพี่ชายทันที“อ่าวเฮีย ทำไมเฮียไม่ไปจัดการเองอ่ะ ผมก็มีงานต้องทำนะครับ ไม่ได้มีเวลาไปทำอะไรให้ใคร โ

  • ทาสสวาทอสูรเถื่อน   136. เพื่อนใหม่

    หลังจากนั้นทั้งสองก็หลับพักผ่อนจนเกือบเย็น ตื่นมาอีกทีก็เกือบจะหกโมงเย็นกว่าทั้งสองจะออกมาหาแฟรงก์และพลอยลดาที่ในบ้านหลังนี้ด้วย“อ่าวยัยพลอยทำไมมานั่งคนเดียว แล้วพี่แฟรงก์ล่ะ” พิชชาภาเดินออกมาจากห้องแล้วเดินไปที่ห้องโถงกลางบ้านก็เจอน้องสาวกำลังนั่งทำหน้ายักษ์อยู่ จึงเอ่ยถามออกไป“ไม่รู้สิคะ ป่านนี้คงนอนอืดตายแล้วมั้งคะ” พลอยลดาเอ่ยบอกไปด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เพราะยิ่งเธอนึกถึงตอนที่เขามาแอบมองเธอเล่นน้ำ แล้วเขาก็เล่นกับเจ้านั่นของเขา ยิ่งนึกถึงเหตุการณ์เมื่อตอนบ่ายเธอก็อดโมโหไม่ได้“ยัยพลอย พี่แฟรงก์เขาแก่กว่าเราตั้งกี่ปี เคารพเขาบ้างสิเราน่ะ อีกอย่างต่อไปเราต้องอยู่กับพี่แฟรงก์ที่นี่ เพราะฉะนั้นเราต้องทำตัวดีๆกับพี่เขา เข้าใจไหม” พิชชาภาเอ่ยดุน้องสาวไปอย่างเตือนๆ เพราะยังไงแฟรงก์ก็อายุมากกว่าน้องสาวของเธอ“เคารพคนแบบนั้นไปทำไมล่ะคะ พี่พิชรู้ไหมว่าอีตานั่นมัน” พลอยลดาที่โมโหอยุ่พูดออกไปอย่างลืมตัว ก่อนจะหยุดพูดไปเพราะกลัวว่าพี่สาวจะเป็นห่วงมากกว่าเดิม“ทำไม พี่แฟรงก์ทำอะไรเรา บอกพี่มานะ” พิชชาภาเริ่มทำหน้าเครียดแบบจริงจัง พร้อมกับจ้องมองน้องสาวอย่างจับผิด“เปล่าค่ะ เขาก็แค่ชอบพูดกวนพลอย

  • ทาสสวาทอสูรเถื่อน   134. อยู่ไหนก็หื่น 18+

    ด้านฟรานติโน่ที่เขามารอพิชชาภาในห้องก็กระตุกยิ้มมุมปากเมื่อเขาคิดแผนอะไรดีๆออกแล้ว ว่าเขาควรจะเอาเวลาที่อยู่ที่นี่ทำอะไรดี แต่ก่อนที่เขาจะโทรหาเมที เขาจึงแอบส่งข้อความให้น้องชายช่วยดูแลน้องสาวของพิชชาภาระหว่างที่พวกเขาจะพักผ่อน จากนั้นเขาก็เดินไปล็อคประตูห้องแล้วเลือกที่จะโทรหาเมทีทันที“ว่าไงครับคุณแฟรงก์ มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ” เมทีรับสายแล้วกรอกเสียงพูดไปอย่างเป็นกันเอง ก่อนจะคิดในใจว่าเจ้านายของเขาคงจะมีงานด่วนให้เขาทำแน่ๆถึงโทรมาเร็วขนาดนี้ ทั้งที่พึ่งจะกำลังถึงอเมริกา“มีแน่ๆ ฉันจะเซอร์ไพร์สขอเมียฉันแต่งงานที่นี่” ฟรานติโน่เอ่ยบอกออกไปก็คิดไปพร้อมกับรอยยิ้มที่ฉายออกมาอย่างอดไม่ได้ว่าพิชชาภาจะมีความสุขขนาดไหนถ้าเขาทำอะไรมุ้งมิ้งแบบนี้ให้เธอ“อะไรนะครับ นี่คุณฟรานจะขอคุณพิชแต่งงานที่นั่นเหรอครับ แต่คุณฟรานกับคุณพิชแต่งงานกันแล้วนิครับจะขอแต่งงานกันไปทำไมล่ะครับ ยังไงก็จดทะเบียนกันแล้วนิครับ” เมทีเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ เพราะทั้งสองก็จดทะเบียนสมรสกันไปแล้ว ทำไมต้องมาทำเซอร์ไพร์สอะไรอีก“ฉันไม่แปลกใจเลยว่าทำไมแกถึงไม่มีเมียจนถึงอายุปูนนี้ ไม่มีความโรแมนติกเลยนะแกเนี่ย ถึงฉันกับพิชจะจดท

