สวัสดีค่ะ คุณนักอ่านที่น่ารักทุกท่าน 💌
ก่อนอื่นไรต์ต้องขอขอบคุณจากใจที่กดนิยายเรื่องนี้เข้าชั้นหนังสือ ไม่ว่าจะเป็นนักอ่านสายลองชิมลาง หรือท่านที่ตัดสินใจเปย์อีบุ๊กมาเก็บไว้ในครอบครองแล้ว ขอบคุณมาก ๆ ที่ให้โอกาสไรต์ตัวเล็ก ๆ (แต่พุงโต ๆ) คนนี้ด้วยนะคะ 🐷✨
ตอนแรกเรื่องนี้ชื่อ พ่ายรักคีรติ แต่เพื่อนแนะนำว่า เปลี่ยนไหม...เราก็เอา เปลี่ยนก็เปลี่ยน และเป็นที่มาของชื่อนี้ค่ะ เพื่อนบอกว่า นิยายออนไลน์ชื่อมันต้องโดน...ไม่รู้ชื่อนี้โดนหรือยัง (ฮาาาา) ใด ๆ ต้องขอขอบคุณเพื่อนโบ ที่อุตส่าห์ปล่อยปกดองในไหมาให้ด้วยนะคะ และขอบคุณน้องฝนมกรา. ที่อุตส่าห์นั่งแก้ไขให้แบบด่วน ๆ รวมถึงคุณ Moonplus ที่จัดไทโปแบบฟ้าแลบด้วยนะคะ ขอบคุณจริง ๆ ค่า
ที่แค้นเพราะไม่คิดรัก เป็นนิยายแนว Romantic (มั้ง...ไรต์ไม่ค่อยมั่นใจเท่าไร 😅) แต่ที่แน่ ๆ คือ Drama (เล็ก ๆ แต่พระเอกหน้าตบ) เรื่องนี้เขียนไว้ตั้งนานนนนน...ตั้งแต่ยุคเลือกตั้งยังตื่นเต้นกว่านี้ (ฮาาาา) ตอนแรกว่าจะปั่นต่อให้จบ แต่ไรต์ดัน “ท้อง” แถมยังโดนมรสุมชีวิตรุมกระหน่ำจนต้องพับพล็อตใส่ลังดองไว้หลายปี จนวันนี้! ได้ฤกษ์หยิบกลับมารื้อฝุ่น พร้อมลุยต่อแล้วค่ะ 🎉 แม้จะมีพื้นหลังเกี่ยวกับการเมือง แต่เนื้อหาไม่ได้ลงลึกเลย เน้นความสัมพันธ์ของพระนางล้วน ๆ ชนิดที่อ่านแล้วอาจอยากเขย่าคอพระเอก หรือโอบไหล่นางเอกเบา ๆ แล้วพาไปกินหมูกระทะให้หายเครียด 🔥
คีตะ — ทายาทว่าที่นายกฯ – สายแค้น
คีรติ — ลูกสาวหัวหน้าพรรคฝ่ายตรงข้าม – สายรัก
เมื่อคนหนึ่ง ‘เข้าหา’ เพราะแผนการ แต่อีกคน ‘เปิดใจ’ เพราะหัวใจ...ความจริงจึงโหดร้ายจนทั้งสองต้องเจ็บแบบไม่มีใครชนะเลยสักคน
#คนหนึ่งเจ็บเพราะรัก อีกคนหนึ่งเจ็บเพราะแค้น#
อยากบอกว่า สิ่งที่ยากที่สุดในการเขียนนิยายสำหรับไรต์...ไม่ใช่ฉากดราม่า ไม่ใช่เลิฟซีน แต่คือการเขียน คำนำนักเขียน นี่แหละค่ะ!!! เพราะไรต์พูดน้อย เก็บตัว (แต่พุงดันเปิดเผยตัวก่อนทุกที) 😭
สุดท้ายนี้...อยากฝากนิยายเรื่องแรกแนวดราม่า ที่ไม่สั้น ไม่ยาว พล็อตไม่หนักหัว แต่มีบางตอนที่อาจทำให้ใจหน่วง ๆ หากมีสิ่งใดในเรื่องที่ไม่สมเหตุสมผล ไรต์ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
ไรต์จะตั้งใจพัฒนาฝีมือให้ดีขึ้นเรื่อย ๆ และเขียนด้วยหัวใจทุกบทเหมือนเดิมค่ะ ขอฝาก ที่แค้นเพราะไม่คิดรัก ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ 🌷
ด้วยรัก...และพระเอกที่น่าตบมากกว่าน่ากอด 😩
LadyRaina
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาที่เกี่ยวกับประเด็นดังต่อไปนี้
Character Note: ตัวละครเอกมีลักษณะเอาแต่ใจ ดื้อรั้น งี่เง่า และไม่สมเหตุสมผลในบางสถานการณ์
Character death: มีการตายของตัวละคร
Suicide: มีประเด็นเกี่ยวกับความคิดฆ่าตัวตาย (ไม่ได้บรรยายอย่างละเอียด แต่มีอิทธิพลทางอารมณ์ต่อเนื้อเรื่อง)
Emotional Manipulation: ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นจากการวางแผนหลอกใช้และทำร้ายจิตใจ
Betrayal / Gaslighting: ตัวเอกเคยหักหลัง นำข้อมูลผิด ๆ มาทำร้ายอีกฝ่ายโดยจงใจ
Emotional Abuse / Trauma: การกระทำที่สร้างบาดแผลทางใจให้ตัวละครอย่างต่อเนื่อง
Sexual content / Unplanned Pregnancy: มีฉากความสัมพันธ์ทางเพศและการตั้งครรภ์โดยไม่ตั้งใจ
Toxic Family / Parental Issues: ปมครอบครัว ความผิดหวังจากบุพการี
Regret / Guilt-driven Redemption Arc: ตัวละครหลักรู้สึกผิด ล้มเหลว และพยายามไถ่บาป
Verbal Conflict / Crying / Mental Breakdown: มีฉากทะเลาะ ร้องไห้ เสียใจ การพังทลายทางอารมณ์
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน
ไม่มีเจตนาพาดพิงถึงบุคคล สถานที่ วิชาชีพ หรือองค์กรใด
ตัวละครอาจมีคำพูด พฤติกรรม และการกระทำที่ไม่เหมาะสม
ผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ
ภาษาที่ใช้เป็นภาษาปาก มีการใช้คำนิยม คำสแลง และคำหยาบคาย
อีกทั้งการทับศัพท์บางคำอาจไม่ถูกต้องตามหลักภาษาไทย
ทั้งนี้เพื่ออรรถรสในการอ่านเท่านั้น
สองหนุ่มสาวใช้เวลาอยู่ด้วยกันตลอดทั้งวัน คีตะพาเธอไปรับประทานอาหารที่ห้องอาหารสุดหรูของรีสอร์ต ก่อนจะพาเธอไปทำกิจกรรมมากมาย ไม่ว่าจะเป็นขี่ม้าชมสวนป่ารอบรีสอร์ต อ้อ นี่เป็นอีกเรื่องที่คีรติแอบเซอร์ไพรส์ ไม่คิดว่าคนรักจะขี่ม้าได้เก่งถึงเพียงนี้ ตอนแรกคิดว่าผู้ชายหน้าตาสะอาดหมดจดอย่างเขาจะเป็นหนุ่มสำอาง ไม่รักการละเล่นผาดโผน แต่เธอคิดผิดถนัดเมื่อกิจกรรมต่อไปที่ต้องเจอคือการขับโกคาร์ต!คีรติชักไม่แน่ใจแล้ว นี่เขาพาเธอมาเดต หรือพามาทรมานกันแน่…ถึงบ่นอย่างนั้น กิจกรรมสมบุกสมบันกลับทำให้เธอมีความสุขมากกว่าที่คิด ชายหนุ่มคล้ายจะตั้งใจพาเธอไปปลดปล่อยความเครียดที่สะสมมานานหลายปี กว่าจะเล่นเสร็จเวลาก็ผ่านพ้นไปจนถึงช่วงค่ำของวันแล้วทั้งสองคนเหนื่อยเกินกว่าจะออกไปดินเนอร์ข้างนอก หลังกลับห้องมาอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย คีตะจึงสั่งพนักงานให้เตรียมอาหารกับเครื่องดื่มมาเสิร์ฟถึงที่ พวกเขาจึงกำลังนั่งจิบไวน์ดูดาวท่ามกลางบรรยากาศผ่อนคลายหลังตะลุยเล่นหนักกันมาทั้งวัน“คืนนี้ดาวสวยจังเลยนะคะ เค้กจำไม่ได้แล้วว่าตัวเองดูดาวครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่” คีรติอมยิ้ม เหม่อมองภาพฟากฟ้าเกลื่อนทะเลดาวอย่างเผลอไผล“ผมก็เ
หลังจากพาคนรักมาเจอครอบครัวเป็นครั้งแรก ความไม่สบายใจก็เกาะติดอยู่กับคีรติไม่ยอมจาง ครั้นรู้ว่าคีตะจะไปดูงานที่รีสอร์ต แถมเขายังชวนเธอไปเที่ยวเขาใหญ่ด้วยกัน หญิงสาวจึงตอบตกลงทันที ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเธออยากใช้เวลาอยู่กับคนรัก อีกส่วนเป็นเพราะเธออยากให้คีตะเชื่อมั่นในตัวเธอ ต่อให้พ่อหรือพี่ชายจะไม่เปิดใจต้อนรับเขา ไม่ยินดีให้เธอคบหากับเขา แต่เธอจะยืนหยัดเพื่อความรักครั้งนี้ โดยจะไม่ยอมให้คนอื่นมามีผลต่อความรู้สึกเธอที่มีให้ชายหนุ่ม“หน้าตาคุณดูไม่สดชื่นเลยนะ” คีตะถามขึ้นในความเงียบบนรถยนต์“คุณคีย์คะ เรื่องเมื่อวานเค้กขอโทษแทนพ่อกับพี่เขตด้วยนะ”“ที่จริงตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยโดนใครพูดจาแบบนั้นใส่เลย แต่ก็เข้าใจได้นะ คุณเป็นลูกสาวคนเดียวของบ้าน พ่อกับพี่ชายคุณย่อมต้องห่วงหวงมากเป็นธรรมดา” คนขับรถหันไปยิ้มแสนอบอุ่นให้สาวสวยด้านข้าง“คุณอย่าโกรธท่านเลยนะคะ จริง ๆ พ่อกับพี่เขตใจดีมาก อาจจะดูดุหรือปากร้ายไปหน่อย แต่ถ้าลองได้รักชอบใครแล้วพวกเขาจะใจดีด้วยจนน่าใจหายเลยละค่ะ”คืนนั้นคีรติลองทบทวนดูแล้ว เธอพอเข้าใจว่าทุกสิ่งที่พ่อกับพี่ชายทำ เป็นเพราะทั้งสองคนห่วงเธอฐานทัตผู้เป็นพ่อแม้จะไม่เคยพูด
คีตะกลับไปแล้ว...ในที่สุดคีรติก็หายใจหายคอได้เต็มปอดเสียที ไม่ใช่เพราะเธออึดอัดที่คนรักมาบ้าน แต่เธอไม่ชอบใจท่าทีปฏิบัติต่อแขกของพ่อและพี่ชายตัวเองต่างหาก ทั้งที่คีตะไม่ได้แสดงท่าทีหยาบคายเลยแม้แต่น้อย พวกเขากลับตั้งแง่อคติ ออกตัวชัดว่าไม่ชอบหน้าแฟนเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน แบบนี้มันใช้ได้ที่ไหน“แกจะคบกับมันจริง ๆ เหรอ” ฐานทัตจ้องหน้าลูกสาว ดวงตา สีหน้า รวมถึงน้ำเสียงเขาทั้งดุดันและคมกริบ“ค่ะ”“ทั้งที่แกยังไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้ามันเนี่ยนะ”“คุณคีย์เพิ่งกลับมาสานต่อธุรกิจรีสอร์ตของครอบครัว เขาก็บอกพ่อแล้วนี่คะ”“ยัยเค้ก! แล้วแกคิดว่ามันจะรักแกจริงหรือไง แกลืมไปแล้วเหรอว่าแกคือลูกสาวฉัน ใคร ๆ ก็เข้าหาแกเพราะผลประโยชน์กันทั้งนั้น”“ตอนที่เขาเข้าหาเค้ก เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเค้กเป็นลูกใคร” คีรติเถียงหน้าบึ้ง พ่อดูถูกความรักของเธอกับคีตะมากเกินไปแล้ว“แกนี่มัน...โง่ ไม่ทันคนเหมือนเดิมเลย”นี่เป็นอีกเหตุผลที่ฐานทัตไม่สามารถปล่อยวางเรื่องคีรติได้ ภายนอกลูกสาวเขาอาจจะดูแข็งแกร่ง เข้าถึงยาก แต่ความจริงเธอใจอ่อน หัวอ่อน เขาถึงได้ห่วงลูกสาวจอมดื้อคนนี้มากกว่าใคร“คุณคะ ฉันว่าใจเย็น ๆ ก่อนดีกว
คีตะเหม่อมองคฤหาสน์หลังใหญ่ของหัวหน้าพรรคไทยยั่งยืนเห็นจะจริงอย่างที่เคยได้ยินมา...ไอ้เดรัจฉานนั่นเป็นคนตระกูลใหญ่โต มีคนมากมายนับหน้าถือตา มากถึงขั้นที่หากไอ้ฐานทัตทำผิดมหันต์แค่ไหนก็สามารถเก็บกวาดได้หมดจด ไม่เหลือหลักฐานใดให้เอาผิดเหอะ มันจะรู้สึกอย่างไรกันนะ หากรู้ว่าวันนี้ลูกชายของคนที่มันเคยสั่งฆ่าต่อหน้าสาธารณชนกลางที่ทำการพรรค กำลังจะเหยียบย่างเข้ามาในบ้านพร้อมลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของมัน!สาเหตุที่คีตะอยากมาที่นี่ เพราะเขาอยากมั่นใจว่าคีรติเป็นลูกชังอย่างที่หล่อนว่า หรือจริง ๆ แล้วเป็นแก้วตาดวงใจของไอ้ชั่วนั่นกันแน่ เรื่องแบบนี้ลำพังฟังจากปากคีรติฝ่ายเดียวไม่พอหรอก“คุณคีย์คะ คุณคีย์” เสียงหวานดังขึ้นฉุดสติเขากลับมาคีตะเก็บสายตาแฝงเลศนัย เอ่ยตอบ “ครับ?”“คุณโอเคไหมคะ เค้กเห็นคุณเหม่อมาสักพักแล้วนะ กลัวพ่อเค้กเหรอ” หญิงสาวกุมมือคนรักอย่างให้กำลังใจหลังทะเลาะกันในคืนนั้น คีรติจึงรวบรวมความกล้าบอกพ่อและพี่ชายว่าเธอจะพา ‘คนรัก’ มารับประทานข้าวที่บ้าน ณ เวลานั้นสายตาดุดันของคนเป็นพ่อตวัดมองมา พร้อม ๆ กับสายตาสงสัยใคร่รู้จากเขตคาม คราแรกพ่อเธอทำท่าเหมือนจะไม่อนุญาต เรื่องนี้คงต้อ
คีรติสงบลงเมื่อรู้ว่าสู้แรงคนโกรธาไม่ไหว ยอมปล่อยให้เขาพาเธอไปยังลานจอดรถ แฟนหนุ่มดันเธอเข้าไปนั่งประจำที่ ส่วนเขาเดินอ้อมไปนั่งฝั่งคนขับตามปกติ คีตะเวลานี้กำลังหอบหายใจแรง ไม่มีท่าทีว่าจะผ่อนปรนลงแม้แต่น้อย ร้อนให้เธอต้องเอื้อมมือแตะแขนคนรัก หวังจะบรรเทาอารมณ์โมโหของเขาให้จางลงบ้าง“คุณคีย์คะ เค้กขอโทษแทนพี่เหม…”“ดูไม่ออกหรือไงว่ามันชอบคุณ!” เขาจ้องหน้าหญิงสาวอย่างคาดคั้น“คะ?” คีรตินิ่วหน้า “ไม่หรอกค่ะ พี่เหมเป็นเพื่อนสนิทพี่เขต เราสองคนรู้จักกันมาตั้งแต่เด็กเขาก็เลยเป็นห่วงเค้กแค่นั้นเอง”“ผมไม่ได้ต้องการฟังคุณรำลึกความหลังถึงมันหรอกนะ ผมต้องการคำตอบจากใจจริงของคุณ” คีตะไม่เชื่อหรอกว่าคนฉลาดอย่างคีรติดูไม่ออกว่าเหมราชคิดอย่างไรกับเธอแล้วไอ้การที่เธอยอมนั่งกินข้าวอี๋อ๋อหัวร่อต่อกระซิกกับมัน จะมีอะไรไปมากกว่าการทอดสะพานให้ผู้ชายอื่น ทั้งที่ตัวเองก็มีคนรักอยู่ทนโท่แล้วเหอะ! ยังไม่ทันไรลูกสาวไอ้ฐานทัตก็ฉายแวว ‘ร่าน’ แล้วสินะ“โอเคค่ะ เค้กก็ไม่แน่ใจ พี่เหมดูสนใจเค้กแต่เขาไม่เคยบอกเค้กตรง ๆ ซึ่งมันก็ดีแล้วค่ะ เพราะเค้กไม่ได้คิดอะไรกับเขา” คีรติยอมตอบชายหนุ่มในที่สุดใครต่อใครต่างบอกว่
“คุณคีย์...” น้ำเสียงคีรติแฝงแววกังวล ทันทีที่คนรักหย่อนกายลงนั่งเคียงข้างเธอพลางเขม็งมองเหมราชไม่วางตา เธอก็รู้สึกประหม่าปนหวั่นเกรงอย่างบอกไม่ถูก“เพื่อนเค้กเหรอ” เหมราชจ้องหน้าผู้มาใหม่ รู้สึกไม่ถูกชะตาชอบกล อาจเป็นเพราะแววตาวาวโรจน์คู่นั้น บวกรวมกับท่าทีแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของคีรติ ที่อ่านออกได้ชัดเจนราวกับอีกฝ่ายต้องการจะป่าวประกาศให้โลกรู้อย่างไรอย่างนั้นแน่นอน เหมราชผู้ผ่านชีวิตมามากมายมองแค่ปราดเดียวก็ดูออก ไอ้หมอนี่มันกำลัง ‘หึง’ น้องเค้ก!“เอ่อ คือ...” หญิงสาวอึกอัก“แฟน ผมเป็นแฟนเค้ก” คีตะแทรกเสียงแข็งพลางเหล่มองหญิงสาวที่เอาแต่อ้ำอึ้งเหมือนไม่อยากบอกสถานะทั้งคู่ให้คนอื่นรับรู้วินาทีที่คีตะเห็นเธอนั่งอยู่กับผู้ชายคนอื่น แรกเริ่มเขาแค่ขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ครั้นเมื่อเดินเข้ามาใกล้ จนได้ยินประโยคที่มันพูด...“หลังกินมื้อเย็นเสร็จ พี่ขอไปดื่มที่บาร์ของน้องเค้กได้ไหม”แม่งตั้งใจจะจีบ ‘ผู้หญิงของเขา’ อย่างหน้าด้าน ๆ งั้นสิ!“พี่เหมคะ นี่คุณคีย์ แฟนเค้กเองค่ะ คุณคีย์คะ นี่พี่เหม เพื่อนของพี่ชายเค้ก” หญิงสาวแนะนำชายทั้งสองคนให้รู้จักกันด้วยน้ำเสียงปกติ แม้จะสัมผัสได้ถึงรังส