  • ทาสสวาทอสูรเถื่อน   133. มองอะไร

    หลังจากนั้นทั้งสี่คนก็นั่งรถเดินทางไปยังบ้านของฟรานติโน่ที่อยู่ในเมืองฮอลลีวูดซึ่งมันเป็นเมืองที่อยู่ในลอสแองเจลิสอีกที แต่ก็ถือว่าเป็นเมืองที่มีชื่อเสียงอยู่เหมือนกัน นั่งรถมาครึ่งชั่วโมงก็ถึงบ้านที่อยู่ริมทะเล“นี่บ้านเหรอคะเนี่ย ใหญ่เวอร์วังไปอีก” พลอยลดาลงจากรถคันหรูก็มองบ้านของพี่เขยอย่างอึ้งๆ เพราะมันเรียกว่าบ้านไม่ได้ มันต้องเรียกว่าคฤหาสน์แล้ว ยิ่งอยู่ติดทะเลแบบนี้พี่เขยเธอคงจะรวยน่าดู เพราะคนที่นี่ถ้าไม่รวยจริงอยู่ติดทะเลแบบนี้ไม่ได้แน่“นี่บ้านของพี่ฟรานจริงๆเหรอคะ” พิชชาถาเองก็อึ้งไม่ต่างจากน้องสาว เพราะบ้านของเขาที่ไทยก็ใหญ่มากแล้ว แต่พอเจอที่นี่ไปบ้านที่ไทยดูธรรมดาไปเลย“ พี่กับไอ้แฟรงก์พึ่งซื้อได้ไม่นานเท่าไหร่ มันสวยดีพี่ก็เลยซื้อเก็บไว้เผื่อมาทำงานที่นี่จะได้มีบ้านนอนสบายๆ ” ฟรานติโน่เอ่ยบอกไปก็จูงมือของพิชชาภาเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ริมทะเล เขาเลือกซื้อที่นี่ไว้เพราะทำงานที่อเมริกาแต่ละครั้งก็หลายเดือน ซื้อบ้านไว้น่าจะสะดวกกว่า“จะไม่เข้าบ้านเหรอ มัวแต่ยืนยิ้มอยู่ได้ ไม่ร้อนไง” แฟรงก์พูดไปก็มองหน้าของเด็กสาวอย่างกวนๆ ก่อนจะเดินตามฟรานติโน่และพิชชาภาเข้าไปในบ้าน“หืม ไอ้บ้

  • ทาสสวาทอสูรเถื่อน   132. ขิงก็รา ข่าก็แรง

    ด้านพิชชาภาก็เดินทางมาถึงอเมริกาก็เกือบสิบโมงเช้า พอได้เห็นเมืองที่น้องสาวอยู่ก็รู้สึกดีใจที่น้องสาวได้มาเรียนที่นี่ นั่นก็คือเมืองลอสแองเจลิสที่อยู่ในรัฐแคลิฟอเนียซึ่งอยู่ในแทบทะเลถือว่าเป็นเมืองที่ใหญ่มากๆเมืองหนึ่งในอเมริกา“ไงเราตื่นเต้นละสิ ตาลุกวาวเลยนะ” แฟรงก์เอ่ยพูดกับพิชาภาอย่างแซวๆ เมื่อเธอยิ้มหน้าบานแถมยังทำท่าตื่นเต้นจนออกนอกหน้า ซึ่งต่างจากเขาและพี่ชายที่มาที่นี่บ่อยแล้วเพราะมีธุรกิจอยุ่ที่นี่เป็นส่วนใหญ่“เมืองนี้สวยมากเลยอ่ะพี่แฟรงก์ ตอนเครื่องลงพิชมองดูวิวแล้วนะ เริสมาก เดี๋ยวต้องไปอ้อนพี่ฟรานให้พาเที่ยวหน่อยแล้วล่ะค่ะ” พิชชาภาพูดบอกไปก็ยิ้มหน้าบานก่อนจะหันไปหาฟรานติโน่ที่ยืนส่ายหัวใส่เธออยู่ข้างๆแฟรงก์“นี่มาหาน้องสาวไม่ใช่เหรอเรา ยังไม่ทันไรก็จะให้พี่พาเที่ยวเหรอ เคลียร์เรื่องน้องสาวเราให้จบก่อนเถอะ” ฟรานติโน่เอ่ยพูดบอกไปพร้อมกับเก็กท่าหล่อใส่พิชชาภาจนพิชชาภามองเขาอย่างเบะปากแบบหมั่นไส้“เคลียร์แน่ค่ะ นี่ก็บอกว่าถ้าส่งงานอาจารย์แล้วจะมารอรับที่สนามบิน ทำไมยังไม่มาก็ไม่รู้” พิชชาภาพูดบอกไปก็แลสายตามองหาน้องสาว เพราะน้องสาวของเธอบอกจะมารอรับ เพราะไม่อยากอยู่บ้านคนเดียว

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